BibTex RIS Kaynak Göster

Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması

Yıl 2018, Sayı: 2, 378 - 387, 01.08.2018

Öz

Bu çalışmanın amacı, uzaktan eğitim ortamındaki öğrencilerinin yapılandırmacı öğrenmeye yönelik tercihlerini belirlemek için bir ölçme aracı geliştirmektir. Ölçme aracını geliştirmek için oluşturulan form Türkiye’nin Akdeniz Bölgesinde bulunan bir devlet üniversitesinde çevrimiçi olarak uygulanmıştır. Toplamda 356 öğrencinin katıldığı çalışmada açımlayıcı faktör analizi 220 kişiyle, doğrulayıcı faktör analizi 136 kişi ile gerçekleştirilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonunda ölçeğin 20 madde ve iki alt boyuttan oluştuğu belirlenmiştir. Bu boyutlar “öğretim süreci” ve “etkileşim” olarak adlandırılmıştır. Bu faktör analizinden sonra yapılan doğrulayıcı faktör analizi oluşturulan yapıyı doğrulamıştır. Çalışmadaki bulgular ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğunu ortaya çıkarmıştır

Kaynakça

  • Ağbuğa, B. (2010). Öğrencilere yönelik yapılandırmacı öğretim yaklaşımı ölçeği: Bir geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 21(3), 103-109.
  • Alt, D. (2014). The construction and validation of a new scale for measuring features of constructivist learning environments in higher education. Frontline Learning Research, 5(1), 1–28.
  • Argün, S., & Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 32–43.
  • Balım, A. G., Everekli, E., & İnel, D. (2009). Fen öğretmen adaylarına yönelik yapılandırmacı yaklasım görüş ölçeği: Bir geçerlilik ve güvenirlik çalısması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 79–92.
  • Baeten, M., Kyndt E., Struyven K., & Dochy F. (2010). Using student-centred learning environments to stimulate deep approaches to learning: factors encouraging or discouraging their effectiveness. Educational Research Review, 5(3), 243- 260.
  • Bates, A. T. (2005). Technology, e-learning and distance educati- on. London: Routledge.
  • Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria, VA: American Society for Curriculum Development.
  • Bryman, A., & Cramer, D. (2005). Quantitative analysis with SPSS 12 and 13: A guide for social scientists. London and New York: Routledge. Retrieved from https://rufiismada.files.wordpress. com/2012/02/quantitative_data_12_13.pdf adresinden erişil- di.
  • Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (11. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Carr-Chellman, A., & Duchastel, P. (2000). The ideal online course. British Journal of Educational Technology, 31(3), 229–241.
  • Chang, F.C. (2002). Intelligent assesment of distance learning. Information Science, 140, 105-125.
  • Chuang, S.C., & Tsai, C.C. (2005). Preferences toward the cons- tructivist internet-based learning environments among high school students in Taiwan. Computers in Human Behavior, 21(2), 255–272.
  • Comrey, A. L., & Lee, H. B. (2013). A first course in factor analysis. Abingdon: Psychology Press.
  • Cook, J. (2007). A constructivist approach to online course design to enhance interaction and learner motivation in k-12. Theories of Educational Technology. Retrieved from https://sites.google.com/a/boisestate.edu/edtechtheories/a- constructivist-approach-to-online-course-design-to-enhance- interaction-and-learner-motivation-in-k-12
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Erdem, M., & Kocadere, S. A. (2015). Yapılandırmacı öğrenme inanç ölçeğinin geliştirilmesi. İlköğretim Online, 14(4), 1260–1275.
  • Eskici, M., & Özen, R. (2013). Öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlik inanç ölçeğinin uyarlanması. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(2), 19–29.
