The views of doctors on working and living conditions in Şanlıurfa

Yıl 2019, Cilt: 16 Sayı: 2, 399 - 409, 29.08.2019

Hüseyin Eriş

https://doi.org/10.35440/hutfd.552109

Cited By: 2

Öz

 

Background:  Primary purpose of the study is
to determine the perceptions of doctors who play a key role in delivery of
healthcare services concerning the working and living conditions in Şanlıurfa,
and their satisfaction with these working conditions.

Methods:
The population of the study consisted of approximately 1600 doctors who were
working at a total of 19 hospitals including 14 public hospitals affiliated
with the Ministry of Health in Şanlıurfa, Harran University Research and
Application Hospital, 4 private hospitals. Since the population was large, the
sample size was determined as 306 doctors using the simple random sampling
method.

Results:
The study was conducted between 01.05.2018 and 29.08.2018 and 372
questionnaires were evaluated in the study. Reliability coefficient of the
questionnaire used in the study was determined as 0.782. In other words, its
reliability was found to be high. It was determined that 372 doctors who
participated in the study generally agreed with the statements in the subscale
of working conditions in Şanlıurfa (3.52) and the subscale of social facilities
in Şanlıurfa (3.63), whereas they were generally undecided about the statements
in the subscale of special reasons in the questionnaire (3.01). In addition,
74% of the doctors stated that they were exposed to verbal harassment by
patients or patient relatives and 29% were exposed to physical violence by
patients and their relatives.

Conclusions:  The doctors who participated in the study expressed negative
opinions about the matters such as working conditions, educational and career
opportunities and social facilities in Şanlıurfa in general. A great majority
of them stated that they were exposed to verbal harassment by patients during
their working and their relatives and an important part of them also stated
that they were exposed to physical violence by patients and their relatives. 

Hekimlerin Şanlıurfa’daki çalışma ve yaşam koşulları hakkındaki görüşleri

Öz

Amaç:
Bu çalışmanın amacı, sağlık hizmeti sunumunda temel rol oynayan hekimlerin
Şanlıurfa’daki çalışma koşulları (ÇK) ile yaşam koşullarını (YK) nasıl
algıladıklarını ve çalışma koşullarındaki memnuniyet durumlarını tespit
etmektir.

Materyal ve Metot:  Araştırmanın evrenini, Şanlıurfa
genelinde Sağlık Bakanlığına bağlı 14 Devlet Hastanesi, Harran Üniversitesi
Araştırma ve Uygulama Hastanesi ile 4 özel hastane olmak üzere toplamda 19
hastanede çalışan yaklaşık 1600 hekim oluşturmaktadır.  Evrenin büyük olmasından dolayı basit
tesadüfi yöntemle, örneklem sayısı 306 olarak belirlenmiştir. Araştırma
01.05.2018 - 29.08.2018 tarihleri arasında yapılmış ve araştırmada 372 anket
değerlendirmeye alınmıştır. 

Bulgular:
Araştırmada kullanılan anketin güvenilirlik katsayısı 0,782 olarak tespit
edilmiştir. Araştırmaya katılan 372 hekimin, Şanlıurfa’daki
çalışma koşulları alt boyutu (3,52) ile Şanlıurfa’daki sosyal imkanlar ile
ilgili alt boyuttaki ifadelere (3,63) genel olarak katıldıkları, Ankette yer
alan özel nedenler alt boyutundaki ifadeler konusunda ise hekimlerin genel
olarak kararsız oldukları (3,01) tespit edilmiştir. Ayrıca hekimlerin %74’ü
hasta veya yakınlarından sözlü taciz gördüklerini, %29’u ise hasta ve
yakınlarından fiziki şiddet gördüklerini belirtmişlerdir.

