İNFORMAL GRUPLARIN ÇALIŞAN ALGILARI ÇERÇEVESİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ: BİR SAĞLIK İŞLETMESİ UYGULAMASI

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 104 - 115, 27.06.2019

Cenk Teker Doğancan Çavmak Sait Söyler

Öz

İnformal gruplar, örgüt üyelerinin kendi kişisel amaçları ve tercihleri doğrultusunda oluşturmuş oldukları gruplardır. Formal yapıdan bağımsız olarak gelişen informal gruplar, birer sosyal oluşum olup, işletme başarısı üzerinde etkileri bulunmaktadır. Sağlık işletmelerinde, matriks yapı içerisinde, çalışanlar arası iletişim kanalları, işbirlikleri hayati bir öneme sahiptir. Dolayısı ile iletişim süreçleri ve işletme başarı üzerinde etkisi olan informal grupların,  sağlık işletmeleri çalışanları gözünden değerlendirilmesi, süreçlerde iyileştirme yapılabilmesi için önemlidir. Bu çalışmanın amacı, bir sağlık işletmesi çalışanlarının informal gruplara yönelik algılarının değerlendirilmesidir. Araştırma sonucunda, çalışanların örgüt içerisinde informal grupların varlığını hissettiği, yöneticilerinin informal gruplara katılım gösterdiklerine inandıkları ve informal grupların motivasyon arttırıcı ve iş yükünü hafifletici faydalarının olduğunu belirttikleri görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

informal gruplar, informal iletişim, sağlık hizmetleri, algı

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Evaluation of Informal Groups From Employees’ Perspective: A Health Institution Survey

Öz

Informal groups are formed by the members of organization in accordance to personal goals and preferences. Informal groups develop independently from the formal structure and have significant impacts on the succes of the organizations. Communication channels and employees’ colloboration within the matrix structure of healthcare services are important issues. Therefore, it is important to evaluate the informal groups from the point of view of healthcare employees. In accordance with this point, the study aims to examine the employees’ perception of informal groups. It has been found that employees feel the presence of informal groups in the organization, believe that the managers attend the informal groups. Also it has been seen that informal groups enhance the motivation and reduce the workload which are perceived by the employees.

Anahtar Kelimeler

Informal groups, Informal Communication, Healthcare Services, Perception

Proje Numarası

-

Kaynakça

• Şimşek, M.Ş., Çelik, A., Akgemci, T. (2015). Davranış Bilimlerine giriş ve örgütlerde davranış. 9.Baskı, Konya: Eğitim Kitabevi.
• Albayrak, F. (2018). Grup koçluğu. İstanbul: Sola Yayınları.
• Bedeian, A.G. (1993). Management. Orlando: The Dryden Press.
• Parikh, M., Gupta, R. (2010). Organisational behaviour. New Delhi: Tata McGraw-Hill.
• Weightman, J. (2004). Managing people. London: CIPD Publishing.
• Agarwal, R. D. (1982). Organization and management. New Delhi: Tata McGraw-Hill Education.
• Servellen, V. (2009). Communication skills for the health care professional: Concepts, practice, and evidence. Jones & Bartlett Publishers.
• Tripathi, P.C., Reddy, P.N. (2007). Principles of management. 3. Baskı, New Delhi: Tata McGraw-Hill Education.
• Bektaş, M., Erdem, R. (2015). Örgütlerde informal iletişim süreci: kavramsal bir çerçeve. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1): 125-139.
• Şahin, A. (2010). Örgüt kültürü-yönetim ilişkisi ve yönetsel etkinlik. Maliye Dergisi, 159: 21-35.Aksu, M. B. (1996). İnsan ilişkilerinde bir boyut: Grup davranışı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2(3): 311-328.
• Özdemir, S., Erdem, R. (2016). Sosyal medyanın örgüt içi iletişimdeki rolü. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(3): 247-270.
• Cross, R., Nohria, N., Parker, A. (2002). Six myths about informal networks-and how to overcome them. MIT Sloan Management Review, 43(3): 67-75
• Rogers, E.M. (2003). Diffusion of innovations, 5th ed., New York: Free Press.
• Kraut, R. E., Fish, R. S., Root, R. W., Chalfonte, B. L. (1990). Informal communication in organizations: Form, function, and technology. In Human reactions to technology: Claremont symposium on applied social psychology (Eds:Oskamp and Spacapan) (pp. 145-199).