Amaç: Aşılama bulaşıcı hastalıkları önleme, ölüm ve hastalık oranlarını azaltma, konusunda en etkili halk sağlığı araçlarından biridir. Ancak dünyada 1990’lı yıllarda, ülkemizde de 2010 yılından itibaren ‘aşı reddi’ kavramı ortaya çıkmış, aileler farklı nedenlerle çocuklarına aşı yaptırmak istememişlerdir. Bu çalışmada tıp fakültesi son sınıf öğrencilerinin ülkemizde yaşanan aşı reddi konusundaki bilgi düzeyleri ve düşüncelerinin incelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda tıp fakültesi 6.sınıfta öğrenim gören 108 öğrenciye ulaşılmaya çalışılmıştır. Verilerin toplanmasında 10 sorudan oluşan anket formu kullanılmıştır. İstatistiksel analizlerde yüzde dağılımı, ortalama ±SD Standard deviation ve ki kare testi kullanılmıştır.Bulgular: Çalışmaya katılanların %74,1'i kadın, % 95,4'ü bekardır. Yaş ortalaması 23.6±1.2 yıldır . Katılımcıların %84,3’ü ülkemizdeki aşı reddi oranlarının arttığını belirtmekte, toplumdaki rol model olarak nitelendirilebilecek insanların bu konuda olumsuz örnek olmasının, alternatif tıp sempatizanlarının ve bazı bilim insanlarının aşılar hakkındaki açıklamalarının bu durumun nedeni olduğunu düşünmektedir. Tıp fakültesi öğrencilerinin %83,3’ü aşı reddinin bireysel bir hak olmadığını düşünmekte ve aşı reddinin azaltılması için, ebeveynlere aşılama/bağışıklama ile ilgili eğitim vermenin ve devlet eliyle aşılama hizmetlerinin zorunlu hale getirilmesinin önemli olduğunu belirtmektedir.Sonuç: İntörn hekimler, ülkemizdeki aşı reddi sayısının artmakta olduğunu, bunun salgınların artmasına neden olacağını düşünmekte ve aşı reddinin bireysel bir hak olmadığını belirtmişlerdir. İntörn hekimlerin, bağışıklama ve aşı reddi konusundaki bilgi ve farkındalıklarını arttırmak gereklidir. Bu amaçla bu konuda düzenlenen kongre, sempozyum , toplantı ve eğitimlere katılımlarının sağlanması önemlidir. Böylece ulusal sağlık sorunlarına duyarlı, toplum sağlığıyla ilgili becerilere sahip hekimler yetiştirmek mümkün olacaktır
Objective: Vaccination is one of the most effective public health tools on prevention of infectious diseases and reduction of mortality and disease rates, the concept of vaccination rejection emerged in the 1990s worldwide, however, it emerged in our country in the year of 2010 and families objected to vaccination of their children for different reasons. In this study, it is aimed to examine the knowledge level and opinions of senior medical students about the vaccination rejection in our country.Material and Methods: In our study, it has been tried to reach 108 students educated in the 6th year of medical school. A questionnaire consisting of 10 questions was used for data collection. Percentage distribution, mean ± SD and chi-square test were used for statistical analysis.Results: 74.1% of the participants were women and 95.4% were single. The mean age was 23.6 ± 1.2 years . 84.3% of the participants stated that the rate of vaccine rejection increased in our country, the negative attitudes of role model persons, alternative medicine sympathizers and some scientists' opposite explanations about vaccines are the reason of this situation. 83.3% of medical students think that vaccination rejection is not an individual right, and it is important to provide both education on vaccination / immunization and compulsory state vaccination services for parents to reduce vaccine rejection.Conclusion: The intern physicians think that the number of vaccine refusals in our country is increasing and this will lead to an increase in outbreaks and that the refusal of the vaccine is not an individual right. It is necessary to increase the knowledge and awarenes of intern physicians about immunization and vaccination rejection. For this purpose , it is important to ensure participation them in congress, symposiums and meetings on this subject. Thus, it may be possible to train educating physicians who are sensitive to national health problems and have public health skills
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Original Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 30 Sayı: 3 |
Genel Tıp Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.