Erken Çocukluk Döneminde Çocuğun Gelişiminin Desteklenmesinde Aile

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 4, 1676 - 1684, 22.12.2022

Adem Arslan

Öz

Yaşamın ilk yıllarında hızlı bir büyüme ve gelişme söz konusudur. Erken çocukluk döneminde çocukların alacakları eğitim, edinecekleri deneyimler yaşamın diğer yıllarını etkilemektedir. Bu çalışmada erken çocukluk döneminde çocuğun desteklenmesinde aile, alan yazın çerçevesinde incelenmiştir. Ebeveynlerin çocuk gelişimi ile ilgili bilgilendirilmesi ve bilinçlendirilmesi çocuğun gelişiminin desteklenmesinde büyük önem taşır. Erken çocukluk döneminde, çocukların sosyal olarak gelişmesine olanak sağlayacak uygun ortamlar oluşturulmalıdır. Ebeveyn tutumları çocuğun ahlak gelişimini etkilemektedir. Çocuğa cinsellikle ilgili edinmesi gereken ilk bilgileri vermek ebeveyn sorumluluğundadır. Fiziksel gelişimin bebeklikten başlayarak desteklenmesi çocukların sonraki dönemlerde sağlıklı beden yapısına sahip olması açısından gereklidir. Zihinsel gelişime katkı sağlayan legolar, hafıza kartları, parçalı oyuncaklar, bilgisayar oyunları, boyama kitapları kullanılabilir. Dil gelişimi için çeşitli kitaplarından, müzik aletlerinden, görüntülü ve sesli araçlardan yararlanılabilir.

Anahtar Kelimeler

Erken Çocukluk, Aile, Gelişim

Family in Supporting the Development of the Child in Early Childhood

Öz

There is rapid growth and development in the first years of life. The education that children receive and the experiences they will gain in early childhood affect other years of life. In this study, the family in supporting the child in early childhood was examined within the framework of the literature. Informing and raising awareness of parents about child development is of great importance in supporting the development of the child. In early childhood, appropriate environments should be created that will allow children to develop socially. Parental attitudes affect the moral development of the child. It is the parent's responsibility to give the child the first information they need to learn about sexuality. Supporting physical development starting from infancy is necessary for children to have a healthy body structure in later periods. Legos that contribute to mental development, memory cards, toys with pieces, computer games, coloring books can be used. Various books, musical instruments, visual and audio tools can be used for language development.

