Öz
Günümüzde dijital teknolojiler, tüm bilim alanlarında olduğu gibi mimarlıkta da yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Bu doğrultuda öğrencileri mesleki ortama hazırlamak için, mimarlık eğitim programlarında da değişiklikler yapılarak, mevcut ders içeriklerine dijital teknolojilerini içeren dersler eklenmiştir. Ancak, mimarlık eğitiminde geleneksel tasarım ve ifade araçları olan kağıda çizmek ve maket üretmek gibi uygulamalar halen devam etmektedir. Dijital teknolojiler ise yardımcı araçlar olarak kullanılmaktadır. Günümüzde devam eden bu karma (hibrid) eğitim sistemi, dijital teknolojilere geçiş süreci olarak görülmektedir. Bu makalede, mimari tasarım ve görselleştirilme eğitiminde kullanılan geleneksel ve dijital ifade tekniklerinin birbirine göre üstün ve zayıf yönlerinin karşılaştırılması ve gelişen görselleştirme yazılımlarının da kendi içlerinde karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu bağlamda tüm teknikler,"Üretim Süresi", "Mekan Gereksinimi- Donanım", "Hassasiyet- Kalite", "Fotogerçekçi Sonuçlar" "Revizyon Kolaylığı", "Yeni Alternatiflerin Üretilebilmesi", "Arşivleme Kolaylığı", "Uzaktan Eğitime Uygunluk" ve "Öğretici ve Öğrenci Memnuniyetleri" bağlamında analiz edilmiştir. Gazi Üniversitesi Mimarlık Bölümü öğrencileri ile birlikte, dört eğitim öğretim yarıyılı boyunca devam eden bir alan çalışması yapılmıştır. Sonuç olarak; sağladığı kolaylıklar ve üstün nitelikleri nedeniyle mimarlık eğitiminde dijital teknolojilerin kullanımına geçişin zorunlu ve obje bazlı yazılımların daha yararlı olduğu görülmektedir.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 16 Ağustos 2011 |
| Gönderilme Tarihi | 16 Ağustos 2011 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 3 Sayı: 3 |
