The Evaluation of In-Hospital Transportation of Emergency Room Critically Ill Patients

Yıl 2024, , 43 - 50, 29.02.2024

Turan Tahirli , Yusuf Ali Altuncı , Sercan Yalçınlı

https://doi.org/10.54005/geneltip.1337697

Öz

Backround/Aims:The overcrowding of emergency departments, insufficient bed capacity in these units, lack of integrated radiology units, and the distance of other departments and intensive care units from the emergency department make it inevitable to transport patients within the hospital for either short-term or long-term purposes. Patients can be transported at least once for diagnostic and treatment procedures to radiology units, operating rooms, or intensive care units for admission. However, even during short-term patient transport in critical situations, complications may arise.
Methods:This study evaluates the data obtained prospectively by examining the transport information of 588 patients who met the study criteria in an eight-month period in the emergency department of a university hospital in 2020. The study is designed to assess survival, disability, and the safe transport process of critically ill patients transported from the emergency department to hospital imaging, interventional procedures, surgery, and admission units. For statistical analysis of the data, independent sample t-test was used for normally distributed variables, Mann-Whitney U test when the normality assumption was not met, chi-square, ANOVA tests for the comparison of categorical variables. The significance level for all hypothesis tests was set at 0.05.
Results:Of the 588 patients included in the study, 36.9% were female and 63.1% were male, with an average age of 61.9 years. The average transport time for patients transferred for examination, admission, or interventional procedures was 18.5 minutes. 63.3% of the transferred patients sought medical attention during the night shift. During transport, 51.7% of patients experienced problems. Among the issues encountered during transport, 48.3% were related to the system, 27% were related to equipment, and 24.7% were related to human factors. The most common problem, accounting for 23.0%, was waiting in radiology units or corridors for radiology examinations and interventional procedures.
Conclusion:In critically ill patients in the emergency department, the most common transport problems occur when planned examinations take place outside the emergency department. Therefore, the necessity of these requests should be carefully evaluated to reduce complications that may occur during transfer. The physical organization of emergency departments should be designed to facilitate the transfer of critical patients as quickly as possible to prevent problems that arise due to prolonged transfer times.

Anahtar Kelimeler

emergency department, In-Hospital Transport, intensive care, critically patient, complication

