Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ

Yıl 2009, Cilt: 8 Sayı: 1, 77 - 83, 21.11.2009

Öz



Araştırmanın
amacı, mikro-yansıtıcı öğretim yönteminin öğretmen adaylarının yansıtıcı
düşünmesine etkisini belirlemektir. Araştırma, deneysel bir yöntemle
yürütülmüştür.
Deneysel yöntemde, “ön test-son
test kontrol grup modeli” kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma alanı, 2006–2007
öğretim yılı, bahar dönemi içinde, Fırat Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde
“Öğretimde Planlama ve Değerlendirme” dersini alan ve ikinci sınıfta oku-yan
Türkçe öğretmeni adayları oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında
yansıtıcı düşünme ölçeği kullanılmıştır. Deney grubu ile kontrol grubunun
direnç
testi yansıtıcı düşünme puanları arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Bir
başka deyişle, gruplardaki öğretmen adaylarına uygulanan mikro-yansıtıcı
öğretim direnç testi, yansıtıcı puanlarını geleneksel gruba göre daha fazla
artırmıştır. Araştırmanın
sonucun-da, mikro-yansıtıcı öğretim yönteminin öğretmen adaylarının yansıtıcı
düşünme becerilerini geliştirdiği görülmüştür.
Bu nedenle, öğretim elemanlarına konu ile ilgili seminer ve konferanslar
verilmelidir.

Kaynakça

  • 1. Allen, R.M. ve Casburgue, R.M. (1997). Evolution of Novice Through Expert Teachers. Recall: Implication on Practice. Teaching and Teacher Education. 13 (7), 741-755.
  • 2. Bağcıoğlu, G. (2000). Öğretmen Adaylarında Yansıtıcı Düşünmeyi Geliştirici Etkinlikler. VIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (1–3 Eylül 1999), Cilt 1. Trabzon.
  • 3. Bandura, A. (1982). Self-Efficacy Mechanism in Human Agency. American Psychologist, 37(2), 122-147.
  • 4. Bayraktar, E. (1982). Mikro Öğretim Yöntemi ve Uygulaması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • 5. Bölükbaş, F. ( 2004). Yansıtcı Öğretim ile Yabancı Dil olarak Türkçe Öğretimi, Dünyada Türkçe Öğretimi – 6. Sempozyum, (15–16 Nisan 2004). Ankara.
  • 6. Brookfield, S. (1992). Uncovering Assumptions: The Key to Reflective Practice. Adult Learning, 3(4), 13-18.
  • 7. Dewey, J. (1910). How We Think. Boston: M.A: D.C. Heath & CO.
  • 8. Dewey, J. (1933). How We Think. A Restatement of Reflective Teaching To The Educative Process. Boston: Heath.
  • 9. Dewey, J. (1998). How We Think. Boston, MA: Houghton Mifflin Company.
  • 10. Dillard, J. (2007). Teachers as Reflective Practitioners: Examining Teacher Stories of Curricular Change in a 4th Grade Classroom. Reading Horizons, 47 (3), 203–228.
  • 11. Ekiz, D. (2003). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretmen Eğitimindeki Modeller Hakkındaki Görüşleri: http//yayim.meb.gov.tr//dergiler/158/ekiz.htm.
  • 12. El Dib, M. (2007). Levels of Reflection in Action Research: An Overview and an Assessment Tool. Teaching & Teacher Education: An International Journal of Research and Studies, 23 (1), 24-35.
  • 13. Fernandez, M.L. (2005). Learning Through Microteaching Lesson Study in Teacher Preparation. Action in Teacher Education, 26(4), 37-47.
  • 14. Hadfield, O.D. (1998).Predictors of Preservice Elementary Teacher Effectiveness in the Microteaching of Mathematics Lessons. Journal of Instructional Psychology, 25(1), (EJ565429).U.S.
  • 15. Harvard University.(2006) http://bookcenter. harvard.edu-2002-06, Derek, Book Center for Teaching and Learning.
