Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Effect of Organizational Change Perceptions of Employees in The Tourism Sector on Work-Life Balance

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 2, 413 - 437, 25.09.2025
https://doi.org/10.32572/guntad.1593018

Öz

The existence of factors that force organisations to change today reveals the importance of the concept of change. Advanced technology, continuous increase in information, the need to respond quickly to customers, the importance of improving service quality and continuous planning of work-life make it mandatory for organisations to keep up with changes. For this reason, organisations implement continuous improvement and development programs to gain a competitive advantage and achieve better results. This research aims to reveal the effects of organisational change employees perceive in tourism enterprises on work-life balance. The research data were collected from 265 people working in 3, 4 and 5-star hotel enterprises with tourism operation certificates in Düzce province using a survey technique. The data obtained in the study were analysed using SPSS and AMOS programs. The study's findings showed that employees' perceptions of organisational change positively affected their work-life harmony. On the other hand, it was determined that employees focused more on work and spent less time on themselves with the change in functioning, participation and motivation. It was also seen that employees were prevented from neglecting their lives through communication and training.

Kaynakça

  • Akdemir, A. (2008). Vizyon yönetimi: Birey, kurum, kent ve ülke düzeyinde (1. baskı). Ekin Basım Yayın Dağıtım, Bursa.
  • Akgeyik, T. (2001). Değişim yönetimi: İnsan kaynakları yönetiminin yeni görev alanı. İ.Ü. İktisat Fakültesi Maliye Araştırma Merkezi Konferansları, 40, 103-122.
  • Akın, A., Ulukök, E., & Arar, T. (2017). İş-yaşam dengesi: Türkiye’de yapılan çalışmalara yönelik teorik bir inceleme. AKÜ İİBF Dergisi, 19(1), 113-124. https://doi.org/10.5578/jeas.57176
  • Alagöz, G. (2016). Yöneticilerin liderlik tarzlarının örgütsel değişim üzerindeki etkisi: Antalya ili beş yıldızlı otel işletmelerinde bir uygulama [Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=OykDDeWBWTL9-Wm52sZBrAVRCZrl5QgyGva6RrZt016HxgCthvMBhcweDteXEN2w
  • Andriopoulos, C., & Dawson, P. (2009). Managing Change, Creativity and Innovation (1. Ed.). Sage Publications, Great Britain.
  • Apaydın, Ç. (2011). Öğretim üyelerinin işe bağımlılık düzeyi ile iş-yaşam dengesi ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişki [Doktora tezi, Ankara Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=EEdeQgIdFRxX5NbvVau-AoMICclo-B_0isAlICSofUwXDkWDVAxwBaZToXBd5CJb
  • Bailyn, L., Drago, R., & Kochan, T. A. (2001). Integrating Work And Family Life: A Holistic Approach, A Report of the Sloan Work-Family Policy Network. MIT Sloan School of Management, Boston M.A.
  • Baltaş, A. (2013). Ekip Çalışması ve Liderlik. (12. baskı), Remzi Kitabevi, İstanbul. Barnett, W. P., & Carroll, G. R. (1995). Modeling internal organizational change. Annual Rewiew of Sociology, 21, 217–236.
  • Başaran, İ. E. (2004). Yönetimde İnsan İlişkileri, Yönetsel Davranış. (3. baskı), Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Baquero, A. (2022). Job insecurity and intention to quit: The role of psychological distress and resistance to change in the UAE hotel ındustry. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(20). https://doi.org/10.3390/ijerph192013629
  • Belias, D., & Trihas, N. (2023). How can we predict the integration and the success of organizational change in the hospitality sector?, Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism.1-35. https://doi.org/10.1080/1528008X.2023.2216952.
  • Belias, D., Vasiliadis, L., & Mantas, C. (2020). The human resource training and development of employees working on luxurious hotels in Greece. Proceedings of the Cultural and Tourism Innovation in the Digital Era. Springer Proceedings in Business & Economics: Springer, 639–648. https://doi.org/10.1007/978-3-030-36342-0_49
  • Borah, N., & Bagla, N. ( 2016). Work-life balance: Assessing perceptions, SCMS Journal of Indian Management, 112-119.
  • By, R. T., & Dale, C. (2008). The successful management of organisational change in tourism SMEs: Initial findings in UK visitor attractions. International Journal of Tourism Research, 10(4), 305–313. https://doi.org/10.1002/jtr.663
  • Cancañón, C. E. Z., Leon, Y .O. L., & Pino, M. R. M. (2022). Organizational change management model with lean thinking in tourism services. Contaduría y Administración, 67(1), 1-23 https://doi.org/10.22201/fca.24488410e.2022.2912.
  • Catsouphes, M. P., & Kossek, E. E. (2006). The work and family handbook: multi-disciplinary perspectives, methods and approaches, NJ: Lawrence Erlbaum Associates Press.
  • Chiang, C. F. (2010). Perceived organizational change in the hotel industry: An implication of change schema. International Journal of Hospitality Management, 29(1), 157–167. https:// doi.org/10.1016/j.ijhm.2009.08.002
  • Chiang, F. T., Birtch, T. A., & Kwan, H. K. (2010). The moderating roles of job control and work-life balance practices on employee stress in the hotel and catering industry. International Journal of Hospitality Management, 29, 25-32, https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2009.04.005.
  • Choudhary, N. & Singh, N. K. (2016). Work-family balance as per life stage and total experience: An empirical study among officers of defense (Central Public Sector Enterprises) in Bangalore. The IUP Journal of Organizational Behavior, 15(1), 49-70.
  • Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research Methods in Education, (6. Ed.), NewYork: Routledge / Taylor & Francis Group.
  • Cornell, J. (1996). Aspects of the management of change. Journal of Management in Medicine, 10(2), 23-30.
  • Cullen K. L., Edwards B. D., Casper W. C., & Gue K. G. (2014). Employees’ adaptability and perceptions of change-related uncertainty: Implications for perceived organizational support, job satisfaction, and performance. Journal of Business and Psychology, 29(2), 269–280. https://doi.org/10.1007/s10869-013-9312-y.
  • Dilek, S., & Yılmaz, K. (2016). Öğretmenlerin işkoliklik eğilimleri ile iş-yaşam dengeleri. E-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 36-55.
  • Distefano, C., & Hess, B. (2005). Using confirmatory factor analysis for construct validation: An empirical review. Journal of Psychoeducational Assessment, 23, 225-241.
  • Düzce İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Verileri (2024). Düzce ili turizm işletme belgeli konaklama tesisleri . https://duzce.ktb.gov.tr/TR-212380/turizm-isletme-belgeli-konaklama-tesisleri.html adresinden 19 Ağustos 2024 tarihinde alınmıştır.
  • Eka, F., & Herminingsih, A. (2020). The effect of organizational communication and job satisfaction on employee engagement and employee performance at pt. abyor international. Dinasti International Journal of Education Management And Social Science, 1(4), 479-489. 10.31933/dijemss.v1i4.216.
  • Fayyazi, M., & Aslani, F. (2015). The impact of work-life balance on employees’ job satisfaction and turnover intention; The moderating role of continuance commitment. International Letters of Social and Humanistic Sciences, 51, 33-41. 10.18052/www.scipress.com/ILSHS.51.33.
  • Fornell, C. & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
  • Gill, R. (2002). Change management--or change leadership? Journal of Change Management, 3(4), 307-318. http://doi.org/10.1080/714023845.
  • Gül, İ. (2018). Sağlık kurumlarında örgütsel bağlılık ve örgütsel değişime açıklığın örgüt sağlığı üzerindeki etkisi: Afyonkarahisar il merkezi hastanelerinde bir araştırma [Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=hcgrYffRbz0Z44UJEuLtwYE4GUmaIhsweiz1ovA9VU0xfFmN1hg8_z6IzkdFocAV
  • Günay, G., & Demiralay, T. (2016). Serbest muhasebesi ve mali müşavirlerin iş stresi, tükenmişlik sendromu ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(58), 917-935.
  • Gürel, P. A. (2018). İş-yaşam dengesini sağlayan faktörlerin kadın akademisyenler için belirlenmesi: lojistik regresyon analizi. İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi, 1, 31-44.
  • Gürel, P. A. (2019). Organizasyonlar tarafından uygulanan iş-yaşam dengesi programlarının çalışanlara etkisi. Uluslararası Uygulamalı Ekonomi ve Finans Çalışmaları Dergisi, 4(2), 29-42.
  • Gürüz, D., & Gürel, E. (2009). Yönetim ve Organizasyon; Bireyden Örgüte, Fikirden Eyleme (2. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2014). Multivariate Data Analysis, (7. Ed.). Harlow: Pearson New International Edition.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate data analysis (7. Ed.). Upper Saddle River, NJ, USA: Prentice-Hall.
  • Hallin, C. A., & Marnburg, E. (2008). Knowledge management in the hospitality industry: A review of empirical research. Tourism Management, 29(2), 366–381. https://doi.org/10. 1016/j.tourman.2007.02.019.
  • Harrington, B. (2007). The Work-Life Evolution Study (1. Ed.). Boston, MA: Boston.
  • Hildebrandt, E. (2006). Balance between work and life–new corporate impositions through flexible working time or opportunity for time sovereignty?. European Societies, 8(2), 251-271.
  • Hooper, A., & Potter, J. (2019). The Business Of Leadership: Adding Lasting Value to Your Organization (1. Ed.). Routledge, London,
  • Hutchison, J. (2024). Work-life fit takes a village. Michigan State University WorkLife Office. https://worklife.msu.edu/news/work-life-fit-takes-village adresinden 17 Eylül 2024 tarihinde alınmıştır.
  • İraz, R. (2000). Örgütsel değişim ve çevresel belirsizliği yönetmede kullanılan stratejiler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 4, 155-163.
  • Kalliath, T., & Brough, P. (2008). Work-life balance: A review of the meaning of the balance construct. Journal of Management & Organization, 14(3), 323–327.
  • Kan, Z. (2019). Talking about how to improve the work adaptability of new employees. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 3, 435-439. 10.2991/ssmi-19.2019.74.
  • Karavardar, G. (2015). İş yaşamında farkındalık: İş-aile dengesi ve iş performansı ile ilişkisi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(1), 186-199.
  • Keskin, E., & Karavardar, G. (2018). İş-yaşam dengesinin örgütsel bağlılık ile ilişkisi: Bankacılık sektöründe kadın çalışanlara yönelik bir uygulama. Social Sciences Studies Journal, 21, 3239-3251. 10.26449/sssj.744.
  • Korkmaz, O., & Erdoğan, E. (2014). İş yaşam dengesinin örgütsel bağlılık ve çalışan memnuniyetine etkisi. Ege Akademik Bakış, 14(4), 541-557.
  • Kozak, N. (2012). Turizm Pazarlaması. Gözden Geçirilmiş (4. baskı). Detay Yayıncılık, Ankara.
  • Kubr, M. (2010). Yönetim Danışmanlığı Meslek Rehberi (4. baskı). MPM Yayınları, Yayın No:711, Uluslararası Çalışma Örgütü Cenevre.
  • Lockwood, N. (2003). Work/life Balance: Challanges and solutions. Research Quarterly Series SHRM research. 1, 2-10.
  • Neves, P., & Van Dam, K. (2024). Facilitating change: The role of adaptability and LMX for change support. The Journal of Applied Behavioral Science. https://doi.org/10.1177/00218863241257959.
  • O’Connell D., McNeely, E., & Hall, D. T. (2008). Unpacking personal adaptability at work. Journal of Leadership and Organizational Studies, 14(3), 248–259. https://doi.org/10.1177/1071791907311005.