Acil Servis Kritik Alan Hastalarının Hastane İçi Transportunun Değerlendirilmesi

Öz

Amaç:Acil servislerin yoğunluğu, bu ünitelerde yeterli yatak kapasitesinin olmaması, bütünleşmiş radyoloji birimlerinin olmaması, diğer servis ve yoğun bakımların acil servisten uzakta olması hastaların hastane içi uzun veya kısa süreli transportunu kaçınılmaz kılmaktadır. Hastalar en az bir defa tanı ve tedavi amaçlı girişimler için radyoloji birimlerine, ameliyathaneye ya da yatış amaçlı yoğun bakım ünitelerine transport edilebilmektedir. Ancak kritik durumda olan bu hastaların kısa süreli transportu sırasında bile komplikasyonlar gelişebilmektedir.
Gereç ve Yöntem:Bu çalışma 2020 yılında bir üniversite hastanesinin acil servisinde sekiz aylık bir süreçte, çalışma kriterlerini sağlayan 588 hastanın transport bilgilerinin prospektif olarak incelenmesi sonucu elde edilen verileri değerlendirmiştir. Çalışma, acil servisten hastane içi görüntüleme, girişimsel işlem, operasyon, yatış için transport edilen kritik hastalarda sağkalım, sakatlık ve güvenli transport sürecini değerlendirmek amacıyla planlanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde normal dağılım gösteren verilerde bağımsız gruplarda t-testi; sağlanmadığı durumlarda Mann-Whitney U testi, kategorik değişkenlerin karşılaştırılmasında, ki-kare ve ANOVA testi kullanılmıştır. Tüm hipotez testlerinde anlamlılık düzeyi 0.05 alınmıştır.
Bulgular:Çalışmaya alınan 588 hastanın % 36,9’u kadın ve %63,1’i erkek cinsiyette ve yaş ortalamaları 61,9 yıl olarak saptanmıştır. Hastaların tetkik, yatış veya girişimsel işlem için ortalama transport süresi 18,5 dakika sürmüştür. Transport edilen hastaların %63,3’ü gece vardiyasında başvurusu olan hastalardır. Transport sırasında hastaların %51,7’sinde sorun yaşanmıştır. Transport sırasında yaşanan sorunların %48,3’ü sistem kaynaklı, %27’si ekipman kaynaklı ve %24,7’si insan kaynaklıdır. En sık yaşanan sorun, %23,0’ü radyoloji tetkik ve girişimsel işlemler için radyoloji ünitelerinde veya koridorlarda sıra bekleme olarak belirlenmiştir.
Sonuç :Acil servisteki kritik hastalarda, en fazla yaşanan transport sorunlarının planlanan tetkiklerin acil servis dışındaki birimlerde yaşandığı görülmektedir. Bu nedenle bu istemlerin gerekliliklerinin önemle değerlendirilmesi transfere bağlı gelişebilecek komplikasyonları azaltmaya yardımcı olabilecektir. Acil servislerin fiziki yapılanmasının kritik hasta transportunu en kısa sürede sağlayacak şekilde konumlanması, transfer süresinin uzamasıyla gelişen sorunların önlenmesinde önemli bir konu olarak görülmelidir.

