RELATIONSHIPS BETWEEN TEACHERS' ORGANIZATIONAL COMMITMENT AND ORGANIZATIONAL SILENCE IN DISADVANTAGED SCHOOLS

Yıl 2014, Cilt: 2014 Sayı: 2, 28 - 36, 17.06.2014

Esra Karabağ Köse

Öz

The aim of this study, according to the views of teachers working in disadvantaged schools, is to examine the relationships between organisational commitment and organisational silence. Sample of the study were composed of 253 primary school teachers who work in, in Ankara, Turkey. In the study, the scale of “Employee Silence” was used to determine the degree of organizational silence; the scale of “Organizational Commitment” was used to determine the degree of commitment of teachers. The correlation between variables was calculated by means of correlation analysis. The results of the study indicated that; there are meaningful relationships between variables of the study which are organizational commitment and organizational silence. It is seemed that the strongest relationships between variables of the study are between organisational silence and adaptation dimention of organisational commitment.

Anahtar Kelimeler

Disadvantaged schools, organizational silence, organizational commitment.

DEZAVANTAJLI OKULLARDA ÖĞRETMENLERİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIKLARI İLE ÖRGÜTSEL SESSİZLİK ARASINDAKİ İLİŞKİLER

Öz

Bu araştırmanın amacı, dezavantajlı okullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkileri belirlemektir. Araştırmanın örneklemini, 2012-2013 eğitim-öğretim yılında Ankara ili Altındağ ilçesinde 17 ilkokul ve ortaokulda görev yapan toplam 253 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada, ilk ve ortaokul öğretmenlerinin örgütsel sessizlik düzeylerini belirlemek için Çalışan Sessizliği Ölçeği, örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemek için “Örgütsel Bağlılık Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistiklerden ve korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkinin gücü için korelasyon katsayıları hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik değişkenleri arasında güçlü ilişkiler olduğu belirlenmiştir. Araştırma değişkenleri arasındaki en güçlü ilişkinin ise örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılığın uyum boyutu arasında olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Dezavantajlı okullar, örgütsel sessizlik, örgütsel bağlılık

Kaynakça

• Allen, N. J. and Meyer, J. P. (1997). Commitment in the workplace, theory, research and application. Newbury Park: SAGE.
• Aran, M. (2008). Inequality of opporttunities in Turkey and early childhood education. Mimeo, World Bank.
• Balay, R. (2000). Yönetici ve öğretmenlerde örgütsel bağlılık. Ankara: Nobel.
• Balay, R. (2007). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık etkenleri: Şanlıurfa ili örneği. XVI. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. (589-594). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü, Tokat.
• Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme kuram strateji ve taktikler. Ankara: Pegem.
• Bayram, L. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: Örgütsel bağlılık. Sayıştay Dergisi, 125.
• Bogosian, R. (2012). Engaging organizational voice: A phenomenological study of employees’ lived experiences of silence in work group settings. Unpublished Doctoral Dissertation. The George Washington University.
• Bowen, F. and Blackmon, K. (2003). Spirals of Silence: The dynamic effects of diversity on organizational voice, Journal of Management Studies, 40(6), 1393- 1417.
• Boylu, Y., Pelit, E. ve Güçer, E. (2007). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri üzerine bir araştırma, Ege Akademik Bakış, 44(511 ), 53-74.
• Buluç, B. (2006). Okullarda suç ve şiddet, Ş. Şule Erçetin (Ed.), Okullarda Şiddet ve Çocuk Suçluluğu. Ankara: Hegem.
• Buluç, B. (2009). Sınıf öğretmenlerinin algılarına göre okul müdürlerinin liderlik stilleri ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(57), 5
• Celep, C. (1996). Eğitim örgütlerinde öğretmenlerin örgütsel adanmışlığı. Eğitim ve Bilim Dergisi, 22(108), 56-62.
• Dyne, L. V., Ang, S. and Botero, I.C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies 40 (6).
• Erdem M. (2008). Öğretmenlere göre kamu ve özel liselerde iş yaşamı kalitesi ve örgütsel bağlılıkla ilişkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Erenler, E. (2010). Çalışanlarda sessizlik davranışın bazı kişisel ve örgütsel özelliklerle ilişkisi: Turizm sektöründe bir alan araştırması (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• ERG, (2009). Eğitimde eşitlik politika analizi ve öneriler. Eğitim Reformu Girişimi Yayınları: Sabancı Üniversitesi.
• Ergener, B. (2008). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin yıldırma yaşamaları ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki (İstanbul ili örneği) (Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Güçlü, N. ve Okçu, V. (2010). Ortaöğretim okulu yöneticilerinin öğretmenler tarafından algılanan etik liderlik uygulamaları ile öğretmenlerin örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. International Conference on New Horizons in Education. Proceedings Book, June 23-25 2010 (ss. 653- 663). Famagusta, KKTC.
• Kanter, R. M. (1968). Commitment and social organization: A study of commitment mechanisms in utopian communities. American Sociological Review, 33(4), 499- 517. Karabağ-Köse, E. (2013). İlköğretim kurumu öğretmenlerine göre okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile örgütsel öğrenme arasındaki ilişkide örgütsel sessizlik ve karara katılımın aracı etkisi, Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
• Karataş, S. ve Güleş, H. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş tatmini ile örgütsel bağlılığı arasındaki ilişki. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 74Katz, D. ve Kahn, R.L. (1977). Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi. (Çev: H. Can, Y. Bayar) Ankara: Todaie 167.
• Kurşunoğlu, A., Bakay, E. ve Tanrıöğen, A. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeyleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 101
• McGowan, R. A.(2003). Organizational discourses: sounds of silence and voice in organizational life stream. 3rd International Critical Management Studies Conference Lancaster University, UK 7-9 July.
• Meyer, J. P. and Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61-89.
• Morrison, E. W. and Milliken, F. J.(2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management Review, 25 (4), 32.
• Mowday, R. T., Porter, L. W. and Steers, R. M. (1982). Employee-organization linkages: The psychology of commitment, absenteeism and turnover. New York: Academic Press.
• Mowday, R. T., Steers, R. M. and Porter, L. W. (1979). The measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behavior, 14(2), 224-247.
• O’Reilly, C. and Chatman, J. (1986). Organizational commitment and psychological attachment: The effect of compliance, identification and internalization on prosocial behavior, Journal of applied psychology 71, 3: 492-499.
• Özdemir, L. ve Sarıoğlu-Uğur, S. (2013). Çalışanların örgütte ses ve sessizlik algılamalarının demografik nitelikler açısından değerlendirilmesi: Kamu ve özel sektörde bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1), 257
• Pinder C. C. and Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
• Sezgin, F. (2010). Öğretmenlerin örgütsel bağlılığın bir yordayıcısı olarak okul kültürü. Eğitim ve Bilim, 35(156), 142-159.
• Sheppard, B.H., Lewicki, R.J. ve Minton, J. W. (1992). Organizational justice: The search for fairness in the workplace, NY: Lexington Books.
• Tangırala, S. and Ramanujam, R. (2008). Employee silence on critical work ıssues: The cross level effects of precedural justice climate, Personnel Psychology, 61, 37-68.
• Terzi, A. R. ve Kurt, T. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin yöneticilik davranışlarının öğretmelerin örgütsel bağlılığına etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 166, 98-112.
• TEDMEM, (2014). PISA 2012: Türkiye üzerine değerlendirme ve öneriler, Ankara; Öncü.
• Vakola, M. & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organizational silence: An emprical investigation, Employee Relations, 27(5),441-458.