Öz
Prior to 19th century the persons having any foreign language in the Ottoman Empire were the nonMuslim subjects of the Ottomans. They were employed by the European missions in the Ottoman lands and even Sublime Port and had some privileges. In the 19th century, the Ottoman Turks understood the importance of the foreign language. Thereafter the translation department (Tercüme Odası) was opened and they sent some students to Europe. After Tanzimat the modern schools, whose curriculum had the French language, were created. These developments increased the number of the Turks having the European languages in the later 19th and early 20th century. During this period some Ottoman Turks published some papers concerning the teaching of foreign language. Therefore, the aim of this study is to reveal the articles published in Turkey related to the teaching of foreign language, to contribute the bibliography related to the field and evaluate these papers.
Anahtar Kelimeler
teaching of the French as the foreign language teaching of the foreign language foreign languages
Kaynakça
- Gazete ve Dergiler (1891-1928)
- Takvim-i Vekayi (TV) 1286 (1869) yılı koleksiyonu.
- Yayımlanmış Eserler ve Tezler Balcı, S. (2008). Osmanlı Devleti’nde Modernleşme Girişimlerine Bir Örnek: Lisan Mektebi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Araştırmaları Dergisi, 27(44), 77-98.
- Çolak, S. (2002). Türkiye’de Cumhuriyet Döneminde Yabancı Dil Eğitim ve Öğretim Politikalarının Değerlendirilmesi.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Demircan, Ö. (1975). Türkiye’de Yabancı Dil Öğretimi Üzerine Bir Kaynakça Denemesi. Dil ve Edebiyat Dergisi Dil Öğretimi Özel Sayısı,31(285), 242-266.
- Demircan, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Demirel, Ö. (2012). Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Ertural, S. (2008). Türkiye’de Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Genç, A. (2003). Türkiye’de Geçmişten Günümüze Almanca Öğretimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Gökalp, M. (1998). Cumhuriyet Tarihi Boyunca Yabancı Dil Eğitimine Verilen Önemin Dönemlere Göre İncelenmesi.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- Hatipoğlu, S. (1999). 1870-1923 Yılları Arasında Yazılmış Romanlarda Mürebbiyelerle Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Kayıran, V. (1987). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye’de Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,Ankara Üniversitesi, Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü, Ankara.
- Olut, G. (1993). Cumhuriyet Döneminde Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Özkan, S.H. (2010). Osmanlı Devleti’nde Yabancı Dil Eğitimi. Turkish Studies, 5(3), 1783-1800.
- Özsarı, N.Ç. (2000). 1773-1923 Yılları Arasında Askerî Okullarda Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Salman, H. (2005). İdadî Mekteplerinin Tarihsel Gelişimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Tenger, S. (2005). Rüştiye Mekteplerinin Tarihi Gelişimi ve Din Eğitimi ve Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Türkiye'de Yabancı Dil Olarak Fransızca Öğretiminin Tarihi Gelişimi Üzerine Bir Değerlendirme (1891-1928)
Öz
XIX. yüzyıla kadar Osmanlı İmparatorluğu’nda yabancı dil bilenler genellikle gayrimüslim Osmanlı vatandaşlarıydı. Bu nedenle onlar yabancı elçilik ve konsolosluklarda tercüman olarak istihdam edilmişler ve birçok imtiyaza sahip olmuşlardı. Osmanlı Divan-ı Hümâyûn tercümanları bile genellikle gayrimüslimlerdi. Ancak II. Mahmut döneminde Tercüme Odası’nın kurulması, yurt dışına öğrenci gönderilmesi, özellikle Tanzimat’tan sonra Batı tarzında modern okulların açılması ve bu okullarda yabancı dil öğretilmesi yabancı dil bilen Türklerin sayısını arttırmıştır. Bu arada doğal olarak yabancı dil öğretimi üzerine yazılar kaleme alınmış ve konu XIX. yüzyıl sonları ile XX. yüzyıl başlarında Türkiye’de tartışılan önemli eğitim meselelerinden birisi olmuştur. Türkiye’de yabancı dil öğretimi konusunda çok sayıda çalışma olmasına rağmen, XIX. yüzyıl sonları ile XX. Yüzyıl başlarında yapılan konuyla ilgili tartışmalar ele alınıp değerlendirilmemiştir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, 1891-1928 yılları arasında Türkiye’de yabancı dil öğretimi konusunda yazılmış ve yayımlanmış makaleleri ortaya çıkarmak, yabancı dil öğretimi bibliyografyasına katkıda bulunmak ve ele alınan dönemde yayımlanan makaleleri değerlendirmektir.
Anahtar Kelimeler
yabancı dil olarak Fransızcanın öğretimi yabancı dil öğretimi lisân-ı ecnebi
Kaynakça
- Gazete ve Dergiler (1891-1928)
- Takvim-i Vekayi (TV) 1286 (1869) yılı koleksiyonu.
- Yayımlanmış Eserler ve Tezler Balcı, S. (2008). Osmanlı Devleti’nde Modernleşme Girişimlerine Bir Örnek: Lisan Mektebi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Araştırmaları Dergisi, 27(44), 77-98.
- Çolak, S. (2002). Türkiye’de Cumhuriyet Döneminde Yabancı Dil Eğitim ve Öğretim Politikalarının Değerlendirilmesi.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Demircan, Ö. (1975). Türkiye’de Yabancı Dil Öğretimi Üzerine Bir Kaynakça Denemesi. Dil ve Edebiyat Dergisi Dil Öğretimi Özel Sayısı,31(285), 242-266.
- Demircan, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Demirel, Ö. (2012). Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Ertural, S. (2008). Türkiye’de Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Genç, A. (2003). Türkiye’de Geçmişten Günümüze Almanca Öğretimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Gökalp, M. (1998). Cumhuriyet Tarihi Boyunca Yabancı Dil Eğitimine Verilen Önemin Dönemlere Göre İncelenmesi.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- Hatipoğlu, S. (1999). 1870-1923 Yılları Arasında Yazılmış Romanlarda Mürebbiyelerle Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Kayıran, V. (1987). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye’de Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,Ankara Üniversitesi, Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü, Ankara.
- Olut, G. (1993). Cumhuriyet Döneminde Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Özkan, S.H. (2010). Osmanlı Devleti’nde Yabancı Dil Eğitimi. Turkish Studies, 5(3), 1783-1800.
- Özsarı, N.Ç. (2000). 1773-1923 Yılları Arasında Askerî Okullarda Yabancı Dil Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Salman, H. (2005). İdadî Mekteplerinin Tarihsel Gelişimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Tenger, S. (2005). Rüştiye Mekteplerinin Tarihi Gelişimi ve Din Eğitimi ve Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 28 Sayı: 28-1 |