Akman, E. (2002). Türk ve Dünya Kültüründeki Su Kültü Üzerine Düşünceler.
Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, (10), 1-10. Ayan, E. (2001). Türk Mitolojisinde Su Kültü ve Yada Taşı [Bildiri], 1. Türk
Dünyası Çağdaş Lehçe ve Edebiyatları Sempozyumu Bildirileri, 21-23 Nisan 2000. (51). Muğla: Muğla Üniversitesi Yayınları.
Başçetinçelik, A. (1998). Adana Halk Kültüründe Geçiş Dönemleri Doğum
Evlenme-Ölüm. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Buluç, S. (1993). Şaman. İslâm Ansiklopedisi, (XI), 330-332. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Çobanoğlu, Ö. (1993). Türk Kültür Tarihinde Su Kültü. Türk Kültürü, (361), 32- Ankara.
Eliade, M. (1994). Ebedi Dönüş Mitosu. (Çev. Ümit Altuğ). Ankara: İmge Kitabevi.
Eliade, M. (2009). Dinler Tarihine Giriş. (Çev. Lale Arslan). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
Göka, E. (2010). Su ile Mahrem Maceramız. Acta Turcica, (2), 72-79. İstanbul.
Günay Ü. ve Güngör H. (2003). Türklerin Dini Tarihi. İstanbul: Rağbet Yayınları.
Günay, H. M. (2009). Su. TDV İslâm Ansiklopedisi, 37 (432). İstanbul: Türkiye
Diyanet Vakfı Yayınları. Haviland, W. (2002). Kültürel Antropoloji. (Çev. Hüsamettin İnaç). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
İnan, A. (2000). Tarihte ve Bugün Şamanizm. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
İnan, A. (1998). Türklerde Su Kültü ile İlgili Gelenekler. Makale ve İncelemeler. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
Kafesoğlu, İ. (1988). Türkler. İslâm Ansiklopedisi, XII-II (243). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Karakaş, A. (2005). Feke Halk Kültürü Araştırması (Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ---------------- (2006). Osmaniye’de Durmayan Çocuk İçin Yapılan Uygulamalar ve Bunlarda Eski Türk Kültürü İzleri. Türklük Bilimi Araştırmaları (Prof. Dr.
Ömer Faruk Akün’e Armağan)19, 317-327. Niğde. Kılıç, E. (2010). Osmaniye İli Düziçi İlçesi Halk Kültüründe Halk İnançları
Bayramlar ve Törenler (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Memmedov, C. (2002). Eski Türklerde Gizli Tabiat Kuvvetlerine İnanma (İye
İnancı). Türkler Ansiklopedisi 3. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları. Ocak, A. Y. (1988). Âb-ı Hayat. TDV İslâm Ansiklopedisi, 1 (1), TDV. İstanbul:
Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları. Oymak, İ. (2010). Anadolu’da Su Kültünün İzleri. Fırat Üniversitesi İlahiyat
Fakültesi Dergisi, 15 (1), 35-55. Elazığ. Örnek, S. V. (1988). İlkellerde Din, Büyü, Sanat, Efsane. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
Örnek, S. V. (2000). Türk Halkbilimi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Savur, S. (2010). Adana İli Tufanbeyli İlçesi Halk Kültürü Araştırması
(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Turan, Ş. (2010). Türk Kültür Tarihi. İstanbul: Bilgi Kitabevi.
Türkan, K. (2009). Türk Masallarında Mimari: Hamam ve İşlevleri. Milli Folklor, (84), 162-174. Ankara.
Üzelgök, Ö. (2008). Adana İli Kozan İlçesi Halk Kültürü Araştırması
(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yavuz, H. İ. (2004). Taraklı ve Göynük Çevresinde Eski Türk İnancının İzleri
(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yılmaz, M. A. (2005) Aladağ Halk Kültürü Araştırması (Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yolcu, F. (2008). Adana İli Ceyhan İlçesi Halk Kültürü Araştırması
Paris: Librairie José Corti. Banguoğlu, T. (2004) Türkçenin Grameri. TDK, Ankara.