Anahtar Kelimeler

Early Childhood, Family, Development

Kaynakça

• 1) Aral, N, Baran, G, Bulut, Ş. ve Çimen, S. (2001). “Çocuk Gelişimi 1”. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• 2) Koçyiğit, S. (2009). İlköğretim birinci sınıf öğretmenlerinin ve ebeveynlerin görüşleri ışığında okula hazır bulunuşluk olgusu ve okul öncesi eğitime ilişkin sonuçları. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• 3) Oktay, A. (2007). “Okul Öncesi Eğitimden İlköğretime Geçiş Projesi”. İstanbul: Neta.
• 4) Sharma, A. ve Cockerll, H. (2014). “Mary Sheridan’s From Birth To Five Years: Children’s Developmental Progress”.(4th ed.). New York: Routledge.
• 5) Kitapçı Uysal, F. (2005). “Anne ve Çocuk Sağlığı”. İstanbul: Morpa.
• 6) Senemoğlu, N. (2010). “Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya”. Ankara: Pegem.
• 7) Huberty, T. J. (2012). “Anxiety and Depression in Children and Adolescents: Assessment, Intervention and Prevention”. Springer Science & Business Media.
• 8)Yılmaz, N. (1999).“Anaokulu Öğretmeninin Rehber Kitabı”. Üçüncü Baskı. İstanbul: Ya-Pa.
• 9) Genez Muluk, E. (2004). Alt ve üst sosyo ekonomik düzeydeki ailelerin aile yapıları ve anne çocuk ilişkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• 10) Yörükoglu, A. (2007). Değişen toplumda aile ve çocuk. İstanbul: Özgür.
• 11) Aral, N. ve Durualp, E. (2014). “Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Gelişim Alanlarına Göre Özellikleri”. Rengin Zembat (Ed.), Okul Öncesinde Özel Öğretim Yöntemleri içinde 1-33, (4.Baskı). Ankara: Anı.
• 12) Gırard Lc, Doyle O. and Tremblay R. E. (2017). “Maternal Warmth and Toddler Development: Support for Transactional Models İn Disadvantaged Families”. European Child & Adolescent Psychiatry, 26(4), 497-507.
• 13)Bak, M. (2011). Çocuk gelişimi. İstanbul: Cinius Yayınlar.
• 14) Acun Kapıkıran, N, Bora İvrendi, A. ve Adak, A. (2006). “Okul Öncesi Çocuklarında Sosyal Beceri Durum Saptaması”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (19), 19-27.
• 15) Gülay, H. ve Akman, B. (2009). Okul öncesi dönemde sosyal beceriler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• 16) Sevinç, M. (2005). Kendine güven ve başarı. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları
• 17) Kabasakal, Z. ve Çelik, N. (2010). “Sosyal Beceri Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Sosyal Uyum Düzeylerine Etkisi”. İlköğretim Online Dergisi, 9(1), 203-212.
• 18) Çağdaş. A. ve Seçer Şahin, Z. (2011). “Anne Baba Eğitimi”. Ankara: Eğiten Kitap.
• 19) Tirşioglu, F. ve Bütün–Ayhan, A. (2013). “Erken Çocukluk Döneminde Soyal Becerilerin Desteklenmesi”. International Journal of Early Childhood Education Research, 2 (4), 35-42.
• 20) Hamamcı, Z. (2005). “Üç-Altı Yaşlarında Çocukları Olan Anne ve Babaların Aile Eğitim İhtiyaçları” Çağdaş Eğitim Dergisi, 30, 28-36.
• 21) Soysal, A.(2008). “Çalışma Yaşamında Kişilik Tipleri: Bir Literatür Taraması”. Çimento İşveren Dergisi, 22(1), 5-19.
• 22) Hortaçsu, N. (2003). “Çocuklukta İlişkiler”. Ankara: İmge.
• 23) Yavuzer, H. (2006).Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• 24) Bayraktar. F. (1995). “Ailenin Eğitim Görevi”. Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2, 117.
• 25) Hökelekli, H. (2018). “Din Psikolojisi”. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
• 26) Gürşimşek, I. ve Günay, V. D. (2005). “Çocuk Kitaplarında Cinsiyet Rollerinin İşlenişinde Kullanılan Dilsel ve Dil Dışı Göstergelerin Değerlendirilmesi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 53- 63.
• 27) Santrock, J. (2014). “Yasam Boyu Gelişim”. (1. Basım). Ankara: Nobel.
• 28) Bowlby, J. (1999). “Psikoanaliz ve Çocuk Eğitimi. Çocukları Anlamak”. İstanbul: Gendaş.
• 29)Yavuzer, H. (2006).Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• 30) Soner, O. (1995). Aile Uyumu, Öğrenci Özgüveni ve Akademik Başarı Arasındaki İlişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• 31) Topaloğlu, B. (2016). “İslam'da Kadın”. İstanbul: Ensar Neşriyat.
• 32) Özen, A, Acar, Ç, Tavlar, Ö. ve Çetin, Ö.(2002). “Özbakım Becerilerinin Öğretiminde İpucunun Giderek Azaltılmasıyla Öğretim Yönteminin Etkililiği”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2,147-168.
• 33) Güngör Aytar, A, Artan, İ. ve Boztepe, H. (Ed.). (2014). “Her Yönüyle Okul Öncesi Eğitim”. Ankara: Hedef Yayıncılık.
• 34) Çalışandemir, F, Bencik, S. ve Artan, İ. (2010). “Çocukların Cinsel Eğitimi: Geçmişten Günümüze Bir Bakış”. Eğitim Ve Bilim Dergisi, 33, 150.
