A NEW FIELD IN SOCIAL WORK: NEUROSOCIAL WORK

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 1, 475 - 485, 27.03.2024

Metin Erdem

https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1366513

Öz

Although scientific studies on the brain date back to ancient times, new information has been obtained through brain scanning devices developed in the last 30 years. With this information, it has been seen that the brain is not an "independent" organ and is affected by the environment, and with the change in the current paradigm, the concept of "social brain" has emerged. The social brain implies that the brain and the environment should be considered as a whole. Thus, the brain has ceased to be the research field of science and has become the field of social sciences as well.
The discipline of social work, which is a social science, is also influenced by neurobiology studies and includes these studies. Knowing the effects of the problems experienced by disadvantaged groups (trauma, abuse, poverty, etc.) on brain structure and function in social work discipline ensures that social work practices are evidence-based. At the same time, the field of social work most affected by neurobiology has been clinical social work. In the light of the latest data on the brain, the knowledge that the brain is restructured due to the neuroplasticity of the brain strengthens the hand of the clinical social worker in therapeutic relationship and empathy studies and practices. In conclusion, neuroscience is an integral part of social work discipline. Therefore, the field of neurosocial work is necessary to integrate neuroscience studies into the social work discipline.

Anahtar Kelimeler

Neurobiology, Social Work, Neurosocial Work

SOSYAL HİZMETTE YENİ BİR ALAN: NÖROSOSYAL HİZMET

Öz

Beyin ile ilgili bilimsel çalışmalar çok eski tarihlere dayanmasına rağmen son 30 yılda geliştirilen beyin tarama cihazlarıyla yeni bilgilere sahip olunmuştur. Bu bilgilerle beynin “müstakil” bir organ olmadığı ve çevreden etkilendiği görülmüş, mevcut paradigmanın değişimiyle de “sosyal beyin” kavramı ortaya çıkmıştır. Sosyal beyin, beyin ve çevrenin bir bütün olarak ele alınması gerektiğini ifade eder. Böylelikle beyin sadece fen bilimlerinin araştırma alanı olmaktan çıkmış ve sosyal bilimlerin de alanı olmuştur.
Bir sosyal bilim olan sosyal hizmet disiplini de nörobiyoloji çalışmalarından etkilenmekte, bu çalışmaları içermektedir. Sosyal hizmet disiplininde dezavantajlı grupların yaşadığı sorunların (travma istismar yoksulluk vb.) beyin yapısı ve işlevi üzerindeki etkilerinin bilinmesi sosyal hizmet uygulamalarını kanıta dayalı olmasını sağlamaktadır. Aynı zamanda nörobiyolojinin en çok etkilediği sosyal hizmet alanı klinik sosyal hizmet olmuştur. Beyinle ilgili son veriler ışığında beynin nöroplastisite özelliğinden dolayı beynin yeniden yapılandırıldığının bilinmesi, terapötik ilişki ve empati çalışmaları ve uygulamalarında klinik sosyal çalışmacının elini güçlendirmektedir. Sonuç olarak, nörobilim sosyal hizmet disiplinin ayrılmaz bir parçasıdır. Dolayısıyla nörobilim çalışmalarının, sosyal hizmet disiplinine entegre etmek için nörososyal hizmet alanı gerekli kılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Nörobiyoloji, Sosyal Hizmet, Nörososyal Hizmet

