Analyzing The Effects of Nomophobia on Inner Motivation of Athletes From Different Sports Branches During Pandemic

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 4, 1534 - 1544, 22.12.2022

Yeşim Bayrakdaroğlu Ebru Şenel Kübra Eren Kübra Gür Serdar Eleman

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1181586

Öz

The aim of this study is to examine the effect of nomophobia levels of athletes in different sports on intrinsic motivation during the pandemic period, based on various variables. A total of 206 athletes, including 100 women and 106 men, participated in the study voluntarily. Nomophobia Questionnaire (NM-Q) Nomophobia scale was used in the study, which was developed by Yıldırım and Correia (2015), adapted into Turkish by Yıldırım et al. (2015), and updated to 5-point Likert type by Erdem et al. (2017). In addition, the intrinsic motivation scale developed by Weissinger and Bandalos (1995) based on the research of Deci, Ryan (1985), Kobasa (1979) et al. was used. As a result of the research, it was concluded that the nomophobia levels of the participants and the sub-dimension values of internal leisure motivation were moderate and above the moderate level. The results of the study were interpreted in terms of various variables and suggestions were presented.

Anahtar Kelimeler

: Internet, sports, deprivation

Farklı Branşlardaki Sporcuların Pandemi Döneminde Nomofobi Düzeylerinin İçsel Motivasyona Etkisinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı farklı branşlardaki sporcuların pandemi döneminde nomofobi düzeylerinin içsel motivasyona etkisini çeşitli değişkenleri de baz alarak incelemektir. Çalışmaya gönüllü olarak katılım gösteren 100 kadın ve 106 erkek olmak üzere toplam 206 sporcu katılmıştır. Araştırmada Nomophobia Questionnaire (NM-Q) Yıldırım ve Correia (2015) tarafından geliştirilen, Yıldırım ve arkadaşları (2015) tarafından Türkçe’ye uyarlanan ve Erdem ve arkadaşları (2017) tarafından 5’li likert tipine güncellenerek kullanılan nomofobi ölçeği ve Deci, Ryan (1985), Kobasa (1979) ve arkadaşlarının araştırmalarına dayanarak Weissinger ve Bandalos’un (1995) tarafından geliştirilen içsel motivasyon ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda katılanların nomofobi düzeyleri ve içsel boş zaman motivasyonuna ilişkin alt boyut değerlerinin orta ve orta seviyenin üzerinde olduğu sonucu elde edilmiştir. Çalışma sonuçları çeşitli değişkenler açısından da yorumlanarak öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

