Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An Analyss in terms of Administrative Geography: Tekirdağ Province

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 15, 154 - 174, 17.03.2020
https://doi.org/10.20304/humanitas.619885

Öz

The requirements of the time, the growth of the settlements parallel to the increasing population, the efficient provision of public services, necessitate changes in the administrative system. In cities with increasing population, lack of coordination between local administrations causes problems such as disruption of services and waste of resources. New metropolitan municipalities have been established in our country with the idea that services will be carried out from a single center, coordination between local administrations will be strengthened, service quality will be increased and unit cost will be reduced. One of them is Tekirdağ metropolitan municipality, which was established in 2012 with the metropolitan law 6360. The number of districts has increased from 9 to 11 by the establishment of Süleymanpaşa in the central district, Kapaklı in Çerkezköy district and Ergene in Çorlu district. The developing industry and its location characteristics are effective in the migration of the province and the increase of the population.

Kaynakça

  • Aktepe, M. (1993). Çimbi. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 8, 317-318.
  • Ateş, H. (2009). Kuzey Marmara sahilleri ve ard alanında şehirleşmenin tarihi süreci: XVI-XVII. yüzyıllarda Tekirdağ ve yöresi (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Behar, C. (1996). Tarihi istatistikler dizisi, 2: Osmanlı İmparatorluğu’nun ve Türkiye’nin nüfusu 1500-1927. Ankara: Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları.
  • Bekdemir, Ü., Kocaman, S., Polat, S. (2014). Yeni büyükşehir yasası sonrasında Türkiye’de şehir nüfusu ve şehir yerleşmeleri. Doğu Coğrafya Dergisi, 19 (32), 277-297.
  • Birinci, S. (2017). Türkiye’de göç etkinliği, nüfus devinimi ve nüfus değişimi (2014-2015), Türk Coğrafya Dergisi, 69, 81-88.
  • Darkot, B. (1979). Tekirdağ. MEB İslam Ansiklopedisi içinde (s.133-135). İstanbul: MEB Yayınları.
  • Dik, E. (2014). 6360 sayılı kanun bağlamında köylerin mahalleye çevrilmesi sorunu, Mülkiye Dergisi, 38 (1). 75-102.
  • Eroğlu, İ. (2016). Tekirdağ limanının coğrafi özellikleri ve Türkiye limanları arasındaki yeri. Humanitas, 4 (7), 189-213.
  • Kahraman S.A. (2011). Evliya Çelebi seyahatnamesi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Gökbilgin, M. T. (1954). XV.-XVI. asırda Edirne ve Paşa Livası- vakıflar, mülkler-mukataalar. İstanbul: İşaret Yayınları
  • Göktepe, K. (2014) Türkiye Trakya’sında nüfus ve iskan politikaları (1830-1914), Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (2), 99-123.
  • Güran, T. (1997). Osmanlı Devleti’nin ilk istatistik yıllığı 1897, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları.
  • İnan, H. (2006). Trakya ekonomisinin gelişmesinde tarım sektörünün yeri ve önemi, Tekirdağ İlinin Ekonomik Gelişmesi -İktisadi Araştırmalar Vakfı, İstanbul.
  • İncekara, A. (2006). Tekirdağ ilinin ekonomik gelişmesinde sanayi sektörünün yeri ve önemi. Tekirdağ İlinin Ekonomik Gelişmesi. İktisadi Araştırmalar Vakfı, İstanbul.
  • Kanal, H. (2015). 20. yüzyıl başlarında Tekfurdağı Sancağı (1900-1912). (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Karal, E.Z. (1995). Osmanlı İmparatorluğu’nda ilk nüfus sayımı 1831 (2. baskı), Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.
