Öz
İşletmenin
temel amaçları; etkinlik, verimlilik, karlılık ve sürdürülebilirliktir. Bunun
sağlanabilmesi için birçok ekonomik ve sosyal bileşenin bir araya gelmesi
gerekmektedir. İşletmede iş sağlığı ve güvenliği de işletmenin verimliliğinde
etkili rol oynamaktadır. Çünkü personelin verimli olması sağlık ve güvenlik
şartlarına bağlıdır. Bir diğer ifadeyle sağlıksız ve güvensiz bir ortamda
personelin başarılı olması çok zordur. İşletmede sağlık ve güvenliğin sağlanmış
olması personelin motivasyonu üzerinde etkilidir. İşletmede sağlık ve güvenliği
sağlamak için de kalite güvence sistemlerinin kurulması gerekmektedir. Kalite
güvence sistemleri hem yöneticilere, hem de çalışanlara rehberlik etmektedir.
Çalışma koşullarının düzenlenmesinde ve yönetim uygulamalarında tarafları
bağlayıcı hükümler içermektedir. Bu nedenle kalite güvence sistemleri iş
sağlığı ve güvenliği ile önemli ölçüde bağlantılıdır. Bu sistem sayesinde iş
kazaları ve meslek hastalıkları en alt düzeye indirilmektedir. Bu çalışmamızın
amacı da iş sağlığı ve güvenliğini sağlamada kalite güvence sistemlerinin
önemini vurgulamaktır. Bununla birlikte kalite güvence sisteminin sadece
personele değil, aynı zamanda işletmeye olan avantajlarını açıklamaktır.
Çalışmamız, literatür taraması niteliğindedir. Bu çalışmadan elde edilecek
sonuçlar işletmede iş sağlığı ve güvenliğini sağlamada kalite güvence
sistemlerinin önemine dikkat çekilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akarsu H., Ayan B., Çakmak E., Doğan B., Eravcı D., Karaman E.,ve Koç D. (2013). Meslek hastalıkları. Ankara: T.C. Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Eğitim Ve Araştırma Merkezi (Çasgem)
- Akpınar T., ve Öğütoğulları E. (2016). Ohsas 18001 iş sağlığı ve güvenliği yönetim sistemi. Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 2(03), 97-104.
- Albayrak S., ve Albayrak A. (2014). Bir kamu kurumundaki işçilerin iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarına yönelik algı ve beklentileri. Çsgb Çalışma Dünyası Dergisi, 1(1), 18-28.
- Aydemir M. (2007). İşletmelerin iş görenlere karşı sosyal sorumlulukları ve SA8000 standardı, kurumsal sosyal sorumluluk, işletmeler ve sosyal sorumluluk. İstanbul: İgiad Yayınları, No: 4.
- Aydın F. (2014). İş sağlığı ve güvenliği uygulamaları rehberi. Ankara: T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Yayın No: 09.
- Bektaş Ç. (2016). İş ahlakı ve sosyal sorumluluk. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., 1.Baskı.
- Bingöl D. (2016). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., 10.Baskı.
- Curkovıc S., Melnyk S., Calantone R., Handfield R. (2000). Validating the malcolm baldrige national quality award framework through structural equation modelling. International Journal of Production Research, 38(4), 765-791.
- Efil, İ. (2016). Toplam kalite yönetimi. Bursa:Dora Yayınları.
- Erkan N., Alakavuk D., ve Tosun Y. (2008). Gıda sanayinde kullanılan kalite güvence sistemleri. Journal Of Fisheries sciences.Com, 2(1), 88-99.
- Ertürk M. (2018). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
- Hardjono T.W., ve Have S. (1997). The europen way to excellence, (Çev: Enta Dil Hizmetleri). İstanbul: Rem Ofset Matbaacılık.
- İlkay S., ve Varinli İ. (2005). ISO9001:2000 Kalite yönetim sistemi: Dünya, Avrupa ve Türkiye uygulamalarının karşılaştırılması. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1) 1-19.
