Eskrime Özgü Görsel Reaksiyon Simülasyon Testi ile Denge, Anaerobik Güç ve Görsel Reaksiyon Parametreleri Arasındaki İlişkisinin İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 4, 169 - 180, 28.12.2018

Tuğba Kocahan Burak Ustundağ Erkan Tortu Gökhan Deliceoğlu

https://doi.org/10.31680/gaunjss.461874

Cited By: 4

Öz

Çalışmanın amacı eskrim branşındaki erkek
ve kadın sporcuların, eskrime özgü görsel reaksiyon simülasyon testi ile denge, anaerobik güç
ve görsel reaksiyon parametreleri arasındaki ilişkisinin incelenmesidir. Araştırma
grubunu 9 erkek (X_yaş=18,67± 2,61 yıl; X_va=72,17±12,89
kg; X_bu=178,95±6,11 cm), 6 kadın (X_yaş=17,75±2,53 yıl; X_va=59,30±8,39
kg; X_bu=164,79±3,98 cm) toplam 15 elit eskrim sporcuları
oluşturmuştur. Araştırma grubuna görsel reaksiyon ölçümü için Witty-Sem görsel
reaksiyon test cihazı, denge ölçümü için Y-Blance test platformu, anaerobik güç
parametrelerini ölçmek için Monark Ergonometrik 894 E marka bisiklet
ergometresi kullanılarak Wingate anaerobik güç testi (WAnT) yapılmıştır.

Sporcuların
ölçülen parametrelerdeki anlamlı farklılığı belirlemek için SPSS 17.0 paket
programında Mann Whitney u testi, parametreler arasındaki ilişkinin
belirlenmesinde corelasyon testi uygulanmıştır. Erkek ve kadın sporcuların eskrime özgü görsel reaksiyon simülasyon testi
ile denge, görsel reaksiyon ve anaerobik güç parametreleri arasında anterior
yönde denge ölçümü dışında tüm parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı bir
farklılık görülmektedir (p<0,05). Korelasyon ölçümüne bakıldığında eskrime özgü planlı ve plansız reaksiyon
simülasyon testi ile görsel reaksiyon testi arasında pozitif yönde ilişki
bulunurken diğer parametrelerle negatif yönde bir ilişki bulunmuştur.

Sonuç olarak araştırmamızda erkek ve kadın sporcuların eskrime özgü görsel reaksiyon simülasyon testi
ile denge, görsel reaksiyon ve anaerobik güç parametrelerinde erkek sporcular
daha iyi değerler elde etmiştir. Parametreler arasındaki ilişkiye bakıldığında
ters orantı bulunması ölçülen parametrelerde özellikle denge performansının
gelişmesi, reaksiyon süresinin de gelişeceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Görsel reaksiyon, denge, anaerobik güç parametreleri