  • 16. Hayuta, Y. (2007). When Theory Meets with Practice: What Student Teachers Learn From Guided Reflection on their Own Classroom Discourse. Teaching and Teacher Education: An International Journal of Research and Studies, 23(6), 957.
  • 17. I’Anson, J., Rodrigues, S., and Wilson, G., (2003). ‘Mirrors, Reflections and Refractions: the Contribution of Microteaching to Reflective Practice’, European Journal of Teacher Education, 26(2), 189-199.
  • 18. Jaime, L. (2007). Reflective Teaching in the Early Years: A Case for Mentoring Diverse Educators. Early Childhood Education Journal, 34(6), 425-430.
  • 19. Kazu, H. (1996). Öğretmen Yetiştirme de Mikro Öğretim Yönteminin Etkililiği. (Fırat Üniversite-si Teknik Eğitim Fakültesi Örneği). Yayınlan-mamış DoktoraTezi, Elazığ.
  • 20. Klinzing, H.,& Floden, R. (1991). The Develop-ment of Microteaching Movement in Europe. Paper Presented st the Annual Meeting of the American Educational Research Association. Chicago: U.S. Department of Education. ED361 328.
  • 21. Kpanja, E. (2001). A Study of Effect of Video-tape Recording in Microteaching Training. British Journal of Educational Technology. 32 (4), 483–486.
  • 22. Külahçı, Ş. G. (1994). Mikro Öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Deneyimi. II. Değerlendirme. Eğitim ve Bilim. 18 (92), 36–44.
  • 23. Li, X., & Lal, S. (2005).Critical Reflective Thinking Through Service-Learning: Recons-tructing Culture Through a Multicultural Auto-biographical Method. The International Journal of Intercultural Education. 16(3), 217-234.
  • 24. Limbacher, P. C. (1968). A Study of Effects of MicroTeaching Experiences Upon Practice Teaching Classroom Behaviour.( Doctoral Dissertation, University of İllinois). Dissertation Abstracts International, 30, 189A.
  • 25. McCurry, D. (2000). Technology for Critical Pedagogy: Beyond Self-Reflection with Video. In C. Crawford et al. (Eds.), Proceedings of Society for Information Technology and Teacher Education International Conference 2000.
  • 26. Chesapeake, VA: AACE.
  • 27. Phelps, P.H. (2006). The Dilemma of Dispo-sitions. Clearing House: A Journal of Educati-onal Strategies, Issues and Ideas, 79 (4), 174-178.
  • 28. Schon, D. A. (1983). The Reflective Practiti-oner. How Professionals Think In Action. New York. Basic Books.
  • 29. Semerci, N. (1999). Kritik Düşünmenin Mikro Öğretim Dersinde Eleştiri Becerisini Geliştir-meye Etkisi. (Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Örneği, Fırat üniversitesi Sosyal bilim-ler Enstitüsü: Yayınlanmamış Doktora Tezi. Elazığ.
  • 30. Tan, Ş ve Erdoğan, A. (2002). Öğretimi Plan-lama ve Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • 31. Thorpe, K (2004). Reflective Learning Jour-nals: from Concept to Practice. Reflective Practice, 5(3), 327-343.
  • 32. Ünver, G. (2003). Yansıtıcı düşünme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • 33. Wagner, K. (2006). Benefits of Reflective Prac-tice. Leadership, 36 (2), 30-32.
  • 34. Wilkinson, G.A. (1996). Enhancing Microteac-hing through Additional Feedback from preser-vice Administrators. Teaching and Teacher Education, 12 (2), 211–221.
  • 35. Zeichner, K. & Klehr, M. (1999). Teacher Research As Professional Development In One Urban School District. Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association.
Yıl 2009, Cilt: 8 Sayı: 1, 77 - 83, 21.11.2009

