Positive Childhood Experiences Scale: Turkish Validity and Reliability Study

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 3, 643 - 659, 24.10.2021

İlhan Çiçek , Veysi Çeri

https://doi.org/10.47793/hp.980149

Cited By: 7

Öz

The aim of this study is to adapt the Positive Childhood Experiences Scale into Turkish and to test its validity and reliability. The study was conducted on 450 adults, 252 women and 198 men, whose ages range from 18 to 56 (M= 31.61, SD= 4.79). In this context, initially, the linguistic equivalence of the scale was examined. In the light of the views taken from experts, it was evaluated that the scale had linguistic equivalence. Then, opinions on the content validity of the scale were obtained from the field experts. A great majority of the field experts who participated in the evaluation expressed the opinion that the content validity of the scale was sufficient. Construct validity of the scale was carried out with exploratory and confirmatory factor analyses. In the exploratory factor analysis of the scale, it was revealed that the scale had one factor, the Cronbach's alpha coefficient was .78, and it explained 45,22% of the total variance. The results obtained from CFA showed that most of the goodness of fit values of the scale had good fit values and it was confirmed as a single factor as in the original scale. In conclusion, the findings show that the Turkish form of the Positive Childhood Experiences Scale is a single dimension dimensional and valid and reliable measurement tool. Due to the limited number of scales related to positive childhood experiences in the literature, it is considered that this scale, which has been adapted into Turkish, will contribute to the field and fill an important gap. It is thought that it would be appropriate to conduct studies (depression, stress, psychological well-being, meaningful life, etc.) in different age groups in adulthood on the effect of positive childhood experiences. The results of the research were discussed within the framework of the relevant literature.

Anahtar Kelimeler

Positive Childhood Experiences Scale, Validity, Reliability, Positive Psychology

Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği: Türkçe Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu çalışmanın amacı, Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması ve geçerlik ve güvenirliğinin test edilmesidir. Araştırma, yaşları 18-56 arasında değişen, 252 kadın ve 198 erkek olmak üzere 450 yetişkin üzerinde yapılmıştır (M= 31.61, SD= 4.79). Bu bağlamda, ilk olarak ölçeğin dilsel eşdeğerliliğine bakıldı. Uzmanlardan alınan görüşler sonucunda ölçeğin dilsel eşdeğerliğe sahip olduğu değerlendirilmiştir. Sonrasında alan uzmanlarından ölçeğin kapsam geçerliliğine ilişkin görüş alındı. Değerlendirmeye katılan alan uzmanlarının çoğunluğu, ölçeğin kapsam geçerliliğinin yeterli düzeyde olduğu görüşünü dile getirdiler. Ölçeğin yapı geçerliliği, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ile yapıldı. Ölçeğin Açımlayıcı faktör analizinde, ölçeğin tek faktörlü, Cronbach alfa katsayısının .78 olduğu ve toplam varyansın %45,22’sini açıkladığı ortaya çıkmıştır. DFA’dan elde edilen sonuçlar, ölçeğin uyum iyiliği değerlerinin büyük kısmının iyi uyum değerlerine sahip olduğu ve orjinalinde olduğu gibi tek faktörlü olarak doğrulandığı saptanmıştır. Sonuç olarak, elde edilen bulgulara göre, Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği’nin Türkçe formunun tek boyutlu ve geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir. Literatürde olumlu çocukluk yaşantılarıyla ilgili sınırlı sayıda ölçeğin bulunmasından dolayı, Türkçe uyarlaması yapılan bu ölçeğin alana katkı sağlayacağı ve önemli bir boşluğu dolduracağı değerlendirilmektedir. Olumlu çocukluk yaşantılarının etkisine yönelik yetişkinlik dönemindeki farklı yaş gruplarında çalışmaların (depresyon, stres, psikolojik iyi oluş, anlamlı yaşam vb.) yapılması yerinde olacağı düşünülmektedir. Araştırmanın sonuçları, ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği, geçerlik, güvenirlik, pozitif psikoloji

