DAVİD MORLEY’İN AİLE TELEVİZYONU ARAŞTIRMASI ÜZERİNE BİR SAHA ÇALIŞMASI

Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 2, 117 - 130, 01.04.2020

İrfan Ertekin

Öz

Bu çalışma, David Morley’in izlerkitle odaklı gerçekleştirmiş olduğu “Aile Televizyon-Family Television” adlı çalışmasının aynı demografik özelliklere sahip bireylere uygulanarak, ailelerin televizyon izleme konusunda davranış tercihlerinin elde edilen verilerle ortaya konulması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, Erzincan il merkezinde öğrenimlerini ön lisans düzeyinde devam ettiren, yaşları 18-20 arasında olan 10 kişiden oluşan öğrenci grubuna uygulanmıştır. Araştırmada veriler odak grup (focus) yöntemi ile elde edilmiştir. Odak grup görüşmesi, ortalama 100 dakika içerisinde bir sınıf ortamında gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara görüşmede açık uçlu sorular yöneltilerek, vermiş oldukları cevaplar yazılı olarak kayıt altına alınmıştır. Araştırmada odak grup görüşmesi, David Morley’in “Aile Televizyonu” araştırması kapsamında ortaya koymuş olduğu şu konu başlıklarında uygulanmıştır; “program tercihi, izleme tarzı, planlanmış ya da planlanmamış izleme, izleme miktarı, televizyon ile ilgili konuşma, video kullanımı, yalnız izleme ve suçluluk hali, program tipi tercihi, kanal tercihi, ulusala karşı yerel haber kullanımı, komedi program tercihleri”. Araştırma sonucunda genel anlamda, geleneksel medya aracı olan televizyonun aile bireylerinin en çok vakitlerini geçirdikleri bir kitle iletişim aracı olarak popülaritesini koruduğu görülmüştür. Araştırma, yeni medya ve sosyal ağ uygulamalarının en üst düzeyde kullanıldığı günümüzde, geleneksel medya kitle iletişim aracı televizyon izleme konusunda aile bireylerinin davranışlarının ortaya konularak, akademik ve sektörel bir değerlendirme yapılması açısından önemlidir.

Anahtar Kelimeler

David Morley, Aile Televizyonu, Geleneksel Medya, İzlerkitle, Odak Grup

Kaynakça

• Albayrak, İ. (2014). Sembollerden Çiviyazısına Geçiş ve Yazının Anadolu’ya Gelişi, “Eskiçağ Tarihinde Bazı Meseleler”, İçinde, KSÜ Paneli, Kahramanmaraş. Crowley, D., Heyer, P. (2011). İletişim Tarihi (Çev. Berkay Ersöz), Siyasal Kitabevi, Ankara. Bourse M., Yücel, H. (2017). Les Cultural Studies (Çev. Halime Yücel), İletişim Yayınları, İstanbul. Ertekin, İ. (2016). A Critical Approach to the “Family Television Study” of David Morley, Conference Proceedings Papers Presented at the AGP Humanities and Social Sciences Conference, p. 208-213, Barcelona, Spain. Ertekin, İ. (2017). Örgütsel İletişim, Gece Kitaplığı Yayınları, Ankara. Karabağ Sarı, Ç. (2014). İzleyici Araştırmaları ve Politik İmkân Sorunu, Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 1(2), s. 241-269. Kejanlıoğlu, D.B. (2005). Frankfurt Okulu’nun Eleştirel Bir Uğrağı: İletişim ve Medya, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara. Kellner, D., Varol, S.F. (2011). Frankfurt Okulu’ndan Postmodernizme Televizyona Dair Eleştirel Perspektifler, Erciyes İletişim Dergisi “akademia”, Cilt (Volume): 2, Sayı (Number): 1, s. 118-134. McQuail, D., Windahl S. (2010). İletişim Modelleri (Çev. Konca Yumlu), İmge Kitapevi, Ankara. Mutlu, E. (2012). İletişim Sözlüğü, Sofos Yayınları, Ankara. Nisan F., Bekiroğlu, H.A. (2016). Aşk-I Memnu Dizisinin Alımlanması Üzerine Bir Çalışma, Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Cilt /Vol:3, Sayı / No :12. s.47-66. Özçetin, B. (2010). “Kullanımlar ve Doyumlar”dan İzlerkitle Sosyolojisine: Türkiye’de İzlerkitle Çalışmaları, İletişim: Araştırmaları, 8(2), s.9-46. Özsoy, A. (2005). Popüler Kültür Ürünü Olarak Durum Komedileri: “Çocuklar Duymasın” Örneğinde Aile Söylemi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Radyo Televizyon Sinema Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara. Rigel, N., Batuş, G., Yücedoğan, G. ve Çoban, B., (2005), Kadife Karanlık, İstanbul: Su Yayınevi. Stevenson, N. (2008). Medya Kültürleri (Çev. Göze Orhon, Barış Engin Aksoy), Ütopya Yayınevi, Ankara. Yaylagül, L. (2014). Kitle İletişim Kuramları, Dipnot Yayınları, Ankara. Yengin, H. (1994). Ekranın Büyüsü, Der Yayınevi, İstanbul. Yengin, D., Bayrak, T., (2018). Tüketimin Oyunlaştırılmasıyla Artırılmış Gerçeklik, Etkileşim [2] Akademik Dergi, Yıl (1), Sayı (1). s. 56-77. Yılmaz, K., Oğuz, E. (2011). Nitel Bir Görüşme Yöntemi: Odak Grup Görüşmesi, Kuramsal Eğitimbilim, 4 (1), s. 95-107. Yıldırım Becerikli, S.(2012). Sağlık İletişimi Çalışmalarında Alımlama Analizinin Kullanımı: Odak Grup Çalışması Yoluyla Kamu Kampanyaları ve Reklam Metinlerine İlişkin Çapraz Bir Okuma Pratiği, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 2(43), s.163-177. Yücel, A. (2014). “Muhteşem Yüzyıl” Dizisinin Alımlama Analizi: Kadın ve Erkek İmajı Üzerine Farklı Okumalar, Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi, s.1-33. İNTERNET KAYNAKLARI Url-1<http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/10/2186/22660.pdf/ (06.07.2019) Url-2<http://www.momentdergi.org/index.php/momentdergi/article/ view/65/357(07.07.2019) Url-3<http://www.ktu.edu.tr/dosyalar/iletisimarastirmalari_c510e. PDF(07.07.2019) Url-4<http://acikarsiv.ankara.edu.tr/browse/1526/2154.pdf?show (07.07.2019) Url-5<http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/makaleler/muhtesemyuzyil.pdf (07.07.2019)