  • Koçman, A. (1993). Türkiye İklimi, İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Koday, Z., Erhan, K. (2008). Erzurum ilinin idari coğrafya analizi, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 8(41), 231-248.
  • Koday, Z., Erhan, K. (2013). Rize ilinin idari coğrafya analizi, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 50, 39-54.
  • Koday, Z., Erhan, K. (2015). Türkiye’de mülki idare bölümlemelerindeki ve belediye sınırlarındaki değişikliğin coğrafi araştırmalara etkisi (Artvin, Erzurum, Rize örneği). S. Zaman, O., Coşkun (Ed.) Coğrafyaya Adanmış Bir Ömür: Prof. Dr. Hayati Doğanay (1.baskı) içinde (s.429-446). Ankara: Pegem Yayınları.
  • Koday, Z., Erhan, K., Akbaş, F. (2016). Manisa ilinin idari coğrafya analizi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 20 (2),537-558.
  • Kurt, S., Ertunç, V., Çevik, M., Korkmaz, A., Işın, M.A., Serez, M., Ertun, E., Şemkin, D., Gaytancıoğlu, O. ve Kubaş, A. (2003). Yaşayan Tekirdağ. Tekirdağ: Tekirdağ Valiliği Yayınları.
  • On Üç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmialtı İlçe Kurulması İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (2012, 6 Aralık). Resmi Gazete (Sayı: 6360).https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/12/20121206-1.htm.
  • Özçağlar, A. (2011). İdari coğrafya, Ankara: Ümit Yayınevi.
  • Özçağlar, A. (2015). Yönetsel coğrafya, Ankara: Nika Yayınevi.
  • Özçağlar, A. (2018, Şubat). İdari coğrafya açısından mülki ve yerel sınırlar, kavramlar, mülki idari alanları sayısallaştırma projesi, Ankara Farkındalık Çalıştayı, Ankara.
  • Özey, R. (2002). 19. asırda Edirne vilayeti coğrafyası. Marmara Coğrafya Dergisi, 6, 1-36.
  • Özşahin, E. (2015). Tekirdağ’da kentsel gelişim ve jeomorfolojik birimler arasındaki ilişkinin zamansal değişimi. Turkish Studies-International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10 (1), 579-602.
  • Özşahin, E., Pektezel, H., Eroğlu, İ. (2016). Tekirdağ şehri ve yakın çevresinde arazi kullanımının zamansal ve mekansal değişimi, ZfWT, 8 (1), 307-326.
  • Serez, M.S. (2006). Osmanlı döneminde Tekfurdağ (Tekirdağ) salnameleri (yıllıklar). Ankara:Dönmez Yayınevi.
  • Serez, M.S. (2014). Tekirdağ tarihi coğrafyası araştırmaları II, odalar ve dernekler. Ankara: Dönmez Yayınevi.
  • Şahin, V. (2014). Tekirdağ ilinde nüfus ve yerleşmenin coğrafi analizi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7 (35), 345-357.
  • T.C. Başbakanlık Kanunlar ve Kararlar Genel Müdürlüğü-Genel Gerekçe (2012, 8 Ekim). https://www2.tbmm.gov.tr/d24/1/1-0690.
  • Türkiye İstatistik Kurumu, (2019). 2008-2018 adrese dayalı nüfus kayıt sistemi. http://tuikapp.tuik.gov.tr/adnksdagitapp/adnks.
  • Tuncel, M. (2011). Tekirdağ (bugünkü Tekirdağ). TDV İslam Ansiklopedisi, 40, 362-364.
  • Tuncel, M. (2015, Mart). Türkiye’de kıyı taraçaları üzerinde kurulan şehirler: Tekirdağ örneği, M.Yıldız (Ed.) Rodosto’dan Süleymanpaşa’ya Tekirdağ içinde (s.63-66). İstanbul: Kitabevi Yayınları.
  • Yeniden (78) Kaza Kurulması ve İzmir Vilayetine Bağlı Kuşadası Kazasının Aydın Vilayetine Bağlanması Hakkında Kanun (1957, 27 Haziran). Resmi Gazete (Sayı: 9644). https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/9644.pdf.
  • 103 İlçe Kurulması Hakkında Kanun (1987, 4 Temmuz). Resmi Gazete (Sayı:19507). https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/19507.pdf.