• 35) Deniz, Ü. And Kesicioğlu, O. S. (2014). “Sexuality-Related Questions Of Children in Early Childhood Period and Appropriate Approaches, Preschool Educatıon In Turkey and in The World: A Theorıcal and EmpırıcalPerspectıve”. Sofia: Kliment Ohridski University.
• 36) Artan, İ.ve Bayhan San, P. (2011). “Çocuk Gelişimi ve Eğitimi”, İstanbul: Morpa.
• 37) Balkan, İ. K. (2011). “Okul Öncesi Çocuk”. Mücella Ormanlıoğlu Uluğ, Gülçin Karadeniz (Ed.), Ankara: Nobel Kitap.
• 38) Tuzcuoğlu, N, Tuzcuoğlu, S. (1996). “Çocuğun Cinsel Eğitiminde Ailelerin Karşılaştıkları Güçlükler”. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 8 (8), 251-262.
• 39) Gürşimşek, I. ve Günay, V. D. (2005). “Çocuk Kitaplarında Cinsiyet Rollerinin İşlenişinde Kullanılan Dilsel ve Dil Dışı Göstergelerin Değerlendirilmesi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 53- 63.
• 40) Başal, H. A, Kahraman, P. (2011). “Anne Eğitim Düzeyine Göre Çocukların Cinsiyet Kalıp Yargıları, İle Oyun ve Oyuncak Tercihleri”. Journal Of New World Sciencesaccademy, 6(1), 1336-1357.
• 41) Yurdakul, R. S. (2012). “Çocuk ve Cinsellik”. (2. Basım). İstanbul: Kare yayınları.
• 42) Yılmaz, N. (1999). “Anaokulu Öğretmeninin Rehber Kitabı. Rehber Kitaplar Dizisi”. Üçüncü baskı. İstanbul: Ya-Pa.
• 43) Deniz, E.(2011). “Erken Çocukluk Döneminde Gelişim”. Ankara: Ertem Basım.
• 44) Balkan, İ. K. (2011). “Mücella Ormanlıoğlu Uluğ, Gülçin Karadeniz (Ed.), Okul öncesi Çocuk”. Ankara: Nobel Kitap.
• 45) DiIorio, C, Kelley, M. and Hockenberry Eaton, M. (1999).”Communication About Sexual Issues: Mothers, Fathers, and Friends”. Journal Of Adolescent Health, 24 (3), 181-189
• 46) Sungur, M.Z. (1998).”Cinsel Eğitim”. Journal Klinik Psikiyatri, 2, 103-108.
• 47) Bozer, M. (2009). Din Eğitimi Açısından 0-12 Yaş Arası Çocuklarda Cinsel Tutum ve Davranış Eğitimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• 48) Özen, A, Acar, Ç, Tavlar, Ö. ve Çetin, Ö. (2002). “Özbakım Becerilerinin Öğretiminde İpucunun Giderek Azaltılmasıyla Öğretim Yönteminin Etkililiği”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 147-168.
• 49) Varol, N. (2004). “Öz Bakım Becerilerinin Öğretimi”. İstanbul: Kök Yayıncılık
• 50) Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (2001). “5-6 Yaş Çocuklarının Öz Bakım Becerilerinin Cinsiyet ve Okulöncesi Eğitim Alma Durumlarına Göre İncelenmesi”. Milli Eğitim Dergisi, 150,58-60.
• 51) Kaya-Balkan, I. (2011). “Okul öncesi Çocuk ve Cinsel Gelişim” (Çev. Mücella Ormanlıoglu-Ulugve Gülçin Karadeniz). Okulöncesi Çocuk ve… içinde (s.57-65). Ankara: Nobel.
• 52) Gözüm, A. (2017). Okul Öncesi Dönemde Dikkat Yetisinin Gelişimi Programının Çocukların Dikkat Yetisi Kazanımı İle Akıl Yürütme Becerilerine Etkisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 53) Cengiz, Ö. (2002). 5-6 Yaş Çocuklarının Görsel Algı Gelişimini Destekleyici Eğitim Programının Etkisi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• 54) Mangır, M. ve Erkan, S. (1987). “0-4 Yaş Arasındaki Çocuklarda Dil Gelişimi”. Ankara: Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları.
• 55) Mangır, M. ve Erkan, S. (1987). “0-4 Yaş Arasındaki Çocuklarda Dil Gelişimi”. Ankara: Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları.
• 56) Açıkgöz, Ü. K. (2007). “Etkili Öğrenme ve Öğretme”. İzmir: Biliş Yayıncılık.
• 57) Özkan, E. (2007). “Öğrenmeyi Öğret Bana”. Sekizinci Baskı. Bilgem Üniversal Eğitim Dizisi. Konya: Şelale Matbaa.
• 58) Başal, H. A. (2003). “Gelişim ve Psikoloji “Nasıl Mutlu Bir Çocuk Yetiştirebilirim.”. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• 59) Günsel, A. M. (2004). “Okul Öncesinde Beden Eğitimi ve Uygulamaları”. Ankara: Anı.
• 60) Baysal Metin, N. (2016). “Doğum Öncesinden Ergenliğe Çocuk Gelişimi”. Ankara: Pegem Akademi.
• 61) Kale, R. (2003). “Okulöncesi Dönemde Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi”. Ankara: Nobel Yayınevi.
• 62) Saygılı, S. (2009). “Çocuk Psikolojisi”. İstanbul: Nesil Yayınları.
• 63) Siyez, M. (2007). “Fiziksel Gelişim “Eğitim Psikolojisi”. (Ed: Alim Kaya), 2. Baskı”. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• 64) Ünver, G. (2007). “Bedensel ve Devinsel Gelişim, “Eğitim Psikolojisi”. (Ed: Ayten Ulusoy), 2. Baskı”. Ankara: Anı Yayıncılık.
• 65) Özmert, E.N. (2006). “Erken Çocukluk Gelişiminin Desteklenmesi III: Aile”. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 49 (3), 256-273.