Traceability in food chain

Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 1, 108 - 119, 25.03.2019

Engin Yaralı

https://doi.org/10.29050/harranziraat.394856

Cited By: 1

Öz

Traceability
is traced and tracked of the vegetable and animal products, food and feed, the
animal or plant which the food is obtained, the substance which intended or
expected to be found in food and feed during all stages of production,
processing and distribution. Traceability include the production and
distribution stages and imports from primary production to final sales.  It aims to protect human health at the
highest level in the relevant foods. The traceability system identifies all
products and inputs, units or parties; the collection and storage of information
about where, when, and where they are moving and the stages of establishing a
system to relate these two data to each other. As far as traceability is
concerned in terms of official controls, international certification activities
such as BRC and IFS, which are the guiding Food Safety Management Standards of
international food trade and healthy operation of food trade in our country.
Traceability systems, which ensure food safety and quality, have an important
place in recent years for businesses and regulators. The traceability systems
vary according to type of raw materials, the product range and specifications
and the technological possibilities of the operator.

Anahtar Kelimeler

Food chain, Traceability, Food traceability

Gıda zincirinde izlenebilirlik

Öz

İzlenebilirlik;
üretim, işleme ve dağıtımın tüm aşamaları boyunca bitkisel ve hayvansal
ürünlerin, gıda ve yemin, gıdanın elde edildiği hayvanın veya bitkinin, gıda ve
yemde bulunması amaçlanan veya beklenen bir maddenin izinin sürülebilmesi ve
takip edilebilmesidir. İzlenebilirlik üretim ve dağıtım aşamaları, ithalat da
dâhil olmak üzere birincil üretimden nihai tüketiciye satışa kadar olan
aşamaların tümünü kapsar ve ilgili gıdada insan sağlığını en yüksek düzeyde
korumayı amaçlar. İzlenebilirlik sistemi tüm ürün ve girdilerin, birim veya
partilerinin tanımlanmasını; bunların nereden, ne zaman ve nereye hareket
ettiklerine ilişkin bilginin toplanması ve saklanmasını ve bu iki veriyi
birbiri ile ilişkilendirecek bir sistemin kurulması aşamalarını içermektedir.
İzlenebilirlik resmi kontroller açısından olduğu kadar, uluslararası gıda
ticaretinin de yönlendirici Gıda Güvenliği Yönetim Standartları olan BRC ve IFS
gibi uluslararası belgelendirme faaliyetleri ve ülkemizdeki gıda ticaretinin
sağlıklı işlemesi açısından da kritik öneme sahiptir. Gıda güvenliği ve
kalitesini önemli ölçüde garanti altına alan izlenebilirlik sistemleri, son
yıllarda işletmeler ve düzenleyiciler için önemli yer tutmaktadır.
İzlenebilirlik sistemleri, hammaddenin türüne, ürün yelpazesine, şartnameye ve
işletmenin teknolojik olanaklarına göre değişmektedir.