İnternet, spor, yoksunluk

Kaynakça

• 1. Erdem, H, Türen, U. ve Kalkın, G. (2017). ‘‘Mobil Telefon Yoksunluğu Korkusu (Nomofobi) Yayılımı: Türkiye’den Üniversite Öğrencileri ve Kamu Çalışanları Örneklemi’’. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 10 (1), 1-12.
• 2. Timuroğlu, M.K. ve Balkaya, E. (2016). ‘‘Örgütsel İletişim ve Motivasyon İlişkisi- Bir Uygulama’’. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (2), 89-113.
• 3. Ağca, H. ve Ertan, H. (2008). ‘‘Duygusal Bağlılık İçsel Motivasyon İlişkisi: Antalya’da Beş Yıldızlı Otellerde Bir İnceleme’’. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10 (2), 135-156.
• 4. Yıldız, K, Kurnaz, D. ve Kırık, A.M. (2020). ‘‘Nomofobi, Netlessfobi ve Gelişmeleri Kaçırma Korkusu: Sporcu Genç Yetişkinler Üzerine Bir Araştırma’’. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (Özel Sayı), 321-338.
• 5. Anshari, M, Alas, Y, Hardaker, G, Jaidin, J.H, Smith, M. and Ahad, A. D. (2016). ‘‘Smartphone habitandbehavior in Brunei: Personalization, Gender, Andgenerationgap’’. Computers in Human Behavior, 64, 719-727.
• 6. Öz, H. ve Tortop, H.S. (2018). ‘‘Üniversite Okuyan Genç Yetişkinlerin Mobil Telefon Yoksunluğu Korkusu (Nomofobi) ile Kişilik Tipleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi’’. Yeni Medya Elektronik Dergi, 2 (3),146- 159.
• 7. Atıcı, A.R, Orhan, S. Elmas, L. ve Erbaş, M.K. (2019). ‘‘E-Sporun İnsan Hayatındaki Yeri ve Geleceği’’. 17th International Sport Sciences Congress, Antalya.
• 8. Kocabaş, İ. ve Erdem, R. (2003). ‘’Yönetici Adayı Öğretmenlerinin Kişisel Zaman Yönetimi Davranışları’’. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (2), 203-210.
• 9. Massimini, F. and Carli, M. (1988). ‘‘The systematic asesment of Flow in Daily Experience’’. In: M. CSİKSZENTMİHALYi, IS, CSİKSZENTMİHALYİ (Ed.). Optimal Experience (226-287). Cambridge University Press.
• 10. Yıldırım, C. and Correia, A.P. (2015) ‘‘Exploring The Dimensions of Nomophobia: Development And Validation of a Self-Reported Questionnaire’’. Computers İn Human Behavior, 49, 130-137.
• 11. Yıldırım, C, Sumuer, E, Adnan, M. and Yıldırım, S. (2015). “A Growing Fear:Prevalence of Nomophobia Among Turkish College Students”. Information Development, 32 (5), 1322–1331.
• 12. Deci, E.L. and Ryan, R.M. (1985). ‘‘The General Causality Orientations Scale: Self-Determination in Personality’’. Journal of Research in Personality, 19 (2), 109-134.
• 13. Kobasa, S. C. (1979). ‘‘Stressful Life Events, Personality, and Health: An İnquiry into Hardiness’’. Journal of Personality and Social Psychology, 37 (1), 1.-11.
• 14. Weissinger, E. and Bandalos, D.L. (1995). ‘‘Development, Reliability and Validity of a Scale to Measure İntrinsic Motivation in Leisure’’. Journal of Leisure Research, 27 (4), 379-400.
• 15. Minaz, A. ve Bozkurt, Ö.Ç. (2017). ‘‘Üniversite Öğrencilerinin Akıllı Telefon Bağımlılık Düzeylerinin ve Kullanım Amaçlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi’’. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (21), 268-286.
• 16. Bayram, A. Yılmaz, E. Z. Sözen, Ç. ve Bayer, N. (2019). ‘‘Nomofobi'nin (Akıllı Telefon Yoksunluğu) İçsel Motivasyona Etkisi: Giresun Üniversitesi Öğrencileri Örneği’’. İşletme Bilimi Dergisi, 7 (1), 105-130.
• 17. Secure Envoy, (2012). “66% of The Population Suffer from Nomophobia The Fear ofBeing without Their Phone.”. Erişim adresi: https://www.securenvoy.com/blog/2012/02/16/66-ofthe-population-suffer-from-nomophobia-the-fear-of-being-without-their-phone (Erişim tarihi: 20.12.2015).
• 18. Young, K.S. (1998). ‘‘Internet Addiction: The Emergence of a New Clinical Disorder’’. Cyberpsychology and Behavior, 1 (3), 237–244.
