Opınıons Of Class And Socıal Scıences Teachers About Trıp-Observatıon Method

Yıl 2010, Cilt: 5 Sayı: 2, 158 - 180, 01.06.2010

Turhan Çetin Zafer Kuş , Kadir Karatekin

Öz

The goal of this research is to present the opinions of class and social sciences teachers about trip and observation method. The research has been conducted with 152 teachers working in Ankara and Kırşehir. In the research during which scanning model has been used, a questionnaire which was developed by researchers has been applied in order to collect data. While analysing the research data, the SPSS Package Programme has been used and percentage frequencies of given answers have been found. The results of our findings can be summarised as so: trip and observation is not a method frequently used by class and social sciences teachers. Teachers generally organise trips to their cities’ historical and touristical places, public institutions taught in lessons and places where they think to attract students’ attention. The reasons why teachers can not realise or rarely realise this method are economical problems, to avoid accident and dangers during trips and prolixity of bureaucratical treatments. Most teachers’ offer for making the usage of trip and observation method more possible is to meet the economical problems and to lessen the bureaucratical treatments.

Anahtar Kelimeler

Social Studies Teaching, Trip and Observation Method, Primary School Teachers, Social Studies Teachers

Sınıf ve Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Gezi-Gözlem Yöntemine İlişkin Görüşleri

Öz

Bu araştırmanın amacı, Sınıf ve Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin gezi gözlem yöntemi hakkındaki görüşlerini belirlemektir. Araştırma, Ankara ve Kırşehir ilinde görev yapan toplam 152 öğretmen ile gerçekleştirilmiştir. Tarama modelinin kullanıldığı araştırmada, verilerinin toplaması amacıyla, araştırmacılar tarafından geliştirilen anket kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde SPSS paket programı kullanılmış ve verilen cevapların yüzde, frekansları çıkarılmıştır. Araştırma bulgularından elde edilen sonuçlar şu şekilde özetlenebilir; Gezi – gözlem metodunu Sınıf ve Sosyal Bilgiler öğretmenleri tarafından sık kullanılan bir metod değildir. Gezi düzenleyen öğretmenler, imkânları doğrultusunda yakın gördükleri, şehrin tarihi, turistik yerlerine, ders konuları ile ilgili resmi kurumlara, öğrencinin dikkatini çekebileceğini düşündükleri yerlere gezi düzenlemektedir. Öğretmenlerin bu yöntemi uygulayamamalarının veya az uygulamalarının nedeni; ekonomik problemler, gezi esnasında kaza ve tehlikeden çekinme, bürokratik işlemlerin uzun sürmesidir. Gezi gözlem yönteminin daha sık uygulanması için öğretmenlerin en çok ifade ettiği öneri ise; ekonomik problemlerin giderilmesi ve bürokratik işlemlerin azaltılmasıdır

Anahtar Kelimeler

Sosyal Bilgiler Öğretimi, Gezi Gözlem Yöntemi, Sınıf Öğretmenleri, Sosyal Bilgiler Öğretmenleri