- Küçük O. (2004). Standardizasyon ve kalite. Ankara:Seçkin Yayıncılık San Ve Tic. A.Ş.
- Metin B., ve Aydın S.T. (1997). Dünya Sağlık Örgütü ve Türkiye ile ilişkileri. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı, Dış İlişkiler Daire Başkanlığı.
- Miller J., ve Parast M.M. (2018). Learning by applying: The case of the malcolm baldrige national quality award. Leee Transactions On Engineering Management, 1-47.
- Mondy R W. (Çev: Güler Tozkoparan, Murat Çolak), (2017). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara:Nobel Akademik Yayıncılık.
- Parlak S. (2004). İşletmelerde toplam kalite yönetimi. Ankara: Ekin Kitabevi.
- Sabuncuoğlu Z. (2005). İnsan kaynakları yönetimi. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları, 2.Baskı.
- Sarıkaya N. (2003). Toplam kalite yönetimi. Adapazarı: Sakarya Kitabevi, 1. Baskı.
- Silah M. (2005). Endüstride çalışma psikolojisi. Ankara: Seçkin Yayıncılık San ve Tic. A. Ş.
- Şale İ. (2004). ISO9001:2000 Kalite yönetim sistemi ve uygulamaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık San ve Tic. A.Ş.
- T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı (Çsdg). (2012). İş Sağlığı Ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, 6331 Sayılı İş Sağlığı Ve Güvenliği Kanunu, Ankara.
- Wilson D. Collier D.A. (2000). An empirical investigation of the Malcolm Baldrige national quality award causal model. Decision Sciences, 31(2), 361-396.
- Yılmaz M. (2013). Kamu kurumlarında iş sağlığı ve güvenliği kanunu’nun uygulanması. Çsgb Çalışma Dünyası Dergisi, 1(2), 39-51.
Öz
İşletmenin
temel amaçları; etkinlik, verimlilik, karlılık ve sürdürülebilirliktir. Bunun
sağlanabilmesi için birçok ekonomik ve sosyal bileşenin bir araya gelmesi
gerekmektedir. İşletmede iş sağlığı ve güvenliği de işletmenin verimliliğinde
etkili rol oynamaktadır. Çünkü personelin verimli olması sağlık ve güvenlik
şartlarına bağlıdır. Bir diğer ifadeyle sağlıksız ve güvensiz bir ortamda
personelin başarılı olması çok zordur. İşletmede sağlık ve güvenliğin sağlanmış
olması personelin motivasyonu üzerinde etkilidir. İşletmede sağlık ve güvenliği
sağlamak için de kalite güvence sistemlerinin kurulması gerekmektedir. Kalite
güvence sistemleri hem yöneticilere, hem de çalışanlara rehberlik etmektedir.
Çalışma koşullarının düzenlenmesinde ve yönetim uygulamalarında tarafları
bağlayıcı hükümler içermektedir. Bu nedenle kalite güvence sistemleri iş
sağlığı ve güvenliği ile önemli ölçüde bağlantılıdır. Bu sistem sayesinde iş
kazaları ve meslek hastalıkları en alt düzeye indirilmektedir. Bu çalışmamızın
amacı da iş sağlığı ve güvenliğini sağlamada kalite güvence sistemlerinin
önemini vurgulamaktır. Bununla birlikte kalite güvence sisteminin sadece
personele değil, aynı zamanda işletmeye olan avantajlarını açıklamaktır.
Çalışmamız, literatür taraması niteliğindedir. Bu çalışmadan elde edilecek
sonuçlar işletmede iş sağlığı ve güvenliğini sağlamada kalite güvence
sistemlerinin önemine dikkat çekilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Occupational health Occupational safety Quality assurance systems
Kaynakça
- Akarsu H., Ayan B., Çakmak E., Doğan B., Eravcı D., Karaman E.,ve Koç D. (2013). Meslek hastalıkları. Ankara: T.C. Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Eğitim Ve Araştırma Merkezi (Çasgem)
- Akpınar T., ve Öğütoğulları E. (2016). Ohsas 18001 iş sağlığı ve güvenliği yönetim sistemi. Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 2(03), 97-104.
