Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

FACTORS AFFECTING VOTER BEHAVIOURS IN LOCAL ELECTIONS: "THE CASE OF SEHITKAMIL"

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 14 - 27, 29.11.2024
https://doi.org/10.55769/gauniibf.1384154

Öz

In terms of the realization of political participation in the political behavior process, the voter behavior has a great effect. In this context, it is examined through sociological, psychological, rational choice, intuitive voting and political marketing models on the direct or indirect effects of voter behaviors on the political participation process. The effects of geographic location, protest vote, ethnic and religious voting, party affiliation, retroactive voting, education, candidate, personal attitudes and values, and economic factors in the determination of voter preferences in the political decision process will be examined according to the results of the pre-local election survey on the example of Sehitkamil. . The main purpose of this study is to analyze the pre-election voter behavior before the election, rather than evaluating the voter behavior after an election.

Kaynakça

  • Adida, C., Gottlieb, J., Kramon, E., McClendon, G. (2019), “Response Bias in Survey Measu-res of Voter Behavior: Implications for Measurement and Inference”, Journal of Expe-rimental Political Science, p. 2.
  • Aktan, C. C., Dileyici, D. (2001), “Kamu Ekonomisinde Karar Alma ve Oylama Yöntemleri”, Kamu Tercihi ve Anayasal İktisat Dergisi, C1(1), s. 12-15.
  • Ayata, A. G., Ayata, S. (2002), Ethnic and Religious Bases of Voting, Politics, Parties & Elec-tions in Turkey (Ed. S. Sayarı ve Y. Esmer), Lynne Rienner, London, s. 139.
  • Brady, H. E., Sniderman, P. M. (1985), “Attitude Attribution: A Group Basis for Political Rea-soning”, American Political Science Review, Vol: 79, p. 1061-1062.
  • Campbell, A. (1960), The American Voter, John Wiley, New York, p. 58.
  • Canöz, K. (2010), “Seçmen Tercihinde Aday İmajının Rolü: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Ön-cesinde Konya Seçmeni Üzerine Bir Araştırma”, Selçuk İletişim Dergisi, 6(2), s. 100.
  • Caprara, G. V., Vecchione M., Barbaranelli, C., Fraley, R. C. (2007), “When Likeness Goes with Liking: The Case of Political Preference”, Political Psychology Vol: 28 (5), p. 609–610.
  • Clemente, M. N. (1992), The Marketing Glossary, Amocon, New York, p. 5-6.
  • Çaha, Ö. (2008), Türkiye’de Seçmen Davranışı ve Siyasi Partiler, Ankara: Orion Kitabevi, s. 2.
  • Çukurçayır, M. A. (2006), Siyasal Katılma ve Yerel Demokrasi, Konya: Çizgi Kitabevi, s. 93.
  • Devran, Y. (2003), Siyasal Kampanya Yönetimi, İstanbul: And Yayınları, s. 206.
  • Dilber, F. (2012), “Seçmenlerin Kitle İletişim Araçlarından Aldığı Siyasal İçerikli Bilgilerden Etkilenme Düzeyi: Karaman İli Seçmenleri Üzerine Bir Alan Araştırması”, Gümüş-hane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, C1(4), s. 84.
  • Dursun, D. (2004), Siyaset Bilimi, İstanbul: Beta Yayınları, s. 237-244.
  • Gülmen, Y. (1979), Türk Seçmen Davranışı, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayınları İstanbul: Güryay Yayıncılık, s. 19-41.
  • Güllüpunar, H. (2010), Siyasal İletişim ve Aday İmajı, Konya: Eğitim Kitabevi, s.1, 83.
  • Gökçe, O. (1993), “Siyasal İletişim ve Televizyon”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilim-ler Fakültesi Dergisi, 1 (1), s. 95.
  • Heywood, A. (2007), Siyaset, Ankara: Adres Yayınları, p. 350,352.
  • Huntington, S., I. Dominguez, J. I. (1975), Siyasal Gelişme, (Çev. Ergun Özbudun), Ankara: Siyasal İlimler Derneği Yayınları, s.43
  • Johnson, R., Pattie, C. (2001), “Dimensions of Retrospective Voting: Economic Performance, Public Service Standarts and Conversative Party Support at the 1997 British General Election”, Party Politics, Volume:7, p. 469-471.
  • Kalaycı, İ. (1999), Seçim Ekonomisi ya da Siyasal Konjonktür: 18 Nisan Seçimleri Üzerine Kısa Bir Not, Banka & Ekonomik Yorumlar, C: 36, No: 1-2, s. 29-30.
  • Kalender, A. (2000), Siyasal İletişim-Seçmenler ve İkna Stratejileri, Konya: Çizgi Kitapevi Yayınları, s.51-57.
  • Kalender, A. (2005), Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri, Konya: Çizgi Yayınları, s. 77.
  • Lewıs-Beck, M. S., Paldam M. (2000), “Economic Voting: An Introduction”, Electoral Studies. Vol: 19, p.113- 114. Mucuk, İ. (2009), Pazarlama İlkeleri, İstanbul: Türkmen Kitabevi, s. 3.
  • Özer, İ., Meder, M. (2008), Siyasal Katılma ve Seçmen Davranışı, İstanbul: Ege Yayınları, s. 30.
  • Özsoy, O. (2002), Türkiye'de Seçmen Davranışları ve Etkin Propaganda, İstanbul: Alfa Basım Yayınları, s.86.
  • Polat, F. (2009), Dinin Türk Seçmen Davranışı Üzerindeki Etkisi: Denizli İli Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya, s. 116.
  • Pomper, G. (1992), Voters And Parties, Transaction Publishers, New Brunswick, p. 114.
  • Sennett, R. (2002), Kamusal İnsanın Çöküşü, (Çev. Serpil Durak-Abdullah Yılmaz), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, p. 365.
  • Sniderman, P., Brody, R., Tetlock, P. (1991), Reasoning and Choice: Explorations in Political Psychology, Cambridge University Press, UK, p. 143.
  • Temizel, M. (2012), Türkiye de Seçmen Davranışlarında Sosyo -Psikolojik, Kültürel ve Dinsel Faktörlerin Rolü: Kuramsal ve Ampirik bir Çalışma, Doktora Tezi, s. 114.
  • Turan, İ. (1991), Siyasal Sistem ve Siyasal Davranış, İstanbul: Der Yayınları, s.78-85.

