Objective: The aim of this study was to evaluate the push-out bond strength of fiber posts used in the restoration of endodontically-treated teeth with extreme material loss, luted with two different self-adhesive resin cements alone or with the combination of an adhesive.
Materials and Method: The post spaces of 80 extracted mandibular first premolar roots were prepared and divided into 4 experimental groups according to fiber post (RelyX Fiber Post) luting material. Group 1 was luted with RelyX Unicem, Group 2 was luted with RelyX Unicem + Adper Easy One, Group 3 was luted with Clearfil SA Cement, and Group 4 was luted with Clearfil SA Cement + S3 Bond. After 24 h and 1 month, horizontal sections of 1 mm thickness were made from the coronal, middle and apical root parts of the fiber posts, and push-out tests were performed. Groups were compared by using one way analysis of variance (ANOVA) and Tukey’s HSD post hoc tests and storage periods were compared by using independent samples t-test (α=0.05).
Results: For both evaluation time periods, RelyX Unicem + Adper Easy One showed the highest bond strength. Regarding the 24 h period, the lowest bond strength values were found for the apical sections followed by middle and coronal sections. One month results revealed similar bond strength values for the middle and apical sections (p>0.05) which were significantly lower than the values found for the coronal sections (p<0.05). RelyX Unicem + Adper Easy One exhibited greater push-out bonding strength compared to other groups in the middle and apical sections (p<0.05).
Conclusion: According to the results of this in vitro study it can be concluded that, using an adhesive system in combination with a self-adhesive resin cement during post cementation may improve the bond strength.Amaç: Aşırı kron harabiyeti gösteren endodontik tedavili dişlerin restorasyonunda kullanılan fiber post sisteminin post boşluğuna bağlayıcı rezin uygulanarak ya da uygulanmadan iki farklı kendinden bağlanabilen rezin simanla yapıştırılmasının, push-out bağlanma dayanımı üzerine etkilerinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada kullanılan çekilmiş 80 adet 1. küçük azı dişi kök kanal preparasyonları yapıldıktan sonra fiber postun (RelyX Fiber Post) yapıştırılmasında kullanılan materyallere göre 4 gruba ayrıldı. Grup 1 RelyX Unicem, Grup 2 RelyX Unicem + Adper Easy One, Grup 3 Clearfil SA Cement, Grup 4 Clearfil SA Cement + S3 Bond kullanılarak yapıştırıldı. Örnekler 24 saat ve 1 aylık sürelerde etüvde bekletildikten sonra fiber postun apikal, orta ve koronal bölgelerinden 1 mm’lik horizontal 6 kesit alındı ve push-out bağlanma dayanımları değerlendirildi. Grupların karşılaştırılmasında tek yönlü varyans analizi ve Tukey HSD testleri, bekletme sürelerinin karşılaştırılmasında bağımsız değişkenler t-testi kullanıldı (α=0.05).
Bulgular: Hem 24 saat hem de 1 aylık ölçüm sonuçlarına göre en yüksek bağlanma dayanım değerleri Rely X Unicem + Adper Easy One grubunda gözlendi. En zayıf bağlantı 24 saat sonrasında postun apikal bölgesinden alınan kesitlerde görüldü, bunu orta ve koronal bölgeler izledi. 1. ay sonunda, apikal ve orta bölge kesitleri benzerlik gösterirken (p>0.05), her iki bölge de koronal bölgeden daha düşük değerler gösterdi (p<0.05). Apikal ve orta bölgelerde RelyX Unicem + Adper Easy One diğer gruplara göre daha yüksek bağlanma dayanımı değerleri gösterdi (p<0.05).
Sonuç: Bu in vitro test koşulları altında post simantasyonunda, kendinden bağlanabilen rezin simanların uygun bağlayıcılar ile birlikte kullanımının bağlanma dayanımını arttırdığı söylenebilir.
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
---|---|
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Ocak 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 34 Sayı: 1 |