Baudelaire, C. (1957) Les Fleurs du Mal. Classiques français, Bookking
International, Paris, (2011) Poulet-Malassis et de Broise, Éditeurs, Seconde
Édition, Augmentée de Trente-cinq Poèmes Nouveaux, Ce tirage au format PDF est composé en Minion Pro et a été fait le 8 octobre 2011. (2001) Les Fleurs du
Caron, J.( 1997). Précis de psycholinguistique. Paris: PUF.
Chevalier, J.- G., A. (1982). Dictionnaire des Symboles. Paris: Robert Laffont/Jupiter.
Danon-Boileau, L. (1998). Sözcelem Öznesi-Psikanaliz ve Dilbilim. (Çev.
Mehmet Baştürk). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları. Fontanier, P. (1977) Les Figures du Discours. Introduction par Gérard Genette. Paris: Flammarion.
Greimas, A. J. et Courtes, J. (1979). Sémiotique, Dictionnaire Raisonné de la
Théorie du Langage. Paris: Classiques Hachette. Kintsch, W. (1988). The role of knowledge in discourse compréhension: A construction-integration model. Psychological Review, (95), 163-182.
Kintsch, W., Van Dijk, T.A. ( 1978) . Towards a model of text compréhension and production. Psychological Review, (85), 363-394.
Le Nouveau PETIT ROBERT. (1993). Dictionnaire alphabétique et analogique de la langue française. Canada: Montréal.
Öztürk, Y. N. (1994). Kur’an-ı Kerim Meali (Türkçe Çeviri). İstanbul: Hürriyet Ofset.
Saraç, T. (1989). Büyük Fransızca-Türkçe Sözlük. İstanbul: Adam Yayınları.
TDK. (1983). Türkçe Sözlük. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Vardar, B. (1988) yönetiminde Nükhet Güz, Erdim Öztokat, Osman
Yücel, C. (2006). Rengâhenk, İstanbul: Doğan Kitap. -------------. (2011). Gökyokuş. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Kanungo, R., N., Menon, S., T. (2004). Managerial Resourcefulness: The Construct and Its Measurement. The Journal of Entrepreneurship, 13 (2), 129- 1
Kubat, U., Kuruüzüm, A. (2010). İş Değerleri İle Kişilik Özellikleri Arasındaki
İlişkinin İncelenmesi: Bir Yapısal Denklem Modelleme Yaklaşımı. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15 (3), 487- 50
Li, W., Liu, X., Wan, W. (2008). Demographic Effects of Work Values and Their Management Implications. Journal of Business Ethics, 81, 875–885.
Lyons, S., Duxbury, L., Higgins, C. (2007). An Empirical Assessment Of
Generational Differences in Basic Human Values. Psychological Reports, 101, 339-3
Merdan, E. (2013). Beş Faktör Kişilik Kuramı İle İş Değerleri İlişkisinin
İncelenmesi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi,(7), 140-159. Morton, L.P. (2002). Targeting Generation Y. (Segmenting Publics), Public
Relations Quarterly. 47.2, p46 (3). Özmete, E. (2007). İş Yaşamında Değerler, İstanbul: Kedim Yayınları.
Parry, E., Urwin, P. (2011). Generational Differences inWork Values: A
Review of Theory and Evidence. International Journal of Management Reviews, 13, 79–96. Ros, M., Schwartz, S.H., Surkiss, S. (1999). Basic Individual Values, Work
Values, and the Meaning of Work. Applıed Psychology: An Internatıonal Revıew, 48 (I), 49-71. Sagie, A., Elizur, D., Koslowsky, M. (1996). Work Values: a Theoretical
Overview and a Model of Their Effects. Journal Of Organızatıonal Behavıor, 17, 503-514. Saxena, P., Jain, R. (2012). Managing Career Aspirations of Generation Y at
Work Place. International Journal of Advanced Research in Computer Science and Software Engineering, 2 (7), 114-118. Sherrat, E. B., Coggshall, J.G. (2010). Realizing the Promise of Generation Y,
Educational Leadership, 67 (8), 28-34. Smola, K. W., Sutton, C.D. (2002). Generational Differences: Revisiting
Generational Work Values For The New Millennium. Journal of Organizational Behavior, 23, 363–382. Sullivan, S.E., Forret, M.L., Carraher, S.M., Mainiero, L.A. (2009). Using the Kaleidoscope Career Model to Examine Generational Differences in Work
Attitudes. Career Development International, 14 (3), 284-302. Taş, A. (2010). Öğretmenlerin İş Değerlerinin Örgütsel Adalet Algılarına Etkisi.
Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (27), 211-222. Twenge, J. M., Campbell, S. M., Hoffman, B. J. ve Lance, C. E. (2010).
Generational Differences in Work Values: Leisure and Extrinsic Values Increasing, Social and Intrinsic Values Decreasing. Journal of Management, 36 (5), 1117-1142.
Twenge, J. M., Campbell, S. M. (2008). Generational Differences in
Psychological Traits and Their Impact on the Workplace. Journal of Managerial Psychology, 23 (8), 862-877. Twenge, J.M. (2010). A Review of the Empirical Evidence on Generational
Differences in Work Attitudes. Journal of Business Psychology, 25, 201-210. Wong, M., Gardiner, E., Lang, W., Coulon, L. (2008). Generational Differences in Personality and Motivation: Do They Exist and What Are The Implications for the Workplace?, Journal of Managerial Psychology, 23 (8), 878-890.
Yang, S., Guy, M. E. (2006). Genxers Versus Boomers: Work Motivators and Management Implications. Public Performance & Management Review, 29 (3), 267-2
Yelkikalan, N., Altın, E. (2010). Farklı Kuşakların Yönetimi. Çanakkale
Akinci, H., Doğan, S., Kiliçoğlu, C. ve Temiz, M. S. (2011). Production of landslide susceptibility map of Samsun (Turkey) City Center by using frequency ratio method. International Journal of the Physical Sciences, 6 (5), 1015-1025.
Aktaş, R., Kısa, T., Doğanay, M. ve Tarım, A. (2001). Karar Analizleri. Ankara: KHO Basımevi.
Altın, B. N. (2000). Trakya’da Yerşekillerinin Neotektonik Dönem
Jeomorfolojik Gelişimleri. Prof. Dr. Suna Doğaner (Ed.). 28. Coğrafya Meslek Haftası (Edirne) Bildiriler, Geçmişte, Günümüzde ve Gelecekte Trakya. İstanbul: Türk Coğrafya Kurumu Coğrafya Meslek Haftaları Serisi: 2, 10-12 Haziran 1998, 53-71.
Arslan, E. T. (2010). Analitik Hiyerarşi Süreci Yöntemiyle Strateji Seçimi:
Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesinde Bir Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15 (2), 455-477. Atalay, İ. (2011). Toprak Oluşumu, Sınıflandırması ve Coğrafyası. 5. Baskı,
İzmir: Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri. Ayalew, L. ve Yamagishi, H. (2005). The application of GIS-based logistic regression for landslide susceptibility mapping in the Kakuda-Yahiko
Mountains, Central Japan. Geomorphology, 65, 15-31. Bhatt, B. P., Awasthi, K. D., Heyojoo, B. P., Silwal, T. ve Kafle, G. (2013).
Using Geographic Information System and Analytical Hierarchy Process in Landslide Hazard Zonation. Applied Ecology and Environmental Sciences, 1 (2), 14-22. Bijukchhen, S. M., Kayastha, P. ve Dhital, M. R. (2013). A comparative evaluation of heuristic and bivariate statistical modelling for landslide susceptibility mappings in Ghurmi-Dhad Khola, east Nepal. Arab J Geosci, 6 (8), 2727-2743.
Byun, D. H. (2001). The AHS Approach For Selecting an Automobile Purchase
Model. Information & Management, 38, 289-297. Conoscenti, C., Di Maggio, C. ve Rotigliano, E. (2008). GIS analysis to assess landslide susceptibility in a fluvial basin of NW Sicily (Italy). Geomorphology, 94, 325-339.
