Effect of Personality Characteristics Nursing Students on Eating Behaviors

Yıl 2022, Cilt: 12 Sayı: 1, 69 - 75, 30.04.2022

Kevser Sevgi Ünal Aslan , Işın Cantekin , Edanur Tar

Öz

This research was conducted to examine the effects of nursing students’ personality traits on eating behaviors.
The sample of this descriptive study consisted of 150 nursing students studying in the Faculty of Health Sciences. The data were collected
using the “Personal Information Form” ,which determines socio-demographic characteristics, the “Dutch Eating Behaviour Questionnaire”
to determine students ‘ eating behavior, and the Ten-item Personality Inventory scale which determines personality traits. Frequency,
mean, standard deviation, Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U tests were used to evaluate the data obtained.
The average age of the students participating in the study is 18.47 + .756 and 51% are girls. “Emotional Balancing” sub-dimension, which
has the highest average score when the students ‘personality traits are evaluated, has the highest average score when the students’ eating
attitudes are evaluated. “Behavior” has been determined. It was determined that there was a positive relationship between the responsibility
dimension, which is one of the personality traits of students, and emotional eating behavior (p<0.05).
It has been determined that the personal characteristics of nursing students affect eating behavior and that the students exhibit external
eating behaviors.

Anahtar Kelimeler

Eating behavior, Personality traits, Nursing, Student

Hemşirelik Öğrencilerinin Kişilik Özelliklerinin Yeme Davranışları Üzerine Etkisi

Öz

Bu araştırma, hemşirelik öğrencilerinin kişilik özelliklerinin yeme davranışları üzerindeki etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.
Tanımlayıcı tipteki bu araştırmanın örneklemini Sağlık Bilimleri Fakültesinde öğrenim gören 150 hemşirelik öğrencisi oluşturmuştur.
Veriler, “Kişisel Bilgi Formu” öğrencilerin yeme davranışını belirlemek için “Hollanda Yeme Ölçeği” ve kişilik özelliklerini belirleyen On
Maddeli Kişilik Özelliği Ölçeği kullanılarak toplanmıştır.
Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 18,47 + .756 ve % 51’i kızdır. Öğrencilerin %56,5’ inin günlük ara öğün tükettiği ve %57’sinin
yemek yeme hızının orta hızda olduğu, öğrencilerin kişilik özellikleri değerlendirildiğinde en fazla puan ortalamasının “Duygusal
Dengelilik” alt boyutunun olduğu, öğrencilerin yeme tutumları değerlendirildiğinde en yüksek puan ortalamasına sahip alt boyutun
“Dışsal Yeme Davranışı” olduğu saptanmıştır. Öğrencilerin kişilik özelliklerinden biri olan sorumluluk alt boyutu ile duygusal yeme
davranışı arasında pozitif yönde ilişki olduğu belirlenmiştir (p<0.05).
Hemşirelik öğrencilerinin kişisel özelliklerinin yeme davranışlarını etkilediği ve öğrencilerin Dışsal yeme davranışı sergiledikleri
belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

hemşirelik öğrencisi, yeme davranışı, kişilik özelliği

Kaynakça

• Akduran, F., & Çınar, N. (2017). Hemşirelik Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri İle Kendini Ayarlama Becerisi Arasındaki İlişki. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi Sayfa, 24 Haziran- 1 Temmuz, Aydın. (Sözel Sunum S-0116)
• Altıntaş, M., & Özgen, U. (2017). Kişilik yapısının yeme biçimleri üzerindeki etkisi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(5).
• Altıntaş, M., & Özgen, U. (2017). Personality trait’s effects on eating behaviors. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(5),1797-1810.
• Ashokkumar, D., & Sankaranarayanan, S. (2014). Fast food consumption behaviour and perceptions of young Indian consumers towards organised fast food outlets. Research Journal of Social Science & Management, 3(11),256-264.
• Atak, H. (2013). On maddeli kişilik ölçeği’nin Türk kültürü’ne uyarlanması. Nöropsikiyatri Arşivi Dergisi, 50,312-319.
• Bozan, N. (2009). Hollanda Yeme Davranışı (Depq) Anketinin Türk Üniversite Öğrencilerinde Geçerlilik ve Güvenirliğinin Sınanması. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme ve Diyetetik Bölümü Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Braet, C., Claus, L., & Goossens, L. (2013). Differences in eating style between overweight and normal-weight youngsters. Journal of Health Psychology, 13(6),733-743.
• Choi, D., & Shin, D. (2017). Exploring political compromise in the new media environment: The interaction effects of social media use and the big five personality traits. Personality and Individual Differences, 106,163-171.
• Cüceloğlu, D. (2003). İnsan ve Davranışı: Psikolojinin Temel Kavramları, Remzi Kitabevi, İstanbul. Gosling, SD., Rentfrow, PJ., & Swann, Jr. W. B. (2003). A very brief measure of the big-five personality domains. Journal of Research in Personality, 37(6),504-528.
• İnalkaç, S., & Arslantaş, H. (2018). Duygusal yeme. Archives Medical Review Journal, 27(1),70-82.
• Macht, M. (2008). How emotions affect eating: A five-way model. Appetite, 50,1–11.
• Özkaya, M. (2003). Mesleklerinde tanınmış yüz türk kadınının kişilik ve liderlik özellikleri. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 6(1),86-138.
• Serin, Y., & Şanlıer, N. (2018). Duygusal yeme, besin alımını etkileyen faktörler ve temel hemşirelik yaklaşımları. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 9(2),135-146.
• Sevinçer, G. M., & Konuk, N. (2013). Emosyonel yeme. Journal of Mood Disorders, 3(4),171-178.
• Sormaz, Ü. (2006). İzmit’te lise öğrencilerinin besin tercihleri ve besleme bilgi düzeyleri üzerinde bir araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Ulaş, B., Uncu, F., & Üner, S. (2013). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinde olası yeme bozukluğu sıklığı ve etkileyen faktörler. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(2),15-22.
• Van Strein, T., Frijters, J., Bergers, G., & Defares, P. (1986). The dutch eating behaviour questionnaire (Debq) for assesment of restrained, emotional and external eating behaviour. International Journal of Eating Disorder, 5,295-315.
• Wortman, J., Lucas, RE., & Donnellan, MB. (2012). Stability and change in the big five personality domains: Evidence from a longitudinal study of australians. Psychology and Aging, 27(4),867-874.
• Yalnızoğlu, Ç. S., Çınar, N., & Altınkaynak, S. (2017). Adolesanda yeme bozuklukları. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(1),1-10.
• Yıldız, M., & Bulut, MB. (2017). Ölüm Kaygısı ile kişilik özellikleri arasındaki ilişkiler. Electronic Turkish Studies, 12(13),659-676.
• Yılmaz, E., & Aksoy, M. (2018). Hemşirelik öğrencilerinin içselleştirilmiş kilo önyargılarının depresyon ve yeme davranışlarıyla ilişkisinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 5(3),220-229.