Investigating the Decision-Making Processes of Preschool Children in Project Works Based on Reggio Emilia Approach

Yıl 2025, Cilt: 40 Sayı: 2, 129 - 156, 15.07.2025

Tuğba Aydemir Özalp , Mine Canan Durmuşoğlu

https://doi.org/10.16986/HUJE.2025.541

Öz

The purpose of the current study is to investigate the development of the decision-making processes of preschool children through project works based on the Reggio Emilia Approach. The study group of the current study, which was conducted using the collaborative action research method, consisted of a preschool teacher and 14 children. The data collection process lasted for four months by using two action plans. In the study, data were collected using interviews, observations, diaries and the “Decision-making skills assessment tool - child and parent forms”. Qualitative data were analyzed by using the content analysis technique, and quantitative data were analyzed by using the Wilcoxon signed-rank test. As a result of the study, it was seen that the children’s decision-making skills improved and their decision-making processes emerged iteratively in the projects in four stages. However, it was observed that towards the end of the process, the children were more successful in creating goals, needed less teacher support, were able to develop a greater number of options, and used different methods other than guessing in the options they developed, such as getting advice and benefiting from past experiences. In addition, towards the end of the process, the children were observed to participate more actively in the selection process, exhibit independent decision-making behaviours in individual choices instead of being indecisive and choosing what was suggested and asking for help, and in joint choices, they exhibited behaviours such as counting, persuading and voting instead of obeying or opposing what their friends said.

Anahtar Kelimeler

Preschool education , Reggio Emilia approach , thinking skills , decision-making process , project