  • Küçüközer, H., Kırtak-Ad, V. N., Ayverdi, L., & Eğdir, S. (2012). Yapılandırmacı öğrenme ortamları ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. İlköğretim Online, 11(3), 671–688.
  • Leech, N. L., Barrett, K. C., & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics, use and interpretation. 2nd ed. Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates Inc.
  • Luan, W. S., Mee, L. Y., & Ayub, A. F. M. (2010). CLES-ICT: A scale to measure ICT constructivist learning environments in Malaysia. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 295–299.
  • Maor, D. (2001). Constructivist multimedia learning environment survey. Perth, Australia: Curtin University of Technology.
  • Mvududu N. H., & Thiel-Burgess J. (2012). Constructivism in practice: The case for English language learners. International Journal of Education, 4(3), 108-118.
  • Ocak, G. (2010). Yapılandırmacı öğrenme uygulamalarına yönelik öğretmen tutumları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 835–857.
  • Özkul, A. E., Mutlu, M. E., & Öztürk, C. (2003). İnternete dayalı eğitimde oluşturmacı yaklaşım deneyimi. Bilgi Teknolojileri Işığında Eğitim (BTIE) Sempozyumu (pp. 21-23). 21-23 Mayıs. Ankara.
  • Perkins, D. (1999). The many faces of constructivism. Educational Leadership, 57(3), 6–11.
  • Phillips, D. C. (1995). The good, the bad, and the ugly: The many faces of constructivism. Educational researcher, 24(7), 5–12.
  • Schlosser, L. A., & Simonson, M. (2012). Distance education definition and glossary of terms. (3rd ed.). Charlotte, NC: Information age publishing.
  • Schcolnik, M., Kol, S., & Abarbanel, J. (2006). Constructivism in theory and in practice. English Teaching Forum, 44(4), 12-20.
  • Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M., & Zvacek, S. (2002). Teaching and learning at a distance foundations of education (4th ed.). Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.
  • Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). New York: Allyn and Bacon.
  • Tam, M. (2000). Constructivism, instructional design, and technology: Implications for transforming distance learning. Educational Technology & Society, 3(2), 50–60.
  • Tan, C. (2017). Constructivism and pedagogical reform in China: Issues and challenges. Globalisation, Societies and Education, 15(2), 238-247.
  • Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Taylor, P. C., Fraser, B. J., & Fisher, D. L. (1997). Monitoring constructivist classroom learning environments. International Journal of Educational Research, 27(4), 293–302.
  • Tsai, C. C. (2008). The preferences toward constructivist Internet- based learning environments among university students in Taiwan. Computers in Human Behavior, 24(1), 16–31.
  • Valasidou, A., Sidiropoulos, D., & Makridou-Bousiou, D. (2005). The constructivist perspective in distance learning environ- ments. In P. Kommers & G. Richards (Eds.), Proceedings of world conference on educational multimedia, hypermedia & telecommunications (pp. 1932-1935). Jun 27. Chesapeake. VA. Retrieved from https://www.learntechlib.org/p/20357.
  • Volery, T., & Lord D. (2000), Critial success factors in online edu- cation. The International Journal of Educational Management, 14(5), 216-223.
  • Yeşilyurt, E. (2012). Yapılandırmacı öğrenme konusunda öğretmen adaylarının yeterliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 3(7), 29–45.
  • Yeşilyurt, E. (2013). Yapılandırmacı öğrenme kuramına ilişkin bilişsel farkındalık ölçeği geliştirme çalışması: Bir ölçek revizyonu. E-Journal of New World Sciences Academy, 8(2), 285–307.
  • Wilson, B. G. (1996). Constructivist learning environments: Case studies in instructional design. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.

