This study evaluates the history, architecture and frontal designs of the Old City Hall of Samsun, a sample of the westernization in Anatolia which began in the XIX. century, and dwells on the dominant style of these frontal designs and how they changed the building. Public buildings and other edifices set their classical style aside and began to undergo changes in terms of style of the design in line with trade relations, demographic structure of the city, Levanters and activities of the foreign architects in Samsun which is situated in Anatolia and one of the most important coastal towns of Ottoman Empire that ushered in an era of westernization with the reform of Tanzimat. It is seen that there are not any clear-cut style changes in the plan features of the City Hall; however, it can also be seen that window and door forms on the east and the north fronts with horseshoe-shaped cinctures, which are the elements of oriental architecture, and moresque column headings, which are used in the entrance door, provided the building with some changes in terms of style. Furthermore, on the east, west and north fronts, the fact that horizontal cornices and vertical plasters create orderly and balanced sections by crossing each other on the building surface demonstrates the changes provided by Neoclassical and Neorenaissance styles on the building. The fact that both east-oriented Orientalism and ancient Greece and Rome-oriented Neorenaissance and Neoclassical styles are used together in the frontal design of the Old City Hall Building proves that the building is a product of an eclectic understanding
Bu çalışmada XIX. yüzyıldan itibaren batılılaşmanın Anadolu‟daki bir örneği olan Samsun Eski Belediye Sarayı‟nın tarihi, mimarisi ve cephe tasarımları değerlendirilmiş ve yapının cephe tasarımlarında hâkim olan üslupların neler olduğu ve yapıda meydana getirdiği değişiklikler üzerinde durulmuştur. Tanzimat reformuyla birlikte Batılılaşma sürecine giren Osmanlı Devleti‟nin Anadolu‟daki önemli liman kentlerinden biri olan Samsun şehrinde ticari ilişkiler, içerisinde bulunduğu nüfus yapısı, Levantenlerin ve yabancı mimarların faaliyetleri doğrultusunda kamu binaları ve diğer yapı türleri klasik anlayıştan uzaklaşarak, tasarım alanında üslup bakımından değişikliklere gitmeye başlamıştır. Eski Belediye Sarayı Binasının mimarının Mösyö Mimar Riçi olması yabancı mimarların bu dönemdeki etkisine de işaret etmektedir. Belediye Binasının plan özelliklerinde belirgin bir üslup değişikliği olmadığı; ancak doğu ve kuzey cephelerinde oryantalizmin mimari öğeleri olan at nalı kemerli pencere ve kapı formlarının, giriş kapısında kullanılan moresk sütun başlıklarının yapı üzerinde üslup açısından değişiklikler meydana getirdiği görülmektedir. Ayrıca yapının doğu, batı ve kuzey cephelerinde yatay korniş ve dikey plasterlerin birbirlerini keserek yapı yüzeyinde düzenli ve dengeli bölümler oluşturması Neoklasik ve Neorönesans üsluplarının yapı üzerinde meydana getirdiği değişikliğin bir göstergesidir. Eski Belediye Sarayı Binası cephe tasarımında, hem doğu kökenli Oryantalizm hem de antik Yunan ve Roma kökenli Neorönesans ve Neoklasik üslupların bir arada kullanılması yapının Eklektik (seçmeci) anlayışın bir ürünü olduğunun birer belgesi niteliğindedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 12 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.