BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2013, Cilt: 28 Sayı: 28-2, 102 - 115, 01.06.2013

Eyyüp Coşkun Esra Nur Tiryaki

Öz

The purpose of this study is to determine the argumentative text writing skills of university students. The research was applied on 363 first grade students who study in three faculties of Mustafa Kemal University. In the study, “Argumentative Text Writing Form’’ and ‘’Argumentative Text Elements Rubric‘’ developed by researchers were used as tool for collecting data. The achievement average of students regarding the argumentative text elements is like this: % 34.0 in data element, % 70.5 in claim element, % 26.5 in counter claim element and % 65.2 in result element. While the average of students’ using the support reason in argumentative texts is 1.31, the average of using the refuting reason is 0.32. The average of using nonfunctional text elements per text is 0.22. In the study, it was determined that the students, who study verbal and equal weight subjects, succeeded more than the students who study life sciences.

Anahtar Kelimeler

argumentative text text structure writing skill university students.

Kaynakça

  • Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2008). Yazılı ve sözlü anlatım kompozisyon sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayınevi.
  • Aldağ, H. (2005). Düşünme aracı olarak metinsel ve metinsel-grafiksel tartışma yazılımının tartışma becerilerinin geliştirilmesine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Arıcı, A. F. (2008). Üniversite öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (2), 209-220.
  • Arıcı, A. F. & Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-328.
  • Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatıma ve yazılı anlatım derslerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. TÜBAR, 21, 29-61.
  • Cemiloğlu, M. (2001). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. İstanbul: Alfa Basım Yayım.
  • Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Coşkun, E. (2009a). Yazma eğitimi. İçinde A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.) İlköğretimde Türkçe öğretimi, (s. 49-91). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Coşkun, E. (2009b). Türkçe öğretiminde metin bilgisi. İçinde A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.) İlköğretimde Türkçe öğretimi, (s. 231-283). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Coşkun, E. & Tiryaki E. N. (2011a). Tartışmacı metin yapısı ve öğretimi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16), 63-73.
  • Coşkun, E. & Tiryaki E. N. (2011b). Öğretmen adaylarının tartışmacı metin yazma becerilerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. III. Uluslararası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu, 16-18 Aralık 2010, İzmir, s. 263-272.
  • Driver, R., Newton, P. & Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science Education, 84 (3), 287-312.
  • Doğan, Y. (2002). Türkçe öğretmenliği birinci sınıfta okuyan öğrencilerin okuma ve yazma becerileri ile genel kültür düzeyleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Günay, D. V. (2007). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayınları.
  • Harris, R. K. & Graham S. (1996). Making the writing process work: Strategies for composition and self-regulation. Cambridge, MA: Brookline Books.
  • Johannessen, L. (2004). Helping ‘struggling’ students achieve success. Journal of Adolescent & Adult Literacy, 47 (8), 638-6
  • Karadağ, Ö. (2003). Türkçe eğitiminde anlatım tarzları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13, 79-91.
  • Kelly, G. J., Druker Stephen. & Chen Catherina (1998). Students’ reasoning about electiricity: combining performance assesments with argumentation analysis, International Journal of Science Education, 20, 849-872. Knudson, R. E. (1992). The development of writing argumentation: an analysis and comparision of argumentative writing at for grade levels. Child Study Journal, 22 (3), 167-184.
  • Köse, E. ve Şahin, A. (2008). Yükseköğrenime yeni başlayan öğrencilerin düşüncelerini yazılı olarak ifade edebilme becerilerinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 180, 227-237.
  • Larson M., Britt A. & Larson A. A. (2004). Disfluencies in comprehending argumentative texts. Reading Pshcology, 25 (3), 205-224.
  • MEB. (2012). Yazarlık ve yazma becerileri dersi öğretim programı (5-8. sınıflar). Ankara.
  • Nussbaum, M. E. & Schraw G. (2007). Promoting argument- counter argument integration in students’ writing. The Journal of Experimental Education, 76 (61), 59-92.
  • Özbay, M. (2000) İlköğretim okulu öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri (alan araştırması). Ankara: Bizim Büro Basımevi.
  • Sallabaş, M. E. (2009). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin çeşitli değişkenler bakımından değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 180, 94-107.
  • Stapleton, P. (2001). Assessing critical thinking in writing of Japanese university students. Written Communication, 18, 506-548.
  • Toulmin, S. (1958). The uses of argument. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Yerrick, R. K. (2000). Lower tarch science students’ argumentation and open inquiry instruction, Journal of Research in Science Teaching, 37, 807-838.
  • Zeidler, D. L.(1997). The central role of fallacious thinking in science education. Science Education, 81, 483-486.