An Investigation into the Preferences of Distance Learning Students for Constructivist Learning

Yıl 2018, Sayı: 2, 378 - 387, 01.08.2018

Öz

The aim of this study is to develop a scale to determine the preferences of distance education students for constructivist learning. The form designed to develop the scale was applied online at a state university in the Mediterranean Region of Turkey. A total of 356 students participated in the study. Explanatory factor analysis was performed with 220 participants while confirmatory factor analysis was applied to 136 participants. At the end of the exploratory factor analysis, it was determined that the scale consists of 20 items and two subdimensions. These dimensions are called “teaching process” and “interaction”. The following confirmatory factor verified the structure found in Exploratory factor analysis. Findings of the study indicate that the scale is valid and reliable

Kaynakça

  • Ağbuğa, B. (2010). Öğrencilere yönelik yapılandırmacı öğretim yaklaşımı ölçeği: Bir geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 21(3), 103-109.
  • Alt, D. (2014). The construction and validation of a new scale for measuring features of constructivist learning environments in higher education. Frontline Learning Research, 5(1), 1–28.
  • Argün, S., & Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 32–43.
  • Balım, A. G., Everekli, E., & İnel, D. (2009). Fen öğretmen adaylarına yönelik yapılandırmacı yaklasım görüş ölçeği: Bir geçerlilik ve güvenirlik çalısması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 79–92.
  • Baeten, M., Kyndt E., Struyven K., & Dochy F. (2010). Using student-centred learning environments to stimulate deep approaches to learning: factors encouraging or discouraging their effectiveness. Educational Research Review, 5(3), 243- 260.
  • Bates, A. T. (2005). Technology, e-learning and distance educati- on. London: Routledge.
  • Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria, VA: American Society for Curriculum Development.
  • Bryman, A., & Cramer, D. (2005). Quantitative analysis with SPSS 12 and 13: A guide for social scientists. London and New York: Routledge. Retrieved from https://rufiismada.files.wordpress. com/2012/02/quantitative_data_12_13.pdf adresinden erişil- di.
  • Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (11. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Carr-Chellman, A., & Duchastel, P. (2000). The ideal online course. British Journal of Educational Technology, 31(3), 229–241.
  • Chang, F.C. (2002). Intelligent assesment of distance learning. Information Science, 140, 105-125.
  • Chuang, S.C., & Tsai, C.C. (2005). Preferences toward the cons- tructivist internet-based learning environments among high school students in Taiwan. Computers in Human Behavior, 21(2), 255–272.
  • Comrey, A. L., & Lee, H. B. (2013). A first course in factor analysis. Abingdon: Psychology Press.
  • Cook, J. (2007). A constructivist approach to online course design to enhance interaction and learner motivation in k-12. Theories of Educational Technology. Retrieved from https://sites.google.com/a/boisestate.edu/edtechtheories/a- constructivist-approach-to-online-course-design-to-enhance- interaction-and-learner-motivation-in-k-12
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Erdem, M., & Kocadere, S. A. (2015). Yapılandırmacı öğrenme inanç ölçeğinin geliştirilmesi. İlköğretim Online, 14(4), 1260–1275.
  • Eskici, M., & Özen, R. (2013). Öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlik inanç ölçeğinin uyarlanması. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(2), 19–29.
  • Küçüközer, H., Kırtak-Ad, V. N., Ayverdi, L., & Eğdir, S. (2012). Yapılandırmacı öğrenme ortamları ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. İlköğretim Online, 11(3), 671–688.
  • Leech, N. L., Barrett, K. C., & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics, use and interpretation. 2nd ed. Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates Inc.
  • Luan, W. S., Mee, L. Y., & Ayub, A. F. M. (2010). CLES-ICT: A scale to measure ICT constructivist learning environments in Malaysia. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 295–299.
  • Maor, D. (2001). Constructivist multimedia learning environment survey. Perth, Australia: Curtin University of Technology.