Kaynakça

• Adair, J. (2010). Karar verme ve problem çözme (N.Kalaycı, Çev.). Ankara: Gazi.
• Akar-Gencer, A., & Gönen, M. (2015). Examination of The Effects of Reggio Emilia Based Projects on Preschool Children's Creative Thinking Skills. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 186, 456-460. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.04.120
• Akaydın, B. B., Yorulmaz, A., ve Çokçalışkan, H. (2020). Investigation of Primary School Students' Metacognitive Awareness and Decision-Making Skill. International Journal of Progressive Education, 16(4), 158-171.
• Akyol, T. (2021). Ebeveyn tutumları ile okul öncesi dönemdeki çocukların karar verme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Diyalektolog, (26), 73-93. https://doi.org/10.29228/diyalektolog.50016
• Aydemir-Özalp, T., ve Durmuşoğlu, M. C. (2023). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Karar Verme ve Eleştirel Düşünme Becerilerinin İncelenmesi. Yaşadıkça Eğitim, 37(2), 405-427. https://doi.org/10.33308/26674874.2023372548
• Aydemir-Özalp, T. ve İnan, H. Z. (2020). Türkiye'de Reggio Emilia Yaklaşımı temelli uygulamalar yapan okullardaki öğretmenlerin deneyimleri: bir olgubilim çalışması. Ekev Akademi Dergisi, (83), 615-646. https://doi.org/10.17753/Ekev1557
• Aydemir-Özalp, T. ve İnan, H. Z. (2021). The process of being a teacher in a reggio emilia-inspired preschool: a phenomenological study. Journal of Qualitative Research in Education,27,155-181. https://doi.org/10.14689/enad.27.8
• Bakioğlu, A., ve Demiral, S. (2013). Okul yöneticilerinin belirsizlik durumlarını algılama ve karar verme tarzları. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 38(38), 9-36.
• Barber, J. P., & Walczak, K. K. (2009). Conscience and critic: Peer debriefing strategies in grounded theory research. Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association, San Diego, CA.
• Baumberger-Henry, M. (2005). Cooperative learning and case study: does the combination improve students’ perception of problem-solving and decision making skills?. Nurse education today, 25(3), 238-246.
• Baysal, Z. N., Demirbaş-Nemli, B., Özçelik, S., & Güneypınar, Ş. (2021). An examination of the decision-making skill perceptions of third grade and fourth grade students in primary school. Bartın University Journal of Faculty of Education, 10(1), 85-96. https://doi.org/10.1016/buefad.59094
• Bechara, A., Damasio, A. R., Damasio, H., & Anderson, S. W. (1994). Insensitivity to future consequences following damage to human prefrontal cortex. Cognition, 50(1-3), 7-15.
• Bechara, A., Tranel, D., & Damasio, H. (2000). Characterization of the decision-making deficit of patients with ventromedial prefrontal cortex lesions. Brain, 123(11), 2189-2202.
• Benes, F. (2001). The development of frontal cortex: The maturation of neurotransmitter systems and their interactions. In C. Nelson & M. Luciana (Eds.), Hanbook of developmental cognitive neuroscience (pp. 79–92). Cambridge, MA: MIT Press.
• Berg, B. L. (2001). Qualitative research methods for the social sciences (4th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
• Bilgiç, Ş. ve Kandır, A. (2020). Erken düşünme becerilerine yönelik Türkiye'de yapılan bilimsel çalışmaların incelenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(1), 69-84. https://doi.org/10.32709/akusosbil.475598
• Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Komitesi, (2009). Çocuk haklarına dair sözleşme genel yorum no: 12 çocuğun dinlenilme hakkı. Elli Birinci Oturum, Cenevre.
• Bogdan, R.C. & Biklen, S.K. (2007). Qualitative research for education an introduction to theory and methods. (5th edition). Boston: Pearson Education, Inc.
• Bülbül, S., ve Köse, A. (2011). Türk gıda şirketlerinin finansal performansının çok amaçlı karar verme yöntemleriyle değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(Özel), 71-97.
• Büyüköztürk, Ş. (2019). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. (25. Basım). Ankara: Pegem A.
• Byrnes, J. P. (1998). The nature and development of decision-making: A self-regulation model. USA: Earlbaum Manwah NJ
• Byrnes, J. P. (2002). The development of decision-making. Journal of adolescent health, 31(6), 208-215.
• Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (2. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Chase, V. M., Hertwig, R., & Gigerenzer, G. (1998). Visions of rationality. Trends in cognitive sciences, 2(6), 206-214. https://doi.org/10.1016/S1364-6613(98)01179-6
