Analysis of the Relationship Between Fourth Grade Students Four Operations and Problem Solving Achievement

Yıl 2022, Cilt: 42 Sayı: 3, 2569 - 2595, 30.12.2022

Yakup Can Tayfur , Mustafa Kale

https://doi.org/10.17152/gefad.1185372

Öz

There are some factors that affect problem solving achievement. One of these factors is the skills of four operations. The literature search has shown no recent research investigated impact of four operations achievements on problem solving. This research aims to analyze the relationship between four operatinos and problem-solving success of primary school fourth-graders. A correlated research model has been used from common survey models to study the relationship between four operations and problem solving achievement. In the 2020-2021 school year, 462 elementary schools in Kayseri Turkiye formed the target population of the study. Stratified sampling has been used because research results will also be studied on socio-economic levels. In the study two data collection tools, four operations achievement tests developed by the researcher and a problem-solving achievement test were used. In accordance with the research's objectives, the Pearson Correlation coefficient has been calculated to examine the relationships between the four operations and the points gained from the problem-solving achievement tests. Problem-solving achievement test scores have shown a moderately positive meaningful relationship between four operations achievement scores, and four operations success accounts for 22% of the variation in problem-solving success. It has been concluded that four operations achievement positively impact problem-solving achievement, but not enough alone to achieve problem-solving achievement.

Anahtar Kelimeler

Problem solving, Four Operations Abilities, Problem Solving Strategies, Elementary School 4th Grade

İlkokul Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Dört İşlem ve Problem Çözme Başarıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Problem çözme başarısını etkileyen bazı faktörler bulunmaktadır. Bu faktörlerden biri de dört işlem başarısıdır. Bu kapsamda araştırma da ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin dört işlem ve problem çözme başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Dört işlem ve problem çözme başarısı arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla genel tarama modellerinden korelasyonel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2020-2021 eğitim öğretim yılında Kayseri ilindeki 462 ilkokul dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmuştur. Araştırma sonuçları sosyo-ekonomik düzeylere göre de inceleneceğinden dolayı düşük, orta ve yüksek düzeyler tabaka olarak alınıp tabakalı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmacı tarafından geliştirilen dört işlem başarı testi ve problem çözme başarı testi olmak üzere iki adet veri toplama aracı kullanılmıştır. Araştırmanın amacına uygun olarak dört işlem ve problem çözme başarı testlerinden elde edilen puanlar arasındaki ilişkileri incelemek için Pearson Korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Problem çözme başarı testi puanları ile dört işlem başarı testi puanları arasında orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı bir ilişkinin bulunduğu ve dört işlem başarısının problem çözme başarısındaki değişimin %22’sini açıkladığı görülmüştür. Dört işlem başarısının problem çözme başarısını olumlu bir şekilde etkilediği, fakat problem çözme başarısı için tek başına yeterli olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Problem Çözme, Dört İşlem Başarısı, Problem Çözme Stratejileri, İlkokul Dördüncü Sınıf