Anahtar Kelimeler

Gıda zinciri, İzlenebilirlik, Gıda izlenebilirliği

Kaynakça

• Aarnisalo, K., Heiskanen, S., Jaakola, K., Landor, E., Raaska, L. (2007). Traceability of Foods and Foodborne Hazards. Vıt Research Noes 2395. http://www.vtt.fi/inf/pdf/tiedotteet/2007/T2395.pdf. Erişim tarihi: 20.01.2018.
• Ahmed, E.F. (2002). Detection of Genetically Modified Organisms in Foods. Trends in Biotechnology, 5, 215-223.
• Ammendrup, S. (2015). Traceability General Principles of Food Law. Ciheam. Mediterranean Agronomic Instutite of Zaragoza, Spain. Innovative tachnologies to enhance the traceability og the food chain. 23-27 Mart. Kurs Notları.
• Anonim. (2004). Tarım Sektöründe İzlenebilirlik, TOBB, 2004, https://www.gs1.tobb.org.tr/ Erişim tarihi: 20.01.2018.
• Asensio L., Gonzalez I., Garcia T., Martin R. (2008). Determination of food authenticity by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Food Control. 19, 1, 1-8.
• Bello, L.L., Mirabella, O. Torrisi N. (2004). Modelling and Evaluating Traceability Systems in Food Manufacturing Chains. 13th International Workshops On Enabling Technologies: Infrastructure for Collaborative Enterprises. DOI:10.1109/ENABL.2004.44.
• Bernardi, P., Demartini, C., Gandino, F., Montrucchio, B., Rebaudengo, M. & Sanchez, E. (2007). Agri-Food Traceability Management Using a RFID System with Privacy Protection. 21st International Conference On Advanced Networking and Applications (Aına'07).
• Bontempo, L., Camin, F., Manzocco, L., Nicolini G., Wehrens, R., Ziller, L. Larcher R., (2011). Traceability Along the Production Chain of Italian Tomato Products On the Basis of Stable Isotopes and Mineral Composition. Rapid Commun. Mass Spectrom, 25, 899-909.
• Carton, D. (2015). GIS. What-When-Where. Ciheam. Mediterranean Agronomic Instutite of Zaragoza, Spain. Innovative tachnologies to enhance the traceability og the food chain. 23-27 Mart. Kurs Notları.
• Castro-Puyana, M. Herrero, M. (2013). Metabolomics Approaches Based On Mass Spectrometry for Food Safety, Quality and Traceability. Trends in Analytical Chemistry, (52), 74-87.
• Cebeci, Z. (2006). Gıda İzlenebilirliğinde Bilgi Teknolojileri. Ulusal Tarım Kurultayı, 15-17 Kasım 2006, Çukurova Üniversitesi, Adana. Bildiriler s. 189-195.
• Cebeci, Z. & Boğa, M. (2009). Piliç Eti Zincirinde Bir Coğrafi İzlenebilirlik Uygulaması. Akademik Bilişim. http://ab.org.tr/ab09/bildiri/45.pdf. Erişim arihi: 20.01.2018.
• Çiftçioğlu, G. (2013). Üretimden Tüketime Et ve Et ürünlerinde İzlenebilirlik. Gıda Teknolojisi. http://www.gidateknolojisi.com.tr/haber/2013/01/uretimden-tuketime-et-ve-et-urunlerinde-izlenebilirlik. Erişim tarihi: 20.01 2018.
• Finfood. Lihatiedotus. (2004). http://www.finfood.fi/finfood/liha.nsf/ws/ Erişim tarihi: 19.4.2014. (in Finnish)
• Frew, R. (2015). Geochemical Technologies. Ciheam. Mediterranean Agronomic Instutite of Zaragoza, Spain. Innovative tachnologies to enhance the traceability og the food chain. 23-27 Mart. Kurs Notları.
• Golan, E., Krissoff, B., Kuchler, F., Calvin, L., Nelson, K. Price, G. (2004). Traceability in The U.S. Food Supply: Economic Theory and Industry Studies. Washington: USDA/ Economic Research Service.
• Herrero, M., Simo, C., Garcia-Canas, V., Ibanez, E., Cifuentes, A. (2012). Foodomics: MSBased Strategies in Modern Food Science and Nutrition. Mass Spectrometry Reviews, 31, 49-69. by Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA). Food Control, 19, 1-8.
• ITC. Traceability in Food and Agricultural Products. (2015). Bulletin No: 91/2015. http://www.intracen.org/uploadedFiles/intracenorg/Content/Exporters/Exporting_Better/Quality_Management/Redesign/EQM%20Bulletin%2091-2015_Traceability_FINAL%2014Oct15_web.pdf. Erişim tarihi: 20.01.2018).
• Leat, P., Marr, P. Ritchie, C. (1998). Quality Assurance and Traceability-The Scottish Agri-Food Industry’s Quest for Competitive Advantage. Supply Chain Management, 3(3), 115-117.
• Lehr, H. (2015). Current Traceability System, Traceability of Food Products of Plant Origin. Ciheam. Mediterranean Agronomic Instutite of Zaragoza, Spain. Innovative tachnologies to enhance the traceability og the food chain. 23-27 Mart. Kurs Notları.
• Luykx, D. M. & Ruth, S. M. (2008). An Overview of Analytical Methods for Determining the Geographical Origin of Food Products. Food Chemistry, 107, 897–911.
• Mahalik, N.P., Nambiar, A. N. (2010). Trends in Food Packaging and Manufacturing Systems and Technology. Trends in Food Science & Technology, 21, 117-128.
• Miraglia, M., Berdal, K., Brera, C., Corbisier, P., Holst-Jensen, A., Kok, E., Marvın H.J.P.,Schimmel H., Rentsch J., Rie J.P.P.F., Zagon J. (2004). Detection and Traceability of Genetically Modified Organisms in The Food Production Chain. Food and Chemical Toxicology, 42, 1157-1180.
• Moe, T. (1998). Perspectives On Traceability in Food Manufacture. Trends in Food Science and Technology, 9, 211-214.
• Opara, L.U. (2003). Traceability in agriculture and food supply chain: A review of basic concepts, technological implications, and future prospects. Food, Agriculture & Environment Vol.1(1): 101-106.
• Özbay Doğu, S., Şireli, U.T. (2016). Determination Tools of Origin in The Food Traceability. Journal of Food and Health Science. 2, (3),140-146.
• Ribo, O. (2015). Current Traceability System Including Examples Identifying Critical Points and Needs.. Ciheam. Mediterranean Agronomic Instutite of Zaragoza, Spain. Innovative tachnologies to enhance the traceability og the food chain. 23-27 Mart. Kurs Notları.
• Ruiz-Garcia, L., Lunadei, L., Barreiro, P., Robla, J. I. (2009). A Review of Wireless Sensor Technologies and Applications in Agriculture and Food Industry: State of The Art and Current Trends. Sensors, 9, 4728-4750.
• Saner, S ve Ataman, P. (2011). Gıda Zincirinde izlenebilirlik. Gıda Güvenliği Dergisi. 48-50.
• Schwägele, F. (2005). Traceability from a European perspective. Meat Science,. (71), pp. 164.173.
• Siva, A. 2010. Keeping pace with RFID. file:///C:/Users/adunet/Downloads/Keeping_pace_with_RFID_Grenoble_Graduate.pdf. Erişim tarihi:21.01.2018.
• Wang, X., Li, D. (2006). Value Added On Food Traceability: A Supply Chain Management Approach. Solı'06, 493-498. Shangai.
• Zhang, J and Bhatt, T. (2014). A Guidance Document on the Best Practise in Food Traceability. ComprehensiveReviewsinFoodScienceandFoodSafety.13. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/1541-4337.12103/epdf. Erişim tarşihi: 10.02.2018.