A NOVEL AT THE BOUNDARIES OF REALITY AND FICTION: THE PERFECT NANNY BY LEÏLA SLIMANI

Yıl 2025, Cilt: 13 Sayı: 26, 351 - 369, 16.10.2025

Haluk Turğut , Gökhan Dinar

https://doi.org/10.20304/humanitas.1677393

Öz

Leïla Slimani’s novel The Perfect Nanny is a major work of contemporary French literature, incorporating metafictional and autofictional narrative characteristics. Inspired by a tragic New York incident and transposed to the Parisian space, the work exemplifies exofiction, a literary current that reinterprets real characters’ biographies on a fictional plane. The postmodern narrative structure unfolds through the in medias res technique, creating complex narrative anachronies conceptualised by Genette. This diachronic temporal construction reflects the fragmented nature of contemporary urban society. The narrator’s unfocalized position, omniscient and omnipresent, enables in-depth analysis of complex social and individual dynamics. The novel’s spatial organisation functions as a concrete representation of social stratification, making class conflicts visible through the centre-periphery relationship between the Massé family’s Parisian apartment and Louise’s peripheral studio. This spatial structuring reveals the socioeconomic tensions of contemporary French society. The novel transcends simple detective fiction to propose social criticism, interrogating themes of identity, alienation, class differences, and the power relations that structure contemporary French society, while questioning the boundaries between reality and fiction through postmodern narrative possibilities.

Anahtar Kelimeler

The Perfect Nanny , Critique Sociale , Dynamiques Sociales , Narration Postmoderne

GERÇEKLIK VE KURGU SINIRLARINDA BİR ROMAN : LEÏLA SLIMANI’NİN HOŞ NAĞME’Sİ

Öz

Leïla Slimani’nin Hoş Nağme adlı romanı, çağdaş Fransız yazınının üstkurmaca ve elkurmaca anlatı özelliklerini bünyesinde barındıran başlıca bir yapıt olarak öne çıkmaktadır. New York’ta gerçekleşen trajik bir olaydan esinlenerek Paris uzamına aktarılan yapıt, gerçek kişilerin yaşamöykülerini kurmaca düzlemde yeniden yorumlayan elkurmaca akımının mükemmel bir örneğini oluşturmaktadır. Yeniötesi anlatı yapısı, in medias res tekniğiyle başlayarak Genette’in kavramsallaştırdığı karmaşık süremsel sapımları yaratmaktadır. Geri sapım ve ileri sapımlarla işlenen bu artsüremsel yapı, çağdaş kent yaşamının parçalanmış doğasını yansıtmaktadır. Anlatıcının odaksız konumu, her şeyi bilen ve her yerde bulunan bakış açısıyla karmaşık toplumsal ve bireysel hareketliliklerin derinlemesine çözümlenmesini sağlamaktadır. Anlatının uzamsal kurgusu, Massé ailesinin Paris’te bulunan dairesi ile Louise’in kentin çeperlerinde yer alan stüdyo dairesi arasındaki merkez-çevre ilişkisi üzerinden toplumsal tabakalaşmanın somut temsili işlevini görmektedir. Bu uzamsal yapılanma, çağdaş Fransız toplumunun sosyoekonomik gerilimlerini görünür kılmaktadır. Anlatı, basit bir polisiye öykünün ötesine geçerek toplumsal eleştiri sunan, kimlik, yabancılaşma, sınıf farklılıkları ve çağdaş Fransız toplumunu yapılandıran egemenlik ilişkilerini sorgulayan derin bir çözümleme önermektedir.

