Günümüzde biyobozunur implantlar kalıcı implant gruplarına ciddi alternatif olmaya başlamıştır. Özellikle polimer malzeme teknolojisinin gelişmesi metalik gruptaki tıbbi enstrümanlara alternatif olabilmektedir. İşte bu polimerik implantların üretimi için yenilikçi bir üretim metodu da melt electrowritingtir (MEW). Eklemeli imalat teknolojisinin üretim kalitesi üzerine yapılan çalışmalar sonucu ortaya çıkan bu yenilikçi yöntem stentler gibi daha küçük ve kompleks geometriye sahip ürünlerde kullanılmaktadır. Özellikle hastaya özel implant modeli için oldukça elverişli olan bu yöntemin gelecekte implant üretim pazarında önemli bir yere sahip olacağı ön görülmektedir. Bu perspektif çerçevesinde bu çalışmada da MEW yöntemi kullanılarak polikarbolakton grubu üzerine bir çalışma yürütülmüştür. Biyobozunur karakterinin geliştirilmesi amacıyla chitosan takviyesi yapılan stentlerin biyobozunurluk deneyleri in vitro ortamda gerçekleştirilmiştir. İki farklı ortamda 1,7, 14 ve 21 gün esas alınarak daldırmalı korozyona tabi tutulan numunelerin bozunma karakteri kütle kaybı esas alınarak incelenmiştir. Chitosan takviyesinin tampon etkisi göstererek bozunma süresi üzerinde geciktirici bir rol oynadığı tespit edilmiştir. Bozunma miktarları incelendiğinde, yapay vücut sıvısı içinde 21 gün bekletilmiş polikarbolakton stentin 1,6×10-2 gr ile maksimum kütle kaybını yaşadığı tespit edilmiştir. 1. günün sonunda bu stent için ölçülen değer 5,8×10-4 gr dir. 21 gün sonunda minimum kayıp yapay vücut sıvısı içinde kitosan takviyeli polikarbolakton stent için elde edilmiştir (7,98×10-3 gr).
Biyobozunurluk Kitosan Melt electrowriting Polikarbolakton Stents
FBA2023-11898
Today, biodegradable implants have begun to become a serious alternative to permanent implant groups. Especially the development of polymer material technology can be an alternative to metallic medical instruments. An innovative manufacturing method for the fabricated of these polymeric implants is melt electrowriting (MEW). This innovative method, which emerged as a result of studies on the production quality of additive manufacturing technology, is used in products with smaller and more complex geometries, such as stents. It is anticipated that this method, which is particularly convenient for patient-specific implant models, will have an important place in the implant production market in the future. Within the framework of this perspective, in this study, a study was conducted on the polycarbolactone group using the MEW method. In order to improve the biodegradability character, biodegradability experiments of chitosan-doped stents were conducted in vitro. The degradation character of the samples subjected to immersion corrosion in two different media for 1, 7, 14 and 21 days was examined based on residual mass. It has been determined that chitosan reinforcement has a buffering effect and plays a retarding role on the degradation time. When the degradation rates were examined, it was determined that the polycarbolactone stent immersed in artificial body fluid for 21 days experienced the maximum mass loss of 1.6×10-2 gr. The value measured for this stent at the end of the first day was 5.8×10-4 gr. At the end of 21 days, the minimum loss was obtained for the chitosan-doped polycarbolactone stent in artificial body fluid (7.98×10-3 gr).
Biodegradation Chitosan Melt electrowriting Polycaprolactone (PCL) Stents
FBA2023-11898
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Biyomateryaller, Malzeme Tasarım ve Davranışları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Proje Numarası | FBA2023-11898 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 10 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 14 Sayı: 4 |