Kaynakça

• 1. Churchland, P.S. (2018). “Nörofelsefe”. İstanbul: Alfa Yayınları.
• 2. Jones, E. G. and Mendell, L. M. (1999). “Assessing The Decade of The Brain”. Science. 284(5415), 739-739.
• 3. Shapiro, J. R. and Applegate, J. S. (2005). “Neurobiology for Clinical Social Work: Theory And Practice”. WW Norton & Company.
• 4. Farmer, R. L. (2008). “Neuroscience and Social Work Practice: The Missing Link”. Sage Publications.
• 5. Matto, H. C, Strolin-Goltzman, J. and Ballan, M. (2013). “Neuroscience for Social Work: Current Research and Practice”. Springer Publishing.
• 6. Montgomery, A. (2013a). “Neurobiology Essentials for Clinicians: What Every Therapist Needs To Know”. WW Norton & Company.
• 7. Montgomery, A. (2013b). “Toward The Integration of Neuroscience and Clinical Social Work”. Journal of Social Work Practice, 27 (3), 333-339.
• 8. Sayre, M. M. and Walker, R. (2014). “Evolutionary Theory and Neuroscience: An Explanatory Theory for Social Work”. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 24 (8), 966-972.
• 9. Yorke, J. and Bergère, T. (2018). “Where The Rubber Hits The Road: Neuroscience and Social Work”. Social Work in Health Care, 57 (2), 79-94.
• 10. Matto, H. C. and Strolin-Goltzman, J. (2010). “Integrating Social Neuroscience and Social Work: Innovations for Advancing Practice-Based Research”. Social Work, 55 (2), 147-156.
• 11. Gibson, M. F. (2021). “The Helpful Brain? Translations of Neuroscience into Social Work”. The British Journal of Social Work, 51 (7), 2665-2679.
• 12. Tekindal, M. ve Attepe Özden, S. (2021). “Nörobilim ve Tıbbi Sosyal Hizmet Beyin Temelli Bir Uygulamaya Doğru”. In: S. Burmaoğku ve M. Tekindal (Ed.). Sağlık Bilişimi ve Veri Analitiği JAMOVI ve JASP Uygulamaları (325-353). Ankara: Akademisyen Yayınevi.
• 13. Canan, S. (2015). “Değişen Beynim”. İstanbul: Tuti Kitap.
• 14. Siegel, A. and Sapru, H. N. (2006). “Essential Neuroscience”. Lippincott Williams & Wilkins.
• 15. Koob, A. (2011). “Düşüncenin Kökeni: Beynimiz Nasıl Çalışır?”. İstanbul: Alfa Yayınları.
• 16.Cozolino, L. (2014). “The Neuroscience of Human Relationships 2e: Attachment and The Developing Social Brain”. WW Norton & Company.
• 17. Solms, M. ve Turnbull, O. (2020). “Beyin ve İç Dünya: Öznel Deneyimin Sinirbilimine Giriş”. İstanbul: Metis Yayınları.
• 18. Fishbone, M.D. (2021). “İlişkilerin Nörobiyolojisi: Beyni Bilerek Sevmek”. İstanbul: İmge Kitapevi Yayınları.
• 19. Atalay, H. (2023). “Nöropsikanaliz”. İstanbul: Okuyan Us Yayınları.
• 20. Panksepp, J. (2017). “Afektif Nörobilim. İnsan ve Hayvan Duygularının Temeli”. İstanbul: Alfa Kitabevi.
• 21. İnan, S. (2021). “Genin Ötesine Geçmek: Biyoloji Eğitiminde Epigenetik”. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8 (15), 74-89.
• 22. Soysal, E. K. (2022). “Gen Ötesi-İnsan Sonrası Epigenetik Felsefesine Giriş”. İstanbul: Ketebe Yayınları.
• 23. Hari, E, Cengiz, C, Kilic, F. ve Yurdakos, E. (2021). “Ayna Nöron Sistemi ve Fonksiyonlarına Klinik Yaklaşım”. Journal of Istanbul Faculty of Medicine, 84 (3), 430-438.
• 24. Stanley, D. A. and Adolphs, R. (2013). “Toward a Neural Basis for Social Behavior”. Neuron, 80 (3), 816-826.
• 25. Egan, M, Neely-Barnes, S. L. and Combs-Orme, T. (2011). “Integrating Neuroscience Knowledge into Social Work Education: A Case-Based Approach”. Journal of Social Work Education, 47 (2), 269-282.
• 26. Johnson, H. C. (2014). “Neuroscience in Social Work Practice and Education”. In C. Johnson (Ed.). Neurobiology of Addictions (pp. 81-102). Routledge.
