Investigation Of The Effects Of Security Measures Taken In Primary Education Institutions On School Accidents

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 114 - 122, 25.03.2021

Sümeyra Gevrek Akar , Aysel Kökcü Doğan

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.701566

Öz

This study was carried out to examine the security measures taken in basic educational institutions and their effect on school accidents. The sample of the research carried out as descriptive; consist of 568 managers and employees working in 48 basic education institutions in Güngören district of Istanbul Provincial Directorate of National Education, affiliated to Ministry of National Education (MEB). Data; A total of 82 questions used by the researchers were collected through the “Survey Form for the Investigation of the Effects of Security Measures Taken in Basic Education Institutions on School Accidents” (Cronbach Alpha = 0,823). Employees participating in the research expressed that; most of the accidents occurring in schools (79.2%) originate from the student, there are fall accidents at the first place in all schools (84.9%). They stated that accidents occurred on the stairs (61.6%) and classrooms (58.8%). It was determined that more general security measures are taken in private schools than public schools. These results indicate that physical arrangements made to protect children’s health in schools should be suitable for children’s age group; standards to prevent accidents in all school should be set in collaboration with MEB (Ministry of National Education) and activities should be done to raise awareness in students and employees.

Anahtar Kelimeler

Accident, Child, Security, School, Measure

Temel Eğitim Kurumlarında Alınan Güvenlik Önlemlerinin Okul Kazalarına Etkisinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışma, temel eğitim kurumlarında alınan güvenlik önlemlerinin, okul kazalarına etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı olarak yapılan araştırmanın örneklemini; Millî Eğitim Bakanlığı (MEB)’na bağlı İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü bünyesinde yer alan Güngören ilçesindeki 48 temel eğitim kurumunda görev yapan 568 yönetici ve çalışan oluşturmuştur. Veriler; araştırmacılar tarafından geliştirilen toplam 82 soruluk “Temel Eğitim Kurumlarında Alınan Güvenlik Önlemlerinin Okul Kazalarına Etkisinin İncelenmesi Anket Formu” ile toplanmıştır (Cronbach Alpha = 0,823). Araştırmaya katılan çalışanlar; okullarda meydana gelen kazaların büyük bir bölümünün (%79,2) öğrencinin kendisinden kaynaklandığını, tüm okullarda ilk sırada (%84,9) düşme kazalarının olduğunu, kazaların çoğunlukla okul binası dışında ve daha çok okul bahçesinde (%72,9), bina içerisinde ise merdivenlerde (%61,6) ve sınıflarda (%58,8) meydana geldiğini belirtmişlerdir. Özel okullarda devlet okullarına göre daha fazla genel güvenlik önlemi alındığı belirlenmiştir. Bu sonuçlar, çocuk sağlığının korunması amacıyla okullarda yapılan fiziksel düzenlemelerin öğrencilerin yaş gruplarına uygun olması, MEB ile iş birliği sağlanarak tüm okullarda kazaları önlemeye yönelik standartlar oluşturulması, öğrenci ve çalışanlara yönelik bilinçlendirme çalışmalarının yapılması gerektiğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, Güvenlik, Kaza, Okul, Önlem