Kaynakça

• Akay, A. A. (2004). İlköğretim 2. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerilerinin matematik problemlerini çözme başarısına etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Aktan, E, N, K. (2019). Okuma stratejisi eğitiminin ortaokul öğrencilerinin okuduğunu anlama ve matematik dersindeki problem çözme becerilerine etkisi (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Alexander, V. E. (1959). The relationship of selected factors to the ability to solve problems in arithmetic (Doctoral Dissertation). The Faculty of the School of Education The University of Southern California, California.
• Alptekin, S. (2019). Bir öğrenciye temel bölme işlemlerinde akıcılık kazandırmada dinleyerek işlem yapma uygulamalarının etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 20(2), 237-267.
• Altun, M. (2018). İlkokullarda matematik öğretimi. Bursa: Aktüel.
• Artut, P. D., & Tarım, K. (2006). İlköğretim öğrencilerinin rutin olmayan sözel problemleri çözme düzeylerinin çözüm stratejilerinin ve hata türlerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 39-50.
• Artut, P. D., & Tarım , K. (2009). Öğretmen adaylarının rutin olmayan sözel problemleri çözme süreçlerinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 53-70.
• Aydoğdu, T., & Olkun, S. (2004). İlköğrencilerinin toplama-çıkarma içeren standart sözel problemlerde işlem seçme başarıları. Eurasian Journal of Educational Research, 16, 27-38.
• Balcı, A. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler.Ankara: Pegem Akademi.
• Balow, I. H. (1964). Reading and computation ability as determinants of problem solving. The Arithmetic Teacher, 11(3), 18-22.
• Baykul, Y. (2014). İlkokulda matematik öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Chase, C. I. (1960). The position of certain variables in the prediction of problem-solving in arithmetic. The Journal of Educational Research, 54(1), 9-14.
• Çakmak, Ö. (2008). Eğitimin ekonomiye ve kalkınmaya etkisi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 33-41.
• Çavuşoğlu, E. (2010). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama düzeyi ile matematik problemlerini çözme başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dindar, M. (2016). PISA problem çözme testinin kuramsal temelleri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 6(2), 154-173.
• Erdoğan, A., & Gök, M. (2017). Sınıf ortamında rutin olmayan matematik problemi çözme: didaktik durumlar teorisine dayalı bir uygulama örneği. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 140-181.
• Glynn, K. D. (1981). Reading comprehension ability and the solution of arithmetic word problem . (Doctoral Dissertation). University of Georgia, Georgia.
• Göktaş, Ö. (2010). Okuduğunu anlama becerisinin ilköğretim ikinci kademe matematik dersindeki akademik başarıya etkisi (Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Gürsan, S., & Yazgan, Y. (2020). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin rutin olmayan problem çözme becerileri: deneysel bir çalışma. Academy Journal of Educational Sciences , 4(1), 23-29.
• Işık, C., & Kar, T. (2011). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin sayı algılama ve rutin olmayan problem çözme becerilerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 57-72.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi (17. Baskı). Ankara: Nobel yayın dağıtım.
• Kasap, Z. (1997). İlkokul 4.sınıf öğrencilerinin sosyo-ekonomik düzeye göre problem çözme başarısı ile problem çözme tutumu arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Kayan, F., & Çakıroğlu, E. (2008). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematiksel problem çözmeye yönelik inançları. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 218-226.
• Kılıç, Ç., Sinan, O., & Olkun, H. (2012). İlköğretim öğrencileri standart olmayan sözel problemlerin çözümlerine ne kadar gerçekçi yaklaşıyorlar? Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 12(1), 139-156.
• Kıvrak, Y. (2014). Okuma-anlamadaki başarının matematik başarısına etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
• Kocadağ, N. G. (2019). 4. sınıf öğrencilerinin türkçe dersindeki okuduğunu anlama becerileri ile matematik dersindeki problem çözme becerileri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Kolovou, A., Heuvel, M., & Bakker, A. (2011). Non-routine problem solving tasks in primary school mathematics textbooks-a needle in a haystack. Mediterranean Journal for Research in Mathematics Education, 8(2), 29-66.
• Kubanç, Y. (2012). İlköğretim 1. 2. ve 3. sınıf öğrencilerinin matematikte dört işlem konusunda yaşadığı zorluklar ve çözüm önerileri (Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Lester, F. K. (1994). Musings about mathematical problem-solving research. National Council of Teachers of Mathematics, 25(6), 660-675.
• London, R. (1993). A curriculum of nonroutine problem (Doctoral Dissertation). American Educational Research Association. Atlanta.
• Marchis, I. (2012). Non-routine problems in primary mathematics workbooks from Romania. Acta Didactica Napocensia, 5(3), 49-56.
