Hemşirelik Eğitim Müfredatı ve Öğrenme Çıktıları

Yıl 2019, Sayı: 1, 12 - 16, 01.04.2019

Özlem İbrahimoğlu Sevinç Mersin Hülya Saray Kılıç

Öz

Hemşirelik okullarındaki eğitimin temel amacı, öğrencilere sağlıklı/hasta bireylere ve onların ailelerine gereksinimleri olan hemşirelik bakımını sunabilmeleri için, kritik düşünme becerileri ve psikomotor yetenekleri evrensel etik değerler ile geliştirmektir. Bakımın çok boyutlu olması nedeniyle, hemşirelerin bireye özgü bakım verebilme yeteneklerinin geliştirilebilmesi için, öğrenim çıktıları değerlendirilerek müfredat oluşturulmalıdır. Uzun yıllar boyunca hemşirelik eğitimi müfredatı için bir standart oluşturulmasına çalışıldığı görülmektedir. Bu çalışmada hemşirelik eğitimine ve mezun öğrenci profiline olumlu katkı sunulması için, hemşirelik eğitim müfredatı ve öğrenme çıktılarına dikkat çekilmiştir. Öğrenme çıktıları, bir öğrenme sürecinin sonunda öğrencinin sahip olması gereken bilgi, tutum ve becerileri içerir. Bu çıktılar, her ders için eğitim sonunda elde edilmesi planlanan bilişsel, duyuşsal/psikososyal ve psikomotor alanlara yönelik becerilerdir. Bilişsel alan; bilgi, kavrama, uygulama, analiz, sentez ve değerlendirme basamaklarından oluşur. Bu alanda temel kavramların öğretilmesi ilk basamaktır. Duyuşsal alan daha çok duyguları içerir. Bireyin sahip olduğu olumlu ve olumsuz duygular, tutumlar, değerler, ilgiler, kişisel ve sosyal özellikler bu alanın içinde değerlendirilir. Psikomotor alan, beyin fonksiyonlarının ve kas hareketlerinin koordinasyonunu içeren fiziksel beceriler üzerine odaklanır. Hemşirelik eğitiminin tamamlanması esnasında belirlenen öğrenim hedeflerine ulaşabilmek için, öğrenim çıktıları müfredata eklenir. Böylece müfredatta yer alan bilişsel, duyuşsal/ psikososyal ve psikomotor alan çıktılarının başarıldığı varsayılır. Hemşirelik müfredatını geliştirmeye yönelik yapılan çalışmaların yanında müfredat çıktılarının değerlendirilmesi ile hemşirelik eğitiminin kalitesinin artırılması mümkün olacaktır

Anahtar Kelimeler

Hemşirelik eğitimi, Öğrenme çıktıları, Hemşirelik müfredatı

Nursing Education Curriculum and Learning Outcomes

Öz

The main aim of education in nursing schools is to develop critical thinking skills and psychomotor abilities with universal ethical values so that students can present nursing care to healthy and patient’s individuals and their families. Because of the multidimensional of care, the curriculum should be developed by evaluating learning outcomes so that nurses can improve their individual caregiving capabilities. It seems that the nursing education curriculum has been trying to establish a standard for many years. In this study, nursing education curriculum and learning outcomes were emphasized in order to contribute positively to the nursing education and the graduated student profile. Learning outcomes include knowledge, attitudes, and skills that a student must have at the end of the learning process. These outputs are the skills of the cognitive, affective/psychosocial and psychomotor domains planned for each course at the end of the training. Cognitive learning consists of knowledge, understanding, practice, analysis, synthesis and evaluation steps. Teaching basic concepts in this learning is the first step. Affective/psychosocial learning contains feelings. Positive and negative emotions, attitudes, values, information, personal and social characteristics that the individual possesses are evaluated within this learning. Psychomotor learning focuses on physical skills involving the coordination of brain functions and muscle movements. In order to reach the learning objectives determined during the completion of nursing education, learning outcomes are added to the curriculum. Thus, it is assumed that cognitive, affective/psychosocial and psychomotor learning outcomes in the curriculum have been achieved. It will be possible to increase the quality of nursing education by evaluating the learning outcomes of the curriculum in addition to the studies aimed at developing the nursing curriculum