Sonuç:
Araştırmaya katılan hekimler genel olarak Şanlıurfa’daki çalışma koşulları,
eğitim ve kariyer imkanlarının yetersizliği, sosyal imkanlar gibi konularda
olumsuz görüş bildirmiştir. Hekimlerin büyük bir çoğunluğu, çalışırken hasta ve
hasta yakınlarından sözlü taciz gördüklerini ve yine önemli bir kısmı hasta ve
hasta yakınlarından fiziki şiddet gördüklerini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Şanlıurfa, Hekim, Çalışma Koşulları, Yaşam Koşulları

Kaynakça

• 1. Schulze, N. Yaşam Kalitesini Yükselten Temel Unsur Olarak İşin İnsancıllaştırılması. 6. Ergonomi Kongresi, 27-29 Mayıs 1998 (s. 519-532), Ankara: M.P.M. Yayınları
• 2. Martel Jean Pierre, Gilles Dupuis, “Quality Of Work Life: Theoretical And Methodological Problems, And Presentation Of A New Model And Measuring Instrument”, Social Indicators Research, 2006;Vol.77, pp.333-368
• 3. Cole, D. C., Robson, L. S., Lemieux-Charles, L., McGuire, W., Sicotte, C., & Cham-pagne, F. Quality of working life indicators in Canadian health care organizations: a tool for healty healthcare workplaces?. Occupational medicine, 2005;55/1, 54-59
• 4. Srivastava, A.K. . Effect of Perceived Work Environment on Employees’ Job Behaviour and Organizatio-nal Effectiveness. Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 2008;34/1, 47–55.
• 5. Saygılı. M., Avcı. K., Sönmez. K., Sağlık Çalışanlarının Çalışma Yaşam Kalitesine İlişkin Bir Değerlendirme: Bir Kamu Hastanesi Örneği, International Journal of Social Science, 2016;Number: 52 , p. 437-451, Winter I, Doi number: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS3678
• 6. Saraji, G.N. & Dargahi, H. Study of Quality of Work Life (QWL). Iranian J Publ. Health, 2006;35/4, 8-14.
• 7. Horrigan, J., Lightfoot, N.E., Larivière, M.A.S. & Jacklin, K. Evaluating and Improving Nurses' Health and Quality of Work Life. Workplace He-alth&Safety, 2013; 61;173-181.
• 8. Kılıç. R., Keklik. B., Sağlık Çalışanlarında İş Yaşam Kalitesi Ve Motivasyona Etkisi Üzerine Bir Araştırma, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İİBF Dergisi 2012; C.XIV, S II, 2012.
• 9. Memiş, K., Hoşgör, H., Boz, C., Gün, İ. & Hoşgör, D.G. İş Yaşam Kalitesi ve Motivasyon İlişkisi: Metin Sabancı Baltalimanı Kemik Hastalık-ları Hastanesi Örneği. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2015;5/4, 220-230.
• 10. Ergin, C., Sağlık Personelinin İş Anlayışları Ve Tutumları Araştırması, T.C. Sağlık Bakanlığı, Sağlık Projesi Genel Koordinatörlüğü, (1995)
• 11. Boylu. A.A., Paçacıoğlu. B., Yaşam Kalitesi ve Göstergeleri, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi 2016;8;15
• 12. Kaushik, N., Tonk, M.S. Personality And Quality of Work Life. ICFAI Jo-urnal of Organizational Behavior, 2008;VII/3, 34–46.
• 13. Kılıç. M., Tunç. Ş., “İnsan Kaynakları Planlaması Açısından Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinde Çalışan Hekimlerin Sorunları ve Memnuniyet Durumlarının Değerlendirilmesi” Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 2004, Cilt:7, Sayı:1
• 14. 24/7/2003 tarih ve 25178 sayılı Resmi Gazetesinde 4924 nolu “Eleman Temininde Güçlük Çekilen Yerlerde Sözleşmeli Sağlık Personeli Çalıştırılması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”
• 15. Özer. M., Bakır. B., Sağlık Personelinin Motivasyonuyla İlgili Etmenlerin Belirlenmesi, Gülhane Tıp Dergisi 2003;45 (2):117–122
• 16. Korkmaz. A. Ç., Sığınmacıların Sağlık ve Hemşirelik Hizmetlerine Yarattığı Sorunlar, Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 2014;1:1, doi:10.5222/SHYD.2014.037