  • Oreg S., Vakola, M., & Armenakis A. A. (2011). Change recipients’ reactions to organizational change: A 60-year review of quantitative studies. Journal of Applied Behavioral Science, 47(4), 461–524. https://doi.org/10.1177/0021886310396550.
  • Özaydın, M. (2013). Cinsiyete dayalı refah sınıflandırmaları temelinde iş ve aile yaşamının uyumlaştırması sorunu. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 47-72.
  • Parasuraman, S., & Greenhaus, J. H. (1997). Integrating Work and Family: Challanges and Choices for a Changing World (1. Ed.). Bloomsbury Academic.
  • Pekdemir, I., & Koçoğlu, M. (2014). İşkoliklik ile iş yaşam dengesi arasındaki ilişkide kişilik özelliklerinin aracılık rolü üzerine bir araştırma. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(14), 309-337.
  • Ployhart R. E., & Bliese P. D. (2006). Individual adaptability (I-Adapt) theory: Conceptualizing the antecedents, consequences, and measurements of individual differences in adaptability. In C. S. Burke, L. G. Pierce, & E. Salas (Eds.), Understanding adaptability: A prerequisite for effective performance within complex environments . Advances in Human Performance and Cognitive Engineering Research, (pp. 3–39) içinde. 6, Elsevier. https://doi.org/10.1016/S1479-3601(05)06001-7.
  • Robbins, S., & Judge, T. (2012). Örgütsel Davranış (1. baskı). (İ. Erdem, Çev.) Nobel Yayınları, İstanbul. Rogers, E. M. (2003). Diffusion of Innovations (5. Ed.). New York: Free Press.
  • Rossidis, I., Belias, D., & Vasiliadis, L. (2021). Strategic hotel management in the "hostile" international environment. (in V. Katsoni & C. Van Zyl, Eds.), Culture and tourism in a smart, globalized, and sustainable world, (325–336). Springer. https://doi.org/10.1007/ 978-3-030-72469-6_21.
  • Roy, G. (2016). Impact of mobile communication technology on the work life balance of working women-a review of discourses. The Journal – Contemporary Management Research, 10(1), 79-101.
  • Sturges J., & Guest D. (2004). Working to live or living to work? work/life balance early in the career. Human Resource Management Journal, 14(4), 5-20.
  • Sullivan, C., & Lewis, S. (2001). Home-based telework, gender, and the synchronization of work and family: Perspectives of teleworkers and their co-residents. Gender, Work and Organization, 8(2), 123-145.
  • Swami, (2007). Work-life balance: Organizational strategies for sustainable growth. HRM Review, October, 33-37.
  • Şişman, S., & Yıldırım, Y. (2023). Örgütsel değişimin iş-aile-yaşam dengesi ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi: E-ticaret şirketi üzerinde bir araştırma. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 6 (1), 64-73.
  • Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2012). Using Multivariate Statistics (1. Ed.). Boston, Pearson Education. ISBN-13: 978-0205849574.
  • Tarakçıoğlu, S., Sökmen, A., & Boylu, Y. (2010). Motivasyon araçlarının değerlendirilmesi: Ankara’da bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(1), 3-20.
  • Titang, F. F. (2013). The impact of internal communication on employee performance in an organization. SSRN Electronic Journal, 1(1), 1-90. 10.2139/ssrn.2865675.
  • Ülgen, H. (1989). İşletmelerde Organizasyon İlkeleri ve Uygulaması. İ.Ü. Rektörlüğü Yayın No: 3551, İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayın No: 212, Gençlik Basımevi, İstanbul.
  • Quick, J. C., Nelson, J. D., & Hurrel, D. L. (1997). Preventive stres management in organizations. American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/10238-000.
  • Van Dam K. (2013). Employee adaptability to change at work: A multidimensional, resource-based framework. In Oreg S., Michel A., By R. T. (Eds.), The Psychology of Organizational Change: Viewing Change from the Employee’s Perspective, 123–142. Cambridge University Press.
  • Van Dam K., & Meulders M. (2021). The adaptability scale: Development, internal consistency, and initial validity evidence. European Journal of Psychological Assessment, 37(2), 123–134. https://doi.org/10.1027/1015-5759/a000591.
  • Walker, J., Armenakis, A., & Bernerth, J. (2007). Factors influencing organizational efforts: An integrative investigation of change content, context, process, and individual differences. Journal of Organizational Change Management, 20(1), 761-773. https://www.doi.org/10.1108/09534810710831000.
  • Wanberg C. R. & Banas J. T. (2000). Predictors and outcomes of openness to changes in a reorganizing workplace. Journal of Applied Psychology, 85(1), 132–142. https://doi.org/10.1037/0021-9010.85.1.132.
  • Wang, J., & Verma, A. (2012). Explaining organizational responsiveness to work life balance issues: The role of business strategy and high performance work systems. Human Resource Management, 51(3), 407-432.
  • Wheatley, J. (2015). Leading organizational change with safety. Professional Safety, August, 28-31.
  • Whitehouse, G., & Zetlin, D. (1999). Family friendly policies: distribution and implementation ın australian workplaces. The Economic and Labour Relations Review, 10(2), 221-239.
  • Wirtz, A., Nachreiner, F., & Rolfes, K. (2011). Working on sundays–effects on safety, health, and work-life balance. Chronobiology International, 28(4), 361-370.
  • Yadav, R., & Khanna, A. (2014). Literature review on quality of work life and their dimensions. IOSR Journal of Humanities and Social Science (IOSR-JHSS), 19, 71-80. https://doi.org/10.9790/0837-19957180.
  • Zait, A., & Bertea, P. E. (2011). Methods for testing discriminant validity. Management & Marketing, 9(2), 217-224. https://ideas.repec.org/a/aio/manmar/vixy2011i2p217-224.html.

