Ereğli–Ulukışla Havzasında ilk sedimantasyon Üst Kretase’nin Kampaniyen-Maestrihtiyen döneminde başlamıştır. Havzada genellikle fliş fasiyesinde çökeller gelişmiş olup, yer yerde karbonatlı istifler yer almaktadır. Havzada çökelen sedimanter birimler genelde Miyosen başlarına kadar devamlı, yer yer de bölgesel uyumsuzluklar ile devam etmiştir. En son çökelen birimler ise göl ve akarsu karakterli olup, diğer tüm birimleri uyumsuz olarak örter. Yapılan modern organik jeokimyasal analizlerden elde edilen verilerin değerlendirilmesi sonucunda Çiftehan formasyonunun zayıf petrol kaynak kaya özelliği sergilediği, kerojen tipinin çoğunlukla Tip-III olduğu, organik maddenin olgunlaşma başlangıcı-olgun safhada olduğu ve dolayısı ile de doğal gaz ürettiği, fakat ekonomik bir değer sunmadığı anlaşılmıştır. Halkapınar ve Hasangazi formasyonlarından alınan örneklerin analiz verilerinin değerlendirilmesiyle de birimlerin zayıf derecede kaynak kaya özellikleri sunduğu anlaşılmıştır. Ayrıca, kerojen tiplerinin çoğunlukla Tip-III olduğu, organik maddenin olgunlaşma başlangıcı-aşırı olgun safhada bulunduğu ve gaz türettiği ancak ekonomik önem arz etmediği sonucuna varılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Nisan 2013 |
Gönderilme Tarihi | 10 Nisan 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2004 Cilt: 19 Sayı: 4 |