Anahtar Kelimeler

: acil servis, hastane içi transport, yoğun bakım, kritik hasta, komplikasyon

Kaynakça

• Taze S. Acil servis ve yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin tükenmişlik düzeyinin belirlenmesi. Yüksek Lisans tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2008.
• Bodur HA. Kritik hastanın transportu. Yoğun Bakım Dergisi 2005;5(1):36-41.
• Robertson LC, Al-Haddad M. Recognizing the critically ill patient. Anaesthesia & Intensive Care Medicine 2013;14(1):11-4.
• Warren J, Fromm RE, Orr RA, Rotello LC, Horst HM. Guidelines for the inter-and intrahospital transport of critically ill patients. Critical care medicine 2004;32(1):256-62.
• Waydhas C. Equipment review: Intrahospital transport of critically ill patients. Critical Care 1999;3(5):R83.
• Marques A. Avoiding harm during intra-and inter-hospital transport. Patient safety and quality of care in intensive care medicine Berlin: Medizinisch Wissenschaftliche Verlagsgesellschaft 2009:405-18.
• Smith I, Fleming S, Cernaianu A. Mishaps during transport from the intensive care unit. Critical care medicine 1990;18(3):278-81.
• Lovell M, Mudaliar M, Klineberg P. Intrahospital transport of critically ill patients: complications and difficulties. Anaesthesia and intensive care 2001;29(4):400-5.
• Özçelik H. Acil Servis’e Başvuran Kategori 1 Hastaların Acil Servis’ te Kalış Süresini Etkileyen Faktörler. Uzmanlık Tezi. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi, 2012
• Kılıçaslan İ, Bozan H, Oktay C, Göksu E. Türkiye’de acil servise başvuran hastaların demografik özellikleri. Turkish Journal of Emergency Medicine 2005; 5(1): 5-13.
• Aydın T, Aydın ŞA, Köksal Ö, Özdemir F, Kulaç S, Bulut M. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesi acil servisine başvuran hastaların özelliklerinin ve acil servis çalışmalarının değerlendirilmesi. Akademik Acil Tıp Dergisi 2010;9(4):163-8.
• Hurst JM, Davis Jr K, Johnson DJ, Branson RD, Campbell RS, Branson PS. Cost and complications during in-hospital transport of critically ill patients: a prospective cohort study. The Journal of trauma 1992;33(4):582-5.
• Indeck M, Peterson S, Smıth J, Brotman S. Risk, cost, and benefit of transporting ICU patients for special studies. Journal of Trauma and Acute Care Surgery 1988;28(7):1020-5.
• Knaus WA, Draper EA, Wagner DP, Zimmerman JE. APACHE II: a severity of disease classification system. Critical care medicine 1985;13(10):818-29.
• Evans A, Winslow E. Oxygen saturation and hemodynamic response in critically ill, mechanically ventilated adults during intrahospital transport. American Journal of Critical Care 1995;4(2):106-11.
• Ligtenberg JJ, Arnold LG, Stienstra Y, van der Werf TS, Meertens JH, Tulleken JE, et al. Quality of interhospital transport of critically ill patients: a prospective audit. Critical Care 2005;9(4):R446.
• Dinç G. Kritik Hastanın, Acil Servisten Hastane içi Nakli Sırasında Gelişen Sorunlarının Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi, 2013.
• Okunrintemi V, Spatz E, Salami J, Warraich H, Virani S, Blaha M, et al. Patient Provider Communication and Patient-centered Outcomes Among Patients With Atherosclerotic Cardiovascular Disease in United States: Medical Expenditure Panel Survey 2010-2013. Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes 2017;10(suppl_3): A002-A.
• Damm C, Vandelet P, Petit J, Richard JC, Veber B, Bonmarchand G, Dureuil B. Complications durant le transport intrahospitalier de malades critiques de réanimation [Complications during the intrahospital transport in critically ill patients]. Ann Fr Anesth Reanim 2005;24(1):24-30. French. doi: 10.1016/j.annfar.2004.10.026.
• Beckmann U, Gillies DM, Berenholtz SM, Wu AW, Pronovost P. Incidents relating to the intra-hospital transfer of critically ill patients. Intensive care medicine 2004;30(8):1579-85.
• Çıplak SK. Acil servis mimarisi. Yüksek Lisans tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2007.
• Çakar K. Genetik algoritmalar yardımıyla acil servis istasyonu yerleşiminin optimizasyonu.Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2009.
• Papson JP, Russell KL, Taylor DM. Unexpected events during the intrahospital transport of critically ill patients. Academic Emergency Medicine 2007;14(6):574-7.
• Gupta S, Bhagotra A, Gulati S, Sharma J. Guidelines for the transport of critically Ill patients. JK Science 2004;6(2):109-12.
• Steward D. Protocol for the inter hospital transfer of patients and their record. Crest 2006;8:1-10.
• Gervais HW, Eberle B, Konietzke D, Hennes H-J, Dick W. Comparison of blood gases of ventilated patients during transport. Critical care medicine 1987;15(8):761-3.
• Zuchelo LTS, Chiavone PA. Intrahospital transport of patients on invasive ventilation: cardiorespiratory repercussions and adverse events. Jornal Brasileiro de Pneumologia 2009;35(4):367-74.
• Morais SA, de Almeida LF. A routine for in-hospital transportation: key elements for critically ill patient safety/Por uma rotina no transporte intra-hospitalar: elementos fundamentais para a seguranca do paciente critico. Revista HUPE 2013;12(3):138-47.
• Sendelbach S, Stacy Jepsen S. Alarm management: scope and impact of the problem [internet]. American Association of Critical Care Nurses (AACN), 2013. Erişim Tarihi: 02 Ocak 2021. Erişim adresi: http://www.aacn.org
• Jalali R, Rezaei M. A comparison of the Glasgow Coma Scale score with full outline of unresponsiveness scale to predict patients’ traumatic brain injury outcomes in intensive care units. Crit Care Res Pract 2014; 2014:289803.
• Haupt MT, Rehm CG. Bedside procedures: Solutions to the pitfalls of intrahospital transport. Critical care clinics 2000;16(1):1-6.