SENDİKA-SİYASET İLİŞKİSİNİN TEORİK ÇERÇEVESİ VE GÜNÜMÜZDEKİ DÜZEYİ

Yıl 2012, Cilt: 1 Sayı: 2, 8 - 23, 29.10.2012

Adnan Mahiroğulları

Öz

Bu makalede, sendikaların ekonomik, sosyal ve siyasal fonksiyonu içinde özellikle siyasal fonksiyonu ele alınmıştır. Sendikaların “siyasal faaliyetlerde” bulunması, amaçlarına erişebilmeleri için gereklidir. Bu anlamda sendikaların hiçbir şekilde siyasetin dışında kalmaları mümkün değildir.  Siyasal partilerle kurulan ilişkilerin boyutu ise sendikaların örgütlenme felsefelerine göre değişebilmektedir. Dünyadaki uygulamalara bakıldığında, sendika-siyasi parti ilişkilerinde günümüze kadar üç model ortaya çıkmıştır: “bağımsız model”,“bağımlı model” ve “ara bağımlı model”. 1980 sonrası yıllarda, sendika-siyasal parti ilişkilerinde önemli değişiklikler olduğu gözlemlenmektedir.

 

Anahtar kelimeler: Sendikacılık, Siyaset, Sendika-Siyasi Parti İlişkisi

Anahtar Kelimeler

Sendikacılık, Siyaset, Sendika-Siyasi Parti İlişkisi

Kaynakça

• KAYNAKÇA
• AKÇAYLI, Nurhan (1983). Sendika Teorisi, Uludağ Üniversitesi Yayınları, Bur-sa.
• AKGEYİK, Tekin (1993). Sendika-Siyaset İlişkisi, Yayımlanmamış Yüksek Li-sans Tezi, İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• CELLA Georges-TREU Tiziano (1998), “National Trade Union Movements”, Comparative Labour Law and Industrial Relations in Industrialized Market Econo-mies, London.
• ÇAM, Esat (1990). Siyaset Bilimine Giriş, Der Yayınları, İstanbul.
• DAVER, Bülent (1993). Siyaset Bilimine Giriş, 5. Baskı, Siyasal Kitabevi, Ankara.
• DERELİ, Bengü (1988). Karşılaştırmalı Sendikacılık Hareketleri ve Endüstri İlişkileri Teorisi, Yayımlanmamış Doçentlik Tezi, İstanbul.
• DUVERGER, Maurice (1967). Sociologie politique, Presses universitaires de France, Paris.
• EYRENCİ, Öner (1984). Sendikalar Hukuku, Basisen Yayınları, İstanbul.
• IŞIKLI, Alpaslan (1995). Sendikacılık ve Siyaset, C. I, Öteki Yayınevi, Ankara.
• KAPANİ, Münci (2000). Politika Bilimine Giriş, 12. Basım, Bilgi Yayınevi, Ankara.
• KORAY, Meryem (1994). Değişen Koşullarda Sendikacılık, Tüses Yayını, İstan-bul.
• KUTAL, Gülten (1977). Türkiyede İşçi Sendikacılığı, İ.Ü. Fakültesi Yayını, İstan-bul.
• KUTAL, Metin (1966). "Mevzuatımızda Sendikalara Yasak Edilen Faaliyetler", İ. Ü. İktisat Mecmuası, C. 25, İstanbul.
• KUTAL, Metin (1986). "Sendikaların İşlevlerinde Çağdaş Gelişmeler ve Türk Hukukunda Durum", İktisat ve Maliye Dergisi, C. 33, Sayı: 4. Ankara.
• LABBE, Dominique (1997). “Les Principales Fédérations, Confédérations syndicales de Salariés”, L’Etat de France, Editions La Découverte, Paris.
• LABBE Dominique-CROISAT Maurice (1992). La Fin des Syndicats?, L’Harmattan, Paris.
• LEFRANC, Georges (1971). Le Syndicalisme en France Que Sais-Je, Paris.
• MAHİROĞULLARI, Adnan (2000). 1980 Sonrası Türk ve Fransız Sendikacılığı, Kamu-İş Yayını, Ankara.
• MAHİROĞULLARI (2003).”Türkiye’de Sendika-Siyasi Parti İlişkileri”, Sosyal Si-yaset Konferansları, 46. Kitap, İstanbul.
• MAHİROĞULLARI (2004). ‘Teorik Çerçevesi ve Dünyadaki Uygulamalarıyla Sendika-Siyaset Sendika- Siyasal Parti İlişkisi” Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, S.1, İstanbul.
• MOURIAUX René (1985) Syndicalisme et Politique, Editions Ouvriers, Paris.
• MOURIAUX, René (1992). Le Syndicalisme en France, Que sais-Je?, Paris.
• RODRIJUES, Jeronimo (1991). 16. Kuruluş Yıldönümü Etkinlikleri, HAK-İŞ, Ankara.
• TALAS, Cahit (1976) "İşçi Sendika Politika Parti İlişkileri Tebliği", İşçi Sendika Politika Parti İlişkileri, Türk-İş Yayınları, Ankara.
• TOKOL, Aysen (2000). Avrupa Birliği’ne Üye Ülkelerde Sendikal Hareket, Vipaş Yayını, Bursa.
• TUĞ, Adnan (1992). Sendikalar Hukuku, 2. Baskı, Yetkin Yayınları, Ankara.
• TUNCAY, A. Can (1981). "Sendikaların Faaliyetlerinin Yasal Düzenlenmesi Üzerine Düşünceler", TÜTİS, C. 5, Sayı: 4.