Çocuk istismarı, bir çocuğa yetişkin tarafından fiziksel veya psikolojik olarak kötü muamele uygulanması şeklinde tanımlanmaktadır. Kısa ve uzun dönemde çok çeşitli fiziksel, ruhsal ve sosyal sonuçlara yol açan çocuk istismarı dünya çapında yaygın önemli bir sorundur. Çocukların hayatında geri dönülmez yaralar açan ve yaşamları boyunca etkileri devam eden bir süreçtir. Çocuk istismarının biyopsikososyal risk ve koruyucu faktörleri; çocuğa ilişkin, ailesel, sosyal ve toplumsal boyutlarda ele alınmaktadır. COVID-19 salgını çocukları istismar için yüksek risk altına sokan sayısız sosyo-ekonomik stres faktörünü ve eşitsizliği gündeme getirmiştir. COVID-19’un yayılımını önlemek amacıyla yüz yüze eğitime ara verilmesi ve çocukların sosyal ve ev dışı faaliyetlerine kısıtlamalar getirilmesi ile yaşanan sosyal izolasyon çocuk istismarı için önemli bir risk faktörünü oluşturmaktadır. Bu süreçte çocuğun bakım yükü ve evde geçirilen sürenin artması, yaşanan ekonomik güvensizlik, yoksulluk, gelecekle ilgili belirsizlik, ebeveyn stresi ise çocuk istismarını artırabilecek diğer risk faktörlerindendir. Pandemi sürecinin çocuk istismarına yönelik risk faktörleri üzerindeki etkisi değerlendirilerek etkin bir şekilde yönetilmelidir. Bu derlemede; pandemi sürecinde çocuk istismarı açısından risk oluşturabilecek durumlar değerlendirilmiş ve bu durumlara çözüm önerileri sunulmuştur.
Child abuse is defined as physical or psychological maltreatment implementation of a child by an adult. Child abuse is an important problem worldwide, which has a leading wide range of physical, mental and social consequences in the short and long term. It is a process that causes irreversible wounds in the lives of children and whose effects continue throughout their lives. Biopsychosocial risk and protective factors of child abuse; child related, familial, social and legal dimensions. The COVID-19 pandemic brought up the numerous socio-economic stressors and inequalities that put children at high risk for abuse. Social isolation experienced by interrupting face-to-face education and imposing restrictions on children's social and out-of-home activities in order to prevent the spread of COVID-19 constitute an important risk factor for child abuse. In this process, the burden of care of the child and the increase in the duration of being at home, living economic insecurity, poverty, uncertainty about the future, parental stress are the other risk factors that can increase child abuse. The pandemic process should be managed effectively by assessing its impact on risk factors for child abuse. In this review; during the pandemic process, situations that could pose a risk in terms of child abuse there were evaluated and solutions were offered for these situations.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Derlemeler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |