Anaerobic Peak Power and Strength Levels of Individuals in Adolescence Examination In the Context of Different Variables

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 1, 279 - 287, 25.03.2023

H. Bayram Temur Üstün Türker

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1228017

Öz

In this study, it was aimed to determine whether the horizontal and vertical jump, 20 m running time and hand grip strength, as well as the anaerobic peak power values of the adolescents who do and do not do sports, differ or not, and to examine the relationship between the anaerobic peak power values and the mentioned variables. 70 volunteers with a mean age of 13.76 ± 1.45 years were included in the study. 39 of them were sedentary and 31 of them were basketball players. The mean sports age of the study group was 2.56 ± 1.47 years. Height, body weight, horizontal and vertical jump distances, 20 m running times, and right and left hand grip strengths of all participants were determined. On the other hand, anaerobic peak power values were calculated using the Lewis formula. The data obtained at the end of the measurements were transferred to the computer environment. In the statistical analysis of these data, mean scores, correlation, and independent sample t-Test were used in the SPSS (26.0) package program. As a result of the analysis, it was determined that there was no significant difference (p<0.05) in terms of age, height, body weight and 20 m running time variables between those who received basketball training and who are sedentary participants. On the other hand, there was a significant difference (p<0.01) in the vertical jump, standing long jump, right and left hand grip strength values in favor of those who do sports. Anaerobic peak power level was found to be significantly and positively correlated with all variables except the 20 m running time included in the study. As a result, it can be concluded that basketball training has a positive effect on power parameters.

Anahtar Kelimeler

Anaerobic Power, Basketball, Hand Grip Strength, Vertical Jump, Horizontal Jump

Ergenlik Dönemindeki Bireylerin Anaerobik Zirve Güç ve Kuvvet Düzeylerinin Farklı Değişkenler Bağlamında İncelenmesi

Öz

Bu çalışmayla, spor yapan ve yapmayan ergenlik döneminde olan bireylerin yatay ve dikey sıçrama, 20 m koşu zamanı ve el kavrama kuvveti ile birlikte, anaerobik zirve güç değerlerinin farklılık gösterip göstermediğinin belirlenebilmesinin yanı sıra anaerobik zirve güç değerlerinin söz konusu değişkenlerle ilişkisinin incelenmesi amaçlandı. Yaşları ortalaması 13,76 ± 1,45 yıl olan 70 gönüllü birey çalışmaya dâhil edildi. Bunların 39’unu sedanterler, 31’ini ise basketbol oynayanlar oluşturmaktadır. Çalışma grubunun spor yaşları ortalaması 2,56 ± 1,47 yıl olduğu görüldü. Tüm katılımcıların boy uzunlukları, vücut ağırlıkları, yatay ve dikey sıçrama mesafeleri, 20 m. koşu zamanları ile birlikte sağ ve sol el kavrama kuvvetleri belirlendi. Bunlarla birlikte, anaerobik zirve güç değerleri, Lewis formülü kullanılarak hesaplandı. Ölçümler sonunda elde edilen veriler bilgisayar ortamına aktarıldı. Bu verilerin istatistiksel analizlerinde, SPSS (26.0) paket programında ortalama puanlar, korelasyon, ve bağımsız örneklem t-Testi kullanıldı. Analizler sonucunda, basketbol eğitimi alanlar ile sedanter katılımcılar arasında, yaş, boy uzunluğu, vücut ağırlığı ve 20 m. koşu zamanı değişkenleri bakımından anlamlı farklığın olmadığı (p<0,05) belirlendi. Diğer taraftan dikey sıçrama, durarak uzun atlama, sağ ve sol el kavrama kuvvet değerlerinde ise spor yapanlar lehinde anlamlı farklılık olduğu (p<0,01) tespit edildi. Anaerobik zirve güç düzeyinin, çalışmaya dahil edilen 20 m. koşu zamanı dışındaki tüm değişkenlerle anlamlı ve pozitif yönlü ilişki gösterdiği saptandı. Sonuçta, basketbol antrenmanlarının kuvvet parametreleri üzerine olumlu etkisi olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Anaerobik Güç, Basketbol, El Kavrama Kuvveti, Dikey Sıçrama, Yatay Sıçrama

Kaynakça

• 1. Slade, J. M., Miszko,T. A., Laity,J. H., Agrawal,S. K., and Cress, M. E. (2002). Anaerobic Power and Physical Function in Strength-Trained and Non–Strength-Trained Older Adults. The Journals of Gerontology: Series A, 57 (3), 168–172, https://doi.org/10.1093/gerona/57.3.M168
• 2. Inbar, O., Bar-Or, O., and Skinner, J. S. (1996). The Wingate Anaerobic Test. Champaign, IL: Human Kinetics.
• 3. Adams, K. J., Shimp-Bowerman, J. A., Pearson, M., Berning, J. M., Sevene-Adams, P. G., and Harris, C. (2000). Concurrent strength and endurance training effects on anaerobic power. Medicine and Science in Sports and Exercise, 32 (5), 540.
• 4. Wilmore, J. H. and Costill, D. L. (2004). Sport and exercise physiology (3. Press), Champaign, IL: Human Kinetics.
• 5. Baker, J., Rambsbottom, R., and Hazeldine, R. (1993). Maksimal shuttle runnıng over 40m As a measure of anaerobic performance, Br Sports Med, 27 (4), 228-232.
• 6. Esteban-Cornejo, I., Tejero-Gonzalez, C. M., Sallis, J. F, and Veiga, O. L. (2015). Physical activity and cognition in adolescents: a systematic review. Sci Med Sport. 18 (5), 534-539.
• 7. Delextrat, A., and Cohen, D. (2009). Strength, power, speed, and agility of women basketball players according to playing position. Journal of Strength and Conditioning Research, 23 (7), 1974 – 1981.
• 8. Crawford, S. M. (1996). Anthropometry. In Measurement in Pediatric Exercise Science. Docherty, D. (Ed.) Champaing, IL: Human Kinetics.
• 9. Abdelkerim, N. B., Castagna, C., Fazaa, S. E., and Ati, J. E. (2010). The effect of players’ standard and tactical strategy on game demands in men’s basketball. Journal of Strength and Conditioning Research, 24, 2652–2662.
• 10. Sands, W. A., McNeal, J. R., Ochi, M. T., Urbanek, T. L., Jemni, M., & Stone, M. H. (2004). Comparison of the Wingate and Bosco anaerobic tests. Journal of strength and conditioning research, 18 (4), 810–815. https://doi.org/10.1519/13923.1
• 11. Fox, E. L., Bowers, R. W., and Foss, M. L. (1988). The Physiological Basis of Physical Education and Athletics, 4th Edition, Saunders Collage Publishing, Philadelphia
• 12. Tabachnick, L.S., and Fidell, B.G. (2013). “Using Multivariate Statistics”. Boston: M. A.
• 13. Pense, M., ve Serpek, B. (2010). 14–16 Yaş Arası Basketbol Oynayan Kız Öğrencilerin Fizyolojik 14–16 Yaş Arası Basketbol Oynayan Kız Öğrencilerin Fizyolojik ve Biyomotorik Özelliklerinin Eurofit Test Bataryası ile Belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12 (3), 191–198.
• 14. Sarıtaş, N., Yıldız, K., ve Hayta, Ü. (2017). İlkokul öğrencilerinin bazı motorik ve fizyolojik özelliklerinin karşılaştırılması. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12 (2), 117-127.
• 15. Günay, M., Sevim, Y., Savaş, S., ve Erol A. E. (1994) Pliometrik Çalışmaların Sporcularda Vücut Yapısı ve Sıçrama Özelliklerine Etkisi, Spor Bilimleri Dergisi, Ankara, 6 (2), 38.
• 16. Cicioğlu, İ., Gökdemir, K., ve Erol E. (1996), Pliometrik Antrenmanların 14-15 yaş Grubu Basketbolcuların Dikey Sıçrama Performansı ile Bazı Fiziksel ve Fizyolojik Parametrelere Etkisi. Spor Bilimleri Dergisi, 7 (1), 11-22.
• 17. Ziyagil, M. A., Tamer, K., Zorba, E., Uzuncan, S. ve Uzuncan, H. (1996). Eurofit test bataryası vasıtasıyla 10­-12 yaşları arasındaki erkek ilkokul öğrencilerinin fiziksel uygunluk ve antropometrik özelliklerinin yaş gruplarına ve spor yapma alışkanlıklarına göre değerlendirilmesi̇. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1 (1), 20-28.
• 18. Soğat, A. (2007). Spor yapan ve yapmayan 11–12 yaş grubu çocuklarda bazı fiziksel özelliklerin araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• 19. Erol, E. A. ve Sevim, Y. (1993). Çabuk kuvvet çalışmalarının 16-18 yaş grubu basketbolcuların motorsal özellikleri üzerine etkisinin incelenmesi, Hacettepe Üniversitesi, Spor Bilimleri Dergisi, 4 (3), 25-37.
• 20. Bakırcı, A., ve Kılınç, F. (2014). Hazırlık periyodunda uygulanan kombine antrenmanların üniversite basketbol takımının performans düzeyine etkisi. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1 (2), 48-67.
• 21. Kurt, S., Hazar, S., İbiş, S., Albay, B., ve Kurt, Y. (2010). Orta yaş sedanter kadınlarda sekiz haftalık step-aerobik egzersizinin bazı fiziksel uygunluk parametrelerine etkilerinin değerlendirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (1), 666-674.
• 22. Yüksel, O., Koç, H., Özdilek, Ç., ve Gökdemir, K. (2007). Sürekli ve interval antrenman programlarının üniversite öğrencilerinin aerobik ve anaerobik gücüne etkisi. Sağlık Bilimleri Dergisi (Journal of Health Sciences) 16 (3), 133-139.
• 23. Williams, C. A. (1993). Effects of continous and ınterval training on anaerobic performances in prepubescent girls. Med Sci Sports Exercise, 25 (5), 417.
• 24. Tharp, G. D., Johnson, G. O., and Thorland, W. G. (1984). Measurement of anaerobic power and capacity in elite young track athletes using the Wingate test. The Journal of sports medicine and physical fitness, 24 (2), 100–106.
• 25. Markovic, G., and Jaric, S. (2007). Is vertical jump height a body size-independent measure of muscle power?. Journal of sports sciences, 25 (12), 1355–1363. https://doi.org/10.1080/02640410601021713
• 26. Barber A. (1994). Upper cervical spine flexor muscles: age related performance in asymptomatic women. The Australian journal of physiotherapy, 4 0(3), 167–171. https://doi.org/10.1016/S0004-9514(14)60575-4
• 27. Rahamneh, H. A. (2020). Anaerobic Power among Able-bodied Individuals versus Disabled Persons during arm cranking and Its Relationship to Hand-Grip Strength. Jordan Journal of Pharmaceutical Sciences, 13 (4), 457-466.
• 28. Atabek, H. Ç. (2014). The relationship between handgrip strength, anaerobic performance and isokinetic muscle strength in female. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8 (3), 242-250.
• 29. Bouchard, C., Taylor, A. W, Simaneau, J., and Dulac, S. (1991). Testing Anaerobic Power and Capacity. (L MacDouall, H. A Wenger, H Gren Ed.). Physiological Testing of the High Performance Athlete. Champaign, IL: Human Kinetics Books. 175-221.