- Albayrak S., ve Albayrak A. (2014). Bir kamu kurumundaki işçilerin iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarına yönelik algı ve beklentileri. Çsgb Çalışma Dünyası Dergisi, 1(1), 18-28.
- Aydemir M. (2007). İşletmelerin iş görenlere karşı sosyal sorumlulukları ve SA8000 standardı, kurumsal sosyal sorumluluk, işletmeler ve sosyal sorumluluk. İstanbul: İgiad Yayınları, No: 4.
- Aydın F. (2014). İş sağlığı ve güvenliği uygulamaları rehberi. Ankara: T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Yayın No: 09.
- Bektaş Ç. (2016). İş ahlakı ve sosyal sorumluluk. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., 1.Baskı.
- Bingöl D. (2016). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., 10.Baskı.
- Curkovıc S., Melnyk S., Calantone R., Handfield R. (2000). Validating the malcolm baldrige national quality award framework through structural equation modelling. International Journal of Production Research, 38(4), 765-791.
- Efil, İ. (2016). Toplam kalite yönetimi. Bursa:Dora Yayınları.
- Erkan N., Alakavuk D., ve Tosun Y. (2008). Gıda sanayinde kullanılan kalite güvence sistemleri. Journal Of Fisheries sciences.Com, 2(1), 88-99.
- Ertürk M. (2018). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
- Hardjono T.W., ve Have S. (1997). The europen way to excellence, (Çev: Enta Dil Hizmetleri). İstanbul: Rem Ofset Matbaacılık.
- İlkay S., ve Varinli İ. (2005). ISO9001:2000 Kalite yönetim sistemi: Dünya, Avrupa ve Türkiye uygulamalarının karşılaştırılması. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1) 1-19.
- Küçük O. (2004). Standardizasyon ve kalite. Ankara:Seçkin Yayıncılık San Ve Tic. A.Ş.
- Metin B., ve Aydın S.T. (1997). Dünya Sağlık Örgütü ve Türkiye ile ilişkileri. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı, Dış İlişkiler Daire Başkanlığı.
- Miller J., ve Parast M.M. (2018). Learning by applying: The case of the malcolm baldrige national quality award. Leee Transactions On Engineering Management, 1-47.
- Mondy R W. (Çev: Güler Tozkoparan, Murat Çolak), (2017). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara:Nobel Akademik Yayıncılık.
- Parlak S. (2004). İşletmelerde toplam kalite yönetimi. Ankara: Ekin Kitabevi.
- Sabuncuoğlu Z. (2005). İnsan kaynakları yönetimi. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları, 2.Baskı.
- Sarıkaya N. (2003). Toplam kalite yönetimi. Adapazarı: Sakarya Kitabevi, 1. Baskı.
- Silah M. (2005). Endüstride çalışma psikolojisi. Ankara: Seçkin Yayıncılık San ve Tic. A. Ş.
- Şale İ. (2004). ISO9001:2000 Kalite yönetim sistemi ve uygulamaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık San ve Tic. A.Ş.
- T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı (Çsdg). (2012). İş Sağlığı Ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, 6331 Sayılı İş Sağlığı Ve Güvenliği Kanunu, Ankara.
- Wilson D. Collier D.A. (2000). An empirical investigation of the Malcolm Baldrige national quality award causal model. Decision Sciences, 31(2), 361-396.
- Yılmaz M. (2013). Kamu kurumlarında iş sağlığı ve güvenliği kanunu’nun uygulanması. Çsgb Çalışma Dünyası Dergisi, 1(2), 39-51.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 20 |