Kaynakça

• Şaşıoğlu, M, Gülol, Ç. ve Tosun, A. (2013). “Aleksitimi Kavramı”. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 5 (4), 507-527.
• Batıgün, A.D. ve Büyükşahin, A. (2008). “Aleksitimi: Psikolojik Belirtiler ve Bağlanma Stilleri”. Klinik Psikiyatri, 11, 105-114.
• Hintistan, S. (2012). “Aleksitemi”. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1 (4), 333-346.
• Temiz, Z.T. (2018). “Bir Sınıflandırma Çalışması: Aleksitimik Belirtiler ve Bağlanma Örüntüleri”. Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 3 (5), 21-42.
• Gürkan, A. ve Ekitli, G.B. (2015). “Hemşirelik Sanatında Aleksitimi”. Türkiye Klinikleri J Psychiatr Nurs-Special Topics, 1 (1), 80-86.
• Aksoy, M. ve Çoban, G.İ. (2017). “Hemşirelik Öğrencilerinin Aleksitimi Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 14 (1), 45-51.
• Aslan, F.E. ve Öztürk, Z.K. (2011). “Güvenli Ameliyathane Ortamı; Biyolojik, Kimyasal, Fiziksel ve Psikososyal Riskler, Etkileri ve Önlemler”. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 4 (1), 133-140.
• Ay, F, Polat, Ş. and Kashımı, T. (2020). “Relationship Between the Problem-Solving Skills and Empathy Skills of Operating Room Nurses”. The Journal of Nursing Research, 28 (2), 1-10.
• Yu, J. and Kirk, M. (2008). “Measurement of Empathy in Nursing Research: Systematic Review”. Journal of Advanced Nursing, 64 (5), 440–454.
• Happ, M.B, Garrett, K, Thomas, D.D, Tate, J, George, E, Houze, M, Radtke, J. and Sereika, S. (2011). “Nurse-Patient Communication Interactions in The Intensive Care Unit”. American Journal of Critical Care, 20 (2), e28-40.
• Kounenou, K, Aikaterini, K. and Georgia, K. (2011). “Nurses’ Communication Skills: Exploring Their Relationship with Demographic Variables and Job Satisfaction in A Greek Sample”. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 30, 2230-2234.
• Bagby, R.M, Parker, J.D.A. and Taylor, G. (1994). “The Twenty-Item Toronto Alexithymia Scale-I. Item Selection and Cross-Validation of The Factor Structure”. Journal of Psychosomatic Research, 38 (1), 23-32.
• Güleç, H, Köse, S. ve Yazıcı, M. (2009). “Yirmi Soruluk Toronto Aleksitimi Ölçeği’nin Türkçe Uyarlamasının Geçerlilik ve Güvenilirliğinin Incelenmesi”. Klinik Psiko Farmakoloji Bülteni, 19, 213-219.
• Korkut-Owen, F. ve Bugay, A. (2014). “İletişim Becerileri Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2), 51-64.
• Bratis, D, Tselebis, A, Sikaras C, Moulou, A, Giotakis, K, Zoumakis, E. and IIias, L. (2009). “Alexithymia and Its Association with Burnout, Depression and Family Support among Greek Nursing Staff”. Humon Resources for Health, 7 (72), 1-6.
• Saeidi, Z, Ebrahimi, H, Areshtanab, H.N, Tabrizi, F.J. and Mostafazadeh, A. (2020). “Alexithymia and Its Relationships with Job Burnout, Personality Traits, and Shift Work among Hospital Nurses: A Cross‑Sectional Study”. Nursing and Midwifery Studies, 83-89. doi: 10.4103/nms.nms_20_19
• Honkalampi, K, Hintikka, J, Saarinen, P, Lehtonen, J. and Viinamaki, H. (2000). “Is Alexithymia A Permanent Feature In Depressed Patients?”. Psychotherapy and Psychosomatics, 69, 303-308.
• Yıldız, B. ve Güllü, A. (2018). “Belirsizliğe Tahammülsüzlük İle Aleksitimi Arasındaki İlişki ve Bazı Sosyodemografik Değişkenlere Göre İncelenmesi”. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 9 (1), 113-131.
• Kalaman, S, Orhan, S. ve Kocabay, İ. (2019). “Sosyal Medya Kullanımı ve Aleksitimi: Acil Serviste Çalışan Hemşireler Üzerine Bir Araştırma”. Online Academic Journal of Information Technology, 10 (37), 45-56.
• Kirmayer, L.J. and Robbins, J.M. (1993). “Cognitive and Social Correlates of the Toronto Alexithymia Scale”. Psychosomatics, 34 (1), 41-52.
• De Vente, W, Kamphuis, J.H. and Emmelkamp, P.M.G. (2006). “Alexithymia, Risk Factor or Consequence of Work-Related Stress?”. Psychother Psychosom, 75, 304–311.
• Li, S, Yao, G, Gui, Y. and Zhang, B. (2014). “Interrelation among Alexithymia and Negative Psychology of Nursing Personnel and Their Coping Style”. Family Medicine and Community Health, 2 (2), 1–5.
• Korkmaz, E.K, Telli, S, Kadıoğlu, H. ve Karaca, S. (2020). “Hemşirelerde Aleksitimi ve Aleksitiminin Tükenmişlik, Öfke ve Somatizasyon İle İlişkisi”. J Psy Nurs., 11 (4), 284-291
• Shin, M.K. and Eom, J.Y. (2015). “Study on The Alexithymia and Anger in The Korean College Students”. Advanced Science and Technology Letters, 116, 189-195.
• Di Lorenzo, R, Venturelli, G, Spiga, G. and Ferri, P. (2019). “Emotional Intelligence, Empathy and Alexithymia: A Cross-Sectional Survey on Emotional Competence in a Group of Nursing Students”. Acta Biomed for Health Professions, 90, (4), 32-43.
• Sancar, B. and Aktaş, D. (2019). “The Relationship between Levels of Alexithymia and Communication Skills of Nursing Students”. Pak J Med Sci, 35 (2), 489-494.