Kaynakça

• Altınok B. (2011). Kılıç Epe ve Flöre Dallarında Üst Düzeyde Spor Yapan Bayan ve Erkek Eskrimcilerin Temel Biyomotor Dayanıklılık ve Vücut Yağ Yüzdelerinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi.
• Arseven R. (1976). Eskrim Tarihi ve Modern Eskrim. İstanbul, s. 89, 21-22.
• Auxter D., Pyfer J., Hunettig C. (1993). Adapted Physical Education and Reaction. 7. Ed. Mosby, USA.
• Baecchle T.R. Earle R.W. (2000). Plyometric Training, Potach, D. H. & Chu, D. A.(Der.). Essential of Strength Training and Conditioning, Canada, Human Kinetics.
• Başpınar Ö. (2009). Futbolcularda İzokinetik Kas Kuvvetinin Anaerobik Güce Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Bouchard C., Taylor A. W., Simaneau J., Dulac S. (1991). Testing Anaerobic Power and Capacity. (L MacDouall, H. A Wenger, H Gren Ed.). Physiological Testing of the High Performance Athlete. Champaign, IL: Human Kinetics Books, 175-221.
• Çimen O., Cicilioğlu İ., Günay M. (1997). Erkek ve Bayan Türk Genç Milli Masa Tenisçilerinin Fiziksel ve Fizyolojik Profilleri. Beden Eğitimi Spor Bilimleri Dergisi II, 4 : 7 -12.
• Denerel H. N. (2011). Statik ve Dinamik Germe Egzersizlerinin Dinamik Denge Üzerine Akut Etkisi. Tıpta Uzmanlık Tezi. İzmir, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi.
• Di Russo F., Taddei F., Apnile T., Spinelli D. (2006). Neural Correlates Of Fast Stimulus Discrimination And Response Selection İn Top-Level Fencers. Neurosci Lett, 13;408(2):113-8.
• Duvan A., Toros T., Şenel Ö. (2010). Maksimal Yüklenme Yoğunluğunun Elit Türk Eskrimcilerin Görsel Reaksiyon Zamanları Üzerine Etkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4-3.
• Enzo M.G. (1985). Cours International Pour Technicsien D’escrime, Roma, s.2.
• Ersöz Y. (2012). Çoklu Beceri Spor Eğitim Programının 7-10 Yaş Grubu Erkek Çocuklarda Motor Gelişime Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Esbjörnsson M., Sylven C., Holm I., Jansson E. (1993). Fast Twitch Fibers May Predict Anaerobic Performance in Both Females and Males. International Journal of Sports Medicine. 14 (5): 263.
• Göktepe M., Şenel Ö., Özkan A. (2015). Bazı Raket Sporlarıyla Uğraşan Sporcuların Reaksiyon Zamanları ve El Kavrama Kuvvetleri İle Denge ve Proprioseptif Duyularının İlişkisi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, Sayı: 17, Ss, 1-25.
• Gür K. E., Başakçı Ç. B., Baş A. U., Ünver F. (2018). Sağlıklı Gençlerde Kısa Dönem Dinamik Stabilizasyon Eğitiminin Esneklik, Kassal Endurans ve Dinamik Denge Üzerine Etkileri. Journal of Exercise Therapy and Rehabilitation 5-1.
• Hazar F., Taşmektepligil Y. (2008). Puberte Öncesi Dönemde Denge ve Esnekliğin Çeviklik Üzerine Etkilerinin İncelenmesi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VI (1) 9-12.
• Kerkez F. (2006). Oyun ve Egzersizin Yuva ve Anaokuluna Giden 5-6 Yaş Grubu Çocuklarda Fiziksel ve Motor Gelişime Etkisinin Araştırılması. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Koşar N., Kin İ. A. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Wingate Anaerobic Performans Profili ve Cinsiyet Farklılıkları. Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Spor Bilimleri Dergisi. 15 (1): 25-38.
• Muratlı S. (2007). Antrenman Bilimi Yaklaşımıyla Çocuk ve Spor. Nobel Basımevi, 2.baskı, 212-216, Ankara.
• Murphy M. M., Patton J. F., Frederick F. A. (1986). Comparative Anaerobic Power of Men and Women. Aviat Space Environ Med, 57 (7): 636-641.
• Özkan A., Kin İ. A. (2010). Sporcularda Bacak Hacmi, Kütlesi, Hamstring/Quadriceps Oranı İle Anaerobik Performans ve İzokinetik Bacak Kuvveti Arasındaki İlişki. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe, 21 (3), 90–102.
• Özkan A. (2007). Wingate Anaerobik Güç Testinde Optimal Yükün Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Pehlivan Ç. T., Deliceoğlu G., Tortu E., Kocahan T. (2017). İşitme Engelli Judo ve Judo Milli Takım Sporcularının Görsel Reaksiyon ve Denge Yetilerinin Karşılaştırılması. 15. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi.
• Sandrey M. A. (2006). The Comparative Effects Of A Six-Week Balance Training Program, Gluteus Medius Strength training Program, And Combined Balance Training/Gluteus Medius Strength Training Program On Dynamic Postural Control, Master Of Science İn Athletic Training, School Of Physical Education, Morgantown, West Virginia.
• Sevim Y. (2002). Antrenman Bilgisi, Nobel Yayın Dağıtım, 1. Baskı, 76-78, Ankara.
• Şahin Y. (2016). Eskrimcilerde Dominant- Non Dominant Bacak Kuvvetlerinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Ün N. (2003). Zihinsel Özürlü Çocuklarda Fiziksel Uygunluk Eğitiminin Reaksiyon Zamanı Üzerine Etkisi. H.Ü. Sağ. Bil. Enst., Doktora Tezi, Ankara.
• Yücel B. (2015). Takım Sporlarında Kuvvet Antrenmanlarının Anaerobik Güç ve Denge Üzerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.