YEREL SEÇİMDE SEÇMEN DAVRANIŞLARINI ETKİLEYEN FAKTÖRLER: “ŞEHİTKAMİL ÖRNEĞİ”

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 14 - 27, 29.11.2024
https://doi.org/10.55769/gauniibf.1384154

Öz

Siyasal davranış sürecinde siyasal katılımın gerçekleşmesi bakımından seçmen davranışlarının etkisi büyüktür. Bu bağlamda, seçmen davranışlarının siyasal katılım sürecini doğrudan ya da dolaylı olarak etkilemesi üzerine sosyolojik, psikolojik, rasyonel tercih, sezgisel oy verme ve siyasal pazarlama modelleri üzerinden incelenmektedir. Siyasal karar sürecindeki seçmen tercihlerinin belirlenmesinde coğrafik yerleşim, protesto oyu, etnik ve din temelli oy verme, parti bağlılığı, geçmişe yönelik oy verme, eğitim, aday, kişisel tutum ve değerler, ekonomik faktörlerin etkisi Şehitkamil örneği üzerinden yerel seçim öncesi anket araştırması sonuçlarına göre incelenecektir. Bu çalışmanın temel amacı, aslında bir seçim sonrası seçmen davranışlarını değerlendirmekten ziyade henüz seçim gelmemiş seçim öncesi seçmen davranışlarını analiz etmeye yöneliktir.