Öz

Kaynakça

  • 1. Allen, R.M. ve Casburgue, R.M. (1997). Evolution of Novice Through Expert Teachers. Recall: Implication on Practice. Teaching and Teacher Education. 13 (7), 741-755.
  • 2. Bağcıoğlu, G. (2000). Öğretmen Adaylarında Yansıtıcı Düşünmeyi Geliştirici Etkinlikler. VIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (1–3 Eylül 1999), Cilt 1. Trabzon.
  • 3. Bandura, A. (1982). Self-Efficacy Mechanism in Human Agency. American Psychologist, 37(2), 122-147.
  • 4. Bayraktar, E. (1982). Mikro Öğretim Yöntemi ve Uygulaması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • 5. Bölükbaş, F. ( 2004). Yansıtcı Öğretim ile Yabancı Dil olarak Türkçe Öğretimi, Dünyada Türkçe Öğretimi – 6. Sempozyum, (15–16 Nisan 2004). Ankara.
  • 6. Brookfield, S. (1992). Uncovering Assumptions: The Key to Reflective Practice. Adult Learning, 3(4), 13-18.
  • 7. Dewey, J. (1910). How We Think. Boston: M.A: D.C. Heath & CO.
  • 8. Dewey, J. (1933). How We Think. A Restatement of Reflective Teaching To The Educative Process. Boston: Heath.
  • 9. Dewey, J. (1998). How We Think. Boston, MA: Houghton Mifflin Company.
  • 10. Dillard, J. (2007). Teachers as Reflective Practitioners: Examining Teacher Stories of Curricular Change in a 4th Grade Classroom. Reading Horizons, 47 (3), 203–228.
  • 11. Ekiz, D. (2003). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretmen Eğitimindeki Modeller Hakkındaki Görüşleri: http//yayim.meb.gov.tr//dergiler/158/ekiz.htm.
  • 12. El Dib, M. (2007). Levels of Reflection in Action Research: An Overview and an Assessment Tool. Teaching & Teacher Education: An International Journal of Research and Studies, 23 (1), 24-35.
  • 13. Fernandez, M.L. (2005). Learning Through Microteaching Lesson Study in Teacher Preparation. Action in Teacher Education, 26(4), 37-47.
  • 14. Hadfield, O.D. (1998).Predictors of Preservice Elementary Teacher Effectiveness in the Microteaching of Mathematics Lessons. Journal of Instructional Psychology, 25(1), (EJ565429).U.S.
  • 15. Harvard University.(2006) http://bookcenter. harvard.edu-2002-06, Derek, Book Center for Teaching and Learning.
  • 16. Hayuta, Y. (2007). When Theory Meets with Practice: What Student Teachers Learn From Guided Reflection on their Own Classroom Discourse. Teaching and Teacher Education: An International Journal of Research and Studies, 23(6), 957.
  • 17. I’Anson, J., Rodrigues, S., and Wilson, G., (2003). ‘Mirrors, Reflections and Refractions: the Contribution of Microteaching to Reflective Practice’, European Journal of Teacher Education, 26(2), 189-199.
  • 18. Jaime, L. (2007). Reflective Teaching in the Early Years: A Case for Mentoring Diverse Educators. Early Childhood Education Journal, 34(6), 425-430.
  • 19. Kazu, H. (1996). Öğretmen Yetiştirme de Mikro Öğretim Yönteminin Etkililiği. (Fırat Üniversite-si Teknik Eğitim Fakültesi Örneği). Yayınlan-mamış DoktoraTezi, Elazığ.
  • 20. Klinzing, H.,& Floden, R. (1991). The Develop-ment of Microteaching Movement in Europe. Paper Presented st the Annual Meeting of the American Educational Research Association. Chicago: U.S. Department of Education. ED361 328.
  • 21. Kpanja, E. (2001). A Study of Effect of Video-tape Recording in Microteaching Training. British Journal of Educational Technology. 32 (4), 483–486.
  • 22. Külahçı, Ş. G. (1994). Mikro Öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Deneyimi. II. Değerlendirme. Eğitim ve Bilim. 18 (92), 36–44.
  • 23. Li, X., & Lal, S. (2005).Critical Reflective Thinking Through Service-Learning: Recons-tructing Culture Through a Multicultural Auto-biographical Method. The International Journal of Intercultural Education. 16(3), 217-234.
  • 24. Limbacher, P. C. (1968). A Study of Effects of MicroTeaching Experiences Upon Practice Teaching Classroom Behaviour.( Doctoral Dissertation, University of İllinois). Dissertation Abstracts International, 30, 189A.
  • 25. McCurry, D. (2000). Technology for Critical Pedagogy: Beyond Self-Reflection with Video. In C. Crawford et al. (Eds.), Proceedings of Society for Information Technology and Teacher Education International Conference 2000.
  • 26. Chesapeake, VA: AACE.
  • 27. Phelps, P.H. (2006). The Dilemma of Dispo-sitions. Clearing House: A Journal of Educati-onal Strategies, Issues and Ideas, 79 (4), 174-178.
  • 28. Schon, D. A. (1983). The Reflective Practiti-oner. How Professionals Think In Action. New York. Basic Books.
  • 29. Semerci, N. (1999). Kritik Düşünmenin Mikro Öğretim Dersinde Eleştiri Becerisini Geliştir-meye Etkisi. (Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Örneği, Fırat üniversitesi Sosyal bilim-ler Enstitüsü: Yayınlanmamış Doktora Tezi. Elazığ.
  • 30. Tan, Ş ve Erdoğan, A. (2002). Öğretimi Plan-lama ve Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • 31. Thorpe, K (2004). Reflective Learning Jour-nals: from Concept to Practice. Reflective Practice, 5(3), 327-343.
  • 32. Ünver, G. (2003). Yansıtıcı düşünme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • 33. Wagner, K. (2006). Benefits of Reflective Prac-tice. Leadership, 36 (2), 30-32.
  • 34. Wilkinson, G.A. (1996). Enhancing Microteac-hing through Additional Feedback from preser-vice Administrators. Teaching and Teacher Education, 12 (2), 211–221.
  • 35. Zeichner, K. & Klehr, M. (1999). Teacher Research As Professional Development In One Urban School District. Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kaan Güney

Çetin Semerci

Yayımlanma Tarihi 21 Kasım 2009
Yayımlandığı Sayı Yıl 2009 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Güney, K., & Semerci, Ç. (2009). MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 8(1), 77-83.
AMA Güney K, Semerci Ç. MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ. (DAD). Kasım 2009;8(1):77-83.
Chicago Güney, Kaan, ve Çetin Semerci. “MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ”. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi 8, sy. 1 (Kasım 2009): 77-83.
EndNote Güney K, Semerci Ç (01 Kasım 2009) MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi 8 1 77–83.
IEEE K. Güney ve Ç. Semerci, “MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ”, (DAD), c. 8, sy. 1, ss. 77–83, 2009.
ISNAD Güney, Kaan - Semerci, Çetin. “MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ”. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi 8/1 (Kasım 2009), 77-83.
JAMA Güney K, Semerci Ç. MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ. (DAD). 2009;8:77–83.
MLA Güney, Kaan ve Çetin Semerci. “MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ”. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, c. 8, sy. 1, 2009, ss. 77-83.
Vancouver Güney K, Semerci Ç. MİKRO-YANSITICI ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNMESİNE ETKİSİ. (DAD). 2009;8(1):77-83.