Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziği Perdelerinin Seslendirilmesinde Yaşanan Güçlükler ve Çözüm Önerileri

Yıl 2019, Cilt: 39 Sayı: 1, 597 - 625, 20.03.2019

Burcu Avcı Akbel

https://doi.org/10.17152/gefad.413280

Cited By: 2

Öz

Bu araştırma ile viyolonsel eğitiminde
Türk Müziği perdelerinin seslendirilmesinde yaşanan güçlükler hakkındaki paydaş
görüşlerini ve bu güçlüklerin aşılmasına yönelik çözüm önerilerini ortaya
çıkarmak amaçlanmaktadır. Bu çalışma nitel, bir araştırmadır. Çalışmanın
verileri Türk Müziği alanında eğitim veren konservatuarlarda çalışan gönüllü on
öğretim elemanından ve bu kurumlarda okuyan altı son sınıf öğrencisinden
sağlanmıştır. Veriler, araştırmacı tarafından hazırlanmış olan yarı
yapılandırılmış görüşme ve odak grup görüşmesi ile toplanmıştır. Elde edilen
veriler, içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda,
bireylere çok dinlemeleri, etüt çalışmaları, makamları bilmeleri, hatalarını
düzeltme yeteneklerini geliştirmeleri, ağır tempoda çalışmaları, tekniklerini
esnetebilmeleri,  perdeli enstrümanlarla
çalışmaları, solfej çalışmaları yapmaları, kayıt yapmaları, çok sayıda eser
çalmaları, çalışma saatlerini artırmaları, anlık düşünebilmeleri ve taklit
etmeleri yönünde önerilerde bulunulmuştur. Eğitimcilere ise bütünsel yaklaşımda
eğitim vermeleri, egzersizler yazmaları, öğrencide viyolonsel çalma tekniğini
doğru oturtmaları, önce tampere sistemi öğretmeleri, öğrencilerle birlikte
çalmaları, taksim örnekleri ya da etütler yazmaları, öğrenciyi motive etmeleri,
kendilerini geliştirmeleri önerilerinde bulunulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Türk Müziği, Viyolonsel, Viyolonsel eğitimi, Türk müziği perdeleri, Entonasyon

Kaynakça

• Akdoğu, O. (1999). Türk Müziğinde perdeler. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Akgün, G. (2006). Korolarda entonasyon. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(20), 29-31.
• Angı, Ç. E., & Birer, A. R. H. (2013). Keman öğretiminde karşılaşılan entonasyon problemleri ve çözüm önerileri. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(2), 48-69.
• Arel, H.S. (1991). Türk Musikisi nazariyatı dersleri, (Hazırlayan, Onur Akdoğu), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Avcı Akbel, B. (2017). stakeholder opinions on suitability of cello etudes created from taksims of Tanburi Cemil Bey in education. Journal of Education and Practice. 8(18). 102-117.
• Behar, C. (2003). Aşk olmayınca meşk olmaz- geleneksel Osmanlı/Türk Müziğinde öğretim ve intikal, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Beşiroğlu, Ş. Ş. (2009). Türk Müziğinin dünü bugünü ve yarını. 38. ICANAS Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi (10-15 Eylül 2007), Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Ankara, 933- 949.
• Beşiroğlu Ş. & Özgen Öztürk, Y. (2009). Türk Makam Müziğinde viyolonsel :erken dönem kayıtları üzerine bir analiz. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Bilen, S., & Ergen, D. (2010). İlköğretim düzeyinde eşlikli çalmaya dayalı keman eğitiminin entonasyon, özgüven ve tutum üzerindeki etkisi, Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 23-32.
• Budak, O. A. (2006). Türk müziğinin kökeni-gelişimi. Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th ed.). New York, NY: Routledge.
• Conway, C. (2003), Good rhythm and intonation from day one in beginning instrumental music. Music Educators Journal, 89(5), 26-31.
• Çokluk, Ö., Yılmaz, K., & Oguz, E. (2011). Nitel bir görüşme yöntemi: odak grup görüşmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4 (1), 95-107.
• Darrow, A. A., & Starmer, G. J. (1986). The effect of vocal training on the intonation and rate of hearing impaired children's speech: A pilot study. Journal of Music Therapy, 23(4), 194-201.
• David, M. & Sutton C. D. (2004). Social research the basics. London: Sage.
• Demirci, B. (2013). Viyolonsel eğitiminde geleneksel Türk Müziğine yönelik bir çalışma Modeli. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 117-129.
• Dikici, M. M. (2014). Viyolonsel eğitiminde karşılaşılan entonasyon probleminin çözümüne yönelik yöntemlere ilişkin öğrenci görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Ekiz. D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ergen, D. (2010). İlköğretim düzeyinde eşlikli çalmaya dayalı keman eğitiminin entonasyon, özgüven ve tutum üzerindeki etkisi, (Unpublish Doctoral Dissertation), DEÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Germen, G. (2013). Klarnet eğitiminde entonasyon problemlerini azaltmaya yönelik çalışma yöntemi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28-2).
• Göktürk, D. (2010). Current status of string teacher education at university music teacher training schools in Turkey. International Journal of Music Education, 28(2).
• Ho, T. K. L., Lin, H. S., Chen, C. K., & Tsai, J. L. (2015). Development of a computer based visualised quantitative learning system for playing violin vibrato. British Journal of Educational Technology, 46(1), 71-81.
• Karadeniz M. E. Türk Musikisinin nazariye ve esasları. , Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık.
• Krueger, R.A. (1994). Focus groups: a practical guide for applied research. London: SAGE.
• Liao, M. Y., & Davidson, J. W. (2016). The effects of gesture and movement training on the intonation of children’s singing in vocal warm-up sessions. International Journal of Music Education, 34(1), 4-18.
• Özcan, Ö. (2010), Geleneksel Türk Sanat Müziğinde uygulanan ses eğitimi yöntemlerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Salzberg, R. S. (1980). The effects of visual stimulus and instruction on intonation accuracy of string instrumentalists. Psychology of Music, 8(2), 42-49.
• Tanburi, Cemil Bey, (1993). Rehber-i musiki. (Çeviri yazım ve Yorum, M. Hakan Cevher), İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
• Tanrıkorur, C. (2003), Müzik, kültür ve dil. İstanbul: Dergah Yayınları.
• Topoğlu, O. (2010). Viyolonsel çalışma sürecinde eşlikli parmak açma çalışmalarının viyolonsel öğrencilerinin entonasyon, özdüzenleme ve derse ilişkin görüşleri üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Tarkum, E. (2006), Entonasyon açısından keman öğretimi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 121-126.
• Tutu, S.B. (2001). Türk Müziği’nde viyolonsel eğitimi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Tümer, H. (1964), Hz. Mevlana ve ney. Türk Yurdu Mevlana Özel Sayısı, 3(8-9-10).
• Yıldırım, A. ve Şimşek H.( 2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zatorre, R. J., & Baum, S. R. (2012). Musical melody and speech intonation: singing a different tune. PLoS biology, 10(7), e1001372.
• Zendri, G., Valdan, M., Gratton, L. M., & Oss, S. (2015). Musical intonation of wind instruments and temperature. Physics Education, 50(3), 348.