The term Responsibility to Protect was first used in 2001 in the report of the International Commission on Intervention and State Sovereignty established by the Government of Canada. The term implies a more transparent and graduated use of force as opposed to humanitarian intervention, which is often criticized in modern international law. The Responsibility to Protect, which brings new dimensions to the use of force, was interpreted broadly in the Commission's report and its content was regulated to include many criminal offenses. However, the scope of the concept was limited to four crimes in the 2005 UN World Summit Final Declaration, where it was accepted by the international community. These crimes are genocide, war crimes, crimes against humanity and ethnic cleansing.
The International Criminal Court was originally established after World War II as a permanent court to investigate acts and deeds that constitute international crimes as a common and essential need of humanity. The Nuremberg and Tokyo military tribunals, which were established to investigate war crimes and gross human rights violations during World War II, and the Rwanda and Yugoslavia military tribunals, which were established to investigate ethnic genocides in the 1990s, are among the predecessor practices of the International Criminal Court. In this context, the International Criminal Court's jurisdictions include genocide, war crimes, crimes against humanity and the crime of aggression.
The study will mainly try to analyze the correlation between the Responsibility to Protect and the International Criminal Court, which are closely related to the crime titles they contain.
responsibility to protect ınternational criminal court war intervention agreement
Koruma Sorumluluğu terimi ilk kez 2001 yılında Kanada Hükümeti tarafından kurulan Müdahale ve Devlet Egemenliği Üzerine Uluslararası Komisyonu’nun yayınladığı raporda kullanılmıştır. Söz konusu terim modern uluslararası hukukta sıkça eleştirilen insancıl müdahalenin yerine daha şeffaf ve kademeli bir kuvvet kullanımını içermektedir. Kuvvet kullanımı konusuna yeni boyutlar kazandıran Koruma Sorumluluğu, Komisyon raporunda geniş yorumlanmış ve muhteviyatı birçok suç başlığını içerecek şekilde düzenlenmiştir. Ancak kavramın kapsamı uluslararası toplum tarafından kabul edildiği 2005 BM Dünya Zirvesi Sonuç Bildirgesi’nde dört suç ile sınırlandırılmıştır. Bu suç başlıkları soykırım, savaş suçları, insanlığa karşı suçlar ve etnik temizliktir.
Uluslararası Ceza Mahkemesi esasen 2. Dünya Savaşı sonrasında insanlığın ortak ve zaruri bir ihtiyacı olarak uluslararası suç teşkil eden eylem ve fiilleri soruşturmak amacıyla daimi bir mahkeme olarak kurulmuştur. 2. Dünya Savaşı’nda yaşanan savaş suçları ve ağır insan hakları ihlallerini soruşturmak üzere kurulan Nürnberg ve Tokyo askeri mahkemeleri ile birlikte 1990’lı yıllarda yaşanan etnik soykırımları soruşturmak amacıyla kurulan Ruanda ve Yugoslavya askeri mahkemeleri Uluslararası Ceza Mahkemesi’nin öncül uygulamaları arasında gösterilmektedir. Bu kapsamda Uluslararası Ceza Mahkemesi’nin yargılama alanları arasında soykırım, savaş suçları, insanlığa karşı suçlar ve saldırı suçu yer almaktadır.
Çalışmada temel olarak içerdikleri suç başlıkları ile yakından ilişkili görülen Koruma Sorumluluğu ve Uluslararası Ceza Mahkemesi arasındaki korelasyon analiz edilmeye çalışılacaktır.
Koruma sorumluluğu uluslararası ceza mahkemesi savaş müdahale antlaşma
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Uluslararası Hukuk |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 23 Ocak 2025 |
Kabul Tarihi | 24 Eylül 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 16 Sayı: 3 |