• 19. Jones, M.J, Dawson, B, Eastwood, P, R, Halson, S.L, Miller, J, Murray, K, Dunican, L, Landers, G.J. and Peeling, P. (2019). ‘‘Influence of Electronic Devices on Sleep and Cognitive Performance During Athlete. 35 (6), 1620-1627.
• 20. Kuyucu, M. (2017). ‘‘Gençlerde Akıllı Telefon Kullanımı ve Akıllı Telefon Bağımlılığı Sorunsalı: “Akıllı Telefon (Kolik)” Üniversite Gençliği’’. Global Media Journal TR Edition, 7 (14), 328-359.
• 21. Griffiths, M. (2003). ‘‘Internet Gambling: Issues, Concerns, and Recommendations’’. Cyberpsychology & Behavior, 6 (6), 557-568. https://doi.org/10.1089/109493103322725333
• 22. Mathew, K.V.B. and Walarine, M. (2020). ‘‘Neck Pain among Smartphone Users: An Imminent Public Health Issue During the Pandemic Time’’. Journal of Ideas in Health, 3 (Special 1), 201-204.
• 23. İnal, E.E, Çetintürk, A, Akgönül, M. and Savaş, S. (2015). ‘‘Effects of Smartphone Over Use on Hand Function, Pinch Strength, and the Median Nerve’’. Muscle & Nerve. 52, 183-188. https://doi.org/10.1002/mus.24695
• 24. Yang, S.Y, Chen, M.D, Huang, Y.C, Lin, C.Y. and Chang, J.H. (2017). ‘‘Association Between Smartphone Use and Musculoskeletal Discomfort in Adolescent Students’’. Journal of Community Health, 42 (3), 423-430.
• 25. Kalirathinam, D, Manoharlal, M.A, Mei, C.L, Ling, C.K, Sheng, T.W.Y, Jerome, A. and Us, M.R. (2017) ‘‘Association Between the Usage of Smartphone as the Risk Factor for the Prevalence of Upper Extremity and Neck Symptoms among University Students: A Cross - Sectional Survey Based Study’’. Research Journal of Pharmacy and Technology, 10(4), 1184-1190. doi: 10.5958/0974-360X.2017.00213.X
• 26. Dorak, F. ve Vurgun, N.(2006). ‘‘Takım Sporları Açısından Empati ve Takım Birlikteliği İlişkisi’’. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4 (2), 73-77.
• 27. Moralı, S. (1994). Takım Sporlarında, Takım Birlikteliğinin ve Dayanışmasının Ölçülmesi. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• 28. Altıntaş, A. and Bayar Koruç, P. (2014). ‘‘Determinig Partıcıpatıon Motıvatıon of Young Athletes With Regard to Gender and Sport Type’’. International Journal of Sport Culture and Science, 2 (Özel Sayı 1) , 61-67.
• 29. Şirin, E.F. (2008). “Futbolcu Kızların (12-15 Yaş) Spora Katılım Motivasyonlarının Belirlenmesi”. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6 (1), 1-7.
• 30. Özgen, F. (2016). Spor Yapan ve Yapmayan Üniversite Öğrencilerinde İnternet Bağımlılığı ile Kişilik İlişkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
• 31. Yeiç, E. (2018). 9-14 Yaş Grubu Çocuklarda Çeşitli Değişkenlere Göre İnternet Bağımlılığı ve Fiziksel Aktivite Katılım Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Burdur.
• 32. Soyer, F, Can, Y, Güven, H, Hergüner, G. Bayansalduz, M. ve Tetik, B. (2010). ‘‘Sporculardaki Başarı Motivasyonu ile Takım Birlikteliği Arasındaki İlişkinin İncelenmesi’’. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (1), 226-239.
• 33. Şahin, Y. ve Kaya, E. (2021). ‘‘Türkiye ve Portekiz Kadın Futbol Liglerinde Mücadele Eden Sporcuların İçsel ve Dışsal Motivasyon Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi’’. JSH, 4 (1), 145-154.
• 34. Dirmen, A. (2014). Farklı Liglerde Oynayan Kadın Futbol Takımı Oyuncularının Başarı Motivasyon Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• 35. Türker, Ü. (2022). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının SARS-CoV-2 Pandemisinde ve Sonrasında Akademik Motivasyonlarının Karşılaştırılması . Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi , 6. Akademik Spor Araştırmaları Kongresi Özel Sayısı , 429-443. DOI: 10.38021/asbid.1205490
• 36. Gümüşgül, O. (2018). ‘‘Investigation of Smartphone Addiction Effect on Recreational and Physical Activity and Educational Success’’. World Journal of Education, 8 (4), 11-17.