• Martin, M. D. (1963). Reading comprehension, abstract verbal reasoning, and computation as factors in arithmetic problem solving. (Doctoral Dissertation), The University of Iowa. Michigan.
• McCallum, E., & Schmitt, A. J. (2011). The taped problems intervention: increasing the math fact fluency of a student with an intellectual disability. International Journal of Special Education, 26(3), 276-284.
• Memnun, D. S., & Kanbur, N. İ. (2020). Üçüncü sınıf öğrencilerinin okuma becerilerine göre problem çözme başarıları ve çözüm sürecinde karşılaştıkları güçlükler. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15(22) 927-965.
• Millî Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2005). Matematik dersi 1-8. sınıflar öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
• Millî Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2019). Matematik dersi 1-8. sınıflar öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
• Muth, K. D. (1984). Solving arithmetic word problems: role of reading and computational skills. Journal of Educational Psychology, 76(2), 205-210.
• Natinonal Council of Teachers of Mathematics. (2000). Principles and standards for school mathematics, NCTM, Reston.
• OECD (2014). PISA 2012 results: Creative problem solving: Students' skills in tackling real life problems (Volume V). Paris: OECD Publishing.
• Polya, G. (2017). Nasıl çözülmeli?. Ankara: Tübitak. Pourdavood, R. R. (2012). Classrooms socio-mathematical discourse: two nine-grade-dyads’ non-routine problem-solving engagement. American Journal of Human Ecology, 1(2), 44-50.
• Reusser, K., & Stebler, R. (1997). Every word problem has a solution: The social rationality of mathematical modeling in schools. Learning and Instruction, 7(4), 309-327.
• Sarıbaş, S., & Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(1), 18-34.
• Schoenfeld, A. H. (1999). Looking toward the 21st century:challenges of educational theory and practice . Educational Researcher, 28(7), 4-14.
• Sidekli, S., Gökbulut, Y., & Sayar, N. (2013). Dört işlem becerisi nasıl geliştirilir? Ege Eğitim Dergisi, 1(1), 31-41.
• Silver, E. A., Ghousseini, H., Gosen, D., Charalambous, C., & Strawhun, B. T. (2005). Moving from rhetoric to praxis: Issues faced by teachers in having students consider multiple solutions for problems in the mathematics classroom. The Journal of Mathematical Behavior, 24(3-4) 287-301.
• Soylu, Y., & Soylu, C. (2006). Matematik derslerinde başarıya giden yolda problem çözmenin rolü. İnönü Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 97-111.
• Stanic, G., & Kilpatrick, J. (1988). Historical perspectives on problem solving in the mathematics curriculum. R. Charles & E. Silver (Eds.) in. The teaching and assessing of mathematical problem solving (s. 1–22). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Allyn and Bacon.
• Taşkın, D., Aydın, F., Akşan, E., & Güven, B. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin problem çözmeye yönelik inanç ve öz-yeterlilik algıları ile rutin ve rutin olmayan problemlerdeki başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of New World Sciences Academy, 7(1), 50-61.
• Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel Yayıncılık, Ankara.
• Tertemiz, N. I. (1994). İlkokulda aritmatik problemlerini çözmede etkili görülen bazı faktörler (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ulu, M. (2011). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin rutin olmayan problemlerde yaptıkları hataların belirlenmesi ve giderilmesine yönelik bir uygulama (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ulu, M., Tertemiz, N., & Peker, M. (2016). Okuduğunu anlama ve problem çözme stratejileri eğitiminin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin rutin olmayan problem çözme başarısına etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(4), 303-340.
• Umay, A. (1996). Matematik eğitimi ve ölçülmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(21), 145-149.
• Umay, A. (2007). Eski arkadaşımız okul matematiğinin yeni yüzü. Ankara: Aydan Web Tesisleri.
• Uzun, C. (2010). İlköğretim öğrencilerinin matematik dersi problem çözme başarılarının bazı demografik değişkenler ve okuduğunu anlama becerisi açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Uşak Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
• Vural, E. (2019). İlkokul 4.sınıf düzeyinde doğal sayılarla ilgili rutin ve rutin olmayan problemlerin öğrenim ve öğretim durumları (Yüksek Lisans Tezi). Trabzon Üniversitesi, Trabzon.
• Yeşiller, H. (2013). Ortaokul 2. sınıf öğrencilerinin matematik problem çözme başarısını yordayan değişkenler (Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Yılmaz, F. (2019). Ortaokul öğrencilerinin rutin olmayan problemleri çözerken kullandıkları stratejilerin strateji esnekliği bağlamında incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Yılmaz, H. (2020). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin akıcı okuma düzeyi ile okuduğunu anlama ve rutin olmayan problem çözme başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
• Yönal, G. (2018). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinde dart sporu uygulamasının dört işlem becerisi üzerinde etkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.