Kaynakça

  • Adida, C., Gottlieb, J., Kramon, E., McClendon, G. (2019), “Response Bias in Survey Measu-res of Voter Behavior: Implications for Measurement and Inference”, Journal of Expe-rimental Political Science, p. 2.
  • Aktan, C. C., Dileyici, D. (2001), “Kamu Ekonomisinde Karar Alma ve Oylama Yöntemleri”, Kamu Tercihi ve Anayasal İktisat Dergisi, C1(1), s. 12-15.
  • Ayata, A. G., Ayata, S. (2002), Ethnic and Religious Bases of Voting, Politics, Parties & Elec-tions in Turkey (Ed. S. Sayarı ve Y. Esmer), Lynne Rienner, London, s. 139.
  • Brady, H. E., Sniderman, P. M. (1985), “Attitude Attribution: A Group Basis for Political Rea-soning”, American Political Science Review, Vol: 79, p. 1061-1062.
  • Campbell, A. (1960), The American Voter, John Wiley, New York, p. 58.
  • Canöz, K. (2010), “Seçmen Tercihinde Aday İmajının Rolü: 29 Mart 2009 Yerel Seçimleri Ön-cesinde Konya Seçmeni Üzerine Bir Araştırma”, Selçuk İletişim Dergisi, 6(2), s. 100.
  • Caprara, G. V., Vecchione M., Barbaranelli, C., Fraley, R. C. (2007), “When Likeness Goes with Liking: The Case of Political Preference”, Political Psychology Vol: 28 (5), p. 609–610.
  • Clemente, M. N. (1992), The Marketing Glossary, Amocon, New York, p. 5-6.
  • Çaha, Ö. (2008), Türkiye’de Seçmen Davranışı ve Siyasi Partiler, Ankara: Orion Kitabevi, s. 2.
  • Çukurçayır, M. A. (2006), Siyasal Katılma ve Yerel Demokrasi, Konya: Çizgi Kitabevi, s. 93.
  • Devran, Y. (2003), Siyasal Kampanya Yönetimi, İstanbul: And Yayınları, s. 206.
  • Dilber, F. (2012), “Seçmenlerin Kitle İletişim Araçlarından Aldığı Siyasal İçerikli Bilgilerden Etkilenme Düzeyi: Karaman İli Seçmenleri Üzerine Bir Alan Araştırması”, Gümüş-hane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, C1(4), s. 84.
  • Dursun, D. (2004), Siyaset Bilimi, İstanbul: Beta Yayınları, s. 237-244.
  • Gülmen, Y. (1979), Türk Seçmen Davranışı, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayınları İstanbul: Güryay Yayıncılık, s. 19-41.
  • Güllüpunar, H. (2010), Siyasal İletişim ve Aday İmajı, Konya: Eğitim Kitabevi, s.1, 83.
  • Gökçe, O. (1993), “Siyasal İletişim ve Televizyon”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilim-ler Fakültesi Dergisi, 1 (1), s. 95.
  • Heywood, A. (2007), Siyaset, Ankara: Adres Yayınları, p. 350,352.
  • Huntington, S., I. Dominguez, J. I. (1975), Siyasal Gelişme, (Çev. Ergun Özbudun), Ankara: Siyasal İlimler Derneği Yayınları, s.43
  • Johnson, R., Pattie, C. (2001), “Dimensions of Retrospective Voting: Economic Performance, Public Service Standarts and Conversative Party Support at the 1997 British General Election”, Party Politics, Volume:7, p. 469-471.
  • Kalaycı, İ. (1999), Seçim Ekonomisi ya da Siyasal Konjonktür: 18 Nisan Seçimleri Üzerine Kısa Bir Not, Banka & Ekonomik Yorumlar, C: 36, No: 1-2, s. 29-30.
  • Kalender, A. (2000), Siyasal İletişim-Seçmenler ve İkna Stratejileri, Konya: Çizgi Kitapevi Yayınları, s.51-57.
  • Kalender, A. (2005), Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri, Konya: Çizgi Yayınları, s. 77.
  • Lewıs-Beck, M. S., Paldam M. (2000), “Economic Voting: An Introduction”, Electoral Studies. Vol: 19, p.113- 114. Mucuk, İ. (2009), Pazarlama İlkeleri, İstanbul: Türkmen Kitabevi, s. 3.
  • Özer, İ., Meder, M. (2008), Siyasal Katılma ve Seçmen Davranışı, İstanbul: Ege Yayınları, s. 30.
  • Özsoy, O. (2002), Türkiye'de Seçmen Davranışları ve Etkin Propaganda, İstanbul: Alfa Basım Yayınları, s.86.
  • Polat, F. (2009), Dinin Türk Seçmen Davranışı Üzerindeki Etkisi: Denizli İli Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya, s. 116.
  • Pomper, G. (1992), Voters And Parties, Transaction Publishers, New Brunswick, p. 114.
  • Sennett, R. (2002), Kamusal İnsanın Çöküşü, (Çev. Serpil Durak-Abdullah Yılmaz), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, p. 365.
  • Sniderman, P., Brody, R., Tetlock, P. (1991), Reasoning and Choice: Explorations in Political Psychology, Cambridge University Press, UK, p. 143.
  • Temizel, M. (2012), Türkiye de Seçmen Davranışlarında Sosyo -Psikolojik, Kültürel ve Dinsel Faktörlerin Rolü: Kuramsal ve Ampirik bir Çalışma, Doktora Tezi, s. 114.
  • Turan, İ. (1991), Siyasal Sistem ve Siyasal Davranış, İstanbul: Der Yayınları, s.78-85.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sevil Omuş 0000-0002-5660-9742

Erken Görünüm Tarihi 28 Kasım 2024
Yayımlanma Tarihi 29 Kasım 2024
Gönderilme Tarihi 31 Ekim 2023
Kabul Tarihi 10 Temmuz 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Omuş, S. (2024). YEREL SEÇİMDE SEÇMEN DAVRANIŞLARINI ETKİLEYEN FAKTÖRLER: “ŞEHİTKAMİL ÖRNEĞİ”. Gaziantep Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 14-27. https://doi.org/10.55769/gauniibf.1384154

open-access-logo.png ithenticate-badge-rec-reverse.png