PREDICTORS OF JOB TENURE IN TURKEY (A AMPRICAL STUDY ON DATA FROM TURKSTAT)

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 37, 386 - 402, 30.12.2024

Tekin Akgeyik

https://doi.org/10.31199/hakisderg.1557092

Öz

Job tenure or employee tenure refers to the length of time that an employee has worked for the same employer without interruption. The statistics show that job tenure varies significantly between countries, sectors and workplaces. Explanatory variables of the differences in employee tenure have been analyzed in several empirical studies. The aim of the present study is to determine the demographic and work-related predictors of tenure in Turkey. The paper used the raw data of the 2018-22 Household Labor Force Survey of the Turkish Statistical Institute. The final sample included 487,741 workers, 70,2% men (342,327). The dependent variable was job tenure, which was measured in years. Several demographic and work-related indicators were the independent variables. The study investigated the predictors of employee tenure by the hierarchical regression. The analysis pointed out that demographic characteristics were the most significant determinants of tenure. They explained 33,1 percent of the variance in tenure. However, only 3,7% of the variance were predicted by work-related factors. All variables together accounted for 36,6 percent of the model. Another finding was that there were significant gender differences in job tenure, with male employees having 16 percent longer tenure than their female counterparts. Finally, job tenure showed a strong correlation with age.

Anahtar Kelimeler

job tenure, employee tenure, gender, Turkish Statistical Institute, Turkey.

TÜRKİYE’DE KIDEM SÜRESİNİN BELİRLEYİCİLERİ: HANE HALKI İŞGÜCÜ VERİLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Öz

Kıdem, bir kişinin kesintisiz olarak aynı işverene bağlı olarak çalıştığı süreyi tanımlamaktadır. İstatistikler, ortalama kıdem süresinin ülkeler, sektörler ve şirketler arasında, önemli farklılıklar gösterdiğine işaret etmektedir. Bu durumun açıklayıcı değişkenleri, birçok ampirik araştırmaya konu olmuştur. Bu çalışmanın amacı, TÜİK 2018-2022 Hane Halkı İşgücü ham verileri kapsamında, Türkiye’de kıdem süresindeki değişimi açıklayan değişkenlerini incelemektir. Nihai örneklem büyüklüğü, 487,741 kişiden oluşmaktadır. Bağımlı değişken, yıllık bazda ölçülen kıdem süresidir. Araştırmada, çeşitli demografik ve işle ilgili değişkenler kullanılmıştır. Kıdem süresindeki değişimi belirleyen değişkenler, hiyerarşik regresyon yönetimi ile incelenmiştir. Analizlere göre, demografik değişkenler kapsamında; cinsiyet, yaş, medeni durum ve eğitim, kıdem süresinin en önemli açıklayıcılarıdır. Bu değişkenlerin kıdem süresindeki değişimi açıklayan modele katkısı, %33,1’dir. Buna karşılık işle ile ilgili değişkenlerin oldukça sınırlı bir etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Nitekim sektör, meslek, çalışan sayısı, işin niteliği, istihdam statüsü, SGK kayıtlılık ve aylık ücretlerin, varyasyona katkısı sadece, %3,7 düzeyinde kalmaktadır. Tüm değişkenler bir arada regresyon modeli kıdem süresindeki değişimi, %36,8 oranında açıklayabilmektedir. Nihayet analizler, kadın meslektaşlarına kıyasla kıdem süresinin erkek çalışanlar arasında %16 oranında daha yüksek olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca yaş ve kıdem süresi arasında güçlü bir korelasyon ilişkisi teyit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

kıdem süresi, cinsiyet, TÜİK, Türkiye.

Kaynakça

• Baum II, C. L. (2022). Seven jobs in a lifetime? An analysis of employee tenure. Economic Inquiry, 60 (2), 543–567.
• Bidwell, M. J. (2013). What happened to long-term employment? the role of worker power and environmental turbulence in explaining declines in worker tenure. Organization Science, 24 (4), 1061-1082.
• Castro, N. M. (2012). An institutional analysis of the determinants of city manager tenure. Unpublished thesis, University of Houston, Texas.
• Copeland, C. (2023). Trends in employee tenure, 1983–2022. EBRI Issue Brief, No. 578, 1-14.
• O’boyle, E. J. (1969). Job tenure: how it relates to race and age. Monthly Labor Review, 92 (9), 16-23.
• Eurostat (2024). Job tenure by sex, age, professional status and occupation. Eurostat Labor Statistics, 8 Temmuz 2024 tarihinde, https://ec.europa.eu/Eurostat adresinden erişildi.
• Eymen, U. E. (2007). SPSS Kullanma Kılavuzu (E-Baskı). İstatistik Merkezi Yayın, 8 Temmuz 2024 tarihinde yunus.hacettepe.edu.tr adresinden erişildi.
• Hossni, D., Matijasevich A., Russo, G. & Scheffer, M. (2023). Effects of individual and organizational factors on job tenure of primary care physicians: A multilevel analysis from Brazil. PLoSONE, 18 (4), 1-16.
• Jolson, M. A., Dubinsky, A. J. & Anderson, R. E. (1987). Correlates and determinants of sales force tenure: an exploratory study. The Journal of Personal Selling and Sales Management, 7 (3), 9-27.
• Katie M. F. (2018). Determinants of career and institutional athletic director tenure: A survival analysis. Unpublished master thesis, University of North Carolina, North Carolina.
• Mumford, K. & Smith, P. (2004). Job tenure in Britain: employee characteristics versus workplace effects. Economica, 71 (282), 275-298.
• Paschal, B. J. (2016). 16pf traits as predictors of emergency medical service worker tenure. Unpublished doctoral thesis, Walden University, Minnesota.
• Schuh, A. J. (1967). The predictability of employee tenure: A review of the literature. Personnel Psychology, 20 (2), 133–152.
• Sienkiewicz, J. H. (2016). Waiting on you: a study of tipped minimum wages’ effects on job tenure among white restaurant servers. Unpublished master thesis, Loyola University, Illinois.
• Simms, T. (2019). Exploring the effects of workplace preferences on millennial job tenure: a quantitative study, Unpublished doctoral thesis, Northcentral University, California.
• Statistics Canada (2024). Job tenure by industry, annual, Statistics Canada Labor Statistics. 8 Temmuz 2024 tarihinde, www150.statcan.gc.ca adresinden erişildi.
• Wiener, J., Squillace, M., Anderson, W. & Khatutsky, G. (2009). Why do they stay? job tenure among certified nursing assistants in nursing homes. The Gerontologist, 49 (2), 98-210.