Çan, T., Duman, T. Y., Olgun, Ş., Çörekçioğlu, Ş., Karakaya Gülmez, F., Elmacı, H., Hamzaçebi, S. ve Emre, Ö. (2013). Türkiye Heyelan Veri Tabanı [Bildiri].
TMMOB Coğrafi Bilgi Sistemleri Kongresi 2013 11-13 Kasım 2013, (ss. 1-6), Ankara: TMMOB.
Çevik, E. ve Topal, T. (2003). GIS-based landslide susceptibility mapping for a problematic segment of the natural gas pipeline, Hendek (Turkey).
Environmental Geology, 44, 949-962. Dağdeviren, M. ve Eren, T. (2001). Tedarikçi Firma Seçiminde Analitik
Hiyerarşi Prosesi ve 0-1 Hedef Programlama Yöntemlerinin Kullanılması. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 16 (2), 41-52. Dai, F. C. ve Lee, C. F. (2002). Landslide characteristics and slope instability modeling using GIS, Landtau Island, Hong Kong. Geomorphology, 42, 213- 2
Dai, F. C., Lee, C. F., Li, J. ve Xu, Z. W. (2001). Assessment of landslide susceptibility on the natural terrain of Lantau Island, Hong Kong.
Environmental Geology, 43 (3), 381-391. Das, H. O., Sonmez, H., Gokceoglu, C. ve Nefeslioglu, H. A. (2013). Influence of seismic acceleration on landslide susceptibility maps: a case study from NE
Turkey (the Kelkit Valley). Landslides, 10, 433-454. Dinç, U., Şenol, S., Kapur, S., Cangir, C. ve Atalay, İ. (1995). Türkiye
Toprakları, (51). Adana: Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. Dönmez, Y. (1990). Trakya’nın Bitki Coğrafyası. Genişletilmiş İkinci Baskı,
İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 3601, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 51.
Duman, T. Y., Can, T., Gokceoglu, C., Nefeslioglu, H. A. ve Sonmez, H. (2006a).Application of logistic regression for landslide susceptibility zoning of
Cekmece Area, Istanbul, Turkey. Environmental Geology, 51, 241–256 Duman, T. Y., Nefeslioğlu, H.A., Çan, T., Ateş, Ş., Durmaz, S., Olgun, Ş., Hamzaçebi S. ve Keçer, M. (2006b). Türkiye Heyelan Envanteri Haritası- 1:500.000 ölçekli İstanbul Paftası. Ankara: MTA Özel Yayınlar Serisi-6.
Dündar, S. ve Ecer, F. (2008). Öğrencilerin GSM Operatörü Tercihinin Analitik
Hiyerarşi Süreci Yöntemiyle Belirlenmesi. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 15 (1), 195-205. Efe, R. (2010). Biyocoğrafya. 2. Basım, Bursa: MKM Yayıncılık.
Ekinci, D. (2011). Zonguldak-Hisarönü Arasındaki Karadeniz Akaçlama
Havzasının Kütle Hareketleri Duyarlılık Analizi. İstanbul: Titiz Yayınları. Ekinci, H. (1990). Türkiye Genel Toprak Haritasının Toprak Taksonomisine
Göre Düzenlenebilme Olanaklarının Tekirdağ Bölgesi Örneğinde Araştırılması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Toprak Anabilim Dalı. Ercanoglu, M. (2005). Landslide susceptibility assessment of SE Bartin (West
Black Sea region, Turkey) by artificial neural networks. Natural Hazards Earth Syst Sci., 5, 979-992. Ercanoglu, M., Gokceoglu, C. ve Van ASCH, Th. W. J. (2004). Landslide
Susceptibility Zoning North of Yenice (NW Turkey) by Multivariate Statistical Techniques. Natural Hazards, 32, 1-23. Erener, A. ve Düzgün, H. S. B. (2012). Landslide susceptibility assessment: what are the effects of mapping unit and mapping method? Environmental Earth Sci., 66, 859-877.