Turizm Sektöründeki Çalışanların Örgütsel Değişim Algılarının İş-Yaşam Dengesine Etkisi

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 2, 413 - 437, 25.09.2025
https://doi.org/10.32572/guntad.1593018

Öz

Günümüzde örgütleri değişime zorlayan faktörlerin varlığı, değişim olgusunun önemini ortaya çıkarmaktadır. Bilgi teknolojilerinin gelişmesi, müşteri ihtiyaçlarının hızlı karşılanması, hizmet kalitesini artırmanın önemi ve değişimlere ayak uydurmayı örgütler için zorunluluk haline getirmektedir. Bu sebeple örgütler, rekabet avantajı kazanmak ve daha iyi sonuçlara ulaşmak için sürekli iyileştirme ve geliştirme programları uygulamaktadır. Bu araştırmada turizm işletmelerindeki çalışanların algıladıkları örgütsel değişimin iş-yaşam dengesi üzerindeki etkilerinin ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır. Araştırma verileri, Düzce ilinde turizm işletme belgesine sahip 3, 4 ve 5 yıldızlı otel işletmelerinde çalışan 265 kişiden anket tekniği ile toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS ve AMOS programları ile analiz edilmiştir. Araştırmanın bulgularında, çalışanların örgütsel değişim algılarının iş-yaşam uyumlarını pozitif yönde etkilediği görülmüştür. Öte yandan işleyişe yönelik değişim, katılım ve motivasyon ile çalışanların daha çok işe yoğunlaştığı ve kendilerine daha az zaman ayırdığı tespit edilmiştir. Ayrıca iletişim ve eğitim sayesinde çalışanların yaşamlarını ihmal etmesinin önüne geçildiği görülmüştür.