Anahtar Kelimeler

Nursing education, Learning outcomes, Nursing curriculum

Kaynakça

• Anderson, L.W., Krathwohl, D. R., Airasian, P. W., Cruikshank, K. A., Mayer, R. E., Pintrich, P. R., Raths, J., & Wittrock, M. C. (2001). A taxonomy for learning, teaching, andassessing: A revision of Bloom’s Taxonomy of Educational Objectives. New York: Longman.
• Ankara Üniversitesi Rektörlüğü Eğitim Programları Geliştirme Birimi. (2010). Ders öğrenme çıktıları yazma. Ankara Üniver- sitesi eğitim programları geliştirme çalışması. Ankara: Ankara Üniversitesi. Retriewed from http://bologna.akdeniz.edu. tr/_dinamik/141/79.pdf
• Başar, G., Akın, S., & Durna, Z. (2015). Hemşirelerde ve hemşirelik öğrencilerinde problem çözme ve iletişim becerilerinin değer- lendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(1), 125-147.
• Bayık-Temel, A. (2008). Kültürlerarası (çok kültürlü) hemşirelik eğitimi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 11(2), 92-101.
• Beaird, G., Geist, M., & Levis, E. J. (2018). Design thinking: Opportunities for application in nursing education. Nurse Education Today, 64, 115-118.
• Brown, L. P. (2011). Revisiting our roots: Caring in nursing curriculum design. Nurse Education in Practice, 11, 360-364.
• Can, G. (2010). Nursing education in Turkey. Nurse Educator, 35(4), 146-147.
• Çam, O., & Büyükbayram, A. (2017). Hemşirelerde psikolojik dayanıklılık ve etkileyen faktörler. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi 8(2), 118-126.
• Çelikkalp, Ü., Sayılan-Aydın A., & Temel, M. (2010). Bir sağlık yüksekokulu hemşirelik bölümü öğrencilerinin aldıkları eğitime ilişkin görüşleri. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 3(2).
• Lannan, S. A. (2017). Nursing program evaluation for nurse educators. Nurse Education Today, 55, 17-19.
• Laurencelle, F. L., Scanlon, J. M., & Brett, A. L. (2016). The meaning of being a nurse educator and nurse educators’ attraction to academia: A phenomenological study. Nurse Education Today, 39, 135–140.
• Löfmark, A., Thorkildsen, K., Råholm, M. B., & Natvig, G. K. (2012). Nursing students’ satisfaction with supervision from preceptors and teachers during clinical practice. Nurse Education Today, 12 (3), 164–169.
• Murray, S., Kimberly, L., & Gontarz, J. (2015). Evaluation of a concept-based curriculum: A tool and process. Teaching and Learning in Nursing, 10, 169-175.
• Nardi, D., & Rooda, L. (2011). Spirituality-based nursing practice by nursing students: An exploratory study. Journal of Professional Nursing, 27(4), 255-263.
• Ovayolu, N., & Bahar, A. (2006). Hemşirelikte kalite. Atatürk Üniv. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(1), 104-110.
• Roberts, L. (2018). Should the NP curriculum be standardized? Yes. The Journal for Nurse Practitioners, 14(3), 140-41. Retrieved from https://doi.org/10.1016/j.nurpra.2017.10.013
• Shoemaker, C. C. J. (2008). Leadership in continuing education in higher education. USA: Xlibris Corporation.
• Spade, C. S., & Mulhall, M. (2010).Teaching psychosocial vital signs across the undergraduate nursing curriculum. Clinical Simulation in Nursing, 6, 143-151.
• Stroup, C. (2014). Simulation usage in nursing fundamentals: Integrative literature review. Clinical Simulation in Nursing, 10, 155-164.
• Sulosaari, V., Huupponen, R., Torniainen K., Hupli, M., Puukka, P., & Leino-Kilpi, H. (2014). Medication education in nursing programmes in Finland-Findings from a national survey. Collegian, 21, 327-335.
• Swanson, W. M. (2017). What is your view on this topic? No. The Journal for Nurse Practitioners, 14(3), 140-41. Retrieved from https://doi.org/10.1016/j.nurpra.2017.10.013.
• Tuna, R. (2015). Türkiye’de hemşire yetiştiren yükseköğretim kurumlarındaki öğrenci ve öğretim elemanı dağılımı. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 2(2), 94-99.
• Wang, Z. X., & Hu, C. H. (2013). Enlightenment of contrast of undergraduate nursing educational characteristics between in China and in Australia on undergraduate nursing education in China. Chinese Nursing Research, 27, 1142-1148.
• Yükseköğretim Kurulu. (2017). Hemşirelik lisans eğitimi çalıştayı. Retrieved from http://www.yok.gov.tr/web/guest/hemsirelik- lisans-egitimi-calistay-raporu-yayimlandi 187-195.
• Krathwohl, D. R. (2002). A revision of Bloom’s taxonomy: An overview, Theory Into Practice, 41(4), 212-218.