Saf Madde, Karışımlar ve Karışımların Ayrılması Konularında Yaşam Temelli Başarı Testinin Geliştirilmesi

Yıl 2020, Cilt: 40 Sayı: 3, 797 - 825, 29.11.2020

Hülya Dede İbrahim Halil Keleş

https://doi.org/10.17152/gefad.659887

Cited By: 6

Öz

Bu çalışmanın amacı 7. sınıf fen bilimleri dersi saf maddeler, karışımlar ve karışımların ayrılması konularına yönelik yaşam temelli sorulardan oluşan bir yaşam temelli başarı testi geliştirmektir. Araştırma yöntemi olarak tarama yönteminin kullanıldığı çalışmada ilk olarak ilgili konunun kazanımları doğrultusunda belirtke tablosu hazırlanarak, 25 sorudan oluşan madde havuzu oluşturulmuştur. Uzman görüşleri doğrultusunda kapsam geçerliği sağlanan testin görünüş geçerliğini incelemek üzere pilot uygulaması 7. sınıfta öğrenim gören 20 öğrenciye uygulanarak yapılmıştır. Daha sonra iki ayrı ortaokulun 7. sınıfında öğrenim gören toplam 199 öğrenciye uygulanarak testin asıl uygulaması yapılmıştır. Elde edilen verilere madde analizi, madde-toplam korelasyon analizi ve alt grup-üst grup ortalama farkına dayalı madde analizi yapılmıştır. Bu analizler sonucu toplam dokuz soru testten çıkarılmıştır. Testin KR-20 güvenirlik katsayısı değeri 0.71 olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak çoktan seçmeli, dört seçenekli ve 16 yaşam temelli sorudan oluşan yaşam temelli başarı testi geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Başarı Testi, Fen Bilimleri Dersi, Karışımlar, Saf Maddeler, Yaşam Temelli Soru

