STUDYİNGTHEPROBLEMS OF PRİMARY SCHOOL TEACHERS DERİVEDFROMINCLUSİVEEDUCATİONANDPHYSİCALEDUCATİONPROGRAMME OF THESTUDENTSINNEED OF SPECİAL EDUCATİON

Yıl 2014, Cilt: 2014 Sayı: 2, 136 - 150, 17.06.2014

Pervin Toptaş Demirci Yrd.doç.dr. İkram Çınar Yrd.doç.dr. Nevzat Demirci

Öz

In this study it was aimed to define the point of wievs of the clasroom teachers about the problems derived from physical education course programme and inclusive education of students. A question naire was applied such as data collecting tool. It was tried to find out the general position by using frequence, percentage rate and arithmetic mean. The reliability and credibility analyses of the data collecting tool were studied on and its internal cosistancy was 86. According to the teachers’ point of wievs, it was poited out that the gains of the study were clear and understandible, contained physical education subject area. But, it was observed that it didn’t meet the needs of the disabled students, didn’t make the adaptation of them to the society, wasn’t prepared acording to the students’ abilities. As a result it was understood that; there were problems derived from the physical education programme, the students faced to serious problems about inclusive education. Fort hat reason the problems derived from the physical education course programme and inclusive education.

Anahtar Kelimeler

Special education, Physical education, Inclusive education, Classroom teacher.

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN ÖZEL EĞİTİME GEREKSİNİM DUYAN ÖĞRENCİLERDE BEDEN EĞİTİMİ DERS PROGRAMINDAN VE KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİNDEN KAYNAKLANAN SORUNLARININ İNCELENMESİ

Öz

Bu çalışmada sınıf öğretmenlerinin özel eğitime gereksinim duyan öğrencilerin beden eğitimi ve spor ders programından ve kaynaştırma eğitiminden kaynaklanan sorunlarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlandı. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen anket uygulandı. Elde edilen verilerin frekans, yüzde (%) dağılımı ve aritmetik ortalama ( ) kullanılarak genel durum ortaya konmaya çalışılmıştır. Veri toplama aracının geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmış; iç tutarlılık katsayısı .86 olarak hesaplanmıştır. Öğretmenlerin görüşüne göre, programdaki kazanımların açık ve anlaşılır olduğu, engellilerde beden eğitimi ve spor konu alanını kapsadığı belirlenmiştir. Ancak, engelli çocukların ihtiyaçlarını karşılamadığı, topluma uyumunu kolaylaştırmadığı, engelli öğrencilerin engelleri ve yetenekleri doğrultusunda hazırlanmadığı gözlendi. Sonuç olarak; engellilerde beden eğitimi ve spor dersi programından kaynaklanan sorunlar olduğu, öğrencilerin kaynaştırma eğitimi konusunda ciddi problemler yaşadığı belirlendi. Bu nedenle, beden eğitimi ders programından ve kaynaştırma eğitiminden kaynaklanan sorunların engellilerle ilgili eğitim ve öğretimi olumsuz etkilediği sonucuna varılabilir.

