Rekreasyon Araştırmaları İçin Temel Bir Araştırma Yapısı ve Ölçek Önerisi

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 61 - 84, 20.06.2018

Göknil Nur Koçak , Gamze Eryılmaz

https://doi.org/10.31680/gaunjss.425419

Cited By: 3

Öz

Literatürde, genelde rekreasyon ve turizm kavramlarının her ikisinin de, boş zamanda, gönüllük esasıyla yapılan ve mutlu olma, stresten uzaklaşma, kafa dağıtma ve eğlenme gibi bireyin olumlu kendilik haline ulaşma amacıyla yaptığı faaliyetlere işaret ettiği görülmektedir. Rekreasyon kavramı, “aktivite, ruhsal durum, yaşam biçimi ve bütünsel yaklaşım” olarak literatürde tartışılsa da, düzeyler itibariyle gözlenebilir ve karşılaştırılabilir nitelikte tanımlanmamıştır. Bu haliyle farklı rekreasyon faaliyetlerinin performansını belirlemek ve karşılaştırmak da mümkün olamamaktadır. Bu araştırmanın amacı; rekreasyonu ayrık bir bilimsel yapı olarak betimlemek ve bir performans gözlemlerini mümkün kılan bir ölçek önermektir. Çalışmada bir yapı ve değişken olarak betimlenen rekreasyon “yenilenme” olarak etiketlenmiştir. Araştırma kapsamında beş ayrı saha çalışması gerçekleştirilmiş, toplamda 3 farklı şehirde 5 ayrı saha çalışmasında 1.146 katılımcıyla görüşülmüştür. Sürecin sonunda psikometrik nitelikleri bakımından tekrarlı sınamalara tabi tutulmuş, güvenilirlik ve geçerlilik bakımından araştırmacılara önerilebilecek bir “yenilenme” yapısı ve ölçeği geliştirmiştir. Bu çalışmanın özgün katkısı; bireylerin öğrenme, farklı deneyimler yaşama, uğraşlarından hoşlanma ve yeterince fiziksel aktif olma düşüncesi ile yenilenmeyi açıklayan yeni bir yapı öneren ölçeğin geliştirilmesidir.