Kaynakça

  • Akdemir, A. (2008). Vizyon yönetimi: Birey, kurum, kent ve ülke düzeyinde (1. baskı). Ekin Basım Yayın Dağıtım, Bursa.
  • Akgeyik, T. (2001). Değişim yönetimi: İnsan kaynakları yönetiminin yeni görev alanı. İ.Ü. İktisat Fakültesi Maliye Araştırma Merkezi Konferansları, 40, 103-122.
  • Akın, A., Ulukök, E., & Arar, T. (2017). İş-yaşam dengesi: Türkiye’de yapılan çalışmalara yönelik teorik bir inceleme. AKÜ İİBF Dergisi, 19(1), 113-124. https://doi.org/10.5578/jeas.57176
  • Alagöz, G. (2016). Yöneticilerin liderlik tarzlarının örgütsel değişim üzerindeki etkisi: Antalya ili beş yıldızlı otel işletmelerinde bir uygulama [Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=OykDDeWBWTL9-Wm52sZBrAVRCZrl5QgyGva6RrZt016HxgCthvMBhcweDteXEN2w
  • Andriopoulos, C., & Dawson, P. (2009). Managing Change, Creativity and Innovation (1. Ed.). Sage Publications, Great Britain.
  • Apaydın, Ç. (2011). Öğretim üyelerinin işe bağımlılık düzeyi ile iş-yaşam dengesi ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişki [Doktora tezi, Ankara Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=EEdeQgIdFRxX5NbvVau-AoMICclo-B_0isAlICSofUwXDkWDVAxwBaZToXBd5CJb
  • Bailyn, L., Drago, R., & Kochan, T. A. (2001). Integrating Work And Family Life: A Holistic Approach, A Report of the Sloan Work-Family Policy Network. MIT Sloan School of Management, Boston M.A.
  • Baltaş, A. (2013). Ekip Çalışması ve Liderlik. (12. baskı), Remzi Kitabevi, İstanbul. Barnett, W. P., & Carroll, G. R. (1995). Modeling internal organizational change. Annual Rewiew of Sociology, 21, 217–236.
  • Başaran, İ. E. (2004). Yönetimde İnsan İlişkileri, Yönetsel Davranış. (3. baskı), Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Baquero, A. (2022). Job insecurity and intention to quit: The role of psychological distress and resistance to change in the UAE hotel ındustry. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(20). https://doi.org/10.3390/ijerph192013629
  • Belias, D., & Trihas, N. (2023). How can we predict the integration and the success of organizational change in the hospitality sector?, Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism.1-35. https://doi.org/10.1080/1528008X.2023.2216952.
  • Belias, D., Vasiliadis, L., & Mantas, C. (2020). The human resource training and development of employees working on luxurious hotels in Greece. Proceedings of the Cultural and Tourism Innovation in the Digital Era. Springer Proceedings in Business & Economics: Springer, 639–648. https://doi.org/10.1007/978-3-030-36342-0_49
  • Borah, N., & Bagla, N. ( 2016). Work-life balance: Assessing perceptions, SCMS Journal of Indian Management, 112-119.
  • By, R. T., & Dale, C. (2008). The successful management of organisational change in tourism SMEs: Initial findings in UK visitor attractions. International Journal of Tourism Research, 10(4), 305–313. https://doi.org/10.1002/jtr.663
  • Cancañón, C. E. Z., Leon, Y .O. L., & Pino, M. R. M. (2022). Organizational change management model with lean thinking in tourism services. Contaduría y Administración, 67(1), 1-23 https://doi.org/10.22201/fca.24488410e.2022.2912.
  • Catsouphes, M. P., & Kossek, E. E. (2006). The work and family handbook: multi-disciplinary perspectives, methods and approaches, NJ: Lawrence Erlbaum Associates Press.
  • Chiang, C. F. (2010). Perceived organizational change in the hotel industry: An implication of change schema. International Journal of Hospitality Management, 29(1), 157–167. https:// doi.org/10.1016/j.ijhm.2009.08.002
  • Chiang, F. T., Birtch, T. A., & Kwan, H. K. (2010). The moderating roles of job control and work-life balance practices on employee stress in the hotel and catering industry. International Journal of Hospitality Management, 29, 25-32, https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2009.04.005.
  • Choudhary, N. & Singh, N. K. (2016). Work-family balance as per life stage and total experience: An empirical study among officers of defense (Central Public Sector Enterprises) in Bangalore. The IUP Journal of Organizational Behavior, 15(1), 49-70.
  • Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research Methods in Education, (6. Ed.), NewYork: Routledge / Taylor & Francis Group.
  • Cornell, J. (1996). Aspects of the management of change. Journal of Management in Medicine, 10(2), 23-30.
  • Cullen K. L., Edwards B. D., Casper W. C., & Gue K. G. (2014). Employees’ adaptability and perceptions of change-related uncertainty: Implications for perceived organizational support, job satisfaction, and performance. Journal of Business and Psychology, 29(2), 269–280. https://doi.org/10.1007/s10869-013-9312-y.
  • Dilek, S., & Yılmaz, K. (2016). Öğretmenlerin işkoliklik eğilimleri ile iş-yaşam dengeleri. E-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 36-55.
  • Distefano, C., & Hess, B. (2005). Using confirmatory factor analysis for construct validation: An empirical review. Journal of Psychoeducational Assessment, 23, 225-241.
  • Düzce İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Verileri (2024). Düzce ili turizm işletme belgeli konaklama tesisleri . https://duzce.ktb.gov.tr/TR-212380/turizm-isletme-belgeli-konaklama-tesisleri.html adresinden 19 Ağustos 2024 tarihinde alınmıştır.
  • Eka, F., & Herminingsih, A. (2020). The effect of organizational communication and job satisfaction on employee engagement and employee performance at pt. abyor international. Dinasti International Journal of Education Management And Social Science, 1(4), 479-489. 10.31933/dijemss.v1i4.216.
  • Fayyazi, M., & Aslani, F. (2015). The impact of work-life balance on employees’ job satisfaction and turnover intention; The moderating role of continuance commitment. International Letters of Social and Humanistic Sciences, 51, 33-41. 10.18052/www.scipress.com/ILSHS.51.33.
  • Fornell, C. & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
  • Gill, R. (2002). Change management--or change leadership? Journal of Change Management, 3(4), 307-318. http://doi.org/10.1080/714023845.
  • Gül, İ. (2018). Sağlık kurumlarında örgütsel bağlılık ve örgütsel değişime açıklığın örgüt sağlığı üzerindeki etkisi: Afyonkarahisar il merkezi hastanelerinde bir araştırma [Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=hcgrYffRbz0Z44UJEuLtwYE4GUmaIhsweiz1ovA9VU0xfFmN1hg8_z6IzkdFocAV
  • Günay, G., & Demiralay, T. (2016). Serbest muhasebesi ve mali müşavirlerin iş stresi, tükenmişlik sendromu ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(58), 917-935.
  • Gürel, P. A. (2018). İş-yaşam dengesini sağlayan faktörlerin kadın akademisyenler için belirlenmesi: lojistik regresyon analizi. İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi, 1, 31-44.
  • Gürel, P. A. (2019). Organizasyonlar tarafından uygulanan iş-yaşam dengesi programlarının çalışanlara etkisi. Uluslararası Uygulamalı Ekonomi ve Finans Çalışmaları Dergisi, 4(2), 29-42.
  • Gürüz, D., & Gürel, E. (2009). Yönetim ve Organizasyon; Bireyden Örgüte, Fikirden Eyleme (2. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2014). Multivariate Data Analysis, (7. Ed.). Harlow: Pearson New International Edition.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate data analysis (7. Ed.). Upper Saddle River, NJ, USA: Prentice-Hall.
  • Hallin, C. A., & Marnburg, E. (2008). Knowledge management in the hospitality industry: A review of empirical research. Tourism Management, 29(2), 366–381. https://doi.org/10. 1016/j.tourman.2007.02.019.
  • Harrington, B. (2007). The Work-Life Evolution Study (1. Ed.). Boston, MA: Boston.
  • Hildebrandt, E. (2006). Balance between work and life–new corporate impositions through flexible working time or opportunity for time sovereignty?. European Societies, 8(2), 251-271.
  • Hooper, A., & Potter, J. (2019). The Business Of Leadership: Adding Lasting Value to Your Organization (1. Ed.). Routledge, London,
  • Hutchison, J. (2024). Work-life fit takes a village. Michigan State University WorkLife Office. https://worklife.msu.edu/news/work-life-fit-takes-village adresinden 17 Eylül 2024 tarihinde alınmıştır.
  • İraz, R. (2000). Örgütsel değişim ve çevresel belirsizliği yönetmede kullanılan stratejiler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 4, 155-163.