Anahtar Kelimeler

Özel Eğitim, Beden eğitimi, Kaynaştırma, sınıf öğretmeni

Kaynakça

• ARACI, H. (1999). “Öğretmenler ve Öğrenciler için Okullarda Beden Eğitimi”, Ankara:Nobel Yayınları.
• ARSLAN, Y. (2008). “Sınıf Öğretmenlerinin İlköğretim Birinci Kademe Beden Eğitimi Ders Programlarına ve Beden Eğitimi Dersine İlişkin Görüşleri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• BABAOĞLAN, E., YILMAZ, Ş. (2010). “Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimindeki Yeterlikleri”, Kastamonu Eğitim Dergisi. 18(2), 345-354.
• BATTAL, İ. (2007). “Sınıf Öğretmenlerinin ve Branş Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Yeterliliklerinin Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
• BATU, E. S. (2000). “Kaynaştırma, Destek Hizmetler ve Kaynaştırmaya Hazırlık Etkinlikleri”, Anadolu Üniversitesi, Engelliler Araştırma Enstitüsü, Özel Eğitim Dergisi. 2(4), 35 – 45.
• Biçer, Y. (2000). Sportif Çalışmaların ve Oyunların Zihinsel Özürlü Çocuklar Üzerindeki Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi. Elazığ.
• ÇALIŞKAN, E. (2011). “Engelli Çocuklarda Spor Eğitimi ve Ailelerin Yaklaşımları”, I. Uluslar arası Katılımlı Engellilerde Beden Eğitimi ve Spor Kongresi, 5-7 Mayıs 2011, Konya. s. 30.
• ÇEVİRİM, H. (2009). “Engellilerde Beden Eğitimi ve Spor Dersinin Programdaki Yeri ve İşlenişinin Değerlendirilmesi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• ÇUHADAR, Y. (2006). İlköğretim 1- 5. Sınıflarda Kaynaştırma Eğitimine Tabi Olan Öğrenciler İçin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Hazırlanması, Uygulanması, İzlenmesi ve Değerlendirilmesi İle İlgili Olarak Sınıf Öğretmenleri Ve Yöneticilerin Görüşlerinin Belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi. Zonguldak.
• EDUCATION, A. (2006). “Daily Physical Activity: A Hand book for Grades 1-9 Schools”, Alberta, Canada.
• GALLAHUE, D. AND DONNELLY, F. C. (2003). “Assesing Progress: Motor, Fitness, and Physical Activity Assesment. Development Physical Education for All Children, 2823
• GÜNEŞ, A. (2002). “Okullarda Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi”, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• İLHAN, L. (2008). “Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocuklarda Beden Eğitimi ve Sporun Sosyalleşme Düzeylerine Etkisi”, Kastamonu Eğitim Dergisi. 16(1), 315-324.
• İZCİ, E. (2005). “Sınıf öğretmeni adaylarının “özel eğitim” konusundaki yeterlikleri”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 4(14), 106-114.
• KAYA, U. (2003). “İlköğretim Okulu Yöneticilerinin, Sınıf Öğretmenlerinin Ve Rehber Öğretmenlerin Kaynaştırma İle İlgili Bilgi, Tutum Ve Uygulamalarının İncelenmesi”, Eğitim BilimleriEnstitüsü Özel Eğitim Bölümü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi. Ankara.
• MORGAN, P. AND BOURKE, S.F. (2004). “I KnowIt’sImportant But I’d Rather Teach Something Else!”: An Investigation into Generalist Teachers’ Perceptions of Physical Education in the Primary School Curriculum. Paper Presented at the Australian Association for Research in Education Annual Conference, Melbourne, Australia.
• ÖZER, D.S. (2001). “Engelliler İçin Beden Eğitimi Ve Spor”, Ankara: Nobel Yayım Dağıtım.
• ÖZSOY, Y. ÖZYÜREK, M. VD. (2002). “Özel Eğitime Giriş”, Ankara: Karatepe Yayınları. PETTİFOR, B. (1999). “Physical Education Methods for Classroom Teachers”, USA: Human Kinetics. Champaign, IL
• ROTH, J.F. (2005). “The Role of Teachers’ Self-efficacy in Increasing Children’s Physical Activity”, Ph.D Thesis. Louisiana State University.
• SANİOĞLU, A. BÜYÜKKARAGÖZ, S. DUMAN, S. SARI, H. (2008). “İlköğretim Okullarındaki Özel Eğitim Sınıflarında Görevli Öğretmenlerin Beden Eğitimi Ders Programı ile İlgili Görüşlerinin Değerlendirilmesi” S.Ü. BES Bilim Dergisi. 10(2), 40–
• SARI, H. (2003). “Özel Eğitime Muhtaç Öğrencilerin Eğitimleriyle İlgili Çağdaş Öneriler”, Ankara, Pegem Yayıncılık
• SAYDAM, R. (2003). “İlköğretim Okulu I ve II. Devre Müzik Eğitiminde Eğitimci Sorunu”, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu. İnönü Üniversitesi, 30-31 Ekim2003, Malatya.
• TOPKAYA, İ. (2011). “Sınıf Öğretmenliği Eğitiminde Beden Eğitimi Öğretimi” İstanbul: Kriter Yayınları.
• TEMEL, Z. F. (2000). “Okul Öncesi Eğitimcilerinin Engellilerin Kaynaştırılmasına İlişkin Görüşleri”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 18, 148-155.
• YIKMIŞ, N. (2006). “İl Milli Eğitim Yöneticilerinin Kaynaştırma Uygulamalarına İlişkin Görüş Ve Önerileri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.