• Cohen, L & Manion, L. (1994). Research methods in education (4th edition). Routledge.
• Council of Europe (2017). Young people's access to rights. Recommendation CM/Rec(2016)7 and explanatory memorandum. Retrieved from https://rm.coe.int/1680702b6e
• Creswell, J. W. & Miller, D. L. (2000). Determining validity in qualitative inquiry. Theory Into Practice, 39, 124-130. https://doi.org/10.1207/s15430421tip3903_2
• Creswell, J. W. (2017). Eğitim araştırmaları: Nicel ve nitel araştırmanın planlanması, yürütülmesi ve değerlendirilmesi. (Çev. Ed. H. Ekşi). İstanbul: EDAM Yayıncılık.
• Crone, E. A., & Van Der Molen, M. W. (2007). Development of decision making in school‐aged children and adolescents: Evidence from heart rate and skin conductance analysis. Child development, 78(4), 1288-1301 https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.2007.01066.x
• Çakmakçı, E., ve Özabacı, N. (2013). Drama yolu ile karar verme becerilerinin kazandırılması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(44), 18-30.
• Davey, C. (2010). Children’s participation in decision-making: A Summary report on progress made up to 2010. London:National Children’s Bureau.
• Davies, L., Williams, C., Yamashita, H. ve Ko Man-Hing, A. (2006). Inspiring schools’ impact and outcomes: Taking up the challenge of pupil participation. London: Carnegie Young People Initiative and Esmee Fairbairn Foundation.
• Demirbaş- Nemli, B., Ada, S. ve Baysal, Z. N. (2019). İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin bilişsel karar verme becerilerinin geliştirilmesine yönelik bir model uygulaması. Turkish International Journal of Special Education and Guidance & Counselling ISSN: 1300-7432, 8(2), 46-60.
• Edwards, C. P., Gandini, L. & Forman, G. (Eds.). (1998). The hundred languages of children: the Reggio Emilia approach-advanced reflections (2nd ed.). Greenwich: Ablex.
• Eldeleklioğlu, J. (1996). Karar stratejileri ile ana baba tutumları arasındaki ilişki [Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Ersoy, E. ve Deniz, M. E. (2016). Üstün yetenekli çocukların öfkeyle başa çıkma ve karar verme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 15(3), 1017-1030 http://dx.doi.org/10.17051/io.2016.20367
• Ersever, H.Ö. (1996). Karar verme becerileri kazandırma programının ve etkileşim grubu deneyiminin üniversite öğrencilerinin karar verme stilleri üzerindeki etkileri. [Doktora tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Franken, I. H., & Muris, P. (2005). Individual differences in decision-making. Personality and Individual Differences, 39(5), 991-998.
• Gao, S., Wei, Y., Bai, J., Lin, C. & Li, H. (2009). Young children’s affective decision-making in a gambling task: Does difficulty in learning the gain/loss schedule matter? Cognitive Development, 24(2), 183–191. https://doi.org/10.1016/j.cogdev.2008.07.006
• Garon, N. & Moore, C. (2004). Complex decision-making in early childhood. Brain and Cognition, 55, 158-170. https://doi.org/10.1016/S0278-2626(03)00272-0
• Garon, N., & Moore, C. (2007). Negative affectivity predicts individual differences in decision making for preschoolers. The Journal of genetic psychology, 167(4), 443-462. https://doi.org/10.3200/GNTP.167.4.443-462
• Güneypınar, Ş. (2021). İlkokul üçüncü sinif öğrencileri ile masal temelli karar verme etkinliklerinin öğrencilerin karar verme becerisi algisi düzeyine etkisinin incelenmesi: Bir eylem araştirması. [Yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Güvendi, Ö. F. (2019). Okul öncesi eğitime devam eden çocukların duygusal zekâları ile karar verme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Hännikäinen, M., & Rasku‐Puttonen, H. (2010). Promoting children’s participation: the role of teachers in preschool and primary school learning sessions. Early Years, 30(2), 147-160. https://doi.org/10.1080/09575146.2010.485555
• Helm, J. H. & Katz, L. G. (2001). Young investigators: The project approach in the early years. NY: Teachers College, Columbia University.
• Heong, Y. M., Othman, W. B., Yunos, J. B. M., Kiong, T. T., Hassan, R. B., & Mohamad, M. M. B. (2011). The level of marzano higher order thinking skills among technical education students. International Journal of Social Science and Humanity, 1(2), 121. https://doi.org/10.7763/IJSSH.2011.V1.20
• Hewett, V. M. (2001). Examining the Reggio Emilia approach to early childhood education. Early Childhood Education Journal, 29(2), 95-100.