İdari Coğrafya Açısından Bir İnceleme: Tekirdağ İli

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 15, 154 - 174, 17.03.2020
https://doi.org/10.20304/humanitas.619885

Öz

Zamanın gereksinimleri, artan nüfusa paralel olarak yerleşmelerin büyümesi, kamu hizmetlerinin etkin bir şekilde sağlanabilmesi, idarî sistemdeki değişiklikleri zorunlu kılmaktadır. Nüfusu giderek artan illerde, yerel yönetimler arasında yeterince koordinenin sağlanamaması, hizmetlerin aksaması ve kaynak israfı gibi sorunlara yol açmaktadır. Hizmetlerin tek merkezden yürütülmesi, mahalli yönetimler arasında koordinasyonun güçlenmesi, hizmet kalitesini arttıracağı ve birim maliyeti azaltacağı düşüncesiyle ülkemizde yeni büyükşehir belediyeleri kurulmuştur. Bunlardan biri de Tekirdağ büyükşehir belediyesi olup, 2012 yılında çıkarılan 6360 sayılı büyükşehir belediyesi kanunuyla il belediyesi büyükşehir belediyesine dönüştürülmüştür. Merkez ilçe alanında Süleymanpaşa ilçesi ve Çerkezköy ilçesi sınırlarında Kapaklı, Çorlu ilçesi sınırlarında ise Ergene ilçeleri kurularak ilçe sayısı 9’dan 11’ e yükselmiştir. Gelişen sanayi sektörü ve konum özellikleri ilin göç almasında ve nüfusun artmasında etkili olmaktadır. 

