BibTex RIS Kaynak Göster

Learning Knowledge Relationship

Yıl 2009, Cilt: 29 Sayı: 1, 173 - 190, 01.03.2009

Öz

This paper attempts to examine learning concept, generally as a psychological process, and as that which eases life for people in adaption to their environment from the point of relationship between knowledge as both the return of a learning process and also a motive for learning. In this sense, the learning is considered to show that the extent of the relationship between learning and knowledge in the study

Kaynakça

  • Aydın, A. (2001). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. İstanbul: Alfa Basım Yayım ve Dağıtım.
  • Barutçugil, İ. (2002). Bilgi Yönetimi İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Başaran, İ. E. (2000). Örgütsel Davranış: İnsanın Üretim Gücü. Ankara: Feryal Matbaası.
  • Bayraktaroğlu, S. ve Kutanis, R. Ö. (2002). Öğrenen Kamu Örgütlerine Doğru. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 51–65.
  • Brown, J. S. ve Duguid, P. (2001). Enformasyonun Sosyal Yaşamı. (Çev. İbrahim Bingöl). İstanbul: Türk Henkel Dergisi Yayınları.
  • Büchel, B. ve Probst, Gilbert. (2008, Kasım 28). From Organizational Learning to Knowledge Management, < http://hec.info.unige.ch/recherches_publications/cahiers/2000/2000.11.pdf> (2008, Aralık 10).
  • Çüçen, A. (2001). Bilgi Felsefesi. Bursa: Asa Kitabevi.
  • Davenport, T. H. ve Prusak L. (2001). İş Dünyasında Bilgi Yönetimi: Kuruluşlar Ellerindeki Bilgiyi Nasıl Yönetirler. (Çev. Günhan Günay). İstanbul: Rota Yayınları.
  • Demir, Ö. ve Acar, M. (1997). Sosyal Bilimler Sözlüğü. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Dixon, N. M. (1999). Organizational Learning Cycle: How We Can Learn Collectively. Abingdon, Oxon, GBR: Gower Publishing Limited.
  • Erden, M. ve Akman, Y. (2003). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Feldman, R. (2003). Epistemology. New Jersey: Prentice Hall.
  • Heene, A. ve Sanchez, R. (1997). Strategic Learning and Knowledge Management. Wiley: Chichster (Jensen, 2005, s. 55’den alıntı).
  • Jensen, P. E. (2005). A Contextual Theory of Learning and the Learning Organization. Knowledge and Process Management, 12(1), 53–64
  • Kautz, K. ve Thaysen, K (2001). Knowledge, Learning and IT Support in A Small Software. Company. Journal of Knowledge Management. 5(4), 349–357.
  • Moser, P.K., Mulder, D.H. ve Trout, J.D (1998). The Theory of Knowledge: AThematik Introduction. Oxford: Oxford University Press (Çüçen, 2001, s.29’dan alıntı).
  • Özbek, R. (2005). Eğitim Programlarının Bireyselleştirilmesinin Sebepleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi: www.e-sosder.com. 3(11), 66–83.
  • Özden, Y. (1999). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Perkins, D. (1999). The Many Faces of Constructivism. Educational Leadership. 57(3), 6–11.
  • Selçuk, Z. (1999). Gelişim ve Öğrenme: Eğitim Psikolojisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Topses, G. (2006). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Türkçe Sözlük 1 A-J, (Haz. Eren, Hasan ve diğerleri), (1988), Ankara, Türk Dil Kurumu.
  • Wikibooks Contributors. (2009, Şubat 11). Learning Theories < http://upload.wikimedia.org/wikibooks/en/5/5a/Learning_Theories.pdf> (2009, Mayıs 10).
  • Yıldırım, R. (2004). Öğrenmeyi Öğrenmek. İstanbul: Sistem Yayıncılık.

Öğrenme ve Bilgi İlişkisi

Yıl 2009, Cilt: 29 Sayı: 1, 173 - 190, 01.03.2009

Öz

Çalışmada genel olarak; psikolojik bir süreç olan ve çevreye uyumunu sağlayarak insanın yaşamını kolaylaştıran öğrenme kavramının, hem öğrenmenin bir sonucu hem de öğrenmeyi tetikleyen bir unsur olan bilgi ile olan ilişkisi ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda çalışmada, öğrenme kavramı genel olarak değerlendirilerek öğrenme ve bilgi ilişkisinin hangi boyutta olduğu incelenmektedir.