• Huber, G. L. (2003). Processes of decision-making in small learning groups. Learning and instruction, 13(3),255-269. https://doi.org/10.1016/S0959-4752(01)00039-1
• Hudson, K. (2012). Practitioners’ views on involving young children in decision making: Challenges for the children’s rights agenda. Australasian Journal of Early Childhood, 37(2), 4-9. https://doi.org/10.1177/183693911203700202
• İmir, H. M. (2018). Reggio Emilia temelli dokümantasyon uygulamasının okul öncesi çocuklarının düşünme becerileri üzerindeki etkisi [Doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• İnan, H. Z., Trundle K. C. & Kantor, R. (2010). Understanding Natural Sciences Education in a Reggio Emilia-Inspired Preschool. Journal Of Research In Science Teaching, 40(10), 1186- 1208. https://doi.org/10.1002/tea.20375
• Jacobs, J. E. & Klaczynski, P. A. (2005). The Development of Judgment and Decision-Making During Childhood and Adolescence. Current Directions in Psychological Science, 11, 145-149.
• Johnson, P.A. (2015). Eylem araştırması el kitabı. (Çev: Y. Uzuner & M. Özten Anay) (2.baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kallet, M. (2014). Think smarter: critical thinking to improve problem-solving and decision-making skills. John Wiley & Sons.
• Karataş, C., Uzun, P., & Uğurlu, B. S. (2024). Okul Öncesi Eğitimde Uygulanan Farklı Eğitim Modelleri ve Yaklaşımlar Üzerine Okul Öncesi Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(2), 509-533.
• Katz, L. G., & Chard, S. C. (1997). Documentation: The Reggio Emilia Approach. Principal, 76(5), 16-17.
• Kerr, A., & Zelazo, P. D. (2004). Development of “hot” executive function: The children’s gambling task. Brain and cognition, 55(1), 148-157.
• Kıral, E. (2015). Yönetimde karar ve etik karar verme sorunsalı. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 73-89.
• Klaczynski, P. A., Byrnes, J. P., & Jacobs, J. E. (2001). Introduction to the special issue: The development of decision making. Journal of Applied Developmental Psychology, 22(3), 225-236.
• Klein, A., & Sharma, V. M. (2022). Consumer decision-making styles, involvement, and the intention to participate in online group buying. Journal of Retailing and Consumer Services, 64, 102808, 1-13.
• Koç-Akran, S. & Kocaman-Gelir, İ. (2024). Okul öncesi çağdaş yaklaşımlarının okul öncesi eğitim programına yansıması: öğretmen görüşleri. The Journal of Social Sciences, 34(34), 269-280.
• Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel psychology, 28(4), 563-575. https://doi.org/10.1111/j.1744-6570.1975.tb01393.x
• Lincoln, Y, S. & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Lohmander, M. K. (2004). The fading of a teaching profession? reforms of early childhood teacher education in Sweden. Early Years, 24(1), 23–34. https://doi.org/10.1080/0957514032000179034
• Malaguzzi, L. (1998). History, ideas and basic philosophy: An interview with Lella Gandini. In C. Edwards, L. Gandini & G. Forman (Eds.), In The hundred languages of children: The Reggio Emilia approach-advanced reflections (pp. 49-97). Greenwich: Ablex.
• Marewski, J. N., & Gigerenzer, G. (2022). Heuristic decision making in medicine. Dialogues in clinical neuroscience 14(1), 77-89.
• Marzano, R. J. & Kendall, J. (2006). The new taxonomy of educational objectives. Corwin Press.
• McGrath, G., McGrath, Z., Parsons, S., Smith, K., Swan, G., & Saitta, S. (2009). You're not going to like this but learning to hear children as experts in early childhood classrooms. In G. MacNaughton, P. Hughes & K. Smith (Eds.), Young children as active citizens: Principles, policies and pedagogies (pp. 148-159). Newcastle, UK: Cambridge Scholars.
• MEB (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı, Temel Eğitim Genel Müdürlüğü.
• MEB (2024). Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı, Temel Eğitim Genel Müdürlüğü.
• Mertler A. C. (2014). Action research improving schools and empowering educators. (4th edition). UK: Sage Publications.
• Mettas, A. (2011). The development of decision-making skills. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 7(1), 63-73.
• Miles, M.B. & Huberman, M.A. (2015). Nitel veri analizi. (Çev: A.Ersoy & S.Akbaba Altun). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Mills, G. E. (2011). Action research: A guide for the teacher researcher (4th ed.). Pearson