  • Mvududu N. H., & Thiel-Burgess J. (2012). Constructivism in practice: The case for English language learners. International Journal of Education, 4(3), 108-118.
  • Ocak, G. (2010). Yapılandırmacı öğrenme uygulamalarına yönelik öğretmen tutumları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 835–857.
  • Özkul, A. E., Mutlu, M. E., & Öztürk, C. (2003). İnternete dayalı eğitimde oluşturmacı yaklaşım deneyimi. Bilgi Teknolojileri Işığında Eğitim (BTIE) Sempozyumu (pp. 21-23). 21-23 Mayıs. Ankara.
  • Perkins, D. (1999). The many faces of constructivism. Educational Leadership, 57(3), 6–11.
  • Phillips, D. C. (1995). The good, the bad, and the ugly: The many faces of constructivism. Educational researcher, 24(7), 5–12.
  • Schlosser, L. A., & Simonson, M. (2012). Distance education definition and glossary of terms. (3rd ed.). Charlotte, NC: Information age publishing.
  • Schcolnik, M., Kol, S., & Abarbanel, J. (2006). Constructivism in theory and in practice. English Teaching Forum, 44(4), 12-20.
  • Simonson, M., Smaldino, S., Albright, M., & Zvacek, S. (2002). Teaching and learning at a distance foundations of education (4th ed.). Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.
  • Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). New York: Allyn and Bacon.
  • Tam, M. (2000). Constructivism, instructional design, and technology: Implications for transforming distance learning. Educational Technology & Society, 3(2), 50–60.
  • Tan, C. (2017). Constructivism and pedagogical reform in China: Issues and challenges. Globalisation, Societies and Education, 15(2), 238-247.
  • Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Taylor, P. C., Fraser, B. J., & Fisher, D. L. (1997). Monitoring constructivist classroom learning environments. International Journal of Educational Research, 27(4), 293–302.
  • Tsai, C. C. (2008). The preferences toward constructivist Internet- based learning environments among university students in Taiwan. Computers in Human Behavior, 24(1), 16–31.
  • Valasidou, A., Sidiropoulos, D., & Makridou-Bousiou, D. (2005). The constructivist perspective in distance learning environ- ments. In P. Kommers & G. Richards (Eds.), Proceedings of world conference on educational multimedia, hypermedia & telecommunications (pp. 1932-1935). Jun 27. Chesapeake. VA. Retrieved from https://www.learntechlib.org/p/20357.
  • Volery, T., & Lord D. (2000), Critial success factors in online edu- cation. The International Journal of Educational Management, 14(5), 216-223.
  • Yeşilyurt, E. (2012). Yapılandırmacı öğrenme konusunda öğretmen adaylarının yeterliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 3(7), 29–45.
  • Yeşilyurt, E. (2013). Yapılandırmacı öğrenme kuramına ilişkin bilişsel farkındalık ölçeği geliştirme çalışması: Bir ölçek revizyonu. E-Journal of New World Sciences Academy, 8(2), 285–307.
  • Wilson, B. G. (1996). Constructivist learning environments: Case studies in instructional design. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Betül Özaydın Özkara Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özaydın Özkara, B. (2018). Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması. Yükseköğretim Ve Bilim Dergisi(2), 378-387.
AMA Özaydın Özkara B. Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması. J Higher Edu Sci. Ağustos 2018;(2):378-387.
Chicago Özaydın Özkara, Betül. “Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması”. Yükseköğretim Ve Bilim Dergisi, sy. 2 (Ağustos 2018): 378-87.
EndNote Özaydın Özkara B (01 Ağustos 2018) Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 2 378–387.
IEEE B. Özaydın Özkara, “Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması”, J Higher Edu Sci, sy. 2, ss. 378–387, Ağustos 2018.
ISNAD Özaydın Özkara, Betül. “Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması”. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 2 (Ağustos 2018), 378-387.
JAMA Özaydın Özkara B. Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması. J Higher Edu Sci. 2018;:378–387.
MLA Özaydın Özkara, Betül. “Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması”. Yükseköğretim Ve Bilim Dergisi, sy. 2, 2018, ss. 378-87.
Vancouver Özaydın Özkara B. Uzaktan Eğitim Ortamındaki Öğrencilerin Yapılandırmacı Öğrenmeye Yönelik Tercihlerinin Araştırılması. J Higher Edu Sci. 2018(2):378-87.