Kaynakça

  • Aydın, A. (2001). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. İstanbul: Alfa Basım Yayım ve Dağıtım.
  • Barutçugil, İ. (2002). Bilgi Yönetimi İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Başaran, İ. E. (2000). Örgütsel Davranış: İnsanın Üretim Gücü. Ankara: Feryal Matbaası.
  • Bayraktaroğlu, S. ve Kutanis, R. Ö. (2002). Öğrenen Kamu Örgütlerine Doğru. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 51–65.
  • Brown, J. S. ve Duguid, P. (2001). Enformasyonun Sosyal Yaşamı. (Çev. İbrahim Bingöl). İstanbul: Türk Henkel Dergisi Yayınları.
  • Büchel, B. ve Probst, Gilbert. (2008, Kasım 28). From Organizational Learning to Knowledge Management, < http://hec.info.unige.ch/recherches_publications/cahiers/2000/2000.11.pdf> (2008, Aralık 10).
  • Çüçen, A. (2001). Bilgi Felsefesi. Bursa: Asa Kitabevi.
  • Davenport, T. H. ve Prusak L. (2001). İş Dünyasında Bilgi Yönetimi: Kuruluşlar Ellerindeki Bilgiyi Nasıl Yönetirler. (Çev. Günhan Günay). İstanbul: Rota Yayınları.
  • Demir, Ö. ve Acar, M. (1997). Sosyal Bilimler Sözlüğü. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Dixon, N. M. (1999). Organizational Learning Cycle: How We Can Learn Collectively. Abingdon, Oxon, GBR: Gower Publishing Limited.
  • Erden, M. ve Akman, Y. (2003). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Feldman, R. (2003). Epistemology. New Jersey: Prentice Hall.
  • Heene, A. ve Sanchez, R. (1997). Strategic Learning and Knowledge Management. Wiley: Chichster (Jensen, 2005, s. 55’den alıntı).
  • Jensen, P. E. (2005). A Contextual Theory of Learning and the Learning Organization. Knowledge and Process Management, 12(1), 53–64
  • Kautz, K. ve Thaysen, K (2001). Knowledge, Learning and IT Support in A Small Software. Company. Journal of Knowledge Management. 5(4), 349–357.
  • Moser, P.K., Mulder, D.H. ve Trout, J.D (1998). The Theory of Knowledge: AThematik Introduction. Oxford: Oxford University Press (Çüçen, 2001, s.29’dan alıntı).
  • Özbek, R. (2005). Eğitim Programlarının Bireyselleştirilmesinin Sebepleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi: www.e-sosder.com. 3(11), 66–83.
  • Özden, Y. (1999). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Perkins, D. (1999). The Many Faces of Constructivism. Educational Leadership. 57(3), 6–11.
  • Selçuk, Z. (1999). Gelişim ve Öğrenme: Eğitim Psikolojisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Topses, G. (2006). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Türkçe Sözlük 1 A-J, (Haz. Eren, Hasan ve diğerleri), (1988), Ankara, Türk Dil Kurumu.
  • Wikibooks Contributors. (2009, Şubat 11). Learning Theories < http://upload.wikimedia.org/wikibooks/en/5/5a/Learning_Theories.pdf> (2009, Mayıs 10).
  • Yıldırım, R. (2004). Öğrenmeyi Öğrenmek. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Malik Yılmaz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2009
Yayımlandığı Sayı Yıl 2009 Cilt: 29 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yılmaz, M. (2009). Öğrenme ve Bilgi İlişkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 173-190.
AMA Yılmaz M. Öğrenme ve Bilgi İlişkisi. GEFAD. Mart 2009;29(1):173-190.
Chicago Yılmaz, Malik. “Öğrenme Ve Bilgi İlişkisi”. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 29, sy. 1 (Mart 2009): 173-90.
EndNote Yılmaz M (01 Mart 2009) Öğrenme ve Bilgi İlişkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 29 1 173–190.
IEEE M. Yılmaz, “Öğrenme ve Bilgi İlişkisi”, GEFAD, c. 29, sy. 1, ss. 173–190, 2009.
ISNAD Yılmaz, Malik. “Öğrenme Ve Bilgi İlişkisi”. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 29/1 (Mart 2009), 173-190.
JAMA Yılmaz M. Öğrenme ve Bilgi İlişkisi. GEFAD. 2009;29:173–190.
MLA Yılmaz, Malik. “Öğrenme Ve Bilgi İlişkisi”. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 29, sy. 1, 2009, ss. 173-90.
Vancouver Yılmaz M. Öğrenme ve Bilgi İlişkisi. GEFAD. 2009;29(1):173-90.