Kaynakça

• Açıkgöz, Merve (2006), Sosyal Bilgiler Öğretiminde Gezi- Gözlem Ve İnceleme Yönteminin Etkililiğinin İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Atuf, N. (1929). Pedagoji Tarihi. İstanbul: Muallim Mektebi Kitapları
• Belen, F. (1992). İlk ve Orta Öğretimde Arkeoloji Müzelerinde Eğitim Sorumluluklarının Belirlenmesi–Çözüm Üzerine Bir Deneme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Benz, G. (1962). An Experimental Evaluation of Field Trips for Achieving Informational Gains in a Unit on Earth Science. Science Education 46: 43-49.
• Çelikkaya, T. ve Kuş, Z. (2009). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Kullandıkları Yöntem Ve Teknikler, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C. 22, S. 2.
• Çetin ve Diğerleri, (2006). Halil Fikret Kanad ve Coğrafya Eğitimi Üzerine Bir Eseri: Coğrafya’nın Tedris Usulü, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 26, Sayı 3, 1-16.
• Demir, Mehmet Kaan (2007) Sınıf Öğretmeni Adaylarının Gözlem Gezisi Yöntemine Bakış Açılarının İncelenmesi, GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 27, Sayı 3 (2007) 83-98
• Demir, M. K. ve Eşki I. Ö. (2010). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Gözlem Gezisi Yöntemine Ve Karşı İlgilerinin İncelenmesi”, 9. Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Elazığ, s.1070-1071
• Doğanay, Hayati. (1993), Coğrafya’da Metodoloji, İstanbul: MEB. Yayınları
• Erden, M. (Tarihsiz). Sosyal Bilgiler Öğretimi, İstanbul: Alkım Yayınevi.
• Evans, H. G. (1958). 5. An Experiment in the Development and Use of Educational Field Trips. The University of Tennessee.Unpublished Doctoral Dissertation.
• Garipoğlu, N. (2001). Gezi -Gözlem Metodunun Coğrafya Eğitimi ve Öğretimindeki Yeri, Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı: 3, Cilt: 2, 13- 30.
• Gennaro, E. D. (1981). The Effectiveness of Using Previsit Instructional Materials on 10. Learning for a Museum Field Trip Experience. Journal of Research in Science Teaching 18: 275-281.
• Gök, Y. ve Girgin, M. (2001). Ortaöğretim Coğrafya Programında Deney ve Gezi-Gözlemin Önemi, Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı,6, 61-73
• Güngördü, E. (2002), Coğrafyada Öğretim Yöntemleri İlkeler ve Uygulamalar, Nobel Dağıtım, Ankara.
• Hosley, E. W. (1974). 8. A Comparison of Two Methods of Instruction in Environmental Education. University of Maryland, Ph.D. dissertation. ED 106 098.
• İnci, S. ve Güleryüz H. (2004). Yaratıcı Eğitim ve Çoklu Zekâ Uygulamaları. Ankara: Artım Yayınları.
• Kanad, Halil Fikret. (1927). Coğrafyanın Tedris Usulü. İkbal Kütüphanesi, İstanbul.
• Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Korkmaz, N. (2006), Volkan Topoğrafyası Konularının Öğretiminde Gezi-Gözlem Yönteminin Öğrenci Başarısına Etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kuhnen, S. M. (1959). 6. The Effectiveness of Field Trips in the Teaching of General Botany. New York University.Unpublished doctoral dissertation.
• Küçükahmet, L. (1997). Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Mason, J. L. (1980) Field Work in Earth Science Classes. School Science And Mathematics, 80: 317-322.
• MEB TTKB (2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (4-5. Sınıflar). Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı
• Nas, Recep. (2000). Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Oruç, Ş. ve Kırpık G. (2006). Osmanlı’da Modern Öğretim, Strateji, Yöntem ve Teknikleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Mazman, Fatma. (2007). Sosyal Bilgiler Eğitiminde Gezi-Gözlem Metodunun Uygulanmasına İlişkin Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
• Özden, Yüksel, (1999). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Yay.
• Safran, M. (2002). Orta Öğretim Kurumlarında Tarih Öğretiminin Yapı ve Sorunlarına İlişkin Bir Araştırma. Türk Yurdu, 22 (175): 73-79.
• Tan, Şeref, Alaattin Erdoğan. (2001). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Anı Yay.
• Taşkaya, M., Bal, T. (2009). Sınıf Öğretmenlerinin Sosyal Bilgiler Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 173 -185
• Taşpınar, Mehmet. (2005). Kuramdan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Nobel Yay.
• Tokcan, H. (2002). Orta Öğretim Coğrafya Programında Yer Alan Nüfus Konularının Öğretiminde Kullanılan Yöntemlerin Değerlendirmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Tunç, S. (2006). Gezi-Gözlem Yönteminin Coğrafya Eğitim – Öğretimindeki Önemi, Öğrenci Başarısına Etkisi ve Diğer Öğretim Yöntemleriyle Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Yaman, S. (2000). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin 4 ve 5. Sınıflarda Fen Bilgisi Dersinde Öğretim Yöntemlerini Durumlarına Kullanma Yönelik Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• www.trafik.gov.tr (12.1.20010 tarihinde http://www.trafik.gov.tr/istatistikler/ 10_yil_istatistik .asp adresinden alınmıştır.)