KARA ABDÂL SÜLEYMÂN ŞEMSÎ DEDE VE ŞİİRLERİ ÜZERİNE

Yıl 2016, Sayı: 5 - Mine Mengi, 180 - 190, 30.10.2016

Ahmet Tanyıldız

Öz

Tasavvufî yapılar içerisinde sanat ve edebiyatı en ziyade özümsemiş
geleneğin Mevlevîlik olduğuna şüphe yoktur. Muhtelif coğrafyalarda Mevlevîliği
temsil eden mutasavvıfların kısm-ı azamı sanat ve edebiyatla iç içedir. Hanya
Mevlevîhânesi kurucu şeyhi (Kara Abdâl) Süleymân Şemsî de (1829-1886) bu
geleneği devam ettiren şahsiyetlerdendir. Şeyhliği ve şairliği ile öne çıkan Şemsî
Dede’nin 1305/1887 yılında eski yazıyla yayımlanmış Dîvânçe’si, Farsça bir
mesnevî ile farklı nazım şekillerindeki Türkçe manzumelerinden oluşmaktadır.
Bu makalede öncelikle Şemsî Dede’nin hayatına ve şairliğine temas edilecektir.
Ardından tarafımızca yayına hazırlanmış olan Dîvânçe’nin muhtevasına
değinilecek ve şiirlerinden örnekler verilecektir

Anahtar Kelimeler

Mevlevîlik, Kara Abdâl Süleymân Şemsî Dede, Dîvânçe

Kaynakça

• Ahmet Sevgi, “XIX. Yüzyıl Mevlevî Şâirlerinden Konyalı Şemsi Dede ve Dîvançesi” 7. Milli Mevlânâ Sempozyumu,