• 17. Altındiş, M. Türkiye’de mülteciler, salgın hastalıklar ve korunma. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, 2013;28:64-67
• 18. http://www.goc.gov.tr/icerik3/gecici-koruma_363_378_4713 Erişim Tarihi: 25.03.2019
• 19. Türk. Y.Z., Çetin. M., Fedai. T., Genç Hekimlerde Çalışma Yaşam Kalitesinin Belirleyicileri, Sağlık Bilimleri Dergisi (Journal of Health Sciences) 2012;21(3) 172-181
• 20. Kolaylı. G., Lorcu. F., Performansa Dayalı Ücret Sistemi Ve Hekimlerin Motivasyon Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Uluslararası Sağlık Yönetimi Ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 2017;3(3):340-353
• 21. Demir, B., Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Örneğinde Hastane Organizasyonu İçerisinde Hekim-Hemşire İlişkisinin Çatışma ve Güç İlişkileri Açısından Analizi: Sosyo Ekonomik Düzeyin, Eğitimin, Cinsiyet ve Çalışma Süresinin Etkileri, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 2004,Ankara
• 22. Akca. C., Erigüç. G., Hastane Çalışanlarının Yöneticileri ve Çalışma Arkadaşları ile Yaşadıkları Çatışma Nedenlerine Yönelik Bir Araştırma, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 2006;Cilt 9, Sayı 2
• 23. Manisalı. A., Hekim-Hemşire Arasındaki Çatışma Nedenleri, Haliç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 2013; İstanbul
• 24. Demiroğlu. T., Kılınç. E., Atay. E., Sağlık Çalışanlarına Uygulanan Şiddet: Kilis İli Örneği, Sağlık Bilimleri Dergisi Journal Of Health Sciences, 2015;24 (1)
• 25. Anagür. B., Sağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddet: Risk Faktörleri, Etkileri, Değerlendirilmesi ve Önlenmesi, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 2010;Cilt: 2 Sayı: 2
• 26. Gökçe. T., Dündar. C., Samsun Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’nde Çalışan Hekim ve Hemşirelerde Şiddete Maruziyet Sıklığı ve Kaygı Düzeylerine Etkisi, İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2008;15 (1) 25-28
• 27. Kaplan. B., Pişkin. R.E., Ayar. B., VIOLENCE AGAINST HEALTH CARE WORKERS, Medical Journal of Islamic World Academy of Sciences 2013; 21:1, 4-10, 2013
• 28. Tan. M. N., Özçakar. N., Kartal. M., Asistan Hekimlerin Tıpta Uzmanlık Eğitimi Kapsamında Mesleki Memnuniyetleri ve Yaşam Koşulları ile İlişkisi, Marmara Medical Journal 2012;25:20-5
• 29. Akdağ, R., Sağlık Personeli Memnuniyet Araştırması, Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığı Hıfzıssıhha Mektebi Müdürlüğü, 2010
• 30. Atilla. G., Oksay. A., Erdem. R., Hekim-Hasta İletişimi Üzerine Nitel Bir Ön Çalışma, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 2012;II, 43, 23-37
• 31. http://www.goc.gov.tr/icerik6/gecici-koruma_363_378_4713_icerik erişim tarihi: 20.01.2019
• 32. https://www.nufusu.com/ilce/ceylanpinar_sanliurfa-nufusu erişim tarihi: 20.01.2019
• 33. Özkan. Ş., Uydacı. M., Türkiye’de Sağlık Sektöründe İnsan Kaynakları Sisteminin İncelemesi, Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 2015; Cilt 11, Sayı 44, ISSN 1300-0845, ss. 221-238 DO1: 10.14783/od.v11i44.5000080012
• 34. https://www.takvim.com.tr/galeri/yasam/turkiyenin-en-yasanabilir-illleri-hangileri-iste-siralamasi, erişim tarihi: 20.01.2019
• 35. https://www.nufusu.com/, erişim tarihi: 20.01.2019
• 36. A. Ergen, O. Tanrıverdi, A. Kumbasar, E. Arslan, D. Atmaca. Sağlık Personelinin Yaşam Kalitesi Üzerine Kesitsel Bir Çalışma. Haseki Tıp Bülteni 2011;49:14- 19.