Kaynakça

  • Aktepe, M. (1993). Çimbi. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 8, 317-318.
  • Ateş, H. (2009). Kuzey Marmara sahilleri ve ard alanında şehirleşmenin tarihi süreci: XVI-XVII. yüzyıllarda Tekirdağ ve yöresi (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Behar, C. (1996). Tarihi istatistikler dizisi, 2: Osmanlı İmparatorluğu’nun ve Türkiye’nin nüfusu 1500-1927. Ankara: Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları.
  • Bekdemir, Ü., Kocaman, S., Polat, S. (2014). Yeni büyükşehir yasası sonrasında Türkiye’de şehir nüfusu ve şehir yerleşmeleri. Doğu Coğrafya Dergisi, 19 (32), 277-297.
  • Birinci, S. (2017). Türkiye’de göç etkinliği, nüfus devinimi ve nüfus değişimi (2014-2015), Türk Coğrafya Dergisi, 69, 81-88.
  • Darkot, B. (1979). Tekirdağ. MEB İslam Ansiklopedisi içinde (s.133-135). İstanbul: MEB Yayınları.
  • Dik, E. (2014). 6360 sayılı kanun bağlamında köylerin mahalleye çevrilmesi sorunu, Mülkiye Dergisi, 38 (1). 75-102.
  • Eroğlu, İ. (2016). Tekirdağ limanının coğrafi özellikleri ve Türkiye limanları arasındaki yeri. Humanitas, 4 (7), 189-213.
  • Kahraman S.A. (2011). Evliya Çelebi seyahatnamesi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Gökbilgin, M. T. (1954). XV.-XVI. asırda Edirne ve Paşa Livası- vakıflar, mülkler-mukataalar. İstanbul: İşaret Yayınları
  • Göktepe, K. (2014) Türkiye Trakya’sında nüfus ve iskan politikaları (1830-1914), Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (2), 99-123.
  • Güran, T. (1997). Osmanlı Devleti’nin ilk istatistik yıllığı 1897, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları.
  • İnan, H. (2006). Trakya ekonomisinin gelişmesinde tarım sektörünün yeri ve önemi, Tekirdağ İlinin Ekonomik Gelişmesi -İktisadi Araştırmalar Vakfı, İstanbul.
  • İncekara, A. (2006). Tekirdağ ilinin ekonomik gelişmesinde sanayi sektörünün yeri ve önemi. Tekirdağ İlinin Ekonomik Gelişmesi. İktisadi Araştırmalar Vakfı, İstanbul.
  • Kanal, H. (2015). 20. yüzyıl başlarında Tekfurdağı Sancağı (1900-1912). (Yayınlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Karal, E.Z. (1995). Osmanlı İmparatorluğu’nda ilk nüfus sayımı 1831 (2. baskı), Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.
  • Koçman, A. (1993). Türkiye İklimi, İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Koday, Z., Erhan, K. (2008). Erzurum ilinin idari coğrafya analizi, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 8(41), 231-248.
  • Koday, Z., Erhan, K. (2013). Rize ilinin idari coğrafya analizi, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 50, 39-54.
  • Koday, Z., Erhan, K. (2015). Türkiye’de mülki idare bölümlemelerindeki ve belediye sınırlarındaki değişikliğin coğrafi araştırmalara etkisi (Artvin, Erzurum, Rize örneği). S. Zaman, O., Coşkun (Ed.) Coğrafyaya Adanmış Bir Ömür: Prof. Dr. Hayati Doğanay (1.baskı) içinde (s.429-446). Ankara: Pegem Yayınları.
  • Koday, Z., Erhan, K., Akbaş, F. (2016). Manisa ilinin idari coğrafya analizi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 20 (2),537-558.
  • Kurt, S., Ertunç, V., Çevik, M., Korkmaz, A., Işın, M.A., Serez, M., Ertun, E., Şemkin, D., Gaytancıoğlu, O. ve Kubaş, A. (2003). Yaşayan Tekirdağ. Tekirdağ: Tekirdağ Valiliği Yayınları.
  • On Üç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmialtı İlçe Kurulması İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (2012, 6 Aralık). Resmi Gazete (Sayı: 6360).https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/12/20121206-1.htm.
  • Özçağlar, A. (2011). İdari coğrafya, Ankara: Ümit Yayınevi.
  • Özçağlar, A. (2015). Yönetsel coğrafya, Ankara: Nika Yayınevi.
  • Özçağlar, A. (2018, Şubat). İdari coğrafya açısından mülki ve yerel sınırlar, kavramlar, mülki idari alanları sayısallaştırma projesi, Ankara Farkındalık Çalıştayı, Ankara.
  • Özey, R. (2002). 19. asırda Edirne vilayeti coğrafyası. Marmara Coğrafya Dergisi, 6, 1-36.
  • Özşahin, E. (2015). Tekirdağ’da kentsel gelişim ve jeomorfolojik birimler arasındaki ilişkinin zamansal değişimi. Turkish Studies-International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10 (1), 579-602.
  • Özşahin, E., Pektezel, H., Eroğlu, İ. (2016). Tekirdağ şehri ve yakın çevresinde arazi kullanımının zamansal ve mekansal değişimi, ZfWT, 8 (1), 307-326.
  • Serez, M.S. (2006). Osmanlı döneminde Tekfurdağ (Tekirdağ) salnameleri (yıllıklar). Ankara:Dönmez Yayınevi.
  • Serez, M.S. (2014). Tekirdağ tarihi coğrafyası araştırmaları II, odalar ve dernekler. Ankara: Dönmez Yayınevi.
  • Şahin, V. (2014). Tekirdağ ilinde nüfus ve yerleşmenin coğrafi analizi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7 (35), 345-357.
  • T.C. Başbakanlık Kanunlar ve Kararlar Genel Müdürlüğü-Genel Gerekçe (2012, 8 Ekim). https://www2.tbmm.gov.tr/d24/1/1-0690.
  • Türkiye İstatistik Kurumu, (2019). 2008-2018 adrese dayalı nüfus kayıt sistemi. http://tuikapp.tuik.gov.tr/adnksdagitapp/adnks.
  • Tuncel, M. (2011). Tekirdağ (bugünkü Tekirdağ). TDV İslam Ansiklopedisi, 40, 362-364.
  • Tuncel, M. (2015, Mart). Türkiye’de kıyı taraçaları üzerinde kurulan şehirler: Tekirdağ örneği, M.Yıldız (Ed.) Rodosto’dan Süleymanpaşa’ya Tekirdağ içinde (s.63-66). İstanbul: Kitabevi Yayınları.
  • Yeniden (78) Kaza Kurulması ve İzmir Vilayetine Bağlı Kuşadası Kazasının Aydın Vilayetine Bağlanması Hakkında Kanun (1957, 27 Haziran). Resmi Gazete (Sayı: 9644). https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/9644.pdf.
  • 103 İlçe Kurulması Hakkında Kanun (1987, 4 Temmuz). Resmi Gazete (Sayı:19507). https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/19507.pdf.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Kübra Erhan 0000-0002-5391-8435

Yayımlanma Tarihi 17 Mart 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 15

Kaynak Göster

APA Erhan, K. (2020). İdari Coğrafya Açısından Bir İnceleme: Tekirdağ İli. HUMANITAS - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 8(15), 154-174. https://doi.org/10.20304/humanitas.619885