BibTex RIS Kaynak Göster

DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ

Yıl 2007, Cilt: 22 Sayı: 1, 0 - , 15.02.2013

Öz

H-tipi elemanlar kullanılarak dairesel bir boşluk içeren levhaların gerilme analizi uyarlamalı sonlu elemanlarmetoduyla MATLAB® ortamında yazılan bir programla yapılmıştır. Yük etkisindeki levhanın uyarlamalı sonluelemanlarla iteratif çözümünde iki tip yaklaşım kullanılmıştır. Bunlardan ilkinde sisteme ait başlangıç çözüm ağıteşkil edilip gerilme analizi yaptıktan sonra, Zienkiewicz ve Zhu tarafından oluşturulmuş olan hızlı yakınsayanyama düzeltmesi (HYD) kullanılmakta ve sonlu elemanlar çözümünden elde edilen gerilmeler iyileştirilmektedir.İkinci yaklaşımda, seçilen bir gerilme bileşeninin komşu noktalar arasındaki değişimini dikkate alarak sonluelemanlar ağı sıklaştırılmaktadır. Sonlu elemanlar çözüm ağının oluşturulmasında Delaunay kriteri kullanılmıştır.HYD iyileştirmesi kullanarak optimum sayıda sonlu elemanla uyarlamalı analiz yapılmıştır. İkinci yöntemdeelde edilen üçgen eleman sayısı birinci yöntemdekine göre yaklaşık yüzde 50 daha fazla olmaktadır.

Kaynakça

  • Basu, P.P., Peano, A., “Adaptivity in p-Version
  • Finite Element Analysis”, Journal of Structural
  • Engineering, Cilt 109, 2310-2324, 1983.
  • Baker, T.J., “Mesh Adaptation Strategies for Problems
  • in Fluid Dynamics”, Finite Elements in
  • Analysis and Design, Cilt 25, 243-273, 1997.
  • Zienkiewicz, O.C., Zhu, J.Z., Gong, N.G., “Effective
  • and Practical h–p Adaptive Analysis Procedure
  • for the Finite Element Method”, Int. J.
  • Numer. Meth. Engng., Cilt 28, 879-891, 1989.
  • Carnevali, P., Morris, R.B., Tsuji, Y., Taylor, G.,
  • “New Basis Functions and Computational Procedures
  • for p-Version Finite Element Analysis”, Int. J.
  • Numer. Meth. Engng., Cilt 36, 3759-3779, 1993.
  • Berger, M.J., Jameson, A., “Automatic Adaptive
  • Grid Refinement for Euler Equations”, AIAA J.,
  • Cilt 23, 561-568, 1985.
  • Rivara, M.C., “A 3-D Refinement Algorithm Suitable
  • for Adaptive and Multi-Grid Techniques’, Commun.
  • Appl. Numer. Meth., Cilt 8, 281-290, 1992.
  • Borouchaki, H., Frey, P.J., “Adaptive Triangular-
  • Quadrilateral Mesh Generation”, Int. J. Numer.
  • Meth. Engng., Cilt 41, 915-934, 1998.
  • Babuska, I., Rheinboldt, W.C., “A Posteriori Error
  • Estimates of the Finite Element Method”, Int. J.
  • Numer. Meth. Engng., Cilt 12, 597-1615, 1978.
  • Hinton, E., Campbell, J.S., “Local and Global
  • Smoothing of Discontinuous Finite Element Functions
  • Using Least Squares Method”, Int. J.
  • Numer. Meth. Engng., Cilt 8, 461-480, 1974.
  • Zienkiewicz, O.C., Zhu, J.Z., “A Simple Error
  • Estimator and Adaptive Procedure for Practical
  • Engineering Analysis”, Int. J. Numer. Meth.
  • Engng., Cilt 24, 333-357, 1987.
  • Grosse, I.R., Katragadda, P., Benoit, J., “An Adaptive
  • Accuracy-Based a Posteriori Error Estimator”,
  • Finite Elements in Analysis and Design, Cilt 12,
  • -90, 1992.
  • Zienkiewicz, O.C., Zhu, J.Z., “The Superconvergent
  • Patch Recovery and a Posteriori Error Estimate.
  • Part 1. The Recovery Technique”, Int. J. Numer.
  • Meth. Engng., Cilt 33, 1331-1364, 1992.
  • Zienkiewicz, O.C., Zhu, J.Z., “The Superconvergent
  • Patch Recovery and a Posteriori Error Estimate.
  • Part 2. Error Estimates and Adaptivity”, Int. J.
  • Numer. Meth. Engng., Cilt 33, 1365-1382, 1992.
  • Zhu, Q., Zhao, Q., “SPR Technique and Finite
  • Element Correction”, Numer. Math., Cilt 96,
  • -196, 2003.
  • ANSYS Online Help, SAS IP, 1999.
  • Paulino, G.H., Menezes, I.F.M., Cavalcante Neto,
  • J.B., Martha, L.F., “A Methodology for Adaptive
  • Finite Element Analysis: Towards an Integrated
  • Computational Environment”, Computational
  • Mechanics, Cilt 23, 361-388, 1999.
  • Frey, W.H., “Selective Refinement: A New Strategy
  • for Automatic Node Placement in Graded Triangular
  • Meshes”, Int. J. Numer. Meth. Engng.,
  • Cilt 24, 2183-2200, 1987.
  • Bern, M., Plassmann, P., “Mesh Generation”, Handbook
  • of Computational Geometry, Sack J.R.,
  • Urrutia J. (editors), North Holland, 320-323, 2000.
  • Wiberg, N.-E., Abdulwahab, F., “Error Estimation
  • with Postprocessed Finite Element Solutions”,
  • Computers and Structures, Cilt 64, 113-137, 1997.
  • Timoshenko, S.P., Goodier, J.N., Theory of
  • Elasticity, McGraw-Hill, New York, 1969.
Toplam 67 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Bahadır Alyavuz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Şubat 2013
Gönderilme Tarihi 15 Şubat 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2007 Cilt: 22 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Alyavuz, B. (2013). DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 22(1).
AMA Alyavuz B. DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ. GUMMFD. Mart 2013;22(1).
Chicago Alyavuz, Bahadır. “DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ”. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi 22, sy. 1 (Mart 2013).
EndNote Alyavuz B (01 Mart 2013) DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi 22 1
IEEE B. Alyavuz, “DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ”, GUMMFD, c. 22, sy. 1, 2013.
ISNAD Alyavuz, Bahadır. “DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ”. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi 22/1 (Mart 2013).
JAMA Alyavuz B. DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ. GUMMFD. 2013;22.
MLA Alyavuz, Bahadır. “DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ”. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, c. 22, sy. 1, 2013.
Vancouver Alyavuz B. DAİRESEL DELİKLİ DİKDÖRTGEN LEVHANIN H-TİPİ SONLU ELEMANLAR İLE UYARLAMALI ANALİZİ. GUMMFD. 2013;22(1).