  • Kalliath, T., & Brough, P. (2008). Work-life balance: A review of the meaning of the balance construct. Journal of Management & Organization, 14(3), 323–327.
  • Kan, Z. (2019). Talking about how to improve the work adaptability of new employees. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 3, 435-439. 10.2991/ssmi-19.2019.74.
  • Karavardar, G. (2015). İş yaşamında farkındalık: İş-aile dengesi ve iş performansı ile ilişkisi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(1), 186-199.
  • Keskin, E., & Karavardar, G. (2018). İş-yaşam dengesinin örgütsel bağlılık ile ilişkisi: Bankacılık sektöründe kadın çalışanlara yönelik bir uygulama. Social Sciences Studies Journal, 21, 3239-3251. 10.26449/sssj.744.
  • Korkmaz, O., & Erdoğan, E. (2014). İş yaşam dengesinin örgütsel bağlılık ve çalışan memnuniyetine etkisi. Ege Akademik Bakış, 14(4), 541-557.
  • Kozak, N. (2012). Turizm Pazarlaması. Gözden Geçirilmiş (4. baskı). Detay Yayıncılık, Ankara.
  • Kubr, M. (2010). Yönetim Danışmanlığı Meslek Rehberi (4. baskı). MPM Yayınları, Yayın No:711, Uluslararası Çalışma Örgütü Cenevre.
  • Lockwood, N. (2003). Work/life Balance: Challanges and solutions. Research Quarterly Series SHRM research. 1, 2-10.
  • Neves, P., & Van Dam, K. (2024). Facilitating change: The role of adaptability and LMX for change support. The Journal of Applied Behavioral Science. https://doi.org/10.1177/00218863241257959.
  • O’Connell D., McNeely, E., & Hall, D. T. (2008). Unpacking personal adaptability at work. Journal of Leadership and Organizational Studies, 14(3), 248–259. https://doi.org/10.1177/1071791907311005.
  • Oreg S., Vakola, M., & Armenakis A. A. (2011). Change recipients’ reactions to organizational change: A 60-year review of quantitative studies. Journal of Applied Behavioral Science, 47(4), 461–524. https://doi.org/10.1177/0021886310396550.
  • Özaydın, M. (2013). Cinsiyete dayalı refah sınıflandırmaları temelinde iş ve aile yaşamının uyumlaştırması sorunu. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 47-72.
  • Parasuraman, S., & Greenhaus, J. H. (1997). Integrating Work and Family: Challanges and Choices for a Changing World (1. Ed.). Bloomsbury Academic.
  • Pekdemir, I., & Koçoğlu, M. (2014). İşkoliklik ile iş yaşam dengesi arasındaki ilişkide kişilik özelliklerinin aracılık rolü üzerine bir araştırma. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(14), 309-337.
  • Ployhart R. E., & Bliese P. D. (2006). Individual adaptability (I-Adapt) theory: Conceptualizing the antecedents, consequences, and measurements of individual differences in adaptability. In C. S. Burke, L. G. Pierce, & E. Salas (Eds.), Understanding adaptability: A prerequisite for effective performance within complex environments . Advances in Human Performance and Cognitive Engineering Research, (pp. 3–39) içinde. 6, Elsevier. https://doi.org/10.1016/S1479-3601(05)06001-7.
  • Robbins, S., & Judge, T. (2012). Örgütsel Davranış (1. baskı). (İ. Erdem, Çev.) Nobel Yayınları, İstanbul. Rogers, E. M. (2003). Diffusion of Innovations (5. Ed.). New York: Free Press.
  • Rossidis, I., Belias, D., & Vasiliadis, L. (2021). Strategic hotel management in the "hostile" international environment. (in V. Katsoni & C. Van Zyl, Eds.), Culture and tourism in a smart, globalized, and sustainable world, (325–336). Springer. https://doi.org/10.1007/ 978-3-030-72469-6_21.
  • Roy, G. (2016). Impact of mobile communication technology on the work life balance of working women-a review of discourses. The Journal – Contemporary Management Research, 10(1), 79-101.
  • Sturges J., & Guest D. (2004). Working to live or living to work? work/life balance early in the career. Human Resource Management Journal, 14(4), 5-20.
  • Sullivan, C., & Lewis, S. (2001). Home-based telework, gender, and the synchronization of work and family: Perspectives of teleworkers and their co-residents. Gender, Work and Organization, 8(2), 123-145.
  • Swami, (2007). Work-life balance: Organizational strategies for sustainable growth. HRM Review, October, 33-37.
  • Şişman, S., & Yıldırım, Y. (2023). Örgütsel değişimin iş-aile-yaşam dengesi ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi: E-ticaret şirketi üzerinde bir araştırma. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 6 (1), 64-73.
  • Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2012). Using Multivariate Statistics (1. Ed.). Boston, Pearson Education. ISBN-13: 978-0205849574.
  • Tarakçıoğlu, S., Sökmen, A., & Boylu, Y. (2010). Motivasyon araçlarının değerlendirilmesi: Ankara’da bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(1), 3-20.
  • Titang, F. F. (2013). The impact of internal communication on employee performance in an organization. SSRN Electronic Journal, 1(1), 1-90. 10.2139/ssrn.2865675.
  • Ülgen, H. (1989). İşletmelerde Organizasyon İlkeleri ve Uygulaması. İ.Ü. Rektörlüğü Yayın No: 3551, İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayın No: 212, Gençlik Basımevi, İstanbul.
  • Quick, J. C., Nelson, J. D., & Hurrel, D. L. (1997). Preventive stres management in organizations. American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/10238-000.
  • Van Dam K. (2013). Employee adaptability to change at work: A multidimensional, resource-based framework. In Oreg S., Michel A., By R. T. (Eds.), The Psychology of Organizational Change: Viewing Change from the Employee’s Perspective, 123–142. Cambridge University Press.
  • Van Dam K., & Meulders M. (2021). The adaptability scale: Development, internal consistency, and initial validity evidence. European Journal of Psychological Assessment, 37(2), 123–134. https://doi.org/10.1027/1015-5759/a000591.
  • Walker, J., Armenakis, A., & Bernerth, J. (2007). Factors influencing organizational efforts: An integrative investigation of change content, context, process, and individual differences. Journal of Organizational Change Management, 20(1), 761-773. https://www.doi.org/10.1108/09534810710831000.
  • Wanberg C. R. & Banas J. T. (2000). Predictors and outcomes of openness to changes in a reorganizing workplace. Journal of Applied Psychology, 85(1), 132–142. https://doi.org/10.1037/0021-9010.85.1.132.
  • Wang, J., & Verma, A. (2012). Explaining organizational responsiveness to work life balance issues: The role of business strategy and high performance work systems. Human Resource Management, 51(3), 407-432.
  • Wheatley, J. (2015). Leading organizational change with safety. Professional Safety, August, 28-31.
  • Whitehouse, G., & Zetlin, D. (1999). Family friendly policies: distribution and implementation ın australian workplaces. The Economic and Labour Relations Review, 10(2), 221-239.
  • Wirtz, A., Nachreiner, F., & Rolfes, K. (2011). Working on sundays–effects on safety, health, and work-life balance. Chronobiology International, 28(4), 361-370.
  • Yadav, R., & Khanna, A. (2014). Literature review on quality of work life and their dimensions. IOSR Journal of Humanities and Social Science (IOSR-JHSS), 19, 71-80. https://doi.org/10.9790/0837-19957180.
  • Zait, A., & Bertea, P. E. (2011). Methods for testing discriminant validity. Management & Marketing, 9(2), 217-224. https://ideas.repec.org/a/aio/manmar/vixy2011i2p217-224.html.
Toplam 79 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Aysun Devrim Yemenici 0000-0001-9623-1652

Yayımlanma Tarihi 25 Eylül 2025
Gönderilme Tarihi 28 Kasım 2024
Kabul Tarihi 15 Nisan 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yemenici, A. D. (2025). Turizm Sektöründeki Çalışanların Örgütsel Değişim Algılarının İş-Yaşam Dengesine Etkisi. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 9(2), 413-437. https://doi.org/10.32572/guntad.1593018

Değerli Araştırmacılar,

Dergimize gönderilen çalışmalar geliş sırasına ve konusuna göre öncelikle editör değerlendirmesinden geçmekte, editör görüşü doğrultusunda hakem değerlendirmesine karar verilmektedir.

Değerlendirme süreci tamamlanan çalışmalar da aynı şekilde değerlendirmenin tamamlanma tarihlerine, türlerine ve kapsamlarına göre yayıma kabul edilmektedir. Editör, benzer çalışmaların yoğunlaştığı dönemlerde, kabul edilen çalışmaların tarihini dikkate almaksızın başka bir sayıya atayabilir.

Bu yüzden GTAD'a gönderilen çalışmaların herhangi bir sayı için yayıma kabul edileceğinin planlanarak önerilmemesi gerektiğini tekrar hatırlatmak isteriz.