Kaynakça

• Adıgüzel, O. C., & Özdoğru, F. (2013). Üniversitelerde ortak zorunlu yabancı dil ı dersine yönelik bir akademik başarı testinin geliştirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 1-11.
• Ahmed, A. & Pollitt, A. (2007). Improving the quality of contextualized questions: An experimental investigation of focus. Assessment in Education, 14(2), 201-232.
• Akpınar, M. (2012). Bağlam temelli yaklaşımla yapılan fizik eğitiminde kavramsal değişim metinlerinin öğrenci erişisine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aslanoğlu, A. E. & Kutlu, Ö. (2007). PIRLS 2001 Türkiye verilerine göre 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerileriyle ilişkili faktörler. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(2), 1-18.
• Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme. Ankara: ÖSYM.
• Bellocchi, A., King, D. T., & Ritchie, S. M. (2016). Context-based assessment: Creating opportunities for resonance between classroom fields and societal fields. International Journal of Science Education, 38(8), 1304-1342.
• Benckert, S. (1997). Context and conversation in physics education. Retrieved from https://gupea.ub.gu.se/bitstream/2077/18144/1/gupea_2077_18144_1.pdf adresinden erişilmiştir.
• Benckert, S. & Pettersson, S. (2008). Learning physics in small-group discussions-three examples. Eurasia Journal of Mathematics and Technology Education, 4(2), 121-134.
• Broman, K., Bernholt, S., & Parchmann, I. (2015). Analysing task design and students' responses to context-based problems through different analytical frameworks. Research in Science & Technological Education, 33(2), 143-161.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (17. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Chu, H. E., Treagust, D. F., & Chandrasegaran, A. L. (2009). A stratified study of students’ understanding of basic optics concepts in different contexts using two‐tier multiple‐choice items. Research in Science & Technological Education, 27(3), 253-265.
• Crocker, L. & Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Orlondo: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
• Çepni, S., Bayrakçeken, S., Yılmaz, A., Yücel, C., Semerci, Ç., Köse, E., S... Gündoğdu, K. (2008). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
• Elmas, R. & Eryılmaz, A. (2015). How to write good quality contextual science questions: criteria and myths. Journal of Theoretical Educational Science/Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 8(4), 564-580.
• Enghag, M. (2004). Miniprojects and context rich problems: Case studies with analysis of motivation, learner ownership and competence in small group work in physics. Unpublished Thesis, Linköping University, Sweden.
• Ergin, Y. D. (1995). Ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 125-148.
• Georghiades, P. (2006). The role of metacognitive activities in the contextual use of primary pupils' conceptions of science. Research in Science Education, 36(1-2), 29-49.
• Gilbert, J. K. (2006). On the nature of “context” in chemical education. International Journal of Science Education, 28(9), 957-976.
• Güner, H., Çelebi, N., Kaya, G. T., & Korumaz, M. (2014). Neoliberal eğitim politikaları ve eğitimde fırsat eşitliği bağlamında uluslararası sınavların (PISA, TIMSS ve PIRLS) analizi. Journal of History Culture and Art Research, 3(3), 33-75.
• Heller, P. & Hollabaugh, M. (1992). Teaching problem solving through cooperative grouping. Part 2: Designing problems and structuring groups. American Journal of Physics, 60(7), 637-644.
• İlhan, N. & Hoşgören, G. (2017). Fen bilimleri dersine yönelik yaşam temelli başarı testi geliştirilmesi: Asit baz konusu. Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 5(2), 87-110.
• Karakaş, H. & Sarıkaya, R. (2019). Sınıf öğretmeni adaylarına yönelik enerji başarı testi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(4), 1403-1422.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (24. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kelly, V. L. (2007). Alternative assessment strategies within a context-based science teaching and learning approach in secondary schools in Swaziland (Unpublished doctoral dissertation). University of the Western Cape, Cape Town.
• Kehoe, J. (1995). Basic item analysis for multiple-choice tests. Practical Assessment, Research & Evaluation, 4(10), 1-3.
• Korsunsky, B. (2002). Improper use of physics‐related context in high school mathematics problems: implications for learning and teaching. School Science and Mathematics, 102(3), 107-113.
• Kubiszyn, T. & Borich, G. (2003). Education testing and measurement (7th Edition). Hoboken: John Wiley.
• Kurbanoglu, N. I. & Nefes, F. K. (2015). Effect of context-based questions on secondary school students’ test anxiety and science attitude. Journal of Baltic Science Education, 14(2), 216-226.
• Kurnaz, M. A. (2013). Fizik öğretmenlerinin bağlam temelli fizik problemleriyle ilgili algilamalarinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(1), 375-390.
• McCullough, L. (2004). Gender, context, and physics assessment. Journal of International Women’s Studies, 5(4), 20–30.
• MEB. (2016). PISA 2015 ulusal raporu. http://pisa.meb.gov.tr/?page_id=22 adresinden erişilmiştir.
• MEB. (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Öner N. (1987). Kültürlerarası ölçek uyarlamasında bir yönetim bilim modeli. Psikoloji Dergisi, 6, 80-83.
• Özçelik, D.A. (1992). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM.
• Palmer, D. (1997). The effect of context on students' reasoning about forces. International Journal of Science Education, 19(6), 681-696.
• Park, J. & Lee, L. (2004). Analyzing cognitive and non-cognitive factors involved in the process of physics problem-solving in an everyday context. International Journal of Science Education, 29, 1577-1595.
• Poikela, E. (2004). Developing criteria for knowing and learning at work: towards context-based assessment. Journal of Workplace Learning, 16(5), 267-274.
• Rayner, A. (2005, September). Reflections on context based science teaching: a case study of physics students for physiotherapy. Poster presented, UniServe Science Blended Learning Symposium Proceedings, Sydney, Australia.
• Rennie, L. J. & Parker, L. H. (1996). Placing physics problems in real-life context: students' reactions and performance. Australian Science Teachers Journal, 42(1), 55-59.
• Sak, M. (2018). Ortaokul öğrencilerinin ışık konusundaki bağlam temelli sorular ile geleneksel soruları cevaplama düzeylerinin karşılaştırılması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
• Sak, M. & Gürel, D. K. (2019). Ortaokul öğrencilerinin ışık konusundaki bağlam temelli sorular ile geleneksel soruları cevaplama durumlarının geliştirilen başarı testleri ile karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(2), 655-679.
• Sak, M. & Gürel, D. K. (2018). Öğrencilerin ışık konusundaki bağlam temelli sorular ile geleneksel soruları cevaplama düzeylerinin cinsiyete göre karşılaştırılması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 672-697.
• Seddon, J. (2008). Vets and videos: student learning from context-based assessment in a preclinical science course. Assessment & Evaluation in Higher Education, 33(5), 559-566.
• Shiu-sing, T. (2005). Some reflections on the design of contextual learning and teaching materials. http://www.hk-phy.org/contextual/approach/tem/reflect_e.html adresinden 05.11.2019 adresinden erişilmiştir.
• Soobard, R. & Rannikmae, M. (2015). Examining curriculum related progress using a context-based test instrument- a comparison of Estonian grade 10 and 11 students. Science Education International, 26(3), 263-283.
• Tavşancıl E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Tekbıyık, A. & Akdeniz, A. R. (2010). Bağlam temelli ve geleneksel fizik problemlerinin karşılaştırılması üzerine bir inceleme. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4(1), 123-140.
• Tekin, H. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (20. Baskı). Ankara: Yargı Yayınevi.
• Turgut, M. F. (1977). Eğitimde ölçme ve değerlendirme metotları. Ankara: Nüve Matbaası.
• Ültay, E. (2017). Examination of context-based problem-solving abilities of pre-service physics teachers. Journal of Baltic Science Education, 16(1), 113-122.
• Ültay, N. & Usta, N. D. (2016). Investigating prospective teachers' ability to write context-based problems/öğretmen adaylarının bağlam temelli problem yazabilme becerilerinin belirlenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12(2), 447-463.
• Ürek, H. & Dolu, G. (2018). Gaz yasalarıyla ilgili geleneksel ve bağlam temelli problemlerin çözülebilme durumuna yönelik bir araştırma. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 14(1), 19-34.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Nitel araştırma yöntemleri (10.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, H. & Çavaş, P. H. (2007). Fen öğrenimine yönelik motivasyon ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 6(3), 430-440.