Erginal, A. E. ve Bayrakdar, C. (2005). Karayolu Heyelanlarına bir örnek:
İnecik Heyelanı (Tekirdağ). İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, 14, 43-53. Fell, R., Corominas, J., Bonnard, C., Cascini, L., Leroi, E., Savage, W. Z. ve JTC-1 Joint Technical Committee on Landslides and Engineered Slope (2008).
Guidelines for landslide susceptibility, hazard and risk zoning for land use planning. Eng. Geol., 102, 85-98. Filiz, M. ve Avcı, H. (2013). Trabzon ilinde meydana gelen heyelanlar ve heyelanların bölgeye etkileri. SDU International Technologic Science, 5 (3), 31
Fraedrich, K. (2010). A Parsimonious Stochastic Water Reservoir: Schreiber’s 1904 Equation. Journal of Hydrometeorology, 11, 575-578.
Gökçeoğlu, C. ve Aksoy, H. (1996). Landslide susceptibility mapping of the slopes in the residual soils of the Mengen region (Turkey) by deterministic stability analyses and image processing techniques. Engineering Geology, 44, 147–161.
Gökçeoğlu, C. ve Ercanoğlu, M. (2001). Heyelan duyarlılık haritalarının hazırlanmasında kullanılan parametrelere ilişkin belirsizlikler. Yerbilimleri, 23, 189-20
Grayson, R. B., Moore, I. D. ve McMahon, T. A. (1992). Physically based hydrologic modeling: 1. A terrain-based model for investigative purposes.
Water Resources Research, 28 (10), 2639-2658.
Gritzer, M. L., Marcus, W. A., Aspinall, R. ve Custer, S. G. (2001). Assessing landslide potential using GIS, soil wetness modelling and topographic attributes, Payetti River, Idaho. Geomorphology, 37, 149-165.
Guzzetti, F., Carrara, A., Cardinali, M. ve Reichenbach, P. (1999). Landslide hazard evaluation: a review of current techniques and their application in a multi-scale study, Central Italy. Geomorphology, 31, 181–216.
Gürpınar, E. (1994). Bir Çevresel Analiz Örneği Trakya. İstanbul: Der Yayınları.
Intarawichian, N. ve Dasananda, S. (2010). Analytical Hierarchy Process for
Landslide Susceptibility Mapping in Lower Mae Chaem Watershed, Northern Thailand. Suranaree J. Sci. Technol., 17 (3), 277-292. Kayastha, P., Dhital, M. R. ve De Smedt, F. (2012). Landslide susceptibility mapping using the weight of evidence method in the Tinau watershed, Nepal. Nat Hazards, 63 (2), 479-498.
Kayastha, P., Dhital, M. R. ve De Smedt, F. (2013). Evaluation of the consistency of landslide susceptibility mapping: a case study from the Kankai watershed in East Nepal. Landslides, 10, 785–799.
Kitutu, M. G., Muwanga, A., Poesen, J. ve Deckers, J. A. (2009). Influence of soil properties on landslide occurrences in Bududa district, Eastern Uganda.
African Journal of Agricultural Research, 4 (7), 611-620. Klimes, J. ve Escobar, V. R. (2010). A landslide susceptibility assessment in urban areas based on existing data: an example from the Iguana Valley,
Medellin City, Colombia. Nat. Hazards Earth Syst. Sci., 10, 2067-2079.
Komac, M. (2006). A landslide susceptibility model using the analytical hierarchy process method and multivariate statistics in perialpine Slovenia. Geomorphology, 74 (1-4), 17-28.
Kumtepe, P., Nurlu, Y., Cengiz, T. ve Sütçü, E. (2009). Bolu çevresinin heyelan duyarlılık analizi [Bildiri]. TMMOB Coğrafi Bilgi Sistemleri Kongresi, 02-06
Kasım 2009, 1-8. İzmir: TMMOB Yayınları.
Kwiesielewiczk, M. ve Uden, E. V. (2004). Inconsistent and Contradictory
Judgements In Pairwaise Comparison Method In The AHP. Computers & Operations Research, 31, 713-719. Lee, S. (2005). Application of logistic regression model and its validation for landslide susceptibility mapping using GIS and remote sensing data.
International Journal of Remote Sensing, 26 (7), 1477-1491.
Lee, S. ve Min, K. (2001). Statistical analysis of landslide susceptibility at
Yongin, Korea. Environmental Geology, 40, 1095-1113.
Luzi, L. ve Pergalani, F. (1999). Slope Instability in Static and Dynamic
Conditions for Urban Planning: the ‘Oltre Po Pavese’ Case History (Regione Lombardia – Italy). Natural Hazards, 20, 57-82. Magliulo, P., Di Lisio, A., Russo, F. ve Zelano, A. (2008). Geomorphology and landslide susceptibility assessment using GIS and bivariate statistics: a case study in southern Italy. Natural Hazards, 47, 411-435.
Mater, B. (2004). Toprak Coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.
Mitasova, H., Hofieka, J., Zlocha, M. ve Iverson, L. R. (1996). Modeling topographic potential for erosion and deposition using GIS. International
Journal of Geographic Information Systems, 10, 629-641. Moore, I. D., Grayson, R. B. ve Landson, A. R. (1991). Digital terrain modeling: A review of hydrological, geomorphological, and biological applications. Hydrological Processes, 5, 3–30.
Moradi, M., Bazyar, M. H. ve Mohannadi, Z. (2012). GIS-Based Landslide
Susceptibility Mapping by AHP Method, A Case Study, Dena City, Iran. J. Basic. Appl. Sci. Res., 2 (7), 6715-6723.
Nagarajan, R., Roy, A., Vinod Kumar, R., Mukherjee, A. ve Khire, M. V. (2000). Landslide hazard susceptibility mapping based on terrain and climatic factors for tropical monsoon regions. Bulletin of Engineering Geology and the Environment, 58, 275-287.
Nefeslioglu, H. A., Duman, T. Y. ve Durmaz, S. (2008). Landslide susceptibility mapping for a part of tectonic Kelkit Valley (Eastern Black Sea region of Turkey). Geomorphology, 94 (3-4), 401-418.
Neuhäuser, B., Damm, B. ve Terhorst, B. (2012). GIS-based assessment of landslide susceptibility on the base of the Weights-of-Evidence model. Landslides, 9, 511-528.
Özdemir, N. (2005). Sinop ilinde etkili bir doğal afet türü: Heyelan. D.Ü. Ziya
Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 67-106. Özşahin, E. (2013a). Türkiye’de Yaşanmış (1970-2012) Doğal Afetler Üzerine
Bir Değerlendirme [Bildiri]. 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, 25-27 Eylül 2013, 1-8, Hatay.
Özşahin, E. (2013b). CBS Kullanılarak Hatay İli Heyelan Duyarlılık Analizi.
Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi, 4 (1), 47-59. Park, H. J., Lee, J. H. ve Woo, I. (2013). Assessment of rainfall-induced shallow landslide susceptibility using a GIS-based probabilistic approach.
Engineering Geology, 161, 1-15. Parker, A. J. (1982). The topographic relative moisture index: an approach to soil moisture assessment in mountain terrain. Physical Geography, 3 (2), 160- 1
Peng, L., Niu, R., Huang, B., Wu, X., Zhao, Y. ve Ye, R. (2014). Landslide susceptibility mapping based on rough set theory and support vector machines:
A case of the Three Gorges area, China. Geomorphology, 204, 287-301. Saaty, T. L. (1986). Axiomatic Foundation of the Analytic Hierarchy Process.
Management Science, 32 (7), 841-855. Saaty, T. L. (1994). How to make a decision: the Analytic Hierarchy Process. Interfaces, 24, 19-43.
Saaty, T. L. ve Vargas, L. G. (2001). Models, Methods, Concepts and Applications of the Analytic Hierarchy Process. Boston: Kluwer Academic Publishers.
Saaty, T. L., Vargas, L. G. ve Dellman, K. (2003) The Allocation of Instangible
Resources: The Analytic Hierarchy Process and Linear Programming. Socio- Economic Planning Sciences, 37, 169-189. Saha, A. K., Gupta, R. P. ve Arora, M. K. (2002). GIS-based landslide hazard zonation in the Bhagirathi (Ganga) valley, Himalayas. International Journal of Remote Sensing, 23 (2), 357-369.
Sarkar, S., Kanungo, D. P., Patra, A. K. ve Kumar, P. (2008). GIS based spatial data analysis for landslide susceptibility mapping. Journal of Mountain Science, 5 (1), 52-62.
Scholl, A., Manthey, L., Helm, R. ve Steiner, M. (2005). Solving
Multiattribute Design Problems with Analytic Hierarchy Process and Conjoint Analysis: An Empirical Comparison. European Journal of Operational Research, 164, 760-777. Schreiber, P. (1904). Über die Beziehungen zwischen dem Niederschlag und der Wasserführung der Flüsse in Mitteleuropa. Meteor. Z., 21, 441-452.
Shrestha, R. K., Alavalapati, J. R. R. ve Kalmbacher, R. S. (2004). Exploring the potential for silvopasture adoption in south-central Florida: an application of
SWOT-AHP Method. Agricultural Systems, 81, 85-199. Soba, M. ve Bildik, T. (2013). İlçelerde Fakülte Yeri Seçiminin Analitik
Hiyerarşi Süreci Metodu İle Belirlenmesi. KAU IIBF Dergisi, 4 (5), 51-63. Süzen, M. L. ve Doyuran, V. (2004). Data driven bivariate landslide susceptibility assessment using geographical information systems: a method and application to Asarsuyu catchment, Turkey. Engineering Geology, 71, 303-321.
Tağıl, Ş. (2006). Kazdağı Milli Parkı’nda Arazi Örtüsü Organizasyonunu
Kontrol Eden Jeomorfometrik Faktörler: Bir CBS Yaklaşımı. Coğrafi Bilimler Dergisi, 4 (2), 1-11. Temesgen, B., Mohammed, M. U. ve Korme, T. (2001). Natural hazard assessment using GIS and remote sensing methods, with particular references to the landslides in the Wondogenet area, Ethiopia. Physics and Chemistry of the Earth, 26, 665-675.
Toksarı, M. (2007). Analitik Hiyerarşi Prosesi Yaklaşımı Kullanılarak Mobilya
Sektörü için Ege Bölgesi’nde Hedef Pazarın Belirlenmesi. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14 (1), 171-180. TUİK (Türkiye İstatistik Kurumu). (2014). 2013 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt http://tuikapp.tuik.gov.tr/adnksdagitapp/adnks.zul. (ADNKS). Erişim Tarihi: 002014,
Vahidnia, M. H., Alesheikh, A. A., Alimohammadi, A. ve Hosseinali, F. (2009).
Landslide Hazard Zonation Using Quantitative Methods in GIS. International Journal of Civil Engineerng, 7, 176-189. Van Westen, C. J., Rengers, N. ve Soeters, R. (2003). Use of geomorphological information in indirect landslide susceptibility assessment. Natural Hazards, 30 (3), 399-419.
Varnes, J. D. (1984). Landslide hazard zonation: a review of principles and practice. France: United Nations Educational.
Wind, Y. ve Saaty, T. L. (1980). Marketing Applications of the Analytic
Hierarchy Process. Management Science, 26 (7), 641- 658. Yalcin, A. (2008). GIS-based landslide susceptibility mapping using analytical hierarchy process and bivariate statistics in Ardesen (Turkey): Comparisons of results and confirmations. Catena, 72, 1-12.
Yalcin, A. ve Bulut, F. (2007). Landslide susceptibility mapping using GIS and digital photogrammetric techniques: a case study from Ardesen (NE-Turkey). Natural Hazards, 41, 201–226.
Yaltırak, C. (1996). Ganos Fay Sistemi’nin Tektonik Tarihi. TPJD Bülteni, 8 (1), 137-156.
Yaman, B., Köse, N. ve Akkemik, Ü. (2013). Changes in stem growth rates and root wood anatomy of oriental beech after a landslide event in Hanyeri, Bartın,
Turkey. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 37, 105-109. Zeverbergen, L. W. ve Thorne, C. R. (1987). Quantitative analysis of land surface topography. Earth Surface Processes and Landforms, 12, 47–56.
Anscombre, J.C., Ducrot, O. (1997). L’argumentation dans la langue. Mardaga.
Charaudeau, P. (2005). Les Médias et L‘information- Impossible transparence du discours. Bruxelles: Editions de Boeck.
Chauraudeau, P., Maingueneau, D. (2002), Dictionnaire d’Analyse de Discours.
Paris: Editions du Seuil. Burger, M. (2008), L’analyse linguistique des discours médiatiques. Canada: Editions Nota bene.
Burger, M., Martel, G. (2005), Argumentation et communication dans les médias. Canada: Editions Nota bene.
Doury, M., Moirand, S. (2004). L’argumentation aujourd’hui. Paris: Presses Sorbonne Nouvelle.
Grize, J.B., (1997). Logique et Langage. Paris: Ed. Ophrys.
Guilbert, T. (2007).Le Discours Idéologique ou La Force de l’évidence. Paris: L’Harmattan.
İmer, K., Kocaman, A., Özsoy, S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. Istanbul: Boğaziçi
Üniversitesi Yayınları. Maingueneau, D. (2009). Les Termes Clés de l’Analyse du Discours. Paris: Editions du Seuil.
Marnette, S. (2004). L'effacement énonciatif dans la presse contemporaine, dans Langages, (156), p. 51-64
Moirand, S. (2007). Les Discours de la Presse Quotidienne-Observer, Analyser,
Comprendre. Paris: PUF. Mouriquand, J. (1997). L’Ecriture Journalistique. Paris: Que sais-je-. PUF.
Perelman, C., Olbrechts-Tyteca, L. (2000). Traité de L’argumentation.
Bruxelles: Editions de l’Université de Bruxelles. Plantin, C. (1996). L’argumentation. Paris: Editions de Seuil.
Plantin, C. (2005). L’argumentation. Paris: Que Sais-je- PUF.
Plantin, C. (2011). Les bonnes raisons des émotions. Bruxelles: Peter Lang.
Plantin, C. (Henüz yayınlanmamış kitap). Dictionnaire d’Argumentation. Rinn, M., (2008). Emotions et Discours. Paris: Presses Universitaires de Rennes. http://www.haberler.com
Ankara: Dost Kitabevi Yayınları. Genç Yaraş, H-N. (1998). Dialogues et illusion dramatique dans le théâtre de
Jean Genet (Les Bonnes, Le Balcon, Les Paravents) / Jean Genet tiyatrosunda diyaloglar ve dramatik yanılsamalar (Les Bonnes, Le Balcon, Les Paravents). (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Genet, J. (1968a). Comment jouer Le Balcon. Œuvres Complètes, Tome IV,
Nasıl Oynanmalı. Tiyatro/Kültür Dizisi 35. İstanbul: Mitos Boyut Yayınları. Genet, J. (1968b). Le Balcon. Œuvres Complètes, Tome IV, Paris: Gallimard.
Çev: Ün, Uğur. (1990). Balkon. İstanbul: Ayrıntı.
Hubert, M-C. (l988). Le Théâtre. Paris: Armand Colin. Kalkan Kocabay, H. (2008). Tiyatroda Göstergebilim. İstanbul: E Yayınları.
Malgorn, A. (l988). Jean Genet qui êtes-vous? Lyon: La manufacture. Ubersfeld, A. l982 (l997) Lire le théâtre. Paris: Sociales. Vıllers, A. (1953). L’art comédien. Paris: PUF. Que sais-je?
Sosyal Bilimler Dergisi, H. (2014). Cilt: 2 Sayı: 3 Tüm Dergi. HUMANITAS - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3). https://doi.org/10.20304/husbd.62025