Öz
Governments can finance their budget deficits by either levying taxes or printing money in addition to issue debt. However, both of these methods have social costs. Therefore optimum monetary and fiscal policy can be determined by minimizing these costs. The tax smoothing hypothesis which is proposed by Barro (1979) and extended by Mankiw (1987) argues that the tax and inflation rates are smoothed over time. It also implies that there is a long-run relationship between these two variables. This paper investigates the Turkish evidence on the hypothesis, using the general budget tax revenues.
Anahtar Kelimeler
Öz
Hükümetler bütçe açıklarının finansmanı amacıyla, borçlanma yanında vergilendirme ya da parasal genişleme yöntemlerine de başvurabilmek-tedirler. Ancak her iki yöntem de sosyal bir maliyet içermektedir. Söz konusu maliyetin minimize edilmesi yoluyla, optimum maliye ve para politikaları belirlenebilmektedir. İlk olarak Barro (1979) tarafından ileri sürülen ve daha sonra Mankiw (1987) tarafından geliştirilen vergi düzleştirme hipotezi, vergi ve enflasyon oranlarının zaman içerisinde düz bir şekilde yayıldığını ortaya koymaktadır. Ayrıca her iki değişken arasında uzun dönemli bir ilişkinin de varlığını ileri sürmektedir. Bu çalışmada Genel Bütçe vergi gelirleri baz alınarak, Türkiye için hipotezin geçerliliği araştırılmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2003 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Ocak 2003 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2003 Cilt: 21 Sayı: 2 |
Kaynak Göster
Dergiye yayımlanmak üzere gönderilecek yazılar Dergi'nin son sayfasında ve Dergi web sistesinde yer alan Yazar Rehberi'ndeki kurallara uygun olmalıdır.
Gizlilik Beyanı
Bu dergi sitesindeki isimler ve e-posta adresleri sadece bu derginin belirtilen amaçları doğrultusunda kullanılacaktır; farklı herhangi bir amaç için veya diğer kişilerin kullanımına açılmayacaktır.