Kaynakça

• Alpar, R. (2014). Spor sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlik güvenirlik. Detay Yayıncılık.
• Alshehri, N. A., Yildirim, M., & Vostanis, P. (2020). Social Support and Mental Health Problems. Arab Journal of Psychiatry, 31(2), 130-143.
• Akın, A., Uysal, R. ve Çitemel, N. (2013). Çocukluk Dönemi Mutluluk/Huzur Anıları Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakülte
• Arslan, G., & Yıldırım, M. (2021). Okulda Mutluluğun Ölçülmesi ve Desteklenmesi. In Arslan G. & Yıldırım, M. (Eds), Okulda Pozitif Psikoloji: Kuramdan Uygulamaya (pp. 5-15). Pegem Akademi.
• Axelsson R. (2000). The organizational pendulum: Healthcare management in Sweden 1865-1998. Scandinavian Journal of Public Health, 28(1), 47-53. https://doi.org/10.1177/140349480002800109
• Bethell, C., Jones, J., Gombojav, N., Linkenbach, J., & Sege, R. (2019). Positive Childhood Experiences and Adult Mental and Relational Health in a Statewide Sample. JAMA Pediatrics, 173(11), e193007. https://doi.org/10.1001/jamapediatrics.2019.3007
• Bonanno, G. A. (2004). Loss, Trauma, and Human Resilience: Have We Underestimated the Human Capacity to Thrive After Extremely Aversive Events? American Psychologist, 59(1), 20–28. https://doi.org/10.1037/0003-066x.59.1.20
• Burger, J. M. (2006). Kişilik; psikoloji biliminin insan doğasına dair söyledikleri. Kaknüs Yayınları.
• Büyüköztürk Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Demirel, F., Erkan-Çakmak, Ö., Kılıç-Çakmak, E., & Karadeniz, Ş. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi Yayınları.
• Cervone, D., & Pervin, L. A. (2018). Personality: Theory and research (14th ed.). Jefferson City, MO:
• Chopik, W. J., & Edelstein, R. S. (2019). Retrospective memories of parental care and health from
• Coffey, J. K., Warren, M. T., & Gottfried, A. W. (2015). Does infant happiness forecast adult life satisfaction? Examining subjective well-being in the first quarter century of life. Journal of
• Çiçek, İ. (2020). Çocuk psikolojisi ve ruh sağlığı. Eğiten Kitabevi.
• Dogan, T., & Aydin, F. T. (2020). The Development of the Positive Childhood Experiences Scale/Olumlu
• Doğan, T., & Yavuz, K. (2020). Yetişkinlerde psikolojik sağlamlık, olumlu çocukluk deneyimleri ve algılanan mutluluk. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 12, 312-
• Domhardt, M., Münzer, A., Fegert, J. M., & Goldbeck, L. (2015). Resilience in survivors of child sexual
• Gürbüz S. (2019). AMOS ile yapısal eşitlik modellemesi. Seçkin Yayıncılık.
• Hansson, A.-S., Vingård, E., Arnetz, B. B., & Anderzén, I. (2008). Organizational change, health, and sick leave among health care employees: A longitudinal study measuring stress markers, individual, and work site factors. Work & Stress, 22(1), 69–80. https://doi.org/10.1080/02678370801996236
• Huck, S. W. (2012). Reading statistics and research. Pearson Education.
• Huh, H. J., Kim, K. H., Lee, H.-K., & Chae, J.-H. (2017). The relationship between childhood trauma and the severity of adulthood depression and anxiety symptoms in a clinical sample: The mediating role of cognitive emotion regulation strategies. Journal of Affective Disorders, 213, 44–50. https://doi.org/10.1016/j.jad.2017.02.009
• Johnson, K. J. (2016). The dimensions and effects of excessive change. Journal of Organizational Change Management, 29(3), 445–459. https://doi.org/10.1108/jocm-11-2014-0215
• Kayman, E., Dilsiz, K., Üğücü, G., & Yiğit, R. (2021). Intörn hemşirelik öğrencilerinin olumsuz çocukluk deneyimleri ile psikolojik iyi oluşları arasındaki ilişki. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(2), 177-185. https://doi.org/10.46237/amusbfd.773826
• Kaynar, G., & Er, N. (2015). Otobiyografik bellekte aşırı genelleme: Çocukluk örselenme yaşantılarının
• Kocatürk, M., & Çiçek, İ. (2021). Relationship between positive childhood experiences and psychological resilience in university students: The mediating role of self-esteem. Journal of Psychologists and Counsellors in Schools, 1-12. https://doi.org/10.1017/jgc.2021.16
• Lawshe C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28(4), 563–575. https://doi.org/10.1111/j.1744-6570.1975.tb01393.x
• Manap, A. (2015). Çocukluk Yaşantıları Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(41), 822-826.
• Masoom Ali, S., Yildirim, M., Abdul Hussain, S., & Vostanis, P. (2020). Self-reported mental health problems and post-traumatic growth among children in Pakistan care homes. Asia Pacific Journal of Social Work and Development, 30(1), 62–76. https://doi.org/10.1080/02185385.2019.1710726
• Meydan C. H., & Şeşen H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Detay
• Oliveira, S., Ferreira, C., & Mendes, A. L. (2016). Memórias precoces de calor e segurança e a psicopatologia alimentar: o papel do social safeness e da body appreciation. Psychologica, 2(59), 45–60. https://doi.org/10.14195/1647-8606_59_2_3
• Özaslan, A., & Yıldırım, M. (2021). Internalized stigma and self esteem of mothers of children diagnosed with attention deficit hyperactivity disorder. Children’s Health Care, 50(3), 312–324. https://doi.org/10.1080/02739615.2021.1891071
• Özaslan, A., Yıldırım, M., Güney, E., Güzel, H. Ş., & İşeri, E. (2021). Association Between Problematic Internet Use, Quality of Parent-Adolescents Relationship, Conflicts, and Mental Health Problems. International Journal of Mental Health and Addiction, 1-17. https://doi.org/10.1007/s11469-021-00529-8
• Pallant, J. (2007). Spss survival manual a step by step guide to data analysis using spss for windows. McGraw Hill.
• Richards, M., & Huppert, F. A. (2011). Do positive children become positive adults? Evidence from a longitudinal birth cohort study. The Journal of Positive Psychology, 6(1), 75–87. https://doi.org/10.1080/17439760.2011.536655
• Sege, R. D., & Browne, C. H. (2017). Responding to ACEs with HOPE: Health outcomes from positive experiences. Academic Pediatrics, 17(7), S79-S85.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
• Sürücü, L., & Maslakçı, A. (2020). Validity and reliability in quantitative research. Business & Management Studies: An International Journal, 8(3), 2694–2726. https://doi.org/10.15295/bmij.v8i3.1540
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statiscs. Pearson Education.
• Terock, J., Van der Auwera, S., Janowitz, D., Spitzer, C., Barnow, S., Miertsch, M., . . . Grabe, H.-J. (2016). From childhood trauma to adult dissociation: The role of PTSD and
• Yildirim, M., Iqbal, N., Khan, M. M., O’Reilly, M., ve Vostanis, P. (2020). Psychosocial needs and supports for street children in India: Stakeholder perspectives: Psychosocial supports for street