Üniversite Öğrencilerinin Tartışmacı Metin Yazma Becerileri

Yıl 2013, Cilt: 28 Sayı: 28-2, 102 - 115, 01.06.2013

Eyyüp Coşkun Esra Nur Tiryaki

Öz

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin tartışmacı metin yazma becerilerini belirlemektir. Araştırma Mustafa Kemal Üniversitesinin üç fakültesinde öğrenim gören 363 birinci sınıf öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Tartışmacı Metin Yazma Formu” ve “Tartışmacı Metin Birimleri Dereceli Puanlama Anahtarı” kullanılmıştır. Öğrencilerin tartışmacı metin birimlerine ilişkin başarı ortalaması şu şekildedir: Veri biriminde % 34.0, iddia biriminde % 70.5, karşı iddia biriminde % 26.5 ve sonuç biriminde % 65.2’dir. Öğrencilerin tartışmacı metinlerinde destek gerekçesi kullanma ortalaması 1.31 iken çürütme gerekçesi kullanma ortalaması 0.32’dir. İşlevsiz metin birimlerini kullanma ortalaması ise metin başına 0.22’dir. Çalışmada tartışmacı metin yazmada sözel ve eşit ağırlıklı alandaki öğrencilerin fen bilimleri alanındaki öğrencilere göre daha başarılı olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

tartışmacı metin metin yapısı yazma becerisi üniversite öğrencileri.

Kaynakça

  • Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2008). Yazılı ve sözlü anlatım kompozisyon sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayınevi.
  • Aldağ, H. (2005). Düşünme aracı olarak metinsel ve metinsel-grafiksel tartışma yazılımının tartışma becerilerinin geliştirilmesine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Arıcı, A. F. (2008). Üniversite öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (2), 209-220.
  • Arıcı, A. F. & Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-328.
  • Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatıma ve yazılı anlatım derslerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. TÜBAR, 21, 29-61.
  • Cemiloğlu, M. (2001). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. İstanbul: Alfa Basım Yayım.
  • Coşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Coşkun, E. (2009a). Yazma eğitimi. İçinde A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.) İlköğretimde Türkçe öğretimi, (s. 49-91). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Coşkun, E. (2009b). Türkçe öğretiminde metin bilgisi. İçinde A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.) İlköğretimde Türkçe öğretimi, (s. 231-283). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Coşkun, E. & Tiryaki E. N. (2011a). Tartışmacı metin yapısı ve öğretimi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16), 63-73.
  • Coşkun, E. & Tiryaki E. N. (2011b). Öğretmen adaylarının tartışmacı metin yazma becerilerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. III. Uluslararası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu, 16-18 Aralık 2010, İzmir, s. 263-272.
  • Driver, R., Newton, P. & Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science Education, 84 (3), 287-312.
  • Doğan, Y. (2002). Türkçe öğretmenliği birinci sınıfta okuyan öğrencilerin okuma ve yazma becerileri ile genel kültür düzeyleri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Günay, D. V. (2007). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayınları.
  • Harris, R. K. & Graham S. (1996). Making the writing process work: Strategies for composition and self-regulation. Cambridge, MA: Brookline Books.
  • Johannessen, L. (2004). Helping ‘struggling’ students achieve success. Journal of Adolescent & Adult Literacy, 47 (8), 638-6
  • Karadağ, Ö. (2003). Türkçe eğitiminde anlatım tarzları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13, 79-91.
  • Kelly, G. J., Druker Stephen. & Chen Catherina (1998). Students’ reasoning about electiricity: combining performance assesments with argumentation analysis, International Journal of Science Education, 20, 849-872. Knudson, R. E. (1992). The development of writing argumentation: an analysis and comparision of argumentative writing at for grade levels. Child Study Journal, 22 (3), 167-184.
  • Köse, E. ve Şahin, A. (2008). Yükseköğrenime yeni başlayan öğrencilerin düşüncelerini yazılı olarak ifade edebilme becerilerinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 180, 227-237.
  • Larson M., Britt A. & Larson A. A. (2004). Disfluencies in comprehending argumentative texts. Reading Pshcology, 25 (3), 205-224.
  • MEB. (2012). Yazarlık ve yazma becerileri dersi öğretim programı (5-8. sınıflar). Ankara.
  • Nussbaum, M. E. & Schraw G. (2007). Promoting argument- counter argument integration in students’ writing. The Journal of Experimental Education, 76 (61), 59-92.
  • Özbay, M. (2000) İlköğretim okulu öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri (alan araştırması). Ankara: Bizim Büro Basımevi.
  • Sallabaş, M. E. (2009). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin çeşitli değişkenler bakımından değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 180, 94-107.
  • Stapleton, P. (2001). Assessing critical thinking in writing of Japanese university students. Written Communication, 18, 506-548.
  • Toulmin, S. (1958). The uses of argument. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Yerrick, R. K. (2000). Lower tarch science students’ argumentation and open inquiry instruction, Journal of Research in Science Teaching, 37, 807-838.
  • Zeidler, D. L.(1997). The central role of fallacious thinking in science education. Science Education, 81, 483-486.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Eyyüp Coşkun Bu kişi benim

Esra Nur Tiryaki Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 28 Sayı: 28-2

Kaynak Göster

APA Coşkun, E., & Tiryaki, E. N. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Tartışmacı Metin Yazma Becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28-2), 102-115.