The Effects of Programming with Arduino Students’ Achievements, Attitudes and Self-Sufficiency Intented for Science

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 1, 118 - 127, 30.04.2021

Ezgi Taylan Koparan Bülent Yüksel Timur Koparan

Öz

This reasearch aims at examining the effect of Arduino programming on sixth grade students’ achievement, self-efficacy and attitudes
towards the Science course. The research was carried out in a public school in Ereğli district of Zonguldak province during the Spring
Semester of the 2016-2017 Academic Year. The sample of the study, in which the pretest with control group and the quasi-experimental
research method with posttest group was adopted, consists of a total of 64 students studying in the sixth grade, 32 of whom are experiment
group and 32 of them are the control group. In the experimental group, the activities in the electricity transmission unit were carried out
using Arduino, while in the control group, the activities in the textbook were carried out. Achievement tests, self-efficacy scales and attitude
scales were used as data collection tools in the study. Independent sample t-test analysis was performed with the raw scores obtained from
the tests and scales. According to the findings obtained from the research, no significant difference was found between the experimental
group students and the control group students’ success and self-efficacy in the electricity transmission unit. It was concluded that there was
a significant difference in favor of the experimental group in terms of their attitudes towards the Science course. Some suggestions were
made to educators and researchers in line with the results obtained.

Arduino ile Programlamanın Öğrencilerin Fen Bilimlerine Yönelik Başarı, Öz Yeterlilik ve Tutumlarına Etkisi

Öz

Bu araştırma ile Arduino programlamanın altıncı sınıf öğrencilerinin Fen Bilimleri dersine yönelik başarı, öz yeterlilik ve tutumları üzerine
etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 2016–2017 Eğitim Öğretim Yılı Bahar Dönemi’nde Zonguldak ilinin Ereğli ilçesinde
bir devlet okulunda gerçekleştirilmiştir. Kontrol gruplu ön test, son test yarı deneysel araştırma yönteminin benimsendiği çalışmanın
örneklemi 32’si deney 32’si kontrol grubu olmak üzere altıncı sınıfta öğrenim gören toplam 64 öğrenciden oluşmaktadır. Deney grubunda
elektriğin iletimi ünitesinde etkinlikler Arduino kullanılarak gerçekleştirilirken, kontrol grubunda ise ders kitabında yer alan etkinliklerle
yürütülmüştür. Araştırmada başarı testi, öz yeterlilik ölçeği ve tutum ölçeği veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Test ve ölçeklerden
elde edilen ham puanlar ile bağımsız örneklem t-testi analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, deney grubu öğrencileri
ile kontrol grubu öğrencilerinin elektriğin iletimi ünitesindeki başarıları ve öz yeterliliklerinde anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Fen
Bilimleri dersine yönelik tutumları açısından ise deney grubu lehine anlamlı bir farkın olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar
doğrultusunda eğitimcilere ve araştırmacılara bazı önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Arduino, Fen Bilimleri Eğitimi, Başarı, Öz yeterlilik, Tutum

Kaynakça

• Alakuş, F. (2019). Lise Genel Fizik II Deneylerinin Arduinoyla Yapılmasının Öğrenmeye Katkısı. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
• Arduino, 2017. ‘Arduino platform’, https://www.arduino.cc/en/guide/introduction.
• Aslan, B. (2015). Öğretim Teknolojileri Ve Materyal Tasarımı Dersinin İngilizce Öğretmenlerinin Mesleki Kazanımlarına Etkisi (Muğla ili örneği), Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• Barut, L. (2015). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin eğitimde teknoloji kullanımına yönelik tutumları ile bilgisayar öz yeterlik algıları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Başaran, B (2018). Arduıno'nun Elektrik Deneylerine Entegre Edilmesinin Ve Deney Raporlarının Poster Şeklinde Hazırlanmasının, Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Fizik Laboratuvarlarına, Teknolojiye Ve Bilgi Ve İletişim Teknolojilerine Yönelik Tutumlarına Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
• Blum, J. (2013). ‘Exploring Arduino: tools and techniques for engineering wizardry’. John Wiley & Sons.
• Büyüköztürk, Ş. (2007) Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem A Yayıncılık, Ankara.
• Çayır, E. (2010). Lego-Logo ile Desteklenmiş Öğrenme Ortamının Bilimsel Süreç Becerisi ve Benlik Algısı Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• George, D. & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.). Boston: Pearson.
• Gupta, N., Tejovanth, N., & Murthy, P. (2012, January). Learning by creating: Interactive programming for Indian high schools. In 2012 IEEE International Conference on Technology Enhanced Education (ICTEE) (pp. 1-3). IEEE.
• Gürman, Ü. (2019). Arduino ile Müzik Eğitiminde Materyal Tasarımı. Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Karaahmetoğlu, K. (2019). Proje Tabanlı Arduino Eğitsel Robot Uygulamalarının Öğrencilerin Bilgisayarca Düşünme Becerileri Ve Temel STEM Beceri Düzeyleri Algılarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Amasya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Amasya.
• Koparan, T. (2017). Analysis of Teaching Materials Developed by Prospective Mathematics Teachers and Their Views on Material Development. Malaysian Online Journal of Educational Technology. 5(4), 8-28.
• Koparan, T. & Güven, B. (2012) The Effect on the 8th grade Students’ Attitude towards Statistics of Project Based Learning. European Journal of Educational Research, 3(2), 73-85.
• Koparan, T., Kaleli Yılmaz, G. (2020). Matematik Öğretmeni Adaylarının Mobil Öğrenme İle Desteklenen Öğrenme Ortamına Yönelik Görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 33(1), 109-128.
• Nuhoğlu, H. (2008). İlköğretim fen ve teknoloji dersine yönelik bir tutum ölçeğinin geliştirilmesi. İlköğretim online, 7(3), 627-639.
• Özdoğru, E. (2013). Fiziksel Olaylar Öğrenme Alanı İçin Lego Program Tabanlı Fen ve Teknoloji Eğitiminin Öğrencilerin Akademik Başarılarına, Bilimsel Süreç Becerilerine ve Fen ve Teknoloji Dersine Yönelik Tutumlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Özel, M. (2018). Robotik biliminin ortaokul 8. sınıf fen bilimleri dersine entegrasyonu, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
• Selçuk, N. B. (2019). Eğitsel robotik uygulamalarının ortaokul öğrencilerinin ders motivasyonları, robotik tutumları ve başarıları açısından incelenmesi, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Sinap, V. (2017). Programlama eğitiminde probleme dayalı öğrenmeye yönelik Arduino etkinliklerinin kullanılması: Bir eylem araştırması, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
• Şenol, A. K. (2012). Robotik destekli fen ve teknoloji laboratuvar uygulamaları: ROBOLAB, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Tatar, N., Yıldız, E., Akpınar, E. & Ergin, Ö. (2009). A Study on Developing a Self Efficacy Scale towards Science and Technology. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), 36, 263-280.
• URL 1 https://www.makerteknoloji.com/bizden-yazilar/arduino-yu-programlamak-icin-hangi-yazilim-dili-gerekiyor/ Son Erişim tarihi 23.10.2019
• Yalın, H. İ. (2007). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Yiğit, M. F. (2016). Görsel programlama ortamı ile oğretimin oğrencilerin bilgisayar programlamayı oğrenmesine ve programlamaya karşı tutumlarına etkisinin incelenmesi. Yuksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Universitesi, Eğitim Bilimleri Enstitusü, Samsun.
• Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy and educational development. In A. Bandura (Ed.). Self-efficacy in changing socities. New York: Cambridge University Press, 202-231.