The Consequences Of A Pandemic: Changing Forms Of Communicatıon And New Socialities Among Youth

Yıl 2021, , 574 - 596, 15.12.2021

Özlem Avcı Aksoy

https://doi.org/10.32600/huefd.913189

Cited By: 2

Öz

This study focuses on the main problem of how the Covid 19 Pandemic affects and changes people's everyday lives. The ontology and epistemology of the new forms of communication that necessitate the "medium" have been tried to be discussed and understood, by describing the social changes that human beings experience during the pandemic process. The forms of communication and sociality that we experienced during the pandemic process brought us face to face with a structure that shakes daily life from its roots and turns unfamiliar situations into normal. Defining and maintaining these new socialities through communication tools (if we distinguish between traditional media and new media) required focusing on these media.
The possible consequences of the social structure and the lives of individuals caused by the vital measures that require closure during the pandemic process, and the effects of the "remote/online" provision of communication styles and sociability were discussed. First, with the restrictions experienced in the first three months of the pandemic process, the place of internet, computers and smart tools in daily life is described. Afterwards, in this process, people's emotional states, relationships and communication styles, their exclusion and isolation, their changing perceptions of time and space were discussed, and the direction of their changing lifestyles was tried to be understood and explained. Such a way of understanding also gave us the opportunity to reveal future predictions about what, how and in which direction it is changing.

Anahtar Kelimeler

Pandemic, changing communication styles, new socialities, machine-human becoming, everday life

Bir Salgının Getirdikleri: Gençlerde Değişen İletişim Biçimleri ve Yeni Toplumsallıklar

Öz

Bu çalışma, Covid 19 Pandemisi’nin insanların gündelik yaşamlarını nasıl etkilediği ve değiştirdiği ana sorunsalı üzerine odaklanmaktadır. Toplumsal bir varlık olarak insanın, pandemi sürecinde yaşadığı toplumsal değişimler betimlenerek, bir “aracı (medium)” zorunlu kılan yeni iletişim biçimlerinin ontolojisi ve epistemolojisi tartışılmaya ve anlaşılmaya çalışılmıştır. Pandemi süreci boyunca deneyimlenen iletişim ve toplumsallık biçimleri, gündelik hayatı etkileyen ve alışık olmadığımız durumları normale çeviren bir yapıyla bizleri karşı karşıya getirmiştir. Bu yeni toplumsallıkların kitle iletişim araçları (geleneksel medya ve yeni medya ayrımı yaparsak) üzerinden tanımlanması ve sürdürülmesi bu mecralar üzerine odaklanmayı gerektirmiştir.
Pandemi süreci boyunca alınan ve kapanmayı gerektiren yaşamsal önlemlerin neden olduğu, iletişim biçimlerinin ve toplumsallıkların “uzaktan/çevrimiçi” sağlanmasının toplumsal yapıya ve bireylerin yaşamlarına ne gibi etkileri olduğu betimlenerek olası sonuçları tartışılmıştır. Öncelikle pandemi sürecinin ilk üç ayında yaşanan kısıtlamalarla birlikte internet, bilgisayar ve akıllı araçların gündelik hayattaki yeri betimlenmiştir. Sonrasında ise bu süreçte insanların duygu durumları, sosyal ilişkileri ve iletişim biçimleri, dışlanmaları ve yalnızlaştırılmaları, zamana ve mekâna dair değişen algıları tartışılmış ve değişmekte olan yaşam biçimlerinin yönü anlaşılmaya ve açıklanmaya çalışılmıştır. Böyle bir anlama biçimi ise neyin, nasıl ve hangi yönde değişmekte olduğuna dair geleceğe ilişkin öngörüleri de ortaya koyma fırsatı vermiştir.

Anahtar Kelimeler

Pandemi, değişen iletişim biçimleri, yeni toplumsallıklar, makine-insan oluş, gündelik hayat

Kaynakça

• Baker, D.C., Nussbaum, P.D. (1997). Religious practice and spirituality / then and now: A retrospective study of spiritual dimensions of residents residing at a continuing care retirement community. Journal of Religious Gerontology, 10(3), 33–50.
• Beck, U. (2000). What is globalization? Beck, Ulrich, What is globalization?. (P. Camillar, trans.) Cabridge: Polity Press.
• Bradiotti, R. (2018). İnsan sonrası, (Ö. Karakaş, çev.), İstanbul: Kolektif Kitap.
• Bradiotti, R. (2019). İnsan sonrası, pek insanca: Bir posthümanistin anıları ve emelleri, (B. Doğan, çev.), İnsan Sonrası, Cogito, Kış, Sayı: 95-96, ss.53-97.
• Goffman, E. (2014). Damga: Örselenmiş kimliğin idare edilişi üzerine notlar, (İ. Erdoğan, çev.), Ankara: Heretik Yayınları.
• Haraway, D. (2010). Başka yer, (G. Pusar, çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
• Harvey, D. (2006). Postmodernliğin durumu, (S. Savran, çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
• Kurzweil, R. (2016). İnsanlık 2.0: Tekilliğe doğru biyolojisini aşan insan, (M. Şengel, çev.), İstanbul: Alfa Yayınları.
• Murdock, G. (2020). Pandeminin etkisi eşit olmayan bir şekilde hissedilmiştir, Kültürel Çalışmalar, TRT Akademi, 6(10), 846-864.
• Simmel, G. (2015). Bireysellik ve kültür, (T. Birkan, çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
• Tuna, M. (2021). Pandeminin sosyolojisi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 24(2), 320-348.
• Williams, R. (1997). Marxism and literature, Oxford: University Press.
• Wittman, M. (2018). Hissedilen zaman: Zamanı nasıl deneyimleriz?, (Ö. D. Gürkan, çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
• https://wearesocial.com/digital-2020 (erişim tarihi: 17.01.2021).
• https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2020-33679 (erişim tarihi:17.01.2021).