POPÜLARİTE ENDEKSİ VE POLİTİK DÖNGÜ: KURAMSAL BİR YAKLAŞIM

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 1, 351 - 359, 24.06.2020

İrfan Kalaycı , Barış Aytekin

Öz

Ekonomi-politik modeller tüketici-seçmen ve hükümet arasındaki ilişkiler üzerinde yoğunlaşarak toplumun ekonomik ve politik kesimlerinin karşılıklı etkileşimini inceler. İktisat politikalarının etkinliği açısından iktisadi oyuncuların davranışları dikkate alınmalıdır. Tüketicilerin amaçları ile iktisat politikalarının oluşturulması sürecinin ilişkisi bu açıdan önemli olmaktadır. Aynı zamanda iktisat politikalarının sonuçlarını değerlendirecek olan tüketiciler, en yüksek faydayı elde etmeyi amaçlarken, politikacılar ise oy ençoklaştırması hedefinde olmaktadır. Bunu gerçekleştirebilmek için “popülarite endeksi” ve “seçim stratejileri”ni dikkate alınması başarı hedefi açısından öne çıkmaktadır. İktisat politikalarının etkinliği genel olarak üç makro ekonomik değişkeninde (işsizlik, enflasyon ve büyüme oranı) istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar elde etmeye bağlı olmaktadır. Politik döngü yaklaşımı iktisat politikalarının etkinliği açısından elverişli bir yöntem olmaktadır. Ekonomilerde istikrar arayışı açısından bu yaklaşımın katkısı önemli olmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Ekonomi-politik modeller, Mali istikrar, Politik konjonktür, Popülarite endeksi, Seçim stratejisi

POPULARITY INDEX AND POLITICAL CYCLE: A THEORETICAL APPROACH

Öz

Economic-political models examine the interplay of economic and political segments of society, concentrating on the interaction between consumer-voter and government, The behaviors of economic actors should be taken into account in terms of the effectiveness of economic policies. The relationship between the objectives of consumers and the process of establishing economic policies is important in this respect. At the same time, consumers who will evaluate the results of economic policies aim to achieve the highest benefit, while politicians aim to “vote maximization”. In order to realize this, considering the “popularity index” and “selection strategies” stands out in terms of success target. The effectiveness of economic policies generally depends on achieving statistically significant results in three macroeconomic variables (unemployment, inflation and growth rate). The political conjuncture approach is a convenient method for the effectiveness of economic policies. The contribution of this approach is important for the pursuit of stability in economies.

Kaynakça

• Aktan, C.C, U.Utkulu ; S.Togay (1998). “Nasıl Bir Para Sistemi? Parasal Disiplin ve Parasal İstikrar İçin Alternatif Öneriler”. İstanbul: İMKB Yayını, 1.Baskı.
• Alt, J. V; A. Chrystal (1983), “The Political Business Cycle”, Review of Economic Studies, Vol.42, ss. 169- 189.
• Alvarez, R. M.; Geoffrey, G. ; P. Lange (1991), “Government Partisanship, Labor Organization, and Macroeconomic Performance” American Political Science Review, 85:541–56. Duman, M. (2002), “Hegemonya ve Güçler Dengesi Bağlamında Uluslararası Siyaset ve İktisat İlişkileri’’, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.2, ss.1-16.
• Erdoğan, S. ; H. Bozkurt (2009) “Demokratik Rejimlerde Politik Parasal Konjonktür Hareketleri: Türkiye Üzerine Ekonometrik Bir İnceleme”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (2) 2009, 204-216
• Eryılmaz, F. (2017), “Politik Konjoktür Teorilerine Farklı İki Yaklaşım”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 61, s. 112-123
• Franzese, R. ( 2002), “Electoral and Partisan Cycles in Economic Policies and Outcomes.” Annual Reviews of Political Science, 5:369-421.
• Frey, B. S. (1978). “Politico-Economic Models and Cycles”. Journal of Public Economics, Vol. 9.
• Guerrien, B. - B. Nezeys (1982). Microéconomie et Calcul économique. Economica. Vol.4.
• Hicks J.R (1950). “Mr Keynes and the Classics” a suggested interpretation (Ed.). Economica. Vol. 5.
• Kalaycı, İ. (1999). “Seçim Ekonomisi ya da Siyasal Konjonktür: 18 Nisan Seçimleri Üzerine Kısa Bir Not”. Banka ve Ekonomik Yorumlar. Yıl.36, S.7, ss.29-42.
• Keynes, J.M. (1936). “The General Theory of Employment, Money and Interest”, Paris: Payot.
• Klose, J. (2011) “Political Business Cycles and Monetary Policy Revisited An Application of a Two-Dimensional Asymmetric Taylor Reaction Function”, Ruhr Economic Papers #286, October.
• Koç, İ. (2015) “Politik Konjonktür Teorileri Çerçevesinde 1990 Sonrası Türkiye’de Maliye Politikalarının Değerlendirilmesi (1990-2015)” Maliye Araştırmaları Dergisi, Yıl:1, Cilt:1, Sayı:1 Mundell R. (1995). “The Prospects for the International Monetary System and Institutions ”. in H.Ê Genberg (ed.), The International Monetary System, Its Institutions and Its Future. Berlin: Springer.
• Nordhasus, W.D., Alesına, A., Charles, L. S. (1989), “Alternative Approaches to The Political Business Cycle”, Brookings Papers on Economic Activity, 1989, (2).
• Pareto, V. (1964). “Cours d’economie Politique”, Geneve: Librairie Droz.
• Phillips, A.W. (1958), “The Relation Between Unemployment and the Rate of Change of Money Wage Rates in UK 1861, Economica, vol. 25.
• Savaşan, F.(2019) “Kamu Ekonomisi & Piyasa Başarısızlığından Devletin Başarısızlığına”, Dora Yayınları, 8.Baskı, Ankara
• Schumpeter J.A. (1935), “The Analysis of Economic Change” The Review of Economic Thought (1926-1939). And, Bussines Cycle and Statistical Analysis of the Capitalist Process, New York and London: Mac Graw-Hill Book Cy.
• Snowdon, B. ; Hovard R. V. (1999), “The New Political Macroeconomics: An İnterview”, The American Economist, 43, (1), 19-34.ss.
• Teletar, F. (1998), “Makroekonomi Siyaset İlişkileri: Politik Devresel Dalgalanmalar”, H.Ü İktisat Bölümü Ekonomik Yaklaşım Dergisi, C.9, S.31, ss.37-60.
• Veiga, J. (1990) “Political Business Cycles at the Municipal Level” Núcleo de Investigação em Políticas Económicas (NIPE) Universidade