• Oktay, A. (2005). 21. Yüzyıla Girerken Dünyada Yaşanan Değişimler ve Erken Çocukluk Eğitimi. M. Sevinç, (Ed.), Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar içinde (18-30). İstanbul: Morpa Yayıncılık.
• Öncül, B. (2013). İlköğretim 4. Sınıf öğrencilerinin karar verme becerilerine ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri [Yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Özeloğlu, T. (2019). Okul öncesi dönemdeki çocukların karar vermelerine ve karar vermeye katılımlarına yönelik öğretmen görüşleri ve uygulamaları [Yüksek Lisans Tezi]. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. Ed. M. Bütün, S.B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
• Payne, J., Bettman, J. R., & Johnson, E. J. (1991). Consumer decision making. Handbook of consumer behaviour, 50-84.
• Pekdoğan, S. (2015). Karar verme becerileri eğitim programının 5-6 Yaş çocuklarının karar verme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi. [Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Pekdoğan, S. (2019). The effect of the problem-solving training program on the children's decision-making skills. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 21(3), 1-16. https://doi.org/10.17556/erziefd.426403
• Pekdoğan, S., & Ulutaş, I. (2016). Reliability and Validity of the “Decision-making Skills Instrument for Children. Journal of Education and Training Studies, 4(12), 197-203. https://doi.org/10.11114/jets.v4i12.1854
• Pekdoğan, S., ve Ulutaş, İ. (2018). Karar verme becerileri eğitim programının okul öncesi dönem çocuklarının karar verme becerileri üzerindeki etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 230-244.
• Piaget, J. (1977). The development of thought: Equilibration of cognitive structures.(Trans A. Rosin). Viking Press.
• Reyna, V. F., Nelson, W. L., Han, P. K., & Pignone, M. P. (2015). Decision making and cancer. American Psychologist, 70(2), 105.
• Rinaldi, C. (1998). Projected curriculum constructed through documentation-progettazione an interview with Lella Gandini. In C. Edwards, L. Gandini & G. Forman (Eds.), The hundred languages of children: the Reggio Emilia approach-advanced reflections (pp. 113-125). Greenwich: Ablex.
• Saaty, T. L. (1985). Decision making for leaders. IEEE transactions on systems, man, and cybernetics, (3), 450-452.
• Santrock, J. W. (2014). Ergenlik. (Çev. Ed. Diğdem M. Siyez). Ankara: Nobel.
• Sever, I. (2018). Dördüncü sınıf öğrencilerinin karar verme becerilerinin öğrenci ve öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. [Doktora Tezi], Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Tekin, S., ve Ulaş, A. (2016). İlkokul 4. Sınıf öğrencilerinin karar verme becerilerine ilişkin bir araştırma. Qualitative Studies, 11(3), 27-38.
• Tekindal, S. (2021). Nicel, nitel, karma yöntem araştırma desenleri ve istatistik tasarımı ve yürütülmesi eğitim, psikoloji ve sosyoloji alanları için (1. Baskı). Nobel yayıncılık.
• Tierney, A.L. & Nelson, C.A. (2009). Brain development and early learning research on brain development. Zero to Three, 30 (2), 9-13.
• Uçar, S. (2019). İlkokul birinci sınıf öğrencilerinin karar verme beceri düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Van Leijenhorst, L., Westenberg, P. M., & Crone, E. A. (2008). A developmental study of risky decisions on the cake gambling task: Age and gender analyses of probability estimation and reward evaluation. Developmental Neuropsychology, 33, 179–196.
• Vurucu, C. (2019). Erken çocukluk döneminde bilim ve mühendislik uygulamalarının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerine, karar verme ve problem çözme becerilerine etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Wales, C. E., Nardi, A. H. and Strager, R. A. (1986). Decision making: New paradigm for education. Educational Leadership, 43, 37-41.
• Yalın, F. A. (2021). Sosyal bilgilerde karar verme becerisi: yedinci sınıf öğrencilerinin karar verme becerilerinin incelenmesi [Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Yaşar, E. B. (2019). İlkokul öğrencilerinin hayat bilgisi dersi kapsamında karar verme durumlarının incelenmesi: Bir eylem araştırması [Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Yıldız-Demirtaş, V. ve Sucuoğlu, H. (2009). In the early childhood period children’s decision-making processes. Procedia Social and Behavioral Sciences 1 (2009), 2317–2326.
• Yüksekbilgili, Z. (2016). Tüketici karar verme tarzlarının kuşaklara göre değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1392-1402.