Developmental Differences in the Use of Tense Aspect Modality in Narratives

Yıl 2007, Cilt: 32 Sayı: 32, 221 - 231, 01.06.2007

Mehmet Özcan

Öz

Bu çalışmanın amacı, 3-9 yaş arası ve 13 yaş grubu çocukların ürettiği anlatılarda, Türkçe’deki Zaman-GörünüşKiplik işaretleyicilerinin kullanım sıklığı ve işlevinde bir farklılığın olup olmadığını, varsa, farkların neler olduğunu araştırmaktır. Veri, Mayer’in (1969), bir çocuk ile köpeğinin, kaybolan bir evcil kurbağayı ararken başlarından geçen macerayı betimleyen, yazısız, resimli, “Frog, where are you?” başlıklı kitabı kullanılarak, 112 Türkçe tekdilli çocuktan ve 14 yetişkinden toplanmıştır. Verinin nicel analizi, Zaman-Görünüş-Kiplik işaretleyicilerinin kullanımında, yaşa bağlı olarak önemli farkların bulunduğunu göstermiştir. Küçük yaştaki denekler anlatı zaman işaretleyicisi olarak daha çok –mIş’ı tercih ederken, artan yaş ile birlikte tercih –(I)yor’a kaymaktadır. Verinin nitel analizi ise, Zaman-Görünüş-Kiplik işaretleyicilerinin tümcecik içindeki işlevleri ile metin boyutundaki işlevleri arasında önemli farkların olduğunu göstermiştir

Anahtar Kelimeler

anlatı üretimi, çocuklarda anlatı gelişimi, zihinsel gelişim

Kaynakça

• Aksu-Koç, A. (1988a). The acquisition of aspect and modality: The case of past reference in Turkish. Cambridge: CUP.
• Aksu-Koç, A. (1988b). Simultaneity in children’s narratives: The development of cohesion in discourse. Studies in Turkish Linguistics (pp. 55-78). Ankara: METU.
• Bamberg, M. (1997). A constructivist approach to narrative development. In Michael Bamberg. Narrative development: Six approaches (pp. 89-132). Mahwah NJ: Lawrence Erlbaum Assoc.
• Comrie, B. (1976). Aspect. Cambridge: CUP.
• Comrie, B. (1985). Tense. Cambridge: CUP.
• Chomsky, N. and Lasnik, H. (1993). The theory of principles and parameters. In J. Jacobs, A. von Stechow, W. Sternfeld, & T. Vennemann (Eds.). Syntax: An international handbook of contemporary research (pp. 13-127). Berlin: Walter de Gruyter.
• Ehrlich, S. (1987). Aspect, foregrounding and point of view. Text. 7(4), 363-376.
• Erguvanlı, Taylan, E. (1987). Tense Variation in Turkish Narratives. In Hendrik E. Boeschoten & Ludo Th. Verhoeven (Eds). Studies in Modern Turkish. (pp. 177-189). Tilburg: Tilburg University Press.
• Erguvanlı, Taylan, E. (1992). On the parameter of aspect in Turkish. Modern studies in Turkish: Proceedings of the 6th International Conference on Turkish Linguistics, Eskişehir, Turkey.
• Erguvanlı, Taylan, E. (2001). On the relation between temporal/aspectual adverbs and the verb form in Turkish. In Eser Erguvanlı-Taylan. The verb in Turkish. (pp. 97-129). Amsterdam: John Benjamins Publication Co.
• Kessen, W. (1983). Piaget’s theory. In William Kessen, Handbook of child psychology I: History, theory and methods (pp. 103-128). New York: John Willey and Sons.
• Khalil, E. N. (2000). Grounding in English and Arabic News Discourse. Philadelphia, PA, USA: John Benjamins Publication Co.
• Khalil, E. N. (2002). Grounding in text structure. Australian journal of linguistics. 22(2), 173-190.
• Kornfilt, J. (1997). Turkish. London: Routledge.
• Mayer, M. (1969). Frog, where are you? New York: Puffin Books.