• 27. Black, J. M. and Conway, A. (2018). “The Utility Of Neuroscience for Social Work Research and Practice with Children and Adolescents”. Journal of the Society for Social Work and Research, 9 (2), 261-284.
• 28. Vaughn, M.G, DeLisi, M. and Matto, H. C. (2013). “Human Behavior: A Cell to Society Approach”. John Wiley & Sons.
• 29. Lefmann, T. and Combs-Orme, T. (2013). “Early Brain Development for Social Work Practice: Integrating Neuroscience With Piaget's Theory of Cognitive Development”. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 23 (5), 640-647.
• 30. Blakley, G. G. (2017). “The Role of Neuroscience Education in Social Work”. Southern Connecticut State University Publication.
• 31.Siegel, D. J. (1999). “The Developing Mind: Toward A Neurobiology of Interpersonal Experience”. Guilford Press.
• 32. Schore, A. N. (2000). “Attachment and the Regulation of the Right Brain”. Attachment & Human Development, 2 (1), 23-47.
• 33. Schore, A. N. (2001). “Effects of A Secure Attachment Relationship On Right Brain Development, Affect Regulation and Infant Mental Health”. Infant Mental Health Journal: Official Publication of the World Association for Infant Mental Health, 22 (1‐2), 7-66.
• 34. Schore, J. R. and Schore, A. N. (2008). “Modern Attachment Theory: The Central Role of Affect Regulation in Development and Treatment”. Clinical Social Work Journal, 36 (1), 9-20.
• 35. Schore, A. N. (2019a). “Right Brain Psychotherapy”. WW Norton & Company.
• 36. Schore, A. N. (2019b). “The Development of the Unconscious Mind”. WW Norton & Company.
• 37. Schore, A. N. (2012). “The Science of The Art of Psychotherapy: The Latest Work From A Pioneer in The Study of The Development”. WW Norton & Company.
• 38. Özakkaş, T. (2016). “Terapistliğe Giriş İlk Adım Konferanslar”. Psikoterapi Enstitüleri Yayınları.
• 39. Farmer, R. L. (2014). “Mirror Neurons”. In:J.R Shapiro and J.S Applegate (Ed). Neuroscience for Social Work: Current Research and Practice (37-55). WW Norton & Company.
• 40. Baird, A. D, Scheffer, I. E. and Wilson, S. J. (2011). “Mirror Neuron System Involvement in Empathy: A Critical Look at The Evidence”. Social Neuroscience, 6 (4), 327-335.
• 41. Jankowiak-Siuda, K, Siemieniuk, K. and Grabowska, A. (2009). “Neurobiological Basis of Empathy”. Neuropsychiatriai Neuropsychologia/Neuropsychiatry and Neuropsychology, 4 (2), 51-58.
• 42. Iacoboni, M. (2022). “Mirror Neurons, Empathy, and the Other”. Oxford Research Encyclopedia of Psychology.
• 43. Rizzolatti, G, Sinigaglia, C. and Griese, F. (2008).” Empathie und Spiegelneurone: Die Biologische” Basis des Mitgefühls. Frankfurt am Main: Suhrkamp.
• 44. Trieu, M, Foster, A. E, Yaseen, Z. S, Beaubian, C. and Calati, R. (2019). “Neurobiology of Empathy. Teaching Empathy in Healthcare”. Building a New Core Competency, 17-39.
• 45. Tuncay, T. ve İl, S. (2009). “Sosyal Hizmet Uygulamasında Empatiyi Yeniden Düşünmek”. Toplum ve Sosyal Hizmet, 20 (2), 39-56.
• 46. Kohut, H. (2006). “Kendiliğin Yeniden Yapılanması”. İstanbul: Metis Yayınları.
• 47. Porges, S. W. (2011). “The Polyvagal Theory: Neurophysiological Foundations of Emotions”. Attachment, Communication, and Self-regulation, 161-162.
• 48. Dana, D. (2018). “The Polyvagal Theory in Therapy: Engaging the rhythm of Regulation”. WW Norton & Company.
• 49. Altınbaş, K, Gülöksüz, S, Özçetinkaya, S. ve Oral, E. T. (2010). “Empatinin Biyolojik