Anahtar Kelimeler

Ölçek Geliştirme, Değişken Yapılandırma, Rekreasyon, Yenilenme

Kaynakça

• Açıkbilim, (2018). Nesiller ayrılıyor: X, Y VE Z nesilleri, http://www.acikbilim.com/2013/09/dosyalar/nesiller-ayriliyor-x-y-ve-z-nesilleri.html, Erişim Tarihi: 8.6.2014.
• Argan, M. (2007). Eğlence Pazarlaması, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Balcı, V., İlhan, A. (2006). Türkiye’deki üniversite öğrencilerini rekreatif etkinliklere katılım düzeylerinin belirlenmesi, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,4(1) 11-18.
• Bureau of Outdoor Recreation. (1966). Trails for America Report on The Nationwide Trail Study, Washington, DC: Unıted States Department of The Interıor Bureau of Outdoor Recreatıon.
• Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Pegem Akademi, Ankara.
• Çakmur, H. (2012). TAF preventive medicine bulletin araştırmalarda ölçme- güvenirlilik- geçerlilik, Derleme/ ReviewArticleTAF Prev Med Bull, 11(3), 339-344. Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LISREL Uygulamaları, Pegem Akademi, Ankara.Erkuş, A. (2009). Davranış Bilimleri İçin Bilimsel Araştırma Süreçleri, Seçkin Yayın Evi, Ankara.
• Furnham, A. (2012). The psychology of Behaviour At Work: The Individual in The Organization. New York: Psychology Press, http://books.google.com.tr/books?id=cZYmPu8S-VsC&hl=tr, Erişim Tarihi: 13.01.2017.
• Gondos, B. (2014). Relationship Between Tourism and Quality of Life: Researches At Lake Balaton, In Human Capital without Borders: Knowledge and Learning for Quality of Life; Proceedings of the Management, Knowledge and Learning International Conference, 879-888.
• Hacıoğlu N., Gökdeniz A., Dinç Y. (2003). Boş zaman & Rekreasyon Yönetimi Örnek Animasyon Uygulamaları, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Hurd, A. R., Anderson, D. M. (2011). The Park and Recreation Professional’s Handbook, Human Kinetics, Sheridan Books, United States, https://books.google.com.tr/books?id=4kayXjm69-gC&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Erişim tarihi: 24.04.2018.
• Jensen, C. R., Guthrie, S. (2006). Outdoor Recreation in America, Human Kinetics, United States of America, http://books.google.com.tr/books?id=HESJLEJlKwQC&hl=tr, Erişim tarihi: 24.04. 2018.
• Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
• Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme, Gazi Kitapevi, Ankara.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Evi, Ankara.
• Koç, E., Boz, H. (2014). Psychoneurobiochemistry of tourism marketing, Tourism Management, 44, 140- 148.
• Koçak, G. (2017). Nitel ve nicel araştırmaların bilimsel soyutlama performansı açısından değerlendrilmesi, Futourısm Congress, Mersin, 959-966.
• Köktaş, Ş. K. (2004). Rekreasyon Boş Zaman Değerlendirme, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Kunstler, R. A., Daly, F. S. (2010). Therapeutic Recreation Leadership and Programming, Human kinetics, United States of America, https://books.google.com.tr/books?id=5e-ZAm-omZEC&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Erişim tarihi: 24.04.2018. McCrindle, M. (2006). Word Up: A Lexicon of Generation Y & Z: A Guide to Communicating with Them The ABC of XYZ. Mccrindle Research, http://books.google.com.tr/books?id=JCrJqLFutykC&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false internet adresinden, Erişim tarihi: 13.05.2018.
• McLean, D. D., Hurd, A. R. (2014). Kraus' Recreation and Leisure in Modern Society, Berenson, College of Nursing and Health Professions Jones & Bartlett Publishers, Linda University of Nevada Las Vegas, https://books.google.com.tr/books?id=P6cdAwAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r#v=onepage&q&f=false, Erişim tarihi: 24.04.2018.
• Metin T. C., Kesici M., Kodaş D. (2013). Rekreasyon olgusuna akademisyenlerin yaklaşımları, Journal of Yasar University, 30(8), 5021-5048.
• Orel, F. D., Yavuz, M. C. (2003). Rekreasyonel Turizmde Müşteri Potansiyelinin Belirlenmesine Yönelik Bir Pilot Çalışma, Çukurova Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (11), 61-76.
• Smith, V. L. (1989). Hosts and Guests: The Anthropology of Tourism, University of Pennsylvania Press, United States, https://books.google.com.tr/books?id=n0RRAgAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r#v=onepage&q&f=false, Erişim tarihi: 24.04.2018.
• Rossman R.J., Schlatter E.B. (2011). Recreation Programming Design Leisure Experiences, Sagamore Publishing, United States.WTO (2013). https://e- http://cf.cdn.unwto.org/sites/all/files/docpdf/glossaryenrev.pdf, Erişim tarihi: 24.04.2018.
• WTO (2014). http://statistics.unwto.org/sites/all/files/docpdf/glossaryterms.pdf, Erişim tarihi: 24.04.2018.
• Warn, S. (1999). Recreation and Tourism: A Changing Industry, Nelson Thornes Ltd, United Kindom, http://books.google.com.tr/books?id=cJTHrh2q8rEC&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Erişim tarihi: 24.04.2018.
• Yeniçeri M., Coşkun B., Özkan H. (2002). Muğla il merkezindeki memurların boş zaman değerlendirme eğilimlerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma, Muğla Üniversitesi, SBE Dergisi, 7, 1-20.
• Yukic,T.S. (1970). Fundamentals of Recreation, Harper & Row, New York.