Anahtar Kelimeler

Hoş Nağme , Özkurmaca , Elkurmaca , Yeniötesi Anlatı , Toplumsal Hareketlilikler

UN ROMAN AUX FRONTIÈRES DE LA REALITE ET DE LA FICTION : CHANSON DOUCE DE LEILA SLIMANI

Öz

Le roman Chanson Douce, 2016, de Leïla Slimani s’impose comme une œuvre majeure de la littérature française contemporaine, intégrant les caractéristiques du récit métafictionnel et autofictionnel. S’inspirant d’un fait divers tragique new-yorkais transposé dans l’espace parisien, l’œuvre illustre parfaitement les modalités de l’exofiction, ce courant littéraire qui réinterprète les biographies de personnages réels sur un plan fictionnel. La structure narrative postmoderne se déploie à travers la technique in medias res, créant des anachronies narratives complexes conceptualisées par Genette. Cette construction temporelle diachronique, marquée par les analepses et prolepses, reflète la nature fragmentée de la société urbaine contemporaine. L’afocalisation du narrateur, position omnisciente et omniprésente, permet une analyse approfondie des dynamiques sociales et individuelles complexes. L’organisation spatiale du récit fonctionne comme une représentation concrète de la stratification sociale, rendant visibles les conflits de classe à travers la relation centre-périphérie entre l’appartement parisien des Massé et le studio périphérique de Louise. Cette structuration spatiale révèle les tensions socioéconomiques de la société française moderne. Le roman transcende le simple récit policier pour proposer une critique sociale approfondie, interrogeant les thèmes de l’identité, de l’aliénation, des différences de classe et des rapports de domination qui structurent la société française contemporaine.

Anahtar Kelimeler

Chanson Douce , Autofiction , Critique Sociale , Dynamiques Sociales , Narration Postmoderne

Kaynakça

• Atalay, İ. (2023). Edebiyat sosyolojisi ve sosyoeleştiri. Günce Yayınları.
• Bachelard, G. (2021). Mekânın poetikası (Çev. A. Tümertekin). İthaki Yayınları. (Orijinal çalışma 1957 yılında yayımlandı.).
• Chalonge, M. (2016, August 10). De la fiction à la biographie, l'exofiction, un genre qui brouille les pistes. Actualitté. https://actualitte.com/article/32064/numerique/de-la-fiction-a-la-biographie-l-exofiction-un-genre-qui-brouille-les-pistes
• Cooper, J. (2022). Hiding in plain sight: Intersectional violence and postfeminism in Chanson Douce (2016) by Leïla Slimani. Nottingham French Studies, 61(3), 256-274.
• Dinar, G., Tilbe, A., & Güzel, E. (2023). Mohamed Mbougar Sarr'ın La Plus Secrètes Mémoire Des Hommes adlı yeniötesi elkurmaca romanı. Söylem Filoloji Dergisi, 8(3), 911-927.
• Genette, G. (1972). Figures III. Éditions du Seuil.
• Genette, G. (2020). Anlatının söylemi (Çev. Y. Alp). Ayrıntı Yayınları. (Orijinal çalışma 1972 yılında yayımlandı.).
• Kahramanoğlu, F. (2022). Özyaşamöyküsünden özkurmacaya. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Uluslararası Filoloji ve Çeviribilim Dergisi, 4(1), 18-36.
• Kıran, A., & Kıran, Z. (2003). Yazımsal Okuma Süreçleri (Vol. 2). Seçkin Yayıncılık.
• Mouflard, C. (2024). Race, class, and the imminence of revolt in Leïla Slimani's Chanson douce. Women in French Studies, 32, 30-46. https://doi.org/10.1353/wfs.2024.a944683
• Raimond, M. (2011). Le roman. Armand Colin.
• Slimani, L. (2016). Chanson douce. Gallimard.
• Slimani, L. (2017). Hoş Nağme (Çev. A. Yengin). Kırmızı Kedi. (Orijinal çalışma 2016 yılında yayımlandı.).
• SuperSummary Editorial Team. “The Perfect Nanny Study Guide.” SuperSummary, 27 Janv. 2025, www.supersummary.com/the-perfect-nanny/summary/
• Tilbe, A. (2000). Une etude sociologique dans la peste d'Albert Camus / Albert Camus'un Veba'sında toplumbilimsel bir inceleme [Doctoral dissertation, Atatürk Üniversitesi].
• Tilbe, A., & İşler, E. (2012). Tahsin Yücel’in Kumru ile Kumru’sunda kişi/uzam ilişkisi. Dilbilim, 20, 1-18.
• Tilbe, A. (2021). Ömer Seyfettin’in Primo Türk Çocuğu Adlı Öyküsünde Anlatısal Söylem. M. Durmuş, D. Atay ve A. Yavuz (Ed.), Çağını kurgulayan yazar Ömer Seyfettin içinde (s. 85-102). Paradigma Akademi.
• Tilbe, A., & Topaloğlu, Y. (2024). Mehdi Charef’in beur romanı Le thé au harem d'Archi Ahmed’de göç ve uyum: Çatışma ve kültür(süz)leşme yöntembilimi okuması. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (34), 577-620.
• Yonca, D. (2021). Speaking in medias res: Modernism versus modernity in Sherwood Anderson's Winesburg, Ohio. Journal of the Ottoman Area, 6(2), 